Η λειτουργία του πολιτεύματος

Η δημοκρατία εξελίσσεται Το δημοκρατικό πολίτευμα λειτουργούσε στην Αθήνα, όπως το είχε διαμορφώσει ο Κλεισθένης. Μετά το 462 π.Χ. όμως, που πήρε την εξουσία ο Εφιάλτης με τον Περικλή, το πολίτευμα εξελίχθηκε και η δημοκρατία έφτασε στο απόγειό της.

Τα όργανα της αθηναϊκής δημοκρατίας Εκκλησία του Δήμου: Είναι το κυρίαρχο σώμα. Συμμετέχουν όλοι οι ελεύθεροι (άρρενες) Αθηναίοι πολίτες. Μπορούν στις συνεδριάσεις να εκφράσουν ελεύθερα τη γνώμη τους. Ψηφίζουν για κάθε θέμα που αφορά την πολιτεία, σε όλους τους τομείς. Η Εκκλησία του Δήμου εκλέγει τα μέλη της Βουλής και της Ηλιαίας.

Η Βουλή των Πεντακοσίων: Εκλέγεται από την Εκκλησία του Δήμου (50 άτομα από κάθε φυλή). Η θητεία της είναι ένα (1) έτος. Προετοιμάζει τα κείμενα των νόμων (προβούλευμα) που θα συζητήσει και θα ψηφίσει ή θα απορρίψει η Εκκλησία του Δήμου. Οι Εννέα Άρχοντες: Κληρώνονται, δεν εκλέγονται. Έχουν πλέον καθαρά διακοσμητικό ρόλο. Δεν ξεχνάμε ότι είναι ένα σώμα που αναδείχθηκε όταν η Αθήνα είχε αριστοκρατικό πολίτευμα.

Οι Δέκα Στρατηγοί: (Ένας από κάθε φυλή). Είναι οι ανώτατοι άρχοντες Οι Δέκα Στρατηγοί: (Ένας από κάθε φυλή). Είναι οι ανώτατοι άρχοντες. Έχουν ευθύνη για: την εξωτερική πολιτική. την ασφάλεια της πόλης τη διοίκηση του στρατού και του στόλου.

Δικαιοσύνη Άρειος Πάγος: οι αρμοδιότητές του περιορίζονται από τον Εφιάλτη. Τα μέλη του εκδικάζουν μόνο τις περιπτώσεις φόνου εκ προμελέτης και εμπρησμού. Ηλιαία: Λαϊκό δικαστήριο αποτελούμενο από 6.000 μέλη που εκλέγονται από την Εκκλησία του Δήμου με θητεία ενός έτους. Εκδικάζει όλες τις άλλες υποθέσεις. Χωρίζεται σε δέκα τμήματα, όσα και οι φυλές. Το καθένα έχει αρμοδιότητα σε διαφορετικό δικαστικό τομέα.

Λειτουργίες Η αθηναϊκή πολιτεία είχε ανάγκη από χρήματα, για να συντηρήσει το στόλο της, για τις θεατρικές παραστάσεις, τους γυμνικούς αγώνες, την αποστολή πρεσβειών σε πανελλήνιες γιορτές, την οργάνωση εορτών… Επειδή δεν υπήρχε τότε φορολογία των πολιτών, τα χρήματα αυτά τα λάμβανε από τους πιο εύπορους πολίτες με τις λειτουργίες. Ήταν μια έμμεση φορολογία, που έδινε τη δυνατότητα σε όσους συμμετείχαν να προβληθούν προσωπικά.

Οι κυριότερες λειτουργίες Τριηραρχία: προσφορά χρημάτων για τη συντήρηση ενός πολεμικού πλοίου (τριήρης) Χορηγία: ανάληψη της δαπάνης για το ανέβασμα μιας θεατρικής παράστασης. Γυμνασιαρχία: καταβολή των εξόδων για τη διατροφή κι εκγύμναση των αθλητών που συμμετείχαν σε γυμνικούς αγώνες. Εστίαση: Κάλυψη από έναν πλούσιο πολίτη των εξόδων για την παράθεση δημόσιου γεύματος στα μέλη της φυλής του σε περίοδο εορτών ή αγώνων.

Η «αμοιβή» όσων συμμετείχαν στις λειτουργίες Η συμμετοχή στις λειτουργίες θεωρούνταν κάτι τιμητικό. Η πολιτεία έδινε το δικαίωμα στους χορηγούς να στήσουν ένα αναμνηστικό μνημείο σε περίπτωση νίκης της ομάδας τους σε δραματικούς ή γυμνικούς αγώνες. Επίσης, αν είχαν κάποια δικαστική περιπέτεια, μπορούσαν να επικαλεστούν τη συμμετοχή τους σε λειτουργίες, για να αποδείξουν ότι είναι σωστοί πολίτες που ανταποκρίνονται στις οικονομικές τους υποχρεώσεις όποτε η πολιτεία τους καλέσει.

Το μνημείο του Λυσικράτους Χορηγικό μνημείο κτισμένο στην δυτική πλευρά της οδού Τριπόδων από τον Λυσικράτη, το 335-334 π.Χ., όπως αναφέρει επιγραφή χαραγμένη στο επιστύλιο.  Είναι το καλύτερα σωζόμενο παράδειγμα χορηγικού μνημείου.

Το μνημείο του Θρασύλλου Είχε κατασκευαστεί πριν από 2.300 χρόνια. Διατηρούνταν σχεδόν ακέραιο ως το 1827, οπότε ''υπέκυψε'' στον βομβαρδισμό του Κιουταχή κατά την πολιορκία του Ιερού Βράχου