Η οριοθέτηση των παιδιών προσχολικής ηλικίας ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗΣ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΛΑΡΝΑΚΑΣ

Η οριοθέτηση της συμπεριφοράς των παιδιών συμβάλλει στην ανάπτυξη της αυτονομίας και της ανεξαρτησίας των παιδιών μέσω της εκμάθησης της τήρησης των κανόνων, των ορίων και τον έλεγχο της συμπεριφοράς.

Στόχοι της οριοθέτησης της συμπεριφοράς των παιδιών Τα όρια της συμπεριφοράς: Βοηθούν το παιδί να ενταχθεί στην κοινωνία και να προσαρμοστεί σε γραπτούς και άγραφους κανόνες. Κάνουν τον κόσμο προβλέψιμο και διδάσκουν στα παιδιά την κοινωνική πραγματικότητα. Δημιουργούν ένα ασφαλές και υποστηρικτικό πλαίσιο για την ανάπτυξη της ταυτότητας των παιδιών.

Στόχοι των ορίων στο πλαίσιο της οικογένειας Καλύπτουν την ανάγκη διευθέτησης του τρόπου ζωής που έχει επιλέξει η συγκεκριμένη οικογένεια. Μεταδίδουν οικογενειακές παραδόσεις, αξίες, πιστεύω και πεποιθήσεις. Συμβάλλουν στην εξασφάλιση προσωπικού χώρου (φυσικού και ψυχολογικού) για κάθε μέλος της οικογένειας. Καλλιεργούν την ανάπτυξη σεβασμού για το συνάνθρωπο μέσα από τον αμοιβαίο σεβασμό των μελών της οικογένειας.

Στόχοι της οριοθέτησης της συμπεριφοράς σε ατομικό επίπεδο Παρέχουν μία αίσθηση ασφάλειας, η οποία είναι καθοριστικής σημασίας για την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών. Δημιουργούν την αίσθηση του «ανήκειν». Διδάσκουν αρχές κοινωνικών σχέσεων. Πληροφορούν το παιδί ως προς τις ικανότητες και τις δυνατότητες του. Ανοχή στις ματαιώσεις.

Τα όρια δεν είναι μόνο απαγορεύσεις Τα όρια δε δείχνουν μόνο τι δεν μπορούμε να κάνουμε. Πληροφορούν το άτομο για το τι μπορεί να κάνει. Συμβάλλουν στην ανάπτυξη της προσωπικής αξίας και της αυτό – πεποίθησης.

Τα όρια δεν είναι μόνο απαγορεύσεις Τάση υπέρβασης των ορίων και θέσπιση νέων. Τάση παραβίασης των ορίων. Το παιδί προκαλεί τον γονέα και ελέγχει τα όρια του. Τα όρια που έχουν τεθεί δεν επιτρέπουν στο παιδί να αξιοποιήσει τις δυνατότητες του. Το παιδί «μιλάει» για κάτι άλλο.

Η οριοθέτηση είναι μία διαρκής διαδικασία Δοκιμή και λάθος Τριβή και σύγκρουση Προσαρμογή στην ανάπτυξη και στην εξέλιξη του παιδιού και της οικογένειας.

Εξελιγκτική διάσταση της οριοθέτησης Τα όρια της συμπεριφοράς του παιδιού τροποποιούνται ακολουθώντας την ωρίμανση της οικογένειας. Έλεγχος του περιβάλλοντος (π.χ. επικίνδυνα αντικείμενα). Έλεγχος της συμπεριφοράς (π.χ. επιθετική συμπεριφορά, πειθαρχία) Καθορισμός ορίων συμπεριφοράς ως αποτέλεσμα συνεργασίας και διαπραγμάτευσης (π.χ. προσωπικός χώρος, έξοδος).

Σε ποιους τομείς συναντάται το θέμα των ορίων; Θέματα συμπεριφοράς Θέματα ασφάλειας Καθημερινή ρουτίνα (φαγητό, ύπνος, ντύσιμο, πρόγραμμα) Τηλεόραση