Μάθημα 9ο : Οράτιος ΙΙΙ Ερωτική Ωδή 3.9 Ποιητικές Ωδές 1.6, 2.20, 3.30

Carmen 3.9       'Donec gratus eram tibi nec quisquam potior bracchia candidae      cervici iuvenis dabat, Persarum vigui rege beatior.‘      'Donec non alia magis               5 arsisti neque erat Lydia post Chloen,      multi Lydia nominis, Romana vigui clarior Ilia.‘      'Me nunc Thressa Chloe regit, dulcis docta modos et citharae sciens,               10      pro qua non metuam mori, si parcent animae fata superstiti.'

    'Me torret face mutua Thurini Calais filius Ornyti,      pro quo bis patiar mori,               15 si parcent puero fata superstiti.‘      'Quid si prisca redit Venus diductosque iugo cogit aeneo,      si flava excutitur Chloe reiectaeque patet ianua Lydiae?'               20      'Quamquam sidere pulchrior ille est, tu levior cortice et inprobo      iracundior Hadria, tecum vivere amem, tecum obeam lubens.'

Θέματα Δομή αμοιβαίου (βλ. Κατούλλου π. 62) – ανταγωνισμός εραστών Επίπεδα ανταγωνισμού: δομής, λεξιλογίου, ευφυολογημάτων, erduditio Τα μυθολογικά διακείμενα Χαρακτηρισμοί εραστών Εκ νέου νοηματοδότηση παραδοσιακών μοτίβων (τρικυμισμένη θάλασσα-άστατος έρωτας)

Ωδές Ποιητικής Ωδή 1.6 Scriberis Vario fortis et hostium victor, Maeonii carminis alite, quam rem cumque ferox navibus aut equis      miles te duce gesserit. Nos, Agrippa, neque haec dicere nec gravem               5 Pelidae stomachum cedere nescii, nec cursus duplicis per mare Vlixei      nec saevam Pelopis domum conamur, tenues grandia, dum pudor inbellisque lyrae Musa potens vetat               10 laudes egregii Caesaris et tuas      culpa deterere ingeni.

Quis Martem tunica tectum adamantina digne scripserit aut pulvere Troico nigrum Merionen aut ope Palladis               15      Tydiden superis parem? Nos convivia, nos proelia virginum sectis in iuvenes unguibus acrium cantamus, vacui sive quid urimur      non praeter solitum leves.               20

Βασικά θέματα Οράτιος και Αγρίππας Ταυτότητα και επιτεύγματα Αγρίππα Recusatio Αναφορά στον Varius Rufus και πιθανόν το έργο του Thyestes (27 π.Χ.): Πιθανή εσωτερική ένδειξη χρονολόγησης Gravem Pelidae stomachum, duplex Ulixes, saeva domus Pelopis (αναφορά στα παραδοσιακά σοβαρά ποιήματα και μάλιστα στα Ομηρικά έπη με υποδόριο ειρωνικό τρόπο: stomachum, duplex) Άρης, Διομήδης και Μηριόνης: η παρουσία τους στην Ιλιάδα και η σχέση μεταξύ του Quis vs. nos , nec (Pelidem, Ulixem, domum Pelopis) conamur = Maeonium carmen vs. proelia virginum cantamus, tenues vs. grandia Leves η τελευταία λέξη του ποιήματος. Καλλιμαχική κατακλείδα

Ωδή 2.20 Non usitata nec tenui ferar penna biformis per liquidum aethera      vates neque in terris morabor      longius invidiaque maior urbis relinquam. Non ego pauperum               5  sanguis parentum, non ego quem vocas,      dilecte Maecenas, obibo      nec Stygia cohibebor unda. Iam iam residunt cruribus asperae pelles et album mutor in alitem               10      superne nascunturque leves      per digitos umerosque plumae.

Iam Daedaleo ocior Icaro visam gementis litora Bosphori      Syrtisque Gaetulas canorus               15      ales Hyperboreosque campos. Me Colchus et qui dissimulat metum Marsae cohortis Dacus et ultimi      noscent Geloni, me peritus      discet Hiber Rhodanique potor.               20 Absint inani funere neniae luctusque turpes et querimoniae;      conpesce clamorem ac sepulcri      mitte supervacuos honores.

Θέματα Πρώτη Σφραγίδα Ο ποιητής κι ο κύκνος ( ο ποιητής ως κύκνος;;;) Το σημασιολογικό / ποιητολογικό φορτίο του κύκνου Πουλί του Απόλλωνα Κύκνειο άσμα Τραγικότητα Ταξίδι στη χώρα των Υπερβορείων – ταξίδι σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή οικουμένη (orbis terrarium) υπέρβαση γεωγραφικού πεπερασμένου Ο ποιητής και ο Ίκαρος (natura vs. ars· οι κίνδυνοι της aemulatio· ο κίνδυνος της τόλμης) Η χρήση του μέλλοντα Τελευταία στροφή: Υπέρβαση του τάφου – αθανασία μέσω τέχνης

Μάθημα 10 Ολοκληρώνουμε τις ποιητολογικές Ωδές 2.20 και 3.30 Ωδή 1.3 (αντιπροσωπευτική των Ωδών προς φίλους)