Σακελλαρίου Κίμων Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΤΕΦΑΑ, Τρίκαλα ΕΠΕΑΕΚ: ΑΝΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΤΟΥ ΤΕΦΑΑ, ΠΘ - ΑΥΤΕΠΙΣΤΑΣΙΑ ΠΑΙΔΙΑ – ΑΓΩΝΑΣ Σακελλαρίου Κίμων Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας ΤΕΦΑΑ, Τρίκαλα

ΘΕΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ Οι θεωρίες της παιδιάς Χαρακτηριστικά παιδιάς Χαρακτηριστικά αγώνα Διαφορές παιδιάς-αγώνα

ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ-ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (1) Θεωρία της δαψιλούς – αφθονίας ενεργητικότητας (Schiller & Spencer) Το παιχνίδι είναι αποτέλεσμα της συσσώρευσης, περίσσειας ενεργητικότητας.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ-ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (2) 2. Θεωρία της αναπλήρωσης (Lange) Το άτομο αναπληρώνει με το παιχνίδι τη σοβαρή ζωή στην ικανοποίηση των αχρησιμοποίητων τάσεων.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ-ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (3) 3. Θεωρία του αταβισμού (Hall) Η ανάπτυξη του ατόμου είναι βραχεία επανάληψη της εξέλιξης του ατόμου (το άτομο όταν παίζει διέρχεται από τους σταθμούς της ιστορικής εξέλιξής του, γι’ αυτό το παιχνίδι διαφέρει από ηλικία σε ηλικία)

ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ-ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (4) 4. Θεωρία της ανακούφισης (Schaller & Lazarus) Το παιχνίδι είναι μέσον ανακούφισης του κουρασμένου οργανισμού.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ-ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (5) 5. Θεωρία της προπαρασκευής (Groos) Το παιχνίδι προπαρασκευάζει το παιδί για τη ζωή του ώριμου άνδρα, θέτει τις βάσεις για τα εμπόδια και τα προβλήματα που θα ακολουθήσουν.

ΘΕΩΡΙΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ-ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ (6) 6. Θεωρία της κάθαρσης (Garr) Το παιχνίδι είναι μια κολυμβήθρα, που ανασκευάζει το άτομο όχι μόνο ψυχοπνευματικά αλλά και σωματικά.

Η ΠΑΙΔΙΑ Είναι η εσωτερική παρόρμηση του ατόμου και εκδηλώνεται από λόγους κυρίως βιολογικούς, χωρίς το άτομο να αποβλέπει σε εξωτερικό σκοπό, αλλά άγεται προς αυτοψυχαγωγία, «παίζω για κέφι, για πλάκα».

ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑ (1) Το άτομο αποφεύγει την αναμέτρηση, τη δοκιμασία, δεν εντείνει την προσπάθειά του. Δεν είναι απαραίτητο να υπάρχει θεατής, διαιτητής, αντίπαλος. Δεν επιδιώκεται η επίδοση, το ρεκόρ.

ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑ (2) Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Λαμβάνουν μέρος όλα τα ελεύθερα κυρίως άτομα, γιατί είναι ελεύθερη δράση, ανεξάρτητα της ηλικίας, του φύλου, των πεποιθήσεων. Τα άτομα παίζουν, διασκεδάζουν, ψυχαγωγούνται.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΑΣ Η ελεύθερη δράση Η έλλειψη εξωτερικού ή εσωτερικού αναγκασμού (αγγαρεία) Η έλλειψη της πρόνοιας, του υπολογισμού Δεν πρέπει να παρουσιάζεται βία, πίεση ή καταναγκασμός (γιατί τότε είναι τιμωρία)

«υπέρ του μη ηττηθήναι» Ο ΑΓΩΝΑΣ, Η ΑΓΩΝΙΑ Είναι ο έλεγχος για την υπεροχή. «υπέρ του μη ηττηθήναι»

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Το άτομο αγωνιά, «αγωνία με κατέχει για τη νίκη». Ο αγώνας βρίσκει έδαφος στους επίλεκτους. Η τύχη είναι ο θεός, ο αγώνας είναι ο άνθρωπος. Ο αγώνας είναι «η ευγενής έρις, η άμιλλα», δεν είναι πόλεμος.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ Ο αγώνας απαιτεί συνεχή άσκηση, δοκιμασία, υγεία, απόλυτη πειθαρχία, ειδική ψυχική διάθεση, πίεση, καταναγκασμό, στέρηση της ελευθερίας.

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ Θεατής Κριτής Αντίπαλος Επίδοση ή ρεκόρ Νικητής ή ηττημένος

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ Υπάρχουν εξωτερικοί σκοποί, αλλά και θύματα. Το άτομο ονομάζεται αθλητής, όχι παίκτης και είναι ο γεμάτος από αγώνες και ταλαιπωρίες.

Ο ΑΓΩΝΑΣ Προϋποθέτει άτομα καλλιεργημένα, αποφασισμένα να διαδραματίσουν κοινωνικό ρόλο, να ανεβάσουν το «είδος». Παρουσιάζεται μέχρι μιας ηλικίας, από κει και πέρα έχει επιβραδυνόμενη πορεία.

ΠΑΙΔΙΑ - ΑΓΩΝΑΣ Η παιδιά-παιχνίδι εύκολα μεταβάλλεται σε αγώνα, αρκεί να ενταθεί η προσπάθεια και να επιδιωχθεί με πείσμα η νίκη.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Μουρατίδης, Ι. (1998). Ιστορία Φυσικής Αγωγής (με στοιχεία φιλοσοφίας). Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Χριστοδουλίδη. Γιαννάκης, Θ. (1990). Ιστορία φυσικής αγωγής. Αθήνα. Γιάτσης, Σ. (1989). Εισαγωγή στην ιστορία της φυσικής αγωγής στον ελληνικό κόσμο. Θεσσαλονίκη, ΑΠΘ.