Bong da city TA ONEIRA MAC <3

“Ta oneira mac “ “ Ειλικρινά τα βήματα δεν άλλαξαν από παλιά μοιάζω ακόμα με τον πιτσιρικά μέσα στα στενά ίσως τελικά να μην ψήλωσα συνειδητά είχα προβλήματα στην πλάτη που με σπρώχναν χαμηλά φίλοι μου χαθήκανε και μόνος σύντροφος το σκότος η σκέψη πως κάποτε ονειρευτήκαμε θα το έχει η μοίρα τους μου είπαν οι σκιές οι επιλογές στις γειτονιές είναι λίγες για τις δραχμές πουλάν θάνατο δεν αδικώ προσωπικά εγώ δεν έχω φίλους που να διαθέτουν εξοχικό και είμαι μόνος,μόνος στην πλατεία νιώθω φόβο για το μέλλον μέχρι τώρα είδα πόνο μόνο πόνο mono πόνο όσο με βαστάει η φωνή μου όσο ξέρω πως πονάνε για μενα οι άνθρωποί μου “…..

“και θέλω πίσω τις παλιές καλές στιγμές μου τον παππού μου να χαμογελάει ακόμα μια φορά τις φοβίες να ναι μαζί ξανά,τον Νίκο έξω από τα κάγκελα ανάθεμα μόνο όνειρα ανεκπλήρωτα για πάπλωμα σ'αυτούς που κοιμηθήκαν νωρίς και εγώ στο χάραμα μονάχος μου στην πόλη των ΜC's αναπολώ,τρέχει γαμώ,δικαιολογώ το κλάμα μου ως συμπαράσταση στον ουρανό γιατί ο Δημήτρης δούλευε από τα 8 μιας και ο πατέρας πέθανε από πρέζα ένα πρωινό τώρα ο Δημήτρης είνα σκοπιά στο στρατό πούλησε το κινητό για τη δόση του,νιώθεις bro?! και εγώ ακόμα να ψάχνω να βρω αγάπη σε κάθε δάκρυ“…

“φως για εξοδο απ'το μονοπάτι Mastigo ήταν να γράψουμε μαζί αυτό το κομμάτι μα έκανες λάθη και φυσικό ήταν να γίνει σημάδι γιατί οι μπάτσοι πρέπει να δικαιολογήσουνε μισθό και διαλέγουνε παιδιά απ'το σκοτάδι για αύτο .. <3”

Chorus1 : “Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά “

“ Κλείνω τα μάτια μου,ανάβω το τσιγάρο τελικά το τελευταίο χαλάλι και ας μην παίζουν λεφτά νιώθω πως γέρασα και ας είμαι ακόμα 19 μετρώ αναρίθμητες κοπέλες που μου παίξανε πουστιά αν δόσω ονόματα θα βάζουν τραμπούκους να απειλούν εγώ κουράστηκα νομίζω πως και αυτές θα κουραστούν κι όμως η λέξη αγάπη έχει παρεξηγηθεί σε μια πόλη που ανταλλάζετε ψυχή για το χαρτί έχω νιώσει και έχω δει να συλλαμβάνουν από καρφωτή τον κολλητό μου και τη μάνα του να αυτοκτονεί μπες στ κόμπλεξ,δεν έζησα καλά,δεν χαμογέλαγα συχνά στα 13 μου χρόνια είμαι στην δουλειά δεν έδωσα ποτέ σκληρά και ας ζω σκληρά και δεν μιλώ προσωπικά μες στα σκατά επιπλέει μια ολόκληρη γενιά θάψανε όνειρα από μικρά παιδιά που κάναν πλάνα για το πως θα υποδεχτούνε την χαρά έχω πρόβλημα και κόλλημα και μόνιμα θα κράζω το κράτος των μπάτσων όπως και να 'χει θα αυθαδιάζω “

«από ψυχής πετραλωνίτης,εκ γεννετής αλήτης,εκ γεννετίς γαμιέται κάθε ασφαλίτης γιατί ο Γιώργος είχε όνειρα,ο Ηλίας είχε όνειρα,ο Μο είχε όνειρα ο Χρήστος είχε όνειρα,ο Μπίλυ είχε όνειρα,ο Δάνος είχε όνειρα,ο Τζέιμς είχε όνειρα η Ελένη είχε όνειρα,εγώ είχα όνειρα,εσύ είχες όνειρα τα ονόματα δε λένε κάτι μάγκα μου αφού το πρόβλημα πιάνει όλο το χάρτι τα αδέρφια μου δουλεύουν απ'το χάραμα ως το βράδυ για να βγουν από το σκοτάδι σβήνω το τσιγάρο,δακρύζω,νοσταλγώ 2 χρόνια αργότερα ακόμα ξυπνάω στις 8 μπες στo στρες που έχει κυριεύσει την γενιά μας τελευταία σταγόνα ιδρώτα για τα όνειρά μας»

«Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά και δε μιλώ προσωπικά Καθημερινά ψάχνουμε άκρη να σηκώσουμε κεφάλι να κάνουμε τα όνειρά μας αληθινά μια γενιά που δεν έμαθε λέξεις όπως χαρά ειλικρινά η επιβίωση μάταιη στα στενά « x2 (chorus)

“Bong da City; Γνωρίζουμε ότι είστε χρόνια στη μουσική σκηνή, οπότε θα θέλαμε να μας πείτε το ιστορικό σας. Πριν τους Bong da City υπήρχε ένα γκρουπ που λεγόταν «Φοβίες» όπου ήμουν εγώ ο Μο και o Alfa, υπήρχαν και οι «Δύχως Συμπόνια» που ήτανε η Μαρία και ο Mast. Η γνωριμία μας με όλα τα μέλη του γκρουπ υπήρχε αρκετά χρόνια. Φοιτητής με τον Tsaki στην Κρήτη καταλήξαμε στο να φτιάξουμε ένα σχήμα όλοι μαζί, ο καθένας με το δικό του στυλ, πράγμα που βαφτίσαμε Bong da City. Τα δύο cd που έχουμε βγάλει ως Bong da City το “Gotham tape” και “Arkham asylum” βγήκαν πριν δύο καλοκαίρια το πρώτο και το δεύτερο πριν λίγους μήνες. Περιγράψτε μου τι ακριβώς συμβαίνει με την νέα σας δουλεία και με ποιον τρόπο την αποκτάει κάποιος; Η πρώτη μορφή που κάποιος μπορεί να αποκτήσει τη νέα μας δουλεία είναι το internet. Δίνουμε την δουλεία μας απλόχειρα στο κοινό μας και στις συναυλίες μας σε μορφή cd, γνωρίζοντας ότι όσοι την κατεβάσουν από το net υπάρχει περίπτωση να μην έρθουν στο live μας. Πες μου λίγο για την διαφορά της πρώτης σας δουλειάς από την δεύτερη. Την πρώτη μας δουλειά τη βγάλαμε από σπόντα. Όλοι είχαμε γράψει αρκετά, αποφασίζοντας να βγάλουμε ένα άλμπουμ που θα μας αντιπροσωπεύει όλους. Μετά από την πρώτη δουλειά θέλαμε να παρουσιάσουμε την επόμενη πιο σοβαρά. Να μην έχει τη μορφή παρέας, αλλά ενός crew. Βέβαια προσπαθήσαμε πάρα πολύ να είμαστε όλοι στον ίδιο ρυθμό έμπνευσης, πράγμα που ήταν αρκετά δύσκολο γιατί αρκετοί γράφανε τον πρώτο χρόνο, μετά σταματήσανε και γενικά δεν υπήρχε αρμονία στην όλη κατάσταση. Υπάρχουν κάποιοι που είναι Bong και δεν έχουν συμμετοχή όσο θα έπρεπε, αλλά παρόλα αυτά η δουλειά μας εκπροσωπεί όλο το crew. “

“Ποια η γνώμη σας για την Ελληνική hip hop σκηνή από το παρελθόν μέχρι και σήμερα; Αν στη βάση υπήρχαν οι A.Γ. θα ήτανε πολύ διαφορετικά τα πράγματα. Όχι ότι δεν έχουμε σεβασμό σε αυτό που έκαναν οι πιο παλιοί και ότι σαν συγκροτήματα δεν ήταν καλά, απλά το Ελληνικό rap ταυτίστηκε πάνω σε αυτούς που στην τελική δεν ήταν rap το αποτέλεσμα που έβγαζαν προς τα έξω. Σήμερα το rap έχει πεθάνει εδώ και πάρα πολύ καιρό. Πραγματικά μετράει την τελευταία του δεκαετία με το ζόρι και μετά ή θα εξελιχθεί σε κάτι άλλο ή δεν ξέρω τι. Στην Ελλάδα πέθανε πριν καν γεννηθεί. Τα συγκροτήματα που κρατούν το rap ζωντανό στην Αθήνα είναι καθαρά ο Εισβολέας οι RNS, Βήτα Πείς και Ψυχοδράμα. Το πρόβλημα που υπάρχει στο χώρο στο θέμα της παραγωγής για έναν mc πως το βλέπετε; Στην Ελλάδα υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν παραγωγές και αρκετά καλές, απλά δίνουν τις παραγωγές τους σε λάθος. Και τα παιδιά που έχουν τις ικανότητες να ραπάρουν σε μια καλή παραγωγή δεν πέφτουν χαμηλά ώστε να γλείψουν κάποιον παραγωγό. Πιστεύω ότι οι παραγωγοί θα έπρεπε να ψάχνουν για καλλιτέχνες και όχι το αντίστροφο. Εμείς έχουμε άτομα από το γκρουπ που κάνουν παραγωγές, τους Μανι, Jessy Blue και Mast, όποτε δεν μας αγγίζει πολύ το συγκεκριμένο θέμα.”

Έχουμε να προσθέσουμε κάτι για την σκηνή του graffiti που έχει άμεση σχέση με το συγκεκριμένο είδος μουσικής; Από όλο το σχήμα βάφαμε όλοι πιο παλιά οπότε στηρίζουμε ακόμα τα crews που μένουν αληθινά. Μεγάλο σεβασμό στους udk, fix, skids, frogs, hit, και τους παλιούς SR, TBA και heroes acid dbs sbw twix pmc drops. Ένα μεγάλο ευχαριστούμε για το εξώφυλλο που μας έκανε ο Zad Iloe. Όσο υπάρχει graffiti στην Αθήνα πιστεύουμε ότι θα δίνει δύναμη και στη σκηνή του hip hop. Θα θέλατε να πείτε τα props με το κλείσιμο μας; Σε όσους λείπουν από το Bong πολλούς χαιρετισμούς, το Καλαμάρι, εσάς που μας κάνατε το interview, ώστε να πούμε αυτά που θέλαμε και σε όλη τη skateboarding και graffiti σκηνή, RNS στον κανόνα supreme, dp8, Παπαγιάννη, bouriblog, inhiphop.gr, Άκη, Μάρκο, arvatsou, sick, paranoia, mega, σε όλους τους ανώνυμους που είναι δίπλα μας για το γαμώτο, στο παιδί, στον Σωτήρη, Πετράλωνα, Κουκάκι, Νέο Κόσμο,στο SOS CREW και σε όσους ξεχάσαμε συνεχίστε να κάνετε καλά αυτό που κάνετε. Peace!! Bong da City!!!

Oi perissoteroi efivoi pleon exun katalikcei na akun tetoiou eiduc trayudia..loyw tc anwrimothtac tus stn efiveia….opos kai na exei oi bong da city ein akcioi recpect PEACE AND LOVE BONG DA CITY FOR EVER <3