Θεωρία Μάθησης Ο ατομικός Εποικοδομητισμός του Piaget
Οι βασικές θεωρίες μάθησης Γνωστική ανάπτυξη και μάθηση Jean Piaget (1896-1980)
Θεωρία Εποικοδομητισμού Ο J.Piaget δήλωσε το 1970: «πενήντα χρόνια εμπειρίας μας δίδαξαν πως δεν υπάρχουν γνώσεις που να προκύπτουν από μια απλή καταγραφή παρατηρήσεων, χωρίς αναπροσαρμογή σε μια κατασκευή που να οφείλεται στις δραστηριότητες του υποκειμένου. Επίσης (στον άνθρωπο) δεν υπάρχουν εκ των προτέρων έμφυτες γνωστικές δομές: αυτό που είναι κληρονομικό είναι μόνο η λειτουργία του νου, που δε δημιουργεί δομές παρά μόνο μέσω της οργάνωσης των διαδοχικών δράσεων πάνω στα αντικείμενα. Προκύπτει ότι μια επιστημολογία προσαρμοσμένη στα δεδομένα της ψυχογένεσης δε θα μπορούσε να βασίζεται ούτε στην εμπειρία ούτε σε προκατασκευασμένες δομές, δε θα μπορούσε παρά να είναι εποικοδομητική και να συνοδεύεται από τη συνεχή κατασκευή νέων εγχειρημάτων και δομών».
Οι βασικές θεωρίες μάθησης θεωρείται ως ο βασικός εισηγητής του εποικοδομισμού ή δομισμού (κονστρουκτιβισμού) «Η γνωστική ανάπτυξη είναι μια διαδικασία βάσει της οποίας το παιδί ως ενεργούν υποκείμενο οικοδομεί συστήματα νοημάτων και κατανόησης της πραγματικότητας με τις εμπειρίες του και τις διαδράσεις του»
Οι βασικές θεωρίες μάθησης Την γνωστική ανάπτυξη του παιδιού την βλέπει ο Piaget ως μία πλευρά της βιολογικής πάλης του οργανισμού με την ζωή. η νοημοσύνη έχει τις διάφορες γνωστικές δομές, τα «σχήματα», με την βοήθεια των οποίων ο άνθρωπος οργανώνει και προσαρμόζεται στο περιβάλλον Η διαρκής μεταβολή των σχημάτων, των γνωστικών δομών, συνιστά την γνωστική ανάπτυξη του ανθρώπου
Οι βασικές θεωρίες μάθησης Η γνωστική ανάπτυξη του ανθρώπου, γίνεται με βάση την: Προσαρμογή (adaptation), η οποία συνίσταται από Αφομοίωση (assimilation): η ικανότητα της νόησης να εντάσσει στο γνωστικό σύστημα νέους ερεθισμούς μέσω των σχημάτων τα οποία διαθέτει Εναρμόνιση (adaptation) η λειτουργία της νόησης με την οποία το άτομο αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πρωτόγνωρους ερεθισμούς, τους οποίους δεν είναι σε θέση να υπαγάγει σε υπάρχοντα σχήματα μέσω της αφομοίωσης Και κατατείνει στην Ισορροπία (Balance) -Το άτομο τελικά δημιουργεί νέο γνωστικό σχήμα (δομή) μέσα στο οποίο εντάσει τα νέα ερεθίσματα του.
Αρχές εποικοδομητισμού: Δίνει έμφαση : στάδια νοητικής ανάπτυξης του ατόμου πλαίσιο (συνάφεια, context) μέσα στο οποίο το άτομο οργανώνει και τροποποιεί τις γνώσεις του τονισμός προηγούμενων εμπειριών. Καθένας διαθέτει γνώσεις και εμπειρίες (νοητικά σχήματα) τα οποία αναδιοργανώνονται για να «οικοδομηθεί» η μάθηση Η γνώση είναι ενεργητική διαδικασία δόμησης, η οποία δομείται στη συνάφεια του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο συναντάται Οι άνθρωποι δομούν τη γνώση μέσω : συνεργασίας και συζήτησης των εμπειριών τους Αποδίδουν σημασία στο πλαίσιο στο οποίο εργάζεται ο μαθητής (φυσικό πλαίσιο μάθησης) και στη συνεργασία Θεωρούν τον εποικοδομητισμό σύνολο διδακτικών στρατηγικών
Περίοδοι ανάπτυξης της σκέψης σύμφωνα με τη θεωρία του Jean Piaget Περίοδοι ανάπτυξης της σκέψης σύμφωνα με τη θεωρία του Jean Piaget Περίοδος Ανάπτυξης ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ 1. Αισθησιοκινητική (από τη γέννηση έως 2 ετών) Διαφοροποιεί τον εαυτό του από τους άλλους. Αναγνωρίζει τον εαυτό του ως δράστη της ενέργειας και αρχίζει να ενεργεί σκόπιμα. Για παράδειγμα, σπρώχνει ένα σύρμα για να θέσει σε κίνηση ένα αντικείμενο που μπορεί να κινηθεί ή κουνάει μια κουδουνίστρα για να κάνει θόρυβο. Επιτυγχάνει τη μονιμότητα του αντικειμένου: αντιλαμβάνεται ότι τα πράγματα συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμα και όταν δεν είναι παρόντα. 2. Προεννοιολογική (2 έως 7 ετών) Μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη γλώσσα και να αναπαριστά τα αντικείμενα με εικόνες και λέξεις. Η σκέψη του είναι ακόμα εγωκεντρική: έχει δυσκολία να λάβει υπόψη του τη γνώμη των άλλων. Κατηγοριοποιεί τα αντικείμενα με βάση μόνο ένα χαρακτηριστικό: Για παράδειγμα, βάζει στην ίδια ομάδα όλους τους κόκκινους κύβους ανεξάρτητα από το σχήμα ή όλους τους τετράγωνους κύβους ανεξάρτητα από το χρώμα. 3. Συγκεκριμένων λογικών ενεργειών (7 έως 12 ετών) Μπορεί να σκέφτεται λογικά για τα αντικείμενα και τα γεγονότα. Επιτυγχάνει τη διατήρηση του αριθμού (6 ετών), της μάζας (7 ετών) και του βάρους (9 ετών). Κατηγοριοποιεί τα αντικείμενα με βάση περισσότερα του ενός χαρακτηριστικά και μπορεί να τα σειροθετεί με βάση μόνο μια διάσταση όπως π.χ. το μέγεθος. 4. Τυπικών λογικών ενεργειών (12 ετών και άνω) Μπορεί να σκέφτεται λογικά για αφηρημένες έννοιες και να ελέγχει τις υποθέσεις συστηματικά. Αρχίζει να ενδιαφέρεται για υποθετικά, μελλοντικά και ιδεολογικά προβλήματα.
Η προσφορά του Πιαζέ Κονστρουκτιβισμός Κανονικότητα γνωστικής ανάπτυξης Στάδια ανάπτυξης (ποιοτικές αλλαγές – σταδιακές όχι απότομες) Βάσεις για μία θεωρία της ανάπτυξης της σκέψης