ΥΦΑΙΣΤΕΙΑ Ηφαίστειο είναι η ανοιχτή έξοδος από το εσωτερικό της Γης ή άλλου ουράνιου σώματος που επιτρέπει την έκρηξη ρευστών πετρωμάτων και αερίων από το εσωτερικό στην επιφάνεια του στερεού φλοιoύ με την μορφή λάβας. Η δραστηριότητα αυτή οδηγεί στη δημιουργία ενός βουνού, το οποίο στην καθημερινή γλώσσα ονομάζουμε ηφαίστειο. Τα ηφαίστεια μελετά ένας ιδιαίτερος κλάδος της επιστήμης της Γεωλογίας, η Ηφαιστειολογία. Ακόμα η όμως Ηφαιστειολογία δεν έχει αναπτυχθεί τόσο πολύ, ώστε να μπορούμε να προβλέψουμε με απόλυτη ακρίβεια την κάθε έκρηξη.
ΛΑΒΑ Λάβα λέμε το μάγμα καθώς ανεβαίνει προς την επιφάνεια της γης. Η λάβα αποτελείται από λιωμένα πετρώματα που βγαίνουν από τα ηφαίστεια. Η λάβα σχηματίζεται στο εσωτερικό ουράνιων σωμάτων, όπως η Γη, με τη μορφή μάγματος. Αρχικά, όταν βγαίνει στην επιφάνεια από μια ηφαιστειακή φλέβα, έχει θερμοκρασία 700°C με 1200 °C. Η λάβα έχει 100.000 μεγαλύτερο ιξώδες από το νερό και μπορεί να διανύσει μεγάλη απόσταση πριν στερεοποιηθεί.
ΕΚΡΗΞΗ
ΣΕΙΣΜΟΙ Ο σεισμός είναι η ανατάραξη της επιφάνειας ενός ουράνιου σώματος που συνοδεύεται από σεισμικά κύματα που μεταφέρουν την ενέργεια του σεισμού. Σε πλανήτες με στερεό φλοιό όπως η Γη οι σεισμοί προκαλούν ανατάραξη της επιφάνειας του φλοιού και ο σεισμός γίνεται έτσι αισθητός από τους ανθρώπους. Ο σεισμός ορίζεται και σε άλλα ουράνια σώματα όπως η Σελήνη, ο Άρης και ο Ήλιος, σε κάποιο άλλο άστρο, πλανήτη ή δορυφόρο πλανήτη, σε ένα αστέρα νετρονίων κλπ. Ο σεισμός σε κάθε τέτοια περίπτωση έχει διαφορετική προέλευση και τα σεισμικά κύματα μπορεί να είναι διαφορετικού τύπου από τα γήινα ελαστικά. Τα σεισμικά κύματα, στην περίπτωση που είναι ελαστικά, οδεύουν μεταβάλλοντας την πυκνότητα ή παραμορφώνοντας το σχήμα του μέσου από το οποίο διέρχονται και ταξιδεύουν στο εσωτερικό, στην επιφάνεια ή και στην ατμόσφαιρα ενός πλανήτη σαν τον δικό μας, μεταφέροντας την ενέργεια του σεισμού.