Η ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ ΕΙΧΕ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 726 ΩΣ ΤΟ 843.

Ποια τα χρονικά όρια της κάθε φάσης της Εικονομαχίας; Α’ Περίοδος της Εικονομαχίας(726-787) Β’ Περίοδος της Εικονομαχίας (814-842)

οι αυτοκράτορες που σχετίστηκαν με κάθε φάση της και τα μέτρα πήραν. Α’ Περίοδος της εικονομαχίας ο Λέων Γ΄ : Ο Λέων διέταξε έναν αξιωματικό του (σπαθαροκανδιδάτο) να απομακρύνει την εικόνα του Χριστού, που ήταν αναρτημένη στη Χαλκή πύλη των ανακτόρων, και να αναρτήσει στη θέση της τον «τρισόλβιο τύπο του σταυρού» καθώς και εγχάρακτο εξάστιχο επίγραμμα. Μ’ αυτόν τον τρόπο δοκίμαζε τις διαθέσεις του λαού της πρωτεύουσας προς την εικονομαχική του πολιτική. Προκλήθηκε έκρηξη της λαϊκής οργής και το εξαγριωμένο πλήθος σκότωσε τον αυτοκρατορικό απεσταλμένο επί τόπου. Κωνσταντίνος Ε΄ : Μετά την οριστική του επικράτηση, ο Κωνσταντίνος απέβλεπε στη σύγκληση εκκλησιαστικής συνόδου που θα επικύρωνε τις εικονομαχικές αντιλήψεις του. Τοποθέτησε λοιπόν στην ανώτερη εκκλησιαστική ιεραρχία πρόσωπα με εικονομαχικές απόψεις και ταυτόχρονα ο ίδιος επιδόθηκε σε συγγραφική δραστηριότητα σε θεολογικά ζητήματα, συγγράφοντας περίπου δεκατρείς πραγματείες.

Κωνσταντίνος Ε΄ : Μετά την οριστική του επικράτηση, ο Κωνσταντίνος απέβλεπε στη σύγκληση εκκλησιαστικής συνόδου που θα επικύρωνε τις εικονομαχικές αντιλήψεις του. Τοποθέτησε λοιπόν στην ανώτερη εκκλησιαστική ιεραρχία πρόσωπα με εικονομαχικές απόψεις και ταυτόχρονα ο ίδιος επιδόθηκε σε συγγραφική δραστηριότητα σε θεολογικά ζητήματα, συγγράφοντας περίπου δεκατρείς πραγματείες.

Λέων Γ' & Κωνσταντίνος Ε‘

Β’ Περίοδος της Εικονομαχίας (814-842) Λέων Ε΄ ο Αρμένιος: Εξασφαλίζοντας την αυτοκρατορία από τον εξωτερικό κίνδυνο, ο Λέων Ε' άρχισε να εφαρμόζει το μεταρρυθμιστικό και εικονομαχικό πρόγραμμα των Ισαύρων, γνωρίζοντας ότι πολλοί πίστευαν ότι η εικονομαχία ήταν συνδεδεμένη με την επιτυχία του στρατού και την βελτίωση του κράτους. Αποφάσισε λοιπόν να επαναφέρει το ζήτημα της εικονομαχίας προκαλώντας την αντίδραση του Πατριάρχη Νικηφόρου, ο οποίος επέμενε ότι η εικονομαχία είχε καταδικαστεί με την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο

Θεοδώρα: Η Θεοδώρα, με τη βοήθεια των συμβούλων της και κυρίως του Βάρδα και του Θεόκτιστου, κυβέρνησε με αποτελεσματικότητα ως το 855. Επανέφερε με ηπιότητα και μεθοδικότητα τα ψηφίσματα της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, απομακρύνοντας τον εικονομάχο Πατριάρχη Ιωάννη Ζ΄ Γραμματικό και αποκαθιστώντας τις εικόνες. Πέτυχε σημαντικές νίκες κατά των Αράβων και των Σαρακηνών, ενώ ενίσχυσε γενικά το στρατό με σωστή διαχείριση και κονδύλια. Δίωξε Παυλικιανή μονοφυσιτική αίρεση που άνθιζε τότε στην Αρμενία και αποτελούσε σημαντική στρατιωτική απειλή.ώρα:

ΘΕΟΔΩΡΑ

Μιχαήλ Γ΄: Με τη ενηλικίωσή του το 855 ο Μιχαήλ Γ΄ έδωσε δείγματα κακίας. Φαίνεται ότι συμμετείχε σε συνωμοσία με την οποία θανατώθηκε ο Θεόκτιστος, ισχυροποιώντας έτσι την εξουσία του έναντι των συμβούλων της μητέρας του. Ο Μιχαήλ καθαίρεσε τον Πατριάρχη Ιγνάτιο και τον αντικατέστησε με έναν λαϊκό, τον Φώτιο, πολύ μορφωμένο και ικανό άνθρωπο. Αμέσως αυτός βρέθηκε σε αντιπαράθεση με τον Πάπα Νικόλαο Α΄ για θέματα πρωτοκαθεδρίας, δικαιοδοσίας επί των νεοφωτισθέντων Σλάβων και για το «filioque». Μετά τη δολοφονία του Βάρδα το 866 ο Μιχαήλ Γ΄ προσέλαβε ως συμβασιλέα τον παρακοιμώμενο Βασίλειο και αργότερα Αυτοκράτορα Βασίλειο Α΄ τον Μακεδόνα.

Πώς έληξε η κάθε φάση. Α περίοδος Το 787 μ.Χ συγκλήθηκε από την Ειρήνη την Αθηναία η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος που αναστήλωσε τις εικόνες και ακύρωσε τις αποφάσεις της συνόδου της Ιέρειας. Β περίοδος Η σύνοδος του 843 προχώρησε στην οριστικά αποκατάσταση και αναστήλωση των εικόνων.

Ποιες ήταν οι συνέπειές της. Τα συμπεράσματα για το Ζήτημα της Εικονομαχίας σε συνεχές Ιστορικό κείμενο είναι τα εξής: Από την αρχή της Ιστορίας της εκκλησίας υπήρχαν κάποιοι που ήταν αντίθετοι στην χρήση εικόνων. Αυτοί βρίσκονταν κυρίως στον κύκλο των αιρετικών (όπως οι νεστοριανοί, οι μονοφυσίτες, οι παυλικιανοί ) Το Ισλάμ και ο Ιουδαϊσμός που ήταν αντίθετοι στην χρήση εικόνων για το θεό. Η Εικονομαχία ήταν αίρεση, γιατί το ζήτημα της εξεικόνισης ή μη του προσώπου Του Ιησού Χριστού ανάγεται στην πραγματικότητα στο ερώτημα τι ήταν ο Χριστός. Η Ζ’ οικουμενική Σύνοδος 787 καταδίκασε την εικονομαχία ως

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας ως θέμα της λαϊκής βυζαντινής εικονογραφίας

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΖΑΦΕΙΡΕΝΙΑ ΡΕΖΝΤΑ ΜΑΡΚΕΛΑ ΝΤΕΛΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ ΠΑΓΙΑ ΕΛΤΟΝ