Νέφη Μοριακών Ενώσεων Γιάννης Σειραδάκης Τμήμα Φυσικής, ΑΠΘ.

Slides:



Advertisements
Παρόμοιες παρουσιάσεις
Μια παρουσίαση για την Α` Λυκείου Του 1ου ΕΠΑΛ ΑΡΓΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
Advertisements

Ηλεκτρομαγνητικό Φάσμα
Μια παρουσίαση του Π.ΑΡΦΑΝΗ,για την Α! ΕΠΑΛ 2011,v.01
Γένεση, εξέλιξη και μέλλον του Σύμπαντος
Ενδεικτικές Ασκήσεις Αστρονομίας
ΑΛΑΤΑ Άλατα ονομάζονται οι ιοντικές ενώσεις οι οποίες έχουν γενικό τύπο: ΜyAx Όπου: Μχ+ :κατιόν μετάλλου( Να+ , Ca2+ ,….) ή θετικό πολυατομικό ιόν (ΝΗ4+)
ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΧΗΜΕΙΑΣ
Ο ΗΛΙΟΣ ΧΑΡΗΣ ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ. Ο Ήλιος σε διάφορα μήκη κύματος.
Η εξασθένηση της στιβάδας του όζοντος
Γιάννης Σειραδάκης Τμήμα Φυσικής, ΑΠΘ
Γιάννης Σειραδάκης Τμήμα Φυσικής, ΑΠΘ
Υπολείμματα υπερκαινοφανών
ΑΣΤΡΙΚΑ ΦΑΣΜΑΤΑ ΧΑΡΗΣ ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ.
Παρατηρήσεις Ιονισμένου Υδρογόνου
Γιάννης Σειραδάκης Τμήμα Φυσικής, ΑΠΘ
Το Ηλεκτρομαγνητικό Φάσμα
Το Ηλιακό Σύστημα σε ραδιοφωνικά μήκη κύματος Γιάννης Σειραδάκης Τμήμα Φυσικής, ΑΠΘ.
ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ ΜΑΣ Γιάννης Σειραδάκης Τμήμα Φυσικής, ΑΠΘ.
Κωνσταντίνος Βασιλόπουλος & Δημήτρης Μιχαλακόπουλος
ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΟΥ 1ου ΓΕ. Λ
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΓΕΘΗ ΑΣΤΕΡΩΝ
Το πλανητικό σύστημα.
Θερμικές ιδιότητες της ύλης
Ήλιος o Πρώτος «…κι έχουμε στο κατάρτι μας βιγλάτορα
Γραμμικά φάσματα απορρόφησης των αστέρων και ταξινόμησή τους
Δυνάμεις του 10: κοσμικό ταξίδι, από το Σύμπαν των γαλαξιών μέχρι το άτομο.
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΓΕΘΗ ΑΣΤΕΡΩΝ
Η ατμόσφαιρα.
ΣΙΛΙΚΟΝΗ Εργασία χημείας των μαθητριών Αναγνωσταρά Σταυρούλα
Οργανική Χημεία Υδρογονάνθρακες
Μaθημα 1ο ΕισαγωγικeΣ ΕννοιεΣ ΧημεΙαΣ
ΑΣΠΑΙΤΕ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΣ : ΕΥΡΕΝΙΑΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ.
Εργαστήριο του μαθήματος «Εισαγωγή στην Αστροφυσική»
ΤΑΤΜ-ΑΠΘ - Τομέας Γεωδαισίας και Τοπογραφίας A. ΔερμάνηςΣήματα και Φασματικές Μέθοδοι A. Δερμάνης Σήματα και Φασματικές ΜέθοδοιΑΠΘ/ΤΑΤΜ Τομέας Γεωδαισίας.
Φυσικές αρχές αλληλεπίδρασης ακτινοβολίας με την ύλη Α.Κ.Κεφαλάς Ινστιτούτο θεωρητικής και φυσικής Χημείας, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Β.Κων/νου 48 Αθήναι,
Επιμέλεια: Δρακοπούλου Ευαγγελία Αριθμός Μητρώου:
Η ρύπανση της ατμόσφαιρας
IB Topic: 3.8 Photosynthesis
Οξέα Βάσεις Άλατα Oξέα, Βάσεις, Άλατα
SEA LEVEL RISE1 TEMPERATURE OF OCEANS. SEA LEVEL RISE2 TEMPERATURE OF OCEANS.
Ιξώδες Η μακροσκοπική άποψη
Οι επιδράσεις των δασών στη ζωή των ανθρώπων
Της ύλης σωματίδια Δομικά Άτομα Μόρια Ιόντα.
ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΙΩΑΝΝΑ ΚΑΙ ΓΕΩΡΓΙΑ. ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Ως Ηλιακό Σύστημα θεωρούμε τον Ήλιο και όλα τα αντικείμενα που συγκρατούνται σε τροχιά γύρω του χάρις.
ΑΣΤΕΡΙΑ.
ΚΟΡΕΣΜΕΝΟΙ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ (ΑΛΚΑΝΙΑ & ΚΥΚΛΟΑΛΚΑΝΙΑ)
Θανάσης Αλμπάνης & Γιάννης Ρίζος. Ερευνητική εργασία με θέμα τον πλανήτη Δία O Δίας είναι ο μεγαλύτερος πλανήτης του Ηλιακού Συστήματος. Είναι ο πέμπτος.
Αισθητήρια Όργανα και Αισθήσεις 1.  Σύστημα αισθητηρίων οργάνων: αντίληψη μεταβολών εξωτερικού & εσωτερικού περιβάλλοντος  Ειδικά κύτταρα – υποδοχείς.
Κεφάλαιο 9 Η ατμόσφαιρα.
Αστροφυσική ΙΙ Ενότητα 13: Μεσοαστρική Ύλη Χριστοπούλου Παναγιώτα Ελευθερία Σχολή Θετικών Επιστημών Τμ. Φυσικής.
Χ η μ ι κ ο ί Δ ε σ μ ο ί Το μόριο του Η2 Λιόντος Ιωάννης e e p p Lio.
Από τι είμαστε φτιαγμένοι ;
Ασύρματα μέσα μετάδοσης
Άτομα , μόρια , ιόντα Λιόντος Ιωάννης Lio.
ΑΝΤΙΡΡΥΠΑΝΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΘΕΡΜΑΝΣΗ
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ
Δομή του άνθρακα 6C : 1s2 2s2 2px12py12pz
Παρατηρήσεις Ουδέτερου Υδρογόνου
Το Ηλιακό Σύστημα σε ραδιοφωνικά μήκη κύματος
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ!
Ηλιακό Σύστημα.
Εργασία της μαθήτριας Άννας Μαρίας της τάξης ΣΤ
Η ύλη και τα δομικά συστατικά της.
Ηλιακό Σύστημα.
PROJECT 4: ΗΛΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Η κοσμική σκόνη.
Ποια είναι η προπαίδεια;
Η κοσμική σκόνη.
ΕΕΕΕΚ ΡΟΔΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Μετάδοση Θερμότητας με Ακτινοβολία
Μεταγράφημα παρουσίασης:

Νέφη Μοριακών Ενώσεων Γιάννης Σειραδάκης Τμήμα Φυσικής, ΑΠΘ

Σύντομη ιστορική αναδρομή 1963: Ρίζα υδροξυλίου (ΟΗ – ) [Cas A] 1968: Αμμωνία (ΝΗ 3 ) [Sgr A] 1969: νερό (H 2 O) και φορμαλδεΰδη (H 2 CO) [Sgr A κ.α.] Σήμερα: > 150 Μοριακές ενώσεις στο διάστημα

Γιγάντια μοριακά νέφη Ψυχρά: < 100 K Πυκνά: 10 2 – 10 5 H 2 μόρια /cm 3 (παρόλ’ αυτά πυκνότερα από το καλύτερο κενό στη Γη) 10–100 pc s, 10 5 –10 6 Μ  100 μοίρες Παρατηρήσεις στο υπέρυθροIRAS

Μοριακά νέφη Μοριακά νέφη (molecular clouds): περιέχουν μέχρι 10 6 ηλιακές μάζες με πυκνότητα από 10 3 έως 10 6 μόρια/cm 3 Παραδείγματα μοριακών νεφών Ori-A MC-1 (Molecular Cloud 1) – Ωρίων Sgr B2 – Τοξότης WS1 –Αετός W3 – Περσέας Sgr A – Τοξότης (στο κέντρο του Γαλαξία) Τραπέζιο του Ωρίωνα Μοριακό νέφος Kleinmann-Low (K-L)

Αστέρες που περιβάλλονται από μοριακά νέφη Γίγαντες ή υπεργίγαντες αστέρες μεταγενέστερων φασματικών τύπων (Τ ~ 2000 Κ). Περιβάλλονται από πυκνό νέφος σκόνης (~600 Κ) IRC (CW Leo) Καλλιτεχνική απεικόνιση Απορροφούν φως αστέρα. Επανεκπέμπουν στο IR. Αστέρας: Οπτικά αμυδρός Νέφος: Λαμπρό στο IR IRC (CW Leo) VLT, Χιλή

Κατάλογος μοριακών ενώσεων (απόσπασμα) Μοριακή ένωση ή ρίζα Σύνηθες όνομαΕνδεικτικές συχνότητες Έτος ανίχνευσης Παρατηρήσεις Διατομικά CHΡίζα μεθυλιδύνηςΟπτικά και MHz MHz MHz 1937CasA CNΚυανιούχος ρίζαΟπτικά και MHz 1940Orion A, W51 CH + Μεθυλιδύνη (μεθύλιο κατιόν) Οπτικά και MHz MHz MHz 1941 OHΡίζα υδροξυλίου1963Sgr A COΜονοξείδιο του άνθρακα MHz1970Orion A H2H2 Μοριακό υδρογόνοΣειρά Lyman H α 1970Περσέας SiOΜονοξείδιο του πυριτίου MHz MHz 1971Sgr B2, Orion A

Κατάλογος μοριακών ενώσεων (απόσπασμα) CSΘειούχος άνθρακας MHz1971Orion A, W51 SOΜονοξείδιο του θείου MHz MHz 1973Orion A NOΜονοξείδιο του αζώτου GHz1978Sgr B2 HClΥδροχλώριο625.9 GHz και Υπεριώδες 1985OMC-1 NaClΧλωριούχο νάτριο Sodium chloride MHz MHz MHz MHz MHz MHz 1987IRC Τριατομικά H2OH2OΎδωρ1968Orion A, Orion KL HCO + Φορμυλικό ιόν89.19 GHz1970 HCNΥδροκυάνιο88.6 GHz1971W3(OH), Orion Α SO 2 Διοξείδιο του θείου MHz MHz MHz 1975Orion A Με 13 άτομα HC 11 N?? Cyanodecapentayne MHz MHz 1997TMC-1

Ηλεκτρονικός φασματογράφος με φίλτρα

Ψηφιακοί φασματογράφοι αυτοσυσχέτισης (Digital autocorrelators) Συνάρτηση αυτοσυσχέτισης Μετασχηματισμός Fourier Θεώρημα Nyquist Μετατροπή της χρονοσειράς σε σειράς συχνοτήτων Δt: Διάρκεια ψηφίδας Β: Εύρος μπάντας

Εύρος και μήκος κύματος μοριακών γραμμών Εύρος: Θερμική διεύρυνση (<100 kHz) Μήκος κύματος: Φαινόμενο Doppler: Παράδειγμα: Υδρογόνο 21cm: 4.2 kHz/(km s -1 ) Υδροξύλιο 18cm: 5.5 kHz/(km s -1 )

Ατομική και Μοριακή φασματοσκοπία Στη Ραδιοαστρονομία μας ενδιαφέρουν μεταπτώσεις χαμηλής ενέργειας α) Ατομική και μοριακή λεπτή υφή. β) Ατομική και μοριακή υπέρλεπτη υφή. γ) Μοριακή περιστροφή.

Ατομική φασματοσκοπία n : Ο κύριος κβαντικός αριθμός [n = 1, 2, 3, …] l : Ο δευτερεύων κβαντικός αριθμός [l = 0, 1, 2, 3, …, (n-1)] m l : Ο μαγνητικός κβαντικός αριθμός [m l = 0,  1,  2, …,  l] s : Η στροφορμή (spin) του ηλεκτρονίου [s =  ½]

Μοριακή φασματοσκοπία Μετάπτωση αντιστροφής (inversion transition) της αμμωνίας αναδίπλωση-Λ (Λ-doubling) του υδροξυλίου

Υδροξύλιο (ΟΗ – ) 1963: Cas A 18 cm: 1612 MHz, 1665 MHz, 1667 MHz και 1720 MHz (1:5:9:1) W3 (OH) και W49. Φαινόμενο maser (microwave amplification by stimulated emission of radiation

Υδροξύλιο (ΟΗ – )

Φορμαλδεΰδη (H 2 CO) T < 3 K!!! Aντίστροφο φαινόμενο maser (inverse maser)

Mονοξείδιο του άνθρακα (CO) είναι σχετικά άφθονο στο μεσοαστρικό χώρο, παρατηρείται σε υψηλές συχνότητες και, επομένως, τα ραδιοτηλεσκόπια έχουν υψηλή διακριτική ικανότητα και έχει ανακαλυφθεί και σε ενώσεις που περιέχουν και ισότοπα του άνθρακα και του οξυγόνου ( 13 C 16 O, 12 C 18 O) και έτσι μας δίνει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με το ρυθμό σύνθεσης των χημικών στοιχείων στον Γαλαξία.

Πολύπλοκες μοριακές ενώσεις Βενζόλιο, Φουράνιο και πιθανώς απλά αμινοξέα Φορμαμίδιο

Πολύπλοκες μοριακές ενώσεις Φάσμα πολυκυκλικών αρωματικών υδρογονανθράκων (ΡΑΗ) στον Ωρίωνα

Masers Ένταση – Πόλωση  10 3 Κ Από το πλάτος των γραμμών εκπομπής (πολύ στενές)  Τ ~ 10 Κ 1968 (VLBI): Γωνιώδης διάμετρος: ~ λίγα milliarcsec H 2 O maser: Εκπομπή όση ο Ήλιος σε εύρος 50 kHz! Άλλες πηγές maser: Sio, CH 3 OH, HCN Masers σε άλλους γαλαξίες OH – (1965): Σε γιγάντια μοριακά νέφη (5×10 6 Μ  ) [ρ = 10 5 – e – /cm 3 )