Εισαγωγη στην εκκλησιαστικη ιστορια – 2ο κεφαλαιο Η ιστορία της Εκκλησίας και η μελέτη της

ΟΡΙΣΜΟΣ – ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ Η Εκκλησία είναι ένα σώμα με κεφαλή το Χριστό και μέλη τους βαπτισμένους ορθοδόξως. Σκοπός της Εκκλησίας είναι η ενότητα του κάθε μέλους της με το Χριστό. Η εκκλησία ιδρύθηκε ζει και πορεύεται μέσα στον κόσμο, μέσα στον οποίο εμφανίστηκαν τα πρόσωπα της ιστορίας της και διαδραματίστηκαν τα γεγονότα που σχετίζονται με αυτήν. Για το λόγο αυτό ονομάζεται η ιστορία της Εκκλησιαστική. Τα πρόσωπα, τα γεγονότα και η προσφορά της Εκκλησίας στην πνευματική ιστορία και τον πολιτισμό μεταμορφώνουν την ανθρώπινη ιστορία. Η Εκκλησία μεταβάλλει τον τρόπο της ζωής, της σκέψης και της ανθρώπινης δημιουργίας. Εκ-καλώ : «προσκαλώ». Πρόσκληση των πιστών στη συμμετοχή τους στην Θεία Ευχαριστία και Μετάληψη του Σώματος και του Αίματός Του Ο Χριστός είναι η κεφαλή και οι πιστοί τα μέλη του σώματός Του = Εκκλησία

ΤΡΟΠΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ Πηγές : 1. Αρχαιολογικές Πηγές : 2. Κείμενα Κατακόμβες Μαρτύρια τύποι ναών βαπτιστήρια επιγραφές χριστιανικές γλυπτική αγιογραφία εκκλησιαστική μικροτεχνία αρχιτεκτονική χρονογραφίες έργα εκκλησιαστικών συγγραφέων και Πατέρων της Εκκλησίας πρακτικά Οικουμενικών Συνόδων λατρευτικά κείμενα επιστολές κείμενα με βίους αγίων νομοθεσίες του κράτους σχετικές με την Εκκλησία

ΤΟ "ΠΙΣΤΕΥΩ" : ΚΕΙΜΕΝΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ : ΠΙΣΤΕΥΩ ΚΕΙΜΕΝΟ: Γ. Φλωρόφσκυ, Χριστιανισμός και Πολιτισμός Πιστεύω εἱς ἕνα Θεόν, Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητήν οὺρανοῦ καί γἤς, ὸρατῴν τε πάντων καί ὰοράτων. Καί εἱς ἕνα Κύριον 'Iησοῦν Χριστόν, τόν Yἱόν τοῦ Θεοῦ τόν μονογενἤ, τόν έκ τοῦ Πατρός γεννηθέντα πρό πάντων τῴν αἱώνων. Φῴς έκ φωτός, Θεόν ὰληθινόν έκ Θεοῦ ὰληθινοῦ, γεννηθέντα, οὺ ποιηθέντα, ὸμοούσιον τῴ Πατρί, δι' οὗ τά πάντα έγένετο. Τόν δι' ήμᾶς τούς ὰνθρώπους καί διά τήν ήμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα έκ τῴν οὺρανῴν και σαρκωθέντα έκ Πνεύματος 'Aγίου καί Mαρίας τἤς Παρθένου καί ένανθρωπήσαντα. Σταυρωθέντα τε ὑπέρ ήμῴν έπί Ποντίου Πιλάτου καί παθόντα καί ταφέντα. Καί ὰναστάντα τἤ τρίτη ήμέρα κατά τάς Γραφάς. Καί ὰνελθόντα εἱς τούς οὺρανούς καί καθεζόμενον έκ δεξιῴν τοῦ Πατρός. Καί πάλιν έρχόμενον μετά δόξης κρίναι ζῴντας καί νεκρούς, οὗ τἤς Βασιλείας οὺκ ἓσται τέλος. Καί εἱς τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, τό κύριον, τό ζωοποιόν, τό έκ τοῦ Πατρός έκπορευόμενον, τό σύν Πατρί καί Yἱῴ συμπροσκυνούμενον καί συνδοξαζόμενον, τό λαλἤσαν διά τῴν Προφητῴν. Εἱς μίαν, άγίαν, καθολικήν καί ὰποστολικήν 'Eκκλησίαν. 'Oμολογῴ ἕν Βάπτισμα εἱς ἄφεσιν άμαρτιῴν. Προσδοκῴ ὰνάστασιν νεκρῴν. Καί ζωήν τοῦ μέλλοντος αἱῴνος. 'Aμήν. Ο Χριστιανισμός είναι θρησκεία των ιστορικών, είναι μαρτυρία πίστεως σε ορισμένα γεγονότα του παρελθόντος, σε ορισμένα συγκεκριμένα δεδομένα της ιστορίας... Το ίδιο το χριστιανικό Πιστεύω είναι ουσιαστικά ιστορικό. Περιέχει την όλη ουσία του Χριστιανισμού σ' ένα απλό ιστορικό σχεδίασμα, σαν μια «ιστορία της σωτηρίας» από τη δημιουργία προς την τελείωση, προς την έσχατη κρίση και το τέλος της ιστορίας ... ... Ο χρόνος δεν υποτιμήθηκε καθόλου με τον ερχομό του Χριστού. Αντίθετα, επικυρώθηκε (η αξία του) με την έλευσή Του. Καθαγιάσθηκε και επήρε νόημα, νέο νόημα. Κάτω από το φως της ελεύσεως του Χριστού η ιστορία εμφανίζεται πλέον σαν «πορεία» που κατευθύνεται εσωτερικά προς το τέρμα " (Άρθρα Πιστεύω 3-7) A Γ Α Π Ω |_______I.X________ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ_____ΕΣΧΑΤΑ__| => Η Αγάπη του Θεού είναι το Έργο του Θεού στην ανθρώπινη Ιστορία και στοχεύει στην μεταμόρφωσή μας σε ΄"Θεανθρώπους κατά χάριν" δηλαδή με την ελεύθερη συμμετοχή μας και την συνεργασία μας με τον Θεό.