Κεφάλαιο 13 Γενετική του καρκίνου

13.1

13.1 Η γενετική φύση του καρκίνου

Καρκίνος Όγκος : σχηματισμός από κύτταρα που πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα Καρκίνος : κακοήθης όγκος (βλ.παρακάτω) Ο ανεξέλεγκτος κυτταρικός πολλαπλασιασμός σημαίνει έλλειψη ελέγχου του καρκινικού κυτταρικού πολλαπλασιασμού πηγάζει από την έλλειψη της φυσιολογικής κυτταρικής ρύθμισης. Στους φυσιολογικούς ιστούς ο ρυθμός κυτταρικής διαίρεσης και κυτταρικού θανάτου βρίσκονται σε ισορροπία. Η ισορροπία αυτή διαταράσσεται στον καρκίνο. Η διαταραχή αυτή πηγάζει από μη ελεγχόμενη κυτταρική αύξηση ή έλλειψη της ικανότητας του κυττάρου να πάθει απόπτωση (διαδικασία αυτο-θανάτωσης του κυττάρου κατόπιν ειδικών ερεθισμάτων)

Από τι αποτελείται ένας όγκος Ένας όγκος αποτελείται από : παρέγχυμα πολλαπλασιαζόμενων κυττάρων στρώμα συνδετικού ιστού το οποίο διαπερνάται από αγγεία της κυκλοφορίας

Σημασία καρκίνου Eυθύνεται δε για περισσότερο από το 20% των θανάτων, ενώ στις ανεπτυγμένες χώρες αποτελεί το 10% του ολικού κόστους της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ο καρκίνος δεν είναι μόνο μια ασθένεια, αλλά μια μεγάλη ποικιλία κακοηθών όγκων που προέρχονται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των αρχικών κυττάρων του αντίστοιχου ιστού στον οποίο δημιουργείται ο όγκος.

Μικροσκοπικη παρατήρηση των καρκινικών κυττάρων Μικροσκοπική παρατήρηση των καρκινικών κυττάρων Ο καρκινικός ιστός έχει μια διακριτική εμφάνιση κάτω από το μικροσκόπιο. Μεταξύ των γνωρισμάτων είναι : ο μεγάλος αριθμός διαιρούμενων κυττάρων, παραλλαγή στο μέγεθος και στο σχήμα των πυρήνων , παραλλαγή στο μέγεθος και τη μορφολογία των κυττάρων, απώλλεια χαρακτηριστικων γνωρισμάτων των κυττάρων, απώλεια κανονικής οργάνωσης ιστού, και ένα χαλαρά καθορισμένο όριο του όγκου.

Μικροσκοπικη παρατήρηση των καρκινικών κυττάρων

Κατηγορίες όγκων Ο καρκίνος μπορεί να ξεκινήσει από οποιοδήποτε μέρος του σώματος Καρκινώματα: οι πιο συχνοί τύποι καρκίνου και ξεκινούν από κύτταρα επιθηλιακού ιστού που καλύπτουν εσωτερικές και εξωτερικές σωματικές επιφάνειες. Καρκινώματα του στον πνεύμονα, στο στήθος και στο κόλον είναι ο πιο συχνός τύπος στις ΗΠΑ . Σαρκώματα : είναι καρκίνοι που ξεκινούν από κύτταρα που βρίσκονται στους υποστηρικτικούς ιστούς του σώματος όπως στα κόκαλλα , στους χόνδρους, στον λιπώδη ιστό και στους μυς. Λέμφώματα : είναι καρκίνοι που ξεκινούν από τους λεμφαδένες και τους ιστούς του ανοσοποιητικού συστήματος. Λευχαιμίες : είναι καρκίνοι των ανώριμων κυττάρων του αίματος που αναπτύσσονται στο μυελό των οστών και τείνουν να συσσωρεύονται σε μεγάλους αριθμούς στην κυκλοφορία.

Ονοματολογία καρκίνων Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν ποικιλία ονομάτων για να ξεχωρίσουν τους διαφορετικούς τύπους καρκινωμάτων, σαρκωμάτων, λεμφωμάτων, και λευχαιμιών. Γενικά τα ονόματα αυτά αποτελούν σύνθετες λέξεις που περιέχουν τον ειδικό κυτταρικό τύπο που αφορα ο καρκίνος. Παραδείγματα: οστεο-σάρκωμα αδενο-καρκίνωμα πχ αδενοκαρκίνωμα στήθους

Συνήθως ποιά άτομα προσβάλλει ο καρκίνος ; Οι περισσότεροι καρκίνοι εμφανίζονται κατά τη μέση ηλικία του ανθρώπου, υπάρχουν όμως και χαρακτηριστικές περιπτώσεις της παιδικής ηλικίας. Γενικά, ο καρκίνος εμφανίζει μεγαλύτερο βαθμό κακοήθειας όταν εμφανίζεται σε νεαρά άτομα (συνήθως τότε πρόκειται για κληρονομική μορφή).

Γιατί ο καρκίνος "χτυπά την πόρτα" στους πιο ηλικιωμένους; Απάντηση : Γενικά ο καρκίνος απαιτεί διάφορες μεταλλαγές για να εκδηλωθεί και οι πιθανότητες για καρκίνο αυξάνονται καθώς ένα πρόσωπο γερνά επειδή περισσότερος χρόνος είναι διαθέσιμος για τις μεταλλαγές που συσσωρεύουν. Παραδείγματος χάριν, ένα πρόσωπο 75 ετών είναι χίλιες φορές πιθανότερο να αναπτυχθεί και να πεθάνει του καρκίνου κόλου από ένα πρόσωπο 25 ετών. Επειδή οι άνθρωποι ζουν περισσότερο σήμερα από 50 ή 100 έτη πριν, έχουν έναν πιό μακροχρόνιο χρόνο έκθεσης στους παράγοντες που μπορούν να μεταλλάξουν γονίδια που οδηγούν στον καρκίν

Γενετική φύση του καρκίνου Έχει διαπιστωθεί ότι μόνο το 5% των καρκίνων είναι πιθανό να ακολουθεί οικογενή τύπο κληρονομικότητας Εντούτοις, πολλές περιπτώσεις καρκίνου έχουν ένα σημαντικό γενετικό στοιχείο (προδιάθεση) στην ανάπτυξη μιας ειδικής κακοήθειας. Επιπλέον, έχει γίνει σαφές ότι σχεδόν όλες οι περιπτώσεις καρκίνου προέρχονται από μεταλλάξεις σωματικών κυττάρων στα οποία εκφράζονται ορισμένα γονίδια. Οι μεταλλάξεις που οδηγούν σε καρκινογένεση αφορούν γονίδια υπεύθυνα για τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, την κυτταρική ανάπτυξη και άλλες βασικές κυτταρικές λειτουργίες.

Γενικός μηχανισμός καρκινογένεσης Μια μετάλλαξη δεν αρκεί για να δημιουργηθεί ένας όγκος όπως ακριβως μια μόνο βλάβη δεν είναι αρκετή για να πέσει ένα αεροπλάνο. Έτσι απαιτούνται πολλαπλά βήματα (θεωρία πολλαπλού στόχου) για την δημιουργία ενός όγκου.(εικόνα βιβλιου) Το πρώτο βήμα είναι η δημιουργία μιας βλάβης στο DΝΑ. Αυτή μπορεί να προκληθεί είτε από εσωτερικούς παράγοντες, όπως είναι οι γενετικές βλάβες τύπου αντιγραφής ή επιδιορθωτικών μηχανισμών, είτε από εξωτερικές επιδράσεις, όπως είναι οι ιονίζουσες ακτινοβολίες, τα χημικά μεταλλαξογόνα ή οι ιοί. Σε κάθε περίπτωση για να δημιουργηθεί όγκως πρέπει να έχει αποκτήσει το κύτταρο απεριόριστη ικανότητα πολλαπλασιασμού. Επομένως τα καρκινικά γονίδια αφορούν έμμεσα ή άμεσα τις διαδικασίες της κυτταρικής διαίρεσης.

Γενικός μηχανισμός καρκινογένεσης

Παράδειγμα φυσιολογικής αύξησης Για να δείξουμε τι ακριβώς εννούμε με τον όρο φυσιολογική ρύθμιση της αύξησης θα θέσουμε ως παράδειγμα το εξωτερικό στρώμα του δέρματος. Η εξωτερική στιβάδα του φυσιολογικού δέρματος (ονομάζεται επιδερμίδα) είναι το περίπου 12 κύτταρα στο πάχος. Τα κύτταρα στον "πάτο" της στρώσης ονομάζονται βασική στιβάδα και διαιρούνται αρκετά ωστε να αναπληρώνουν τα κύτταρα που αποβάλλονται από την εξωτερική στιβάδα του δέρματος. Κάθε φορά που διαιρείται ένα βασικό κύτταρο παράγει δύο νέα κύτταρα. Το ένα παραμένει στην βασική μεμβράνη και το άλλο "ταξιδεύει" προς την εξωτερική επιφάνεια και χάνει την ικανότητά του να διαιρέιται. Έτσι ο αριθμός των κυττάρων της επιδερμίδας παραμένει σταθερός.

Παράδειγμα φυσιολογικής αύξησης

Παράδειγμα καρκινικής αύξησης Κατά την ανάπτυξη του καρκίνου του δέρματος στα σημεία οπου το σώμα παραμένει ακάλυπτο (πχ στα χέρια) η καρκινογόνος ακτινοβολία επιδρά στο DNA και η ισορροπία μεταξύ της κυτταρικής διαίρεσης και της κυτταρικής απώλειας διαταράσσεται. Τα κύτταρα της βασικής μεμβράνης πλέον διαιρούνται γρηγορότερα από όσο χρειάζεται για να ανανεώθούν τα κύτταρα που αποβάλλονται από την εξωτερική επιφάνεια της επιδερμίδας. Κάθε φορά που αυτά τα βασικά κύτταρα διαιρούνται πολλά από τα θυγατρικά κύτταρα διατηρούν την ικανότητά τους να διαιρούνται και έχουμε μια ραγδαία αύξηαη του αριθμού των διαιρούμενων κυττάρων

Παράδειγμα καρκινικής αύξησης

Παράδειγμα καρκινογένεσης Όγκοι (νεοπλάσματα) Αυτή η σταδιακή αύξηση στον αριθμό των διαιρούμενων κυττάρων σχηματίζει μια αυξανόμενη μάζα κυττάρων που ονομάζεται όκος ή νεόπλασμα. Ο ρυθμός αύξησης του όγκου εξαρτάται από τον ρυθμό διαιρεσης των κυττάρων του. Από κάποιο μέγεθος και μετά ο όγκος πλέον εμποδίζει την φυσιολογική λειτουργία του ιστού στον οποίο βρίσκεται.

Εισβολή και μετάσταση Εισβολή και μετάσταση Οι καρκίνοι που είναι ικανοί να διασκορπίζονται στο σώμα ακολουθούν δυο μηχνισμούς : εισβολή και μετάσταση. Η εισβολή αναφέρεται στην απευθείας είσοδο των καρκινικών κυτάρων στους γειτονικούς ιστούς. Η μετάσταση αναφέρεται στην ικανότητα των κυττάρων να διεισδύουν σε λεμφικά και αιματικά αγγεία και να συσσωρεύονται τοπικά σε κάποιο σήμείο της κυκλοφορίας και κατόπιν να εισέρχονται στους εκεί γειτονικούς ιστούς.

Κακοήθης και καλοήθης όγκος Κακοήθης VS Κακοήθης όγκος Καλοήθεις όγκοι : δεν μπορούν να μεταφερθούν με εισβολή ή μετάσταση. Επομένως αναπτύσσονται τοπικά. Κακοήθεις όγκοι : μπορούν να μεταφερθούν με εισβολή ή μετάσταση. Εξ΄ορισμού ο όρος καρκίνος αναφέρεται μόνο στους κακοήθεις όγκους.

Κακοήθης και καλοήθης όγκος

Για παράδειγμα το μελάνωμα αναπτύσσεται στο δέρμα και μεταφέρεται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος σε μακρινά όργανα όπως στο ήπαρ ή στον εγκέφαλο. Καρκινικά κύτταρα στο ήπαρ θα ονομάζονται τότε μεταστατικό μελάνωμα και όχι καρκίνος του ήπατος. Οι μεταστάσεις ονομάζονται από τον αρχικό όγκο.

Καρκινογόνοι παράγοντες Πολλές από τις αιτίες του καρκίνου έχουν προσδιοριστεί .Οι επιστημονικές μελέτες δείχνουν την ύπαρξη 4 κύριων κατηγοριών παραγόντων που συμβάλλουν στην ανάπτυξη του καρκίνου: 1. χημικές ουσίες (π.χ., από το κάπνισμα ή τη διατροφή), 2. ακτινοβολία 3. ιοί ή βακτηρίδια 4. κληρονομικότητα

Ιοί συμμετέχουν στον σχηματισμό όγκων. Παραδείγματος χάριν, ο κίνδυνος αυχενικού καρκίνου αυξάνεται στις γυναίκες με τους πολλαπλάσιους σεξουαλικούς συντρόφους και είναι ιδιαίτερα υψηλός στις γυναίκες που παντρεύονται άνδρες των οποίων οι προηγούμενες σύζυγοι είχαν αυτήν την ασθένεια. Η μετάδοση του ανθρώπινου ιού HPV κατά τη διάρκεια των σεξουαλικών σχέσεων φαίνεται να εμπλέκεται.

Το AIDS και το σάρκωμα Kaposi Οι άνθρωποι που αναπτύσσουν το AIDS μετά από μόλυνση από τον HIV διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο για έναν συγκεκριμένο τύπο καρκίνου, το σάρκωμα Kaposi. Το σάρκωμα του Kaposi είναι ένας κακοήθης όγκος των αγγείων αίματος που βρίσκονται στο δέρμα. Αυτό το είδος καρκίνου δεν προκαλείται άμεσα από τη μόλυνση HIV.

Το AIDS και το σάρκωμα Kaposi Ο HIV προκαλεί μια ανοσοανεπάρκεια που καθιστά τους ανθρώπους πιό ευαίσθητους σε μολύνσεις από άλλους ιούς. Συγκεκριμένα η μετέπειτα μόλυνση από έναν ιό αποκαλούμενο KSHV (Kaposi's sarcoma-associated herpesvirus) προκαλεί την ανάπτυξη του σαρκώματος Kaposi.

Βακτήρια συμμετέχουν στον σχηματισμό όγκων. Οι ιοί δεν είναι οι μόνοι μολυσματικοί παράγοντες που έχουν εμπλεχτεί στον ανθρώπινο καρκίνο. Το βακτήριο H. pylori, που μπορεί να προκαλέσει τα έλκη στομαχιών, έχει συνδεθεί με την ανάπτυξη του καρκίνου στομάχου. Οι άνθρωποι που μολύνονται με το H. pylori διατρέχουν τον αυξανόμενο κίνδυνο τον καρκίνο στομάχου. Η έρευνα είναι εν εξελίξει για να καθορίσει τις γενετικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των μολυσματικών παραγόντων και των οικοδεσποτών τους που μπορούν να εξηγήσουν σε βάθος την ανάπτυξη του καρκίνου.

Καρκινογόνες ουσίες στο περιβάλλον εργασίας Επειδή οι άνθρωποι ξοδεύουν τόσο πολύ χρόνο στην εργασία και στο σπίτι, πρέπει να αξιολογήσουμε τις καρκινογόνες ουσίες σε αυτά τα περιβάλλοντα. Μερικές επαγγελματικές καρκινογόνες ουσίες έχουν προσδιοριστεί επειδή οι άνθρωποι που εργάζονται μαζί και έχουν εκτεθεί στις ίδιες ουσίες έχουν αναπτύξει ένα ιδιαίτερο είδος καρκίνου με αυξανόμενη συχνότητα. Παραδείγματος χάριν, τα ποσοστά καρκίνου στους εργαζομένους κατασκευής που χειρίζονται τον αμίαντο έχουν βρεθεί για να είναι 10 φορές υψηλότερα από κανονικά. Ένας πιθανός κίνδυνος στο σπίτι είναι ραδόνιο, ένα ραδιενεργό αέριο που μπορεί να διαρρεύσει στα σπίτια από τους υπόγειους σχηματισμούς που βρίσκονται σε ορισμένες περιοχές της Αμερικής.

Καρκινογόνες ουσίες στο περιβάλλον εργασίας

Καπνός και καρκίνος Μεταξύ των διάφορων παραγόντων που μπορούν να προκαλέσουν τον καρκίνο, η επικράτηση του καπνίσματος αντιπροσωπεύει το μέγιστο κίνδυνο δημόσιας υγείας. Ο καπνός τσιγάρων περιέχει περισσότερες από δύο δωδεκάες διαφορετικές χημικές ουσίες ικανές τον καρκίνο. Το κάπνισμα τσιγάρων είναι η κύρια αιτία του καρκίνου πνευμόνων και συμβάλλει σε πολλά άλλα είδη καρκίνου επίσης, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του στόματος, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του στομαχιού, του πάγκρεατος, του νεφρού, και της κύστης. Οι τρέχουσες εκτιμήσεις προτείνουν ότι το κάπνισμα των τσιγάρων είναι αρμόδιο για τουλάχιστον ένα από κάθε τρεις θανάτους από καρκίνο, που κάνουν το τη μεγαλύτερη ενιαία αιτία του θανάτου από τον καρκίνο. λλες μορφές χρήσης καπνών μπορούν επίσης να προκαλέσουν τον καρκίνο. Παραδείγματος χάριν, τα πούρα, ο καπνός σωλήνων, και ο άκαπνος καπνός μπορούν να προκαλέσουν τους καρκίνους του στόματος

Καπνός και καρκίνος

Καπνός και καρκίνος Αποφεύγοντας τον καπνό Η χρήση των προϊόντων καπνού έχει κατηγορηθεί για το 1/3 των θανάτων από καρκίνο και τα δεδομένα αυτά καθιστούν τον καπνό τη μεγαλύτερη ενιαία αιτία του θανάτου από καρκίνο. Το κάπνισμα τσιγάρων είναι αρμόδιο για σχεδόν όλες τις περιπτώσεις του καρκίνου πνευμόνων, και έχει εμπλεχτεί επίσης στον καρκίνο του στόματος, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του στομαχιού, του πάγκρεατος, του νεφρού, και της κύστης. Η αποφυγή του καπνού είναι, επομένως, η ενιαία αποτελεσματικότερη απόφαση τρόπου ζωής που οποιοδήποτε άτομο μπορεί να λάβει στην προσπάθεια να προληφθεί ο καρκίνος.

Καπνός και καρκίνος

Η κλωνική φύση του καρκίνου Η κλωνική φύση του καρκίνου Όλα τα κύτταρα ενός όγκου προέρχονται από μόνο ένα κύτταρο. Απόδειξη : (1) Η πρώτη ένδειξη προέρχεται από τη μελέτη της ανάπτυξης καρκίνου σε μια γυναίκα ετερόζυγη για το κληρονομούμενο με φυλοσύνδετο τύπο κληρονομικότητας ένζυμο αφυδρογονάση της 6-φωσφορικής γλυκόζης (G6ΡD). Λόγω της αδρανοποίησης του Χ χρωμοσώματος, στην ετερόζυγη γυναίκα θα εκφράζεται μόνο το ένα από τα δύο αλληλόμορφα σ' ένα σωματικό κύτταρο. Βρέθηκε, λοιπόν, ότι οι κυτταρικές σειρές που προέρχονται από καρκινικούς ιστούς αυτής της γυναίκας προκαλούσαν έκφραση του ενός ή του άλλου G6ΡD αλληλόμορφου αλλά ποτέ και τίον δύο μαζί, αποκαλύπτοντας ότι ο καρκίνος προέρχεται από ένα μόνο κύτταρο

Η κλωνική φύση του καρκίνου Η κλωνική φύση του καρκίνου (2) Μια άλλη σημαντική ένδειξη της κλωνικής φύσης του καρκίνου φαίνεται από τις χαρακτηριστικές χρωμοσωμικές ατυπίες που εμφανίζονται σε πολλούς τύπους καρκίνου, όπως είναι οι μετατοπίσεις στο λέμφωμα του Burkitt και στη χρόνια μυελογενή λευχαιμία . Όλα τα κύτταρα του όγκου έφεραν την ίδια χρωμοσωμική ατυπία.

Γεωγραφική κατανομή καρκίνου Στο δίπλα σχήμα βλέπουμε την γεωγραφική κατανομή ορισμένων καρκίνων.Πχ ο καρκίνος του στομάχου είναι ιδιαίτερα συχνός στην Ιαπωνία, ο καρκίνος κόλου είναι προεξέχων στις Ηνωμένες Πολιτείες, και ο καρκίνος δερμάτων είναι κοινός στην Αυστραλία.

Ποιος είναι ο λόγος για τα υψηλά ποσοστά συγκεκριμένων ειδών καρκίνου σε ορισμένες χώρες; Θεωρητικά, οι διαφορές στην κληρονομικότητα ή οι περιβαλλοντικοί παράγοντες κινδύνου είναι αρμόδιες για τα διαφορετικά ποσοστά καρκίνου που παρατηρήθηκαν στις διαφορετικές χώρες. Οι μελέτες για τους ανθρώπους που έχουν κινηθεί από μια χώρα προς άλλη προτείνουν ότι η έκθεση στους παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο ποικίλλει από τη γεωγραφική θέση.

Παραδείγματος χάριν, στην Ιαπωνία, το ποσοστό καρκίνου κόλου είναι χαμηλότερο, και το ποσοστό καρκίνου στομάχου είναι υψηλός, απ'ό,τι στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αλλά αυτή η διαφορά έχει βρεθεί βαθμιαία εξαφανίζομαι στις ιαπωνικές οικογένειες που έχουν κινηθεί προς τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό προτείνει ότι ο κίνδυνος για τα δύο είδη καρκίνου δεν καθορίζεται πρώτιστα από την κληρονομικότητα. Η αλλαγή στον κίνδυνο για τον καρκίνο για τις ιαπωνικές οικογένειες θα μπορούσε να περιλάβει τους πολιτιστικούς ή περιβαλλοντικούς παράγοντες κυρίαρχους σε μια θέση και όχι σε άλλη.

Διάγνωση του καρκίνου

Διάγνωση του καρκίνου Με την έγκαιρή διάγνωση του καρκίνου μπορουμε να αποτρέψουμε την εξέλιξη πολλών καρκίνων. Με την διάγνωση του καρκίνου καθορίζεται ο τύπος και ο ρυθμός ανάπυξής του, καθώς και το κατά πόσο έχει γίνει εισβολή ή μετάσταση σε άλλους ιστούς.

Αρχικά ο καρκίνος μπορεί να μην έχει συμπτώματα Μην περιμένετε να αιθανθείτε πόνο πριν απευθυνθείτε στους ειδικούς. Η γενετική ανίχνευση στον πληθυσμό για εύρεση ατόμων με προδιάθεση σε συγκεκριμένους καρκίνους θα μπορούσε να ευαισθητοποιήσει συγκεκριμένα άτομα για συχνότερους ελέγχους

Τεστ Παπ Πρόκειται για τεχνική γενετικής ανίχνευσης (Genetic screening) . Με την τεχνική αυτή γίνεται διάγνωση αρχικού σταδίου καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Στην διαδικασία αυτή αφαιρούνται κύτταρα από τον τράχηλο και τον κόλπο. Τα κύτταρα αυτά μελετούνται στο εργαστήριο με μικροσκόπιο προκειμένου να παρατηρηθούν πιθανές ανωμαλίες

Βιοψία

Βιοψία Για να εντοπίσει την παρουσία καρκίνου, ένας γιατρός πρέπει να εξετάσει ένα δείγμα του ιστού κάτω από το μικροσκόπιο. Η χειρουργική αφαίρεση ενός μικρού κομματιού του ιστού η μικροσκοπική εξέταση θα πει στο γιατρό εάν ένας όγκος είναι πραγματικά παρών και, σε αυτή την περίπτωση, εάν είναι κακοήθης (δηλ., καρκίνος) ή καλοήθης.

Υπερπλασία Αντί της εύρεσης ενός καλοήθους ή κακοήθους όγκου, η μικροσκοπική εξέταση ενός δείγματος βιοψιών μερικές φορές ανιχνεύει μια δομή αποκαλούμενη υπερπλασία. Η υπερπλασία αναφέρεται στην αύξηση ιστού βασισμένη σε ένα υπερβολικό ποσοστό κυτταροδιαίρεσης, που οδηγεί σε έναν μεγαλύτερο από το συνηθισμένο αριθμό κυττάρων. Εν τούτοις, η δομή και η τακτική ρύθμιση των κυττάρων μέσα στον ιστό παραμένουν κανονικές, και η διαδικασία της υπερπλασίας είναι ενδεχομένως αντιστρέψιμη. Η υπερπλασία μπορεί να είναι μια κανονική απάντηση ιστού σε ένα ενοχλώντας ερέθισμα. Παραδείγματος χάριν, ένας κάλος που μπορεί να διαμορφοθεί στο χέρι παράγεται από την υπερπλασία.

Υπερπλασία

Δυσπλασία Εκτός από την υπερπλασία, η μικροσκοπική εξέταση ενός δείγματος βιοψιών μπορεί να ανιχνεύσει έναν άλλο τύπο μη καρκινογόνου κατάστασης αποκαλούμενη "δυσπλασία." Η δυσπλασία είναι ένας ανώμαλος τύπος υπερβολικού πολλαπλασιασμού κυττάρων που χαρακτηρίζεται από την απώλεια κανονικών ρύθμισης ιστού και δομής κυττάρων. Συχνά τέτοια κύτταρα επανέρχονται πίσω στην κανονική συμπεριφορά, αλλά περιστασιακά, γίνονται βαθμιαία κακοήθη. Λόγω της δυνατότητάς τους για να γίνουν κακοήθεις, οι τομές της δυσπλασίας πρέπει να ελεγχθούν με προσοχή. Μερικές φορές χρειάζονται την επεξεργασία.

Δυσπλασία

Καρκίνωμα in Situ Οι πιό βαριές περιπτώσεις της δυσπλασίας αναφέρονται μερικές φορές ως "καρκίνωμα in Situ." Στα λατινικά, ο όρος " in Situ " σημαίνει " επί τόπου," έτσι το καρκίνωμα αναφέρεται επί τόπου σε μια ανεξέλεγκτη αύξηση των κυττάρων που παραμένει στην αρχική θέση. Εντούτοις, το καρκίνωμα μπορεί επί τόπου να αναπτυχθεί σε μεταστατικό καρκίνο και, επομένως, αφαιρείται συνήθως αν είναι δυνατόν δυνατόν χειρουργικά.

Πρόληψη καρκίνου

Πρόληψη καρκίνου Δεδομένου ότι η έκθεση στις καρκινογόνες ουσίες (καρκινογόνοι παράγοντες) είναι αρμόδια για να προκαλέσει τους περισσότερους ανθρώπινους καρκίνους, οι άνθρωποι μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου τους με τη λήψη μέτρων για να αποφύγουν τέτοιους παράγοντες. Ως εκ τούτου το πρώτο βήμα στην πρόληψη καρκίνου είναι να προσδιοριστούν οι συμπεριφορές ή οι εκθέσεις στα ιδιαίτερα είδη καρκινογόνων ουσιών και ιών που αντιπροσωπεύουν το μέγιστο κίνδυνο καρκίνου .

Πρόληψη καρκίνου

Μπορεί ο καρκίνος να θεωρηθεί επιδημία ;

Μπορεί ο καρκίνος να θεωρηθεί επιδημία ; Είναι ένας καρκίνος επιδημικός; Μια σχετική παρερμηνεία προκύπτει από τις ιστορίες που εμφανίζονται μερικές φορές στις ειδήσεις που αναφέρουν ορισμένους καρκίνους ως "επιδημία." Είναι αλήθεια ότι η πιθανότητα ενός προσώπου να πάθει καρκίνο μέσα στη διάρκεια ζωής του είναι σχεδόν δύο φορές μεγάλύτερη σήμερα σε σύγκριση με μισό αιώνα πριν. Εντούτοις, αυτή η αύξηση προκαλείται κατά ένα μεγάλο μέρος από τα γεγονότα ότι οι άνθρωποι ζουν περισσότερο και ο καρκίνος συναντάται στους ηλικιωμένους. Το ποσοστό καρκίνου στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι πραγματικά σταθερό .