Κλασική εποχή(5ος αι. π.Χ.) Σαλταφερίδης Λουκάς Παπαδόπουλος Ευάγγελος Φωτιάδης Σωτήριος Οικονόμου Θωμάς
AΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Η κλασική εποχή στην Ελλάδα, εκτείνεται από τις αρχές του 5ου π.Χ. αιώνα έως το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το 323 π.Χ. Οδήγησε στο απόγειο της ακμής τους τις τέχνες, τα γράμματα, τη φιλοσοφία, τις πολιτειακές δομές και θεμελίωσε αξίες διαχρονικές στην παγκόσμια ιστορία της ανθρώπινης διανόησης. Ο όρος "κλασικό" ταυτίστηκε με την τελειότητα και τη διαχρονικότητα. Τέλος, στην Κλασική περίοδο οι τέχνες του ωραίου και του καλού και οι ιδανικές αισθητικές εκφράσεις τους αποτελούν για πρώτη φορά αντικείμενο φιλοσοφικής και επιστημονικής παρατήρησης.
Αρχιτεκτονικά Κτήσματα Ο Παρθενώνας το λαμπρότερο μνημείο της Αθηναϊκής πολιτείας. τον κολοφώνα του δωρικού ρυθμού. ξεκίνησε το 448/7 π.Χ. στην περίοδο της εξουσίας του Περικλή τα εγκαίνια : το 438 π.Χ. στα Μεγάλα Παναθήναια. ο γλυπτός διάκοσμος περατώθηκε το 433/2 π.Χ. Οι αρχιτέκτονες ήταν ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης και εμπνευστής ο Φειδίας
Ναός του Ποσειδώνα Ο ναός ξεκίνησε να χτίζεται το 444 π.Χ. και ολοκληρώθηκε σε τέσσερα χρόνια (440 π.Χ.). Ο ναός είναι δωρικού ρυθμού χτισμένος με τοπικό μάρμαρο. Πιστεύεται πως είναι έργο του ίδιου αρχιτέκτονα που είχε σχεδιάσει και το ναό του Ήφαιστου στην Αθήνα στο Θησείο. Σε έναν από τους 11 κίονες που σώζονται όρθιοι, έχει χαράξει το όνομά του ο λόρδος Βύρων.
Ναός Αθηνάς Νίκης Η κατασκευή του ξεκίνησε το 427 εως το 424 π.Χ και είναι έργο του αρχιτέκτονα Καλλικράτη. Πρόκειται για αμφιπρόστυλο τετράστηλο ναό ιωνικού ρυθμού, δηλαδή με τέσσερις κίονες στην πρόσοψη και άλλους τέσσερις πίσω. Μέσα στον σηκό βρισκόταν το αρχαϊκό ξόανο της Αθηνάς η οποία κρατούσε στα χέρια της, σύμφωνα με τον συγγραφέα Αρποκρατίωνα, το κράνος της και ένα ρόδι, σύμβολο ισχύος και γονιμότητας.
Ερέχθειο Η κατασκευή του ξεκίνησε από το 421π.Χ εως το 406 π.χ από τον αρχιτέκτονα Μνησικλή. Είναι γνωστό σ' όλο τον κόσμο για τις πανέμορφες κοπέλες-κολώνες, τις Καρυάτιδες. Ο Βιτρούβιος (Ρωμαίος συγγραφέας, αρχιτέκτονας και μηχανικός) τις ονομάζει "Καρυάτιδες", επειδή ο γλύπτης είχε χρησιμοποιήσει για μοντέλα του κορίτσια από την πόλη Καρυές κοντά στη Σπάρτη. Το κτήριο αποτελείται από τρία τμήματα σε διαφορετικά επιπεδα.
Γλυπτική 5ου αι. π.Χ Την ίδια εποχή στη γλυπτική συντελείται αλλαγή στην απεικόνιση του ανθρώπινου σώματος. Η ζωγραφική στρέφεται κυρίως στη σχέση της μορφής με το χώρο. Τα γλυπτά είναι κυρίως από χαλκό. Υπέστη συνέπειες από τον πελοποννησιακό πόλεμο.
Δισκοβόλος Ο Δισκοβόλος Μύρωνα, είναι χάλκινο έργο που χρονολογείται γύρω στο 450 π.Χ. Παρόλο που χαρακτηρίζεται από ελεύθερη κίνηση, το έργο διατηρεί κάποια αρχαϊκά στοιχεία όπως το ότι είναι δισδιάστατο (με κύρια όψη την μπροστινή). Ο Δισκοβόλος του Μύρωνα είναι αποτέλεσμα προσεκτικής μελέτης του ανθρωπίνου σώματος και αγγίζει τον ρεαλισμό.
Ηνίοχος Είχε αφιερωθεί στον Απόλλωνα από τον Πολύζαλο, τον τύραννο της Γέλας, το 478 π.Χ., μετά την νίκη του στις αρματοδρομίες στους Πυθικούς αγώνες. Το χάλκινο άγαλμα βρέθηκε στους Δελφούς. Στα 373 π. Χ. βράχοι από τις Φαιδριάδες πέτρες κύλισαν επάνω στο ιερό και μαζί με άλλα αναθήματα έκαμαν συντρίμματα το χάλκινο αναβάτη, το άλογο, το άρμα.
Νίκη Μενδαίου Παιωνίου Νίκη Μενδαίου Παιωνίου Το άγαλμα της Νίκης του Παιωνίου είναι αριστούργημα της γλυπτικής τέχνης της αρχαίας Ελλάδας. Είναι η στιγμή που η Θεά Νίκη κατεβαίνει από τον ουρανό στη γη, σταλμένη από τους θεούς για να φέρει την πολυπόθητη νίκη. Χρονολογείται γύρω στα 421 π.Χ. και εντάσσεται στα γεγονότα του Πελοποννησιακού πολέμου.
Ο Δορυφόρος Ο Δορυφόρος» είναι έργο με μαθηματικά μελετημένη αναλογία, αρμονικότητα στην κίνηση και στην απόδοση του αθλητικού σώματος. Το αρμονικά όμως άπλωμα των μελών του σώματος σ’ ένα νοητό επίπεδο, σαν σε ανάγλυφο, θα έρθει ο Λύσιππος να το παραβιάσει τον 4ο αιώνα. Ο Δορυφόρος έργο του Πολυκλείτου. Περίπου 440 π.Χ. Στο έργο αυτό προβάλλονται οι θεωρίες του καλλιτέχνη σχετικά με τις αναλογίες του ανθρώπινου σώματος.
Επιρροή στην Αναγέννηση Η φυσική στάση των ανθρώπων δεν είναι εκείνη των κούρων ή των αιγυπτιακών μακρινών τους προτύπων. Οι άνθρωποι συνήθως μετακινούν το βάρος του σώματος τους από τον κεντρικό άξονα στο ένα πόδι. Έτσι όμως μετακινούνται και όλα τα μέρη του σώματος :όταν τεντώνεται το ένα πόδι που φέρει το βάρος του σώματος ,το άλλο χαλαρώνει και λυγίζει. Ταυτόχρονα διαφοροποιείται το ύψος των γλουτών. Ο ώμος που αντιστοιχεί στο σταθερό πόδι κατεβαίνει, ενώ γέρνει λίγο και το κεφάλι. Στο σταθερό πόδι που αντιστοιχεί,χιαστί,το χαλαρό χέρι, στο δε λυγισμένο πόδι αντιστοιχεί το σταθερό χέρι. Οι ιστορικοί της τέχνης ονομάζουν τη στάση αυτή που παρατηρείται στη γλυπτική “χιασμό“ ή “contrapposto“. Είναι η στάση που θα χαρακτηρίσει όλη τη γλυπτική του ανθρώπινου σώματος στην κλασική τέχνη. Ύστερα από πολλούς αιώνες επανεμφανίστηκε στην Αναγέννηση και σήμανε την αναβίωση της κλασικής τέχνης.
O “Πολεμιστής” του Riace Έργο του Φειδία (490-480) π.Χ, με προορισμό τους Δελφούς, προκειμένου οι αθηναίοι να ευχαριστήσουν τους θεούς μετά τη μάχη του Μαραθώνα Το άγαλμα απεικονίζει ώριμο άνδρα πολεμιστή, με σφριγηλό και εύρωστο σώμα, στη γνωστή στάση του χιασμού