ΑΝΟΣΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΘΕΟΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ

MENU ΑΝΟΣΙΑ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΑΝΟΣΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΚΥΤΤΑΡΑ ΠΟΥ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ & ΑΛΛΕΡΓΙΑ ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΣΕΝΑΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ ΤΟ ΚΟΥΜΠΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΣΕ ΚΆΘΕ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΟ ΜΕΝU

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΑΝΟΣΙΑ Η δυνατότητα του οργανισμού να αναγνωρίζει οτιδήποτε είναι ξένο προς αυτόν και να αντιδρά παράγοντας ειδικά μόρια και εξειδικευμένα κύτταρα για την εξουδετέρωση του ονομάζεται ΑΝΟΣΙΑ Το αίτιο που την προκαλεί ονομάζεται ΑΝΤΙΓΟΝΟ Η ανοσολογική αντίδραση επιτυγχάνεται με την συντονισμένη δράση του ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Βασικοί συντελεστές του συστήματος είναι εξειδικευμένα κύτταρα που ανήκουν στα λευκά αιμοσφαίρια Ο πληθυσμός τους είναι περίπου 3* 109 ΄κύτταρα και ανήκουν στα είδη των μακροφάγων και λεμφοκυττάρων

ΤΟ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Δρα γρήγορα με αποτέλεσμα πολλές μολύνσεις να σταματούν πριν εμφανιστούν συμπτώματα στο μολυσμένο άτομο. Η δράση του είναι ειδική και αφορά μόνο παράγοντες που είναι ξένοι για τον οργανισμό μας (αντιγόνο). Έναντι κάθε αντιγόνου παράγεται ένα ειδικό αντίσωμα. Μας προστατεύει όχι μόνο από τους πολυάριθμους μολυσματικούς παράγοντες αλλά και από τον καρκίνο, αναγνωρίζοντας τα καρκινικά κύτταρα ως ξένα και καταστρέφοντας τα. Θυμάται κάθε αντιγόνο με το οποίο έχει προηγουμένως έρθει σε επαφή και αντιδρά άμεσα, όταν επανεμφανισθεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλές ασθένειες να εμφανίζονται μία φορά μόνο σε ένα άτομο. Εξασφαλίζει εξειδικευμένη ανοσία. Αυτό σημαίνει ότι το άτομο που θεραπεύεται από μία ασθένεια στη συνέχεια εμφανίζει ανοσία μόνο για το συγκεκριμένο αντιγόνο και για κανένα άλλο. Το γεγονός αυτό κάνει το ανοσοποιητικό σύστημα πιο αποτελεσματικό. Το Ανοσοποιητικό σύστημα συγκροτείται από όργανα που χωρίζονται σε πρωτογενή και δευτερογενή λεμφικά όργανα

διαφοροποιούνται τα λεμφοκύτταρα ΘΥΜΟΣ ΑΔΕΝΑΣ ΠΡΩΤΕΥΟΝ ΛΕΜΦΑΓΓΕΙΑ ΚΑΙ ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ ΣΠΛΗΝΑΣ ΜΥΕΛΟΣ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ ΠΡΩΤΕΥΟΝ ΛΕΜΦΑΔΕΝΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΌ ΤΟ ΕΝΤΕΡΟ Στα πρωτογενή λεμφικά όργανα (θύμος αδένα και μυελός των οστών) δημιουργούνται και διαφοροποιούνται τα λεμφοκύτταρα Στα δευτερογενή λεμφικά όργανα πραγματοποιείται η ανοσολογική απόκριση

ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΑ ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΒΛΑΣΤΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΚΟΙΝΩΝ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΠΡΟΔΡΟΜΑ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΩΝ ΕΡΥΘΡΟΒΛΑΣΤΕΣ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ ΕΡΥΘΡΑ ΑΙΜΟΣΦΑΙΡΙΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΑΜΥΝΑΣ ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 1

ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΑ ΑΙΜΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΒΛΑΣΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΦΑΓΟΚΥΤΤΑΡΑ Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΟΥΔΕΤΕΡΟΦΙΛΑ Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΟΝΟΚΥΤΤΑΡΑ Τ- ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΑ ΛΕΜΦΟΛΥΤΤΑΡΑ Τ- ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΔΕΝΔΡΟΚΥΤΤΑΡΑ Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΠΛΑΣΜΑΤΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΑΚΡΟΦΑΓΑ

ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ Τ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΗΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΣΕ ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΜΑΚΡΟΦΑΓΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ Τ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΧΥΜΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ Τ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΝΗΜΗΣ Τ ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΜΕΝΑ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΠΛΑΣΜΑΤΟΚΥΤΤΑΡΑ Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΜΕΝΑ Τ- ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ Τ- ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ

ΣΤΑΔΙΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΣΤΑΔΙΟ 1ο Με την εμφάνιση του αντιγόνου τα κύτταρα που ενεργοποιούνται πρώτα είναι τα μακροφάγα. Τα κύτταρα αυτά έχουν τη δυνατότητα να καταστρέφουν καθετί ξένο προς τον οργανισμό αλλά και τα υπολείμματα δικών του κυττάρων. Τα μακροφάγα εγκλωβίζουν και καταστρέφουν τον ξένο παράγοντα (πχ παθογόνο μικροοργανισμό). Στη συνέχεια τα μακροφάγα ενεργοποιούν τα Τ-βοηθητικά λεμφοκύτταρα . Η ενεργοποίηση επιτυγχάνεται με την έκθεση στην επιφάνεια των μακροφάγων ενός τμήματος του αντιγόνου (που ονομάζεται αντιγονικός καθοριστής). Στην επιφάνεια του μακροφάγου το αντιγόνο εμφανίζεται συνδεδεμένο με μία πρωτεΐνη χαρακτηριστική των μακροφάγων του κάθε ατόμου, το αντιγόνο ιστοσυμβατότητας Από την έκθεση του αντιγόνου στην επιφάνεια του μακροφάγου ενεργοποιούνται πρώτα τα Τ- ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΡΑ (Τ4) αναγνωρίζοντας τόσο το αντιγόνο όσο και τις συνδεδεμένες με αυτό χαρακτηριστικές πρωτεΐνες του μακροφάγου.

ΣΤΑΔΙΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΣΤΑΔΙΟ 2ο Τα Τ- ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΡΑ (Τ4) που έχουν ενεργοποιηθεί από τα μακροφάγα ενεργοποιούν με τη σειρά τους τα Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ . Τα ενεργοποιημένα Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ πολλαπλασιάζονται και διαφοροποιούνται δημιουργώντας ένα κλώνο κυττάρων που έχουν την δυνατότητα να αναγνωρίζουν το συγκεκριμένο αντιγόνο και να παράγουν ειδικά για αυτό αντισώματα. Τα κύτταρα αυτά χωρίζονται σε πλασματοκύτταρα που ξεκινούν αμέσως την παραγωγή αντισωμάτων για την καταπολέμηση του αντιγόνου και σε Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ ΜΝΗΜΗΣ που σε αυτή τη φάση παραμένουν ανενεργά. Αν στο μέλλον το ίδιο αντιγόνο προσβάλλει τον οργανισμό ενεργοποιούνται άμεσα και παράγουν τεράστιες ποσότητες αντισωμάτων χωρίς την ανάγκη όλης της προηγούμενης διαδικασίας. Τα αντισώματα απελευθερώνονται στο αίμα και την λέμφο για την εξουδετέρωση του συγκεκριμένου αντιγόνου. ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΧΥΜΙΚΗΣ ΑΝΟΣΊΑΣ

ΣΤΑΔΙΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗΣ ΠΡΩΤΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΑΝΤΙΓΟΝΟ ΣΤΑΔΙΟ 3ο Την ώρα που τα ενεργοποιημένα Β-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ διαφοροποιούνται για την παραγωγή αντισωμάτων τα Τ- ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΡΑ (Τ4) ενεργοποιούν και ένα άλλο τύπο Τ- ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ, που ονομάζονται ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΑ Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΑ (Τ8). Τα κύτταρα αυτά καταστρέφουν τα ξένα για τον οργανισμό μας κύτταρα, τα καρκινικά κύτταρα και τα κύτταρα που έχουν μολυνθεί από ιούς. Το πλησιάζουν συνδέονται μαζί του με τη βοήθεια υποδοχέων και απελευθερώνουν τοξικές ουσίες που τα εξουδετερώνουν Τα κύτταρα μολυσμένα από ιό καταστρέφονται με αποτέλεσμα ο ιός να μην προλαμβάνει να πολλαπλασιαστεί και να σταματά η επέκταση της μόλυνσης. Η δράση των ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΩΝ Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ συνοδεύεται και από την δημιουργία και ΚΥΤΤΑΡΟΤΟΞΙΚΩΝ Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ ΜΝΗΜΗΣ Η συνολική δράση των Τ-ΛΕΜΦΟΚΥΤΤΑΡΩΝ αποτελεί την ΚΥΤΤΑΡΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ ΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ & ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΟΥΣ ΑΝΟΣΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΠΟΚΡΙΣΗΣ

ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ ΑΝΟΣΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΚΡΙΣΗ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΝΤΙΓΟΝΟ Η δευτερογενής ανοσολογική απόκριση είναι πολύ συντομότερη και είναι πιθανό το άτομο να μην αντιληφθεί ούτε ότι μολύνθηκε. Αυτή επιτυγχάνεται με την ενεργοποίηση των Β & Τ λέμφο- κυττάρων μνήμης τα οποία μπορούν να παράγουν απεριόριστες ποσότητες αντισωμάτων. Η σύνδεση αντιγόνου-αντισώματος έχει ως αποτέλεσμα την εξουδετέρωση των μικροοργανισμών ή την αδρανοποίηση των τοξινών που αυτοί παράγουν. Η σύνδεση των αντισωμάτων στην επιφάνεια των μικροοργανισμών συμβάλλει στην αναγνώριση αυτών από τα μακροφάγα τα οποία στη συνέχεια τα καταστρέφουν.

ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ Εμφανίζουν χαρακτηριστικό σχήμα σφενδόνας ή του γράμματος Υ Είναι μεγάλα πρωτεϊνικά μόρια που διακρίνονται σε 5 κατηγορίες Εμφανίζουν την ίδια βασική δομή, κάθε αντίσωμα αποτελείται από τέσσερις πολυπεπτιδικές αλυσίδες που συνδέονται μεταξύ τους με δεσμούς δισουλφιδικούς. Οι δύο μεγαλύτερες ονομάζονται βαρείες αλυσίδες και οι άλλες δύο ελαφριές. Η αλληλουχία των αμινοξέων στο κατώτερο τμήμα κάθε αλυσίδας είναι ίδια σε όλα τα αντισώματα που ανήκουν στην ίδια κατηγορία, η περιοχή αυτή ονομάζεται σταθερή περιοχή. Η αλληλουχία των αμινοξέων στο υπόλοιπο τμήμα κάθε αλυσίδας παρουσιάζει διαφορές μεταξύ των αντισωμάτων και ονομάζεται μεταβλητή περιοχή Τα μεταβλητά τμήματα αποτελούν τις περιοχές σύνδεσης του αντισώματος με το αντιγόνο. Το αντίσωμα μπορεί να συνδεθεί με το αντιγόνο για το οποίο έχει παραχθεί λόγω, της δυνατότητας των μεταβλητών περιοχών να σχηματίζουν ένα θύλακα ειδικό για το κάθε αντιγόνο. Έτσι εμφανίζεται η εξειδίκευση του αντισώματος - αντιγόνου

ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ Η σύνδεση αντιγόνου αντισώματος προκαλεί Την ενεργοποίηση του συμπληρώματος (αντιμικροβιακή ουσία) Την εξουδετέρωση και την αδρανοποίηση των αντιγόνων και των τοξινών Την αναγνώριση του αντιγόνου από τα μακροφάγα με σκοπό την ολοκληρωτική του καταστροφή ΦΥΛΛΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ 2

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ Επιτυγχάνεται με την παραγωγή αντισωμάτων από τον οργανισμό έναντι οποιοδήποτε αντιγόνου με δύο τρόπους Να έρθουμε σε επαφή με φυσικό τρόπο με ένα αντιγόνο και να ενεργοποιηθεί τότε ο ανοσολογικός μας μηχανισμός και να συνθέσει αντισώματα χωρίς υποχρεωτικά να αρρωστήσουμε. Στη συνέχεια παραμένουμε ικανοί για μεγάλο διάστημα να παράγουμε αντισώματα για το ίδιο αντιγόνο. Να δεχθούμε μικρή ποσότητα σκευάσματος (εμβόλιο) που περιέχει εξασθενημένα, τμήματα, νεκρά αντιγόνα ή παράγωγα τους ώστε να ενεργοποιηθεί ο ανοσολογικός μας μηχανισμός και να συνθέσει αντισώματα όπως θα έκανε αν μας μόλυνε ζωντανός μικροοργανισμός. Τα άτομα που εμβολιάζονται δεν εμφανίζουν το νόσημα και δεν το μεταδίδουν.

ΠΑΘΗΤΙΚΗ ΑΝΟΣΙΑ Επιτυγχάνετε με τη χορήγηση έτοιμων αντισωμάτων. Φυσιολογικά αυτό συμβαίνει στο έμβρυο με την μεταφορά αντισωμάτων από την μητέρα διαμέσου του πλακούντα. Επίσης έχουμε μεταφορά στο νεογνό διαμέσου του μητρικού γάλακτος κατά την διάρκεια του θηλασμού. Και στις δύο περιπτώσεις το νέο άτομο προφυλάσσεται μέχρι να ωριμάσει το ανοσοποιητικό του σύστημα. Παθητική ανοσία μπορεί να επιτευχθεί σε ενήλικο άτομο τεχνητά με την χορήγηση έτοιμων αντισωμάτων, Τα αντισώματα αυτά παράγονται είτε σε άλλο άτομο ή σε ζώο ή σήμερα πλέον με τεχνικές της γενετικής μηχανικής. Η προστασία όμως του ατόμου είναι προσωρινή και παροδική γιατί αυτά καταστρέφονται με το χρόνο στο ήπαρ και δεν προκαλείται ενεργοποιήσει πρωτογενούς ανοσολογικής απόκρισης ώστε το άτομο να αποκτήσει κύτταρα μνήμης για το συγκεκριμένο αντιγόνο

ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ Σε σχέση με την ποικιλία των μικροοργανισμών, το ανοσοποιητικό σύστημα καταφέρνει να υπερασπίζεται εξαιρετικά τον οργανισμό. Ωστόσο, κάποιες φορές στρέφεται ενάντια στο ίδιο το σώμα που πρέπει να προστατεύει. Με αυτό τον τρόπο μπορούμε να εξηγήσουμε τις αυτοάνοσες παθήσεις, που γίνονται αντιληπτές μέσω χρόνιων φλεγμονών. Σήμερα είναι γνωστές περισσότερες από 60 ασθένειες αυτού του είδους. Οι συχνότερες αυτοάνοσες παθήσεις είναι: ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΣΚΛΗΡΩΣΗ (σκλήρυνση κατά πλάκας) Τα Τ-λεμφοκύτταρα και τα μακροφάγα διεισδύουν στο νευρικό σύστημα και επιτίθενται στο προστατευτικό στρώμα των νευρικών ινών (μυελίνη). Τα πρώτα συμπτώματα είναι ασταθές περπάτημα, ενώ ενδέχεται να εμφανισθούν προβλήματα όρασης και ομιλίας ΔΙΑΒΗΤΗΣ τύπου 1 Το ανοσοποιητικό σύστημα σχηματίζει αντισώματα που στρέφονται ενάντια στα Β-κύτταρα του παγκρέατος και οδηγούν στην καταστροφή τους με συνέπεια την ολική έλλειψη ινσουλίνης Αποτέλεσμα είναι η αυξημένη συγκέντρωση σακχάρων του αίματος, διαταραχή του μεταβολισμού σακχάρων στον οργανισμό. Συμπτώματα είναι η Έντονη δίψα, η ατονία, η αυξημένη ουρία, η πείνα, και η απώλεια βάρους. ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ Εμφανίζεται σταδιακά και προκαλεί οίδημα (πρήξιμο) και ακαμψία στις αρθρώσεις. Οι γυναίκες είναι τρεις φορές περισσότερο πιο ευπαθείς από τους άντρες ΘΥΡΟΕΙΔΗΣ Νόσος Basedow & Νόσος Χασιμότο Μολύνεται ο θυροειδής αδένας. Στη νόσο Basedow εμφανίζεται υπερλειτουργία του αδένα και παράγει πάρα πολλές ορμόνες. Το αντίθετο συμβαίνει στη νόσο Χασιμότο δηλαδή έχουμε υπολειτουργία του αδένα και μειωμένη παραγωγή ορμονών ΝΟΣΟΣ ΤΟΥ ΚΡΟΝ & ΕΛΚΩΔΗΣ ΚΟΛΙΤΙΔΑ Είναι και οι δύο χρόνιες φλεγμονές του πεπτικού σωλήνα. Η νόσος του ΚΡΟΝ επιτίθεται και στον φάρυγγα. Η ελκώδης κολίτιδα εμφανίζεται μόνο στο ορθό και το παχύ έντερο. Οι ασθενείς ταλαιπωρούνται από σπασμωδικούς πόνους.

ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ:ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ Σύμπλεγμα Μαζί με την άνοιξη έρχονται και οι αλλεργίες. Πολλοί άνθρωποι έχουν προδιάθεση να αναπτύξουν έστω και μία φορά στη ζωή τους κάποια αλλεργική αντίδραση. Τι είναι όμως η αλλεργική αντίδραση ; Το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου διαθέτει αμυντικούς μηχανισμούς έναντι πολλών και διαφορετικών ουσιών οι οποίες βρίσκονται στον αέρα που εισπνέουμε, στις τροφές που καταναλώνουμε καθώς επίσης και σε αντικείμενα με τα οποία ερχόμαστε σε επαφή. Όλες αυτές οι ουσίες οι οποίες δυνητικά μπορούν να προκαλέσουν αλλεργική αντίδραση τις ονομάζουμε αλλεργιογόνες, κυριότερες εκ των οποίων είναι : γύρη των λουλουδιών, τριχώματα ζώων, οικιακή σκόνη, τροφές, φάρμακα. Επίσης σοβαρές αλλεργίες μπορεί να προκαλέσουν τσιμπήματα εντόμων (σφήκα κλπ.) Στο αίμα κυκλοφορούν διάφορα αντισώματα που σκοπός τους είναι να απομονώσουν και να καταστρέψουν κάθε ξένη ουσία που μπορεί να μας βλάψει. Εκείνα τα αντισώματα που εμπλέκονται στους μηχανισμούς της αλλεργίας ονομάζονται ανοσοσφαιρίνες Ε (immunoglobulineE ή εν συντομία IgE). Στους ανθρώπους με αλλεργική προδιάθεση το ποσοστό αυτού του είδους αντισωμάτων είναι αυξημένο. Κάθε τύπος IgE είναι ειδικός για ένα συγκεκριμένο αλλεργιογόνο (πχ. για την σκόνη). Έτσι εξηγείται γιατί ορισμένοι είναι ευαίσθητοι σε μία αλλεργιογόνο ουσία κι άλλοι σε περισσότερες (περισσότεροι τύποι IgE) Όταν λοιπόν ο οργανισμός έλθει σε επαφή για πρώτη φορά με κάποια από αυτές τις ουσίες δρομολογούνται μία σειρά από αντιδράσεις. Αρχικά έχουμε παραγωγή των ειδικών αντισωμάτων Ε. Εν συνεχεία αυτά επικάθονται στην επιφάνεια ειδικών κυττάρων που ονομάζονται μαστοκύτταρα. Τα κύτταρα αυτά αφθονούν στην μύτη, τους οφθαλμούς, το δέρμα, τους πνεύμονες και στην γαστρεντερική οδό, περιέχουν δε χημικές ουσίες (πχ. ισταμίνη) ονομαζόμενες «μεσολαβητές». Την επόμενη φορά που η αλλεργιογόνος ουσία θα έλθει σε επαφή με τον οργανισμό, «συλλαμβάνεται» από τα ευαισθητοποιημένα αντισώματα Ε που με την σειρά τους προκαλούν την έκκριση των μεσολαβητών. Οι μεσολαβητές είναι υπεύθυνοι για τη συμπτωματολογία της αλλεργικής αντίδρασης : κνησμός οίδημα υπερέκκριση βλέννας εξάνθημα υπεραιμία βήχας. Στην εικόνα φαίνονται τα κυριότερα όργανα του ανθρώπινου σώματος που επηρεάζονται από τους μεσολαβητές της φλεγμονής και τα συμπτώματα που προκαλούνται. ΠΡΩΤΗ ΦΑΣΗ ΑΛΛΕΡΓΙΚΗΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ:ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ Μαστοκύτταρα μεσολαβητές Αντιγόνο + αντίσωμα Σύμπλεγμα Αντιγόνου Αντισώματος ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ :ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΙΣΤΑΜΙΝΗΣ

Το άγχος και η κακή διατροφή εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα Ζήτω η ποικιλία!!! Η υπερβολική καθαριότητα ή μαζική χρήση αντιβιοτικών δεν επιφέρουν καμία αλλαγή. Η ζωή χωρίς μικροοργανισμούς αποτελεί αυταπάτη. Όλα δείχνουν ότι η υπερβολική υγιεινή ευνοεί τις ανοσολογικές παθήσεις Η επαφή με πολλά διαφορετικά μικρόβια εξασκεί την άμυνα των παιδιών Η ποικιλία δεν βλάπτει ούτε του ενήλικες Το άγχος και η κακή διατροφή εξασθενούν το ανοσοποιητικό σύστημα ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ Οι βιταμίνες και τα ιχνοστοιχεία είναι απαραίτητα για το αμυντικό σύστημα. Ο οργανισμός τα λαμβάνει μέσω μιας ισορροπημένης διατροφής. Το β-καροτένιο και οι βιταμίνες C και Ε παίζουν σημαντικό ρόλο ενάντια των μικροοργανισμών και ιδιαίτερα των ιών. Η μείωση της πρόσληψης του ζωικού λίπους φαίνεται να βελτιώνει τη δραστηριότητα του ανοσοποιητικού. Η αύξηση της πρόσληψης μέσω της διατροφής των ευεργετικών λιπαρών οξέων όπως τα ιχθυέλαια φαίνεται να αυξάνει τη δραστηριότητα των φαγοκυττάρων και των λεμφοκυττάρων. Τέλος μερικά ιχνοστοιχεία όπως φωσφόρος, ψευδάργυρος και ασβέστιο συμμετέχουν στους διάφορους μηχανισμούς σχηματισμού κυττάρων ή ουσιών της άμυνας του οργανισμού μας. ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΡΕΜΙΑ Οι πηγές του άγχους διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Όμως στη σημερινή εποχή η επίδραση του άγχους στο σώμα και την ψυχή είναι αναμφισβήτητη. Η προστατευτική ασπίδα του οργανισμού αποδυναμώνεται από το στρες της προσωπικής ή επαγγελματικής ζωής των ανθρώπων. Λιγότερα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος παράγονται και περιπολούν στο σώμα μας και παρατηρείται μικρότερη δραστηριότητα των κυττάρων κατά τη διάρκεια των μηχανισμών άμυνας. Η θετική στάση και η χαλάρωση διοχετεύονται μέσω της πολύπλοκης σύνδεσης εγκεφάλου, ορμονικού και ανοσοποιητικού συστήματος και παρατηρείται ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού.