ΜητρακoπουλοΣ ΦωτηΣ Web Design/Development 2013-2014 ΤΕΧ. INTERNET ΜητρακoπουλοΣ ΦωτηΣ Web Design/Development 2013-2014

Περιεχόμενα: ΥπηρεσίεΣ internet ΔιαδικτυακέΣ εφαρμογέΣ Social media

ΥπηρεσίεΣ internet Το Πρωτόκολλο Μεταφοράς Υπερκειμένου (HyperText Transfer Protocol, HTTP) είναι ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας. Αποτελεί το κύριο πρωτόκολλο που χρησιμοποιείται στους φυλλομετρητές του Παγκοσμίου Ιστού για να μεταφέρει δεδομένα ανάμεσα σε έναν διακομιστή (server) και έναν πελάτη (client). Ο όρος υπερκείμενο (hypertext), που περιέχεται στην ονομασία του πρωτοκόλλου, χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τον Τεντ Νέλσον το 1965. Η γενική ιδέα του πρωτοκόλλου προτάθηκε, μαζί με τη δημιουργία της γλώσσας HTML, από τον Τιμ Μπέρνερς Λι και την ομάδα του, ώστε, σε συνδυασμό με το ήδη υπάρχον Διαδίκτυο και το πρωτόκολλο TCP, να γίνει εφικτή η δημιουργία του Παγκόσμιου Ιστού(WWW).

Στην αρχή το πρωτόκολλο δεν μετέφερε καμία πληροφορία και η μόνη επιλογή που υπήρχε ήταν η ζήτηση από τον εξυπηρετητή μίας σελίδας κειμένου το οποίο περιείχε μόνο χαρακτήρες ASCII και πιθανόν χαρακτήρες τερματισμού γραμμής. Σήμερα αυτό το πρωτόκολλο είναι καθιερωμένο και διαδεδομένο σε σημείο που σχεδόν όλοι οι φυλλομετρητές το θεωρούν δεδομένο και να το χρησιμοποιούν σε περίπτωση που ο χρήστης δεν καθορίσει ποιο πρωτόκολλο θέλει να χρησιμοποιήσει. Δηλαδή αν ο χρήστης δεν γράψει το http:// αλλά σκέτο το site που θέλει, δεν θα υπάρξει κάποιο πρόβλημα, καθως σχεδόν όλοι οι φυλλομετρητές θεωρούν σαν δεδομένο το πρωτόκολλο http και όχι κάποιο άλλο.

Το POP3 αποτελεί εξέλιξη των προηγούμενων μορφών του πρωτοκόλλου, τα οποία ονομαζόταν ανεπίσημα POP1 και POP2. Ο όρος Post Office Protocol είναι πλέον συνώνυμος με το POP3, καθώς οι προηγούμενες μορφές του πρωτοκόλλου έχουν πλέον καταργηθεί στην πράξη. Το POP3 είναι σχεδιασμένο με τέτοιον τρόπο ετσι ώστε να επιτρέπει στους χρήστες του διαδικτύου που έχουν προσωρινές συνδέσεις να παραλαμβάνουν την ηλεκτρονική τους αλληλογραφία, να την αποθηκεύουν στον τοπικό σκληρό δίσκο και στην συνέχεια να την διαβάζουν χωρίς να χρειάζεται να παραμένουν συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο. Παρόλο που υπάρχει η δυνατότητα τα μηνύματα να παραμείνουν στον server ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, οι περισσότερες εφαρμογές POP3 συνδέονται με τον server, λαμβάνουν όλα τα ηλεκτρονικά μηνύματα, τα αποθηκεύουν στον υπολογιστή του χρήστη, τα σβήνουν από τον server και αποσυνδέονται.

Σε αντίθεση με το POP3, το πρωτόκολλο Internet Message Access Protocol (IMAP) που εμφανίστηκε αργότερα υποστηρίζει τόσο την online όσο και την offline ανάγνωση μηνυμάτων. Επίσης αφήνει τα μηνύματα στον server έως ότου ο χρήστης αποφασίσει να τα διαγράψει. Η τακτική αυτή δίνει την δυνατότητα σε έναν χρήστη να διαβάζει τα email του από διάφορους υπολογιστές. Αντίθετα, το POP3 επιτρέπει την ανάγνωση των email μονάχα από τον υπολογιστή στον οποίο έχουν κατέβει. Τα περισσότερα προγράμματα διαχείρισης ηλεκτρονικής αλληλογραφίας (Mozilla Thunderbird, Microsoft Outlook κοκ) υποστηρίζουν και τα δύο πρωτόκολλα και δίνουν στον χρήστη την δυνατότητα να επιλέξει ποιο ταιριάζει καλύτερα στις ανάγκες του. Παρόλα αυτά όμως, το πρωτόκολλο IMAP υποστηρίζεται από λιγότερους servers σε σχέση με το πρωτόκολλο POP3.

ΔιαδικτυακέΣ εφαρμογέΣ Με τον όρο Διαδικτυακή εφαρμογή (Web application ή webapp) περιγράφεται οποιοδήποτε λογισμικό είναι προσβάσιμο μέσω του παγκόσμιου ιστού. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα των εφαρμογών του τύπου αυτού είναι ότι δεν απαιτούν την εγκατάσταση οποιουδήποτε λογισμικού πέρα από κάποιο φυλλομετρητή, όπως ο Mozilla Firefox ή ο Internet Explorer. Δηλαδή μπορούν να ανανεώνονται και να ενημερώνονται κατά βούληση, χωρίς να είναι αναγκαίο για τον προγραμματιστή να αναδιανέμει και να επανεγκαταστήσει οποιοδήποτε λογισμικό στους υπολογιστές των - πιθανώς χιλιάδων - χρηστών της εφαρμογής.

Η δικτυακή εφαρμογή είναι μια εφαρμογή αποθηκευμένη σε έναν δικτυακό server. Είναι προσβάσιμη και εκτελείται από εγκεκριμένους χρήστες ενός δικτύου όπως ένα intranet ή το internet. Οι δικτυακές εφαρμογές τρέχουν σε ένα web browser. Συνήθως επικοινωνούν με μία βάση δεδομένων. Βασικό πλεονέκτημα των δικτυακών εφαρμογών, σε αντίθεση με τις τοπικά αποθηκευμένες εφαρμογές, είναι ότι οι απομακρυσμένοι χρήστες μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτές χωρίς να απαιτείται να εγκατασταθεί άλλο πρόγραμμα στο τερματικό τους, πλην του web browser.

Μια από τις πιο γνωστές δικτυακές εφαρμογές είναι τα κλασσικά e-shop, με το καλάθι αγορών, το λογαριασμό πελάτη και τις διαδικτυακές πληρωμές. Βέβαια, δεν υπάρχουν όρια στο τι μπορούν να κάνουν οι διαδικτυακές εφαρμογές: Συστήματα διαχείρισης περιεχομένου Συστήματα διαχείρισης πελατών Πληροφοριακά συστήματα διοίκησης Portal, συστήματα κρατήσεων, συστήματα πωλήσεων εισιτηρίων και συστήματα αγγελιών.

Social media Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χαρακτηρίζονται από τις δυνατότητες διασύνδεσης και αλληλεπίδρασης των χρηστών, και το περιεχόμενό τους δημιουργείται από τους ίδιους τους χρήστες. Κατατάσσονται σε ορισμένα είδη ή κατηγορίες ανάλογα με το χαρακτήρα και τη χρησιμότητα που έχουν. 

Κοινωνικά μέσα: Το πλέον γνωστό κοινωνικό μέσο, το Facebook, ανήκει στην ευρεία κατηγορία του social networking, όπου εντάσσεται και το LinkedIn, το οποίο όμως έχει επαγγελματικό προσανατολισμό. Το MySpace είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στους καλλιτέχνες και το Hi5 στο νεαρό κοινό. Άλλες διεθνώς γνωστές πλατφόρμες social networking είναι το Bebo, το Diaspora, το firendster, το Xing και το Orkut. Ελληνικό παράδειγμα social networking είναι το Pathfinder Me.

Το Twitter είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα microblogging Το Twitter είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα microblogging. Microblogging χαρακτηριστικά έχουν και τα Tumblr, Foursquare, Posterous, Google Buzz, Jaiku.

Άλλες κατηγορίες social media:  Blogger Wordpress LiveJournal Expression Engine Typad, Kαι το ελληνικό Pathfinder Blogs.

ΤΕΛΟΣ!