Η ΖΩΗ ΤΟΥ Ο Μάρσαλ γεννήθηκε στο Σέντ Τζόζεφ (St. Joseph) του Μισούρι από την Ντέμπορα και τον Μάρσαλ Μπρους Μάδερς ΙΙ,, μεγάλωσε στο Ντητρόιτ και έχει καταγωγή από την Σκωτία, την Γερμανία και την Αγγλία. Λίγο μετά την γέννησή του, ο πατέρας του εγκατέλειψε την Ντέμπορα και τον ίδιο. Στα παιδικά του χρόνια η μητέρα του αντιμετώπιζε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, κατ' εξοχήν λόγος για τις συνεχείς μετακινήσεις τους, κατά τις οποίες συχνά ζούσαν σε τροχόσπιτα και στηρίζονταν στην φροντίδα των συγγενών τους Κατά την εφηβεία, επηρεασμένος από τον θείο του Ronald Mcdonald "Ronnie" Polkingharn, με τον οποίο είχε πολύ καλές σχέσεις, ο Μάθερς ενδιαφέρθηκε για την χιπ χοπ μουσική και από τα δεκατέσσερα έπαιζε ερασιτεχνικά ραπ με το ψευδώνυμο "M&M". Η αυτοκτονία του 19χρονου Ρόνι στις 14 Δεκεμβρίου 1991 ήταν ένα πλήγμα για τον Μάθερς και αναφορές στο θάνατο του υπάρχουν σε πολλά μεταγενέστερα τραγούδια, όπως το "Stan", το "Cleaning Out My Closet", το "Mockingbird," και το "My Dad's Gone Crazy". Από νεαρή ηλικία συχνά έπαιρνε μέρος σε freestyle battles για να γίνει αποδεκτός από την undergroud χιπ χοπ κοινότητα. Γύρω στο 1995 έγινε μέλος του γκρουπ Soul Intent, όταν και κυκλοφόρησε ο πρώτος του δίσκος.

Τα πρώτα επαγγελματικά του βήματα Το 1995, κυκλοφόρησε το πρώτο επίσημο έργο του, το Fuckin’ Backstabber μαζί με τους Soul Intent. Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε ανεξάρτητα το underground άλμπουμ Infinite. Το άλμπουμ δεν έλαβε καθόλου καλές κριτικές, με τους περισσότερους να λένε ότι το στυλ του Eminem ήταν παρόμοιο με αυτό του Νas και του AZ. Την ίδια εποχή ο Eminem είχε κάνει μια αξιοσημείωτη συνεργασία με τον Royce da 5'9". Το ντουέτο αναφέρεται ως Bad Meets Evil, με τον Eminem να έχει το ρόλο του διαβολικού και τον Royce του κακού, στο ομώνυμο τραγούδι που περιλαμβάνεται στο The Slim Shady LP. Το 1997 κυκλοφόρησε το The Slim Shady EP demo, με τους στίχους του τραγουδιού να είναι πολύ σκοτεινοί και ανατρεπτικοί. Έγινε τότε γνωστός στην underground χιπ χοπ κοινότητα λόγω του καρτουνίστικου ύφους αλλά και επειδή ήταν λευκός σε περιβάλλον που επικρατούσαν κατά κανόνα οι μαύροι.

Η Επιτυχία Όταν ο Mathers χώρισε, έκανε μια αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας. Τότε, σύμφωνα με το Billboard Magazine, "κατάλαβε ότι οι μουσικές του φιλοδοξίες ήταν ο μόνος τρόπος για να ξεφύγει από τη δυστυχία". Έτσι, αφού υπέγραψε στην Aftermath Entertainment/Interscope Records το 1998, κυκλοφόρησε το 1999 σε συνεργασία με τον Dr. Dre το The Slim Shady LP. Το άλμπουμ ήταν, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο του Billboard, «βάναυσο» και «έτη φωτός μπροστά από ότι είχε προηγουμένως κάνει". Ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή άλμπουμ του 1999, και έγινε τρεις φορές πλατινένιο μέχρι το τέλος του έτους. Η δημοτικότητα του άλμπουμ δημιούργησε και αμφισβήτηση γύρω από πολλούς στίχους των τραγουδιών του άλμπουμ. Στο "'97 Bonnie και Clyde", περιγράφει ένα ταξίδι μαζί με την μικρή κόρη του, αφού πρώτα θα έχουν ξεφορτωθεί το πτώμα της γυναίκας του. Σε ένα άλλο τραγούδι, το "Guilty Conscience", καταλήγει ενθαρρύνοντας έναν άνδρα να δολοφονήσει τη σύζυγό του και τον εραστή της. Το "Guilty Conscience" σηματοδότησε την αρχή της φιλίας και του μουσικού δεσμού του Eminem με τον Dr. Dre. Οι δυο τους αργότερα συνεργάστηκαν σε μια σειρά τραγουδιών που έγιναν επιτυχίες, όπως τα "Forgot About Dre" και "What's the Difference" από το άλμπουμ του Dr. Dre "2001", το "Bitch Please II" από το Marshall Mathers LP, το "Say What You Say" από το Eminem Show και το "Encore/Curtains Down" από το Encore. Ο Dr. Dre έχει τουλάχιστον μία συμμετοχή σε κάθε mainstream άλμπουμ του Eminem

Καταχρήσεις Ο Μάδερς δεν είναι άσχετος ως προς τα ναρκωτικά και το αλκοόλ, όπως υποδηλώνει μέσα από αρκετά τραγούδια του, όπως το "Drug Ballad", το "These Drugs" (με τους D12) και το "Under the Influence". Άλλα τραγούδια όμως, όπως το "Just Don't Give a Fuck", υπαινίσσονται χρήση κοκαΐνης. Εντούτοις, εξαιτίας μιας ποινή δύο ετών αστυνομικής επιτήρησης που του επιβλήθηκε το 2001, κατά τη διάρκεια της οποίας υπόκειντο σε υποχρεωτική τακτική εξέταση για χρήση ναρκωτικών, σταμάτησε εντελώς να τα χρησιμοποιεί. Αυτό υποστηρίζεται από τις αναφορές για χρήση ναρκωτικών που είχε στα τραγούδια του, οι οποίες εξαφανίστηκαν μετά το 2001, και από τα λεγόμενα του φίλου του, Προυφ, που δήλωσε ότι ο Μάδερς «συμπεριφέρεται φρόνιμα». Εκείνη την εποχή άρχισε να χρησιμοποιεί ηρεμιστικά χάπια για την ανακούφιση των προβλημάτων ύπνου που αντιμετώπιζε. Το καλοκαίρι 2005, ο Μάδερς έκανε την πρώτη περιοδεία με συναυλίες μετά από 3 χρόνια στις ΗΠΑ, την Anger Management 3 Tour και τραγούδησε μαζί με τους Lil' Jon, 50 Cent, G-Unit, D12, Obie Trice, The Alchemist και πολλούς άλλους. Ακύρωσε όμως το ευρωπαϊκό σκέλος της περιοδείας και αργότερα ανήγγειλε ότι είχε εισαχθεί σε πρόγραμμα αποτοξίνωσης και θεραπείας από τον εθισμό του σε ηρεμιστικά χάπια και φάρμακα ύπνου.

Δεύτερο διαζύγιο Ο Μάδερς ξαναπαντρεύτηκε την Kim στις 14 Ιανουαρίου 2006, στο Μίσιγκαν. Κουμπάρος ήταν ο παλιός φίλος και μέλος των D12, Προύφ, ενώ κυρία επί των τιμών ήταν η κόρη τους Χέιλι Μάδερς. Καλεσμένοι στο γάμο ήταν τα άλλα μέλη των D12, καθώς επίσης και τα μέλη της G-Unit. Η μητέρα της Κιμ παρευρέθηκε στο γάμο, ενώ η μητέρα του Μάδερς όχι. Παρόλα αυτά, σε λιγότερο από 11 εβδομάδες γάμου, το ζεύγος κατέθεσε αίτηση διαζυγίου, αναφέροντας ως αιτία "διακοπή στη σχέση γάμου" (που στο Μίσιγκαν, είναι ο μόνος λόγος που κάποιος μπορεί να δώσει ως αιτία διαζυγίου). Στις 5 Απριλίου 2006, τα νέα διέρρευσαν στην εφημερίδα Detroit Free Press και στην εκπομπή Total Request Live του MTV. Επιπλέον, κατέστη σαφές ότι ο Μάδερς είχε συνάψει σχέση με την Μαράια Κάρεϊ, η οποία αρνήθηκε επίσημα όσα τους καταλόγισαν τα ΜΜΕ. Ο Μάδερς δήλωσε ότι έβγαιναν ραντεβού για 6 με 7 μήνες αλλά "ήταν πολύ ντίβα" και για αυτό δεν προχώρησε η σχέση τους. Φήμες ήθελαν τον Eminem να έχει μια σύντομη σχέση και με την συμπρωταγωνίστρια του στην ταινία 8 Mile, Μπρίτανι Μέρφι, κατά το γύρισμα της ταινίας, αλλά η ίδια δεν σχολίασε ποτέ τις συγκεκριμένες θεωρίες

ΤΑΙΝΙΕΣ 8 MILE Είναι σχεδόν απαράβατος κανόνας για τους τραγουδιστές και τραγουδίστριες που σημειώνουν μεγάλη επιτυχία να δοκιμάζουν αργά η γρήγορα την τύχη τους και στον κινηματογράφο. Ήταν επομένως απλά ζήτημα χρόνου για να κάνει το πέρασμα στη μεγάλη οθόνη μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες των 00's. Ο Eminem είχε την τύχη να βρεθεί κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Curtis Hanson ο οποίος μετά από το L.A Confidential και το Wonder Boys εξακολουθεί να βρίσκεται σε πολύ καλή φόρμα. 8 Mile ονομάζεται ο δρόμος στο Detroit που χωρίζει τις συνοικίες των λευκών από εκείνες των μαύρων. Ο Jimmie είναι ένας λευκός ράπερ. Μπορεί να εργάζεται στο εργοστάσιο, μπορεί να μένει στο τροχόσπιτο της μητέρας του μαζί τον κατά πολύ μικρότερο σε ηλικία φίλο της, παρόλα αυτά ονειρεύεται ότι μια μέρα θα κατορθώσει να κάνει καριέρα ως τραγουδιστής. Χωρίς η ταινία να είναι αυτοβιογραφική, αφηγείται πολλά περιστατικά που είναι παρόμοια με όσα έχει ζήσει ο Eminem. Το γεγονός αυτό βοηθάει τον πρωταγωνιστή της να ταυτιστεί με τον κεντρικό ήρωα και να δώσει μια περισσότερο εσωτερική ερμηνεία. Αποφεύγοντας τα ξεσπάσματα που μας έχει συνηθίσει, σκιαγραφεί τη μοναξιά ενός ανθρώπου που βρίσκεται εγκλωβισμένος σε μια ζωή χωρίς πολλές προοπτικές βελτίωσης, έχοντας ως μοναδική διέξοδο την μουσική. Αν και τα φώτα της δημοσιότητας είναι στραμμένα πάνω στον Eminem, οι ερμηνείες των υπολοίπων χαρακτήρες είναι επίσης εξαιρετικές. Μπορεί η ταινία να μην αφηγείται κάτι το καινούριο και το τελικό αποτέλεσμα να είναι λίγο έως πολύ αναμενόμενο, όμως οι καλές ερμηνείες, το δυνατό soundtrack και η οπτική του Hanson (με αποκορύφωμα την τελική μονομαχία του Rabbit με τον Papa Doc) καθιστούν την ταινία ενδιαφέρουσα στην παρακολούθηση. Ο Eminem δεν αρνείται ότι θέλει να δοκιμάσει ξανά τις ικανότητές του στο χώρο του κινηματογράφου σε κάποια άλλη ταινία με διαφορετική θεματολογία. Σίγουρο είναι ότι μετά από το 8 Mile οι προτάσεις που θα δέχεται είναι ακόμη περισσότερες.

Άλμπουμ 1996 - Infinite 1997 - The Slim Shady EP 1999 - The Slim Shady LP 2000 - The Marshall Mathers LP 2002 - The Eminem Show 2004 - Encore 2005 - Curtain Call: The Hits 2009 - Relapse 2010 - Recovery

ΤΕΛΟΣ