Mετανάστευση και προσπολιτισμός (πολιτιστική αφομοίωση) ΕΝΟΤΗΤΑ 2 Θέμα 4 Mετανάστευση και προσπολιτισμός (πολιτιστική αφομοίωση)

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ II. Κοινωνική ενσωμάτωση III. Προσπολιτισμός/ Πολιτισμική αφομοίωση ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Εθνότητα Ο όρος εθνότητα (ethnicity) περιλαμβάνει την ανάλυση των ομοιότητων (μεταξύ των μελών μιας ομάδας) και των διαφορών (από άλλες ομάδες) της γλώσσας, της θρησκείας, της ιστορίας, της γεωγραφίας ή των σχέσεων. Βασίζεται στην ύπαρξη κοινών πολιτισμικών παραδόσεων και όχι μόνον σε βιολογικά χαρακτηριστικά. Τα μέλη διαφορετικών εθνοτικών ομάδων μοιράζονται ορισμένες πεποιθήσεις, αξίες, παραδόσεις και κανόνες που οφείλονται στο κοινό τους υπόβαθρο και έτσι ορίζονται ως διαφορετικά λόγω των πολιτισμικών τους χαρακτηριστικών όπως η γλώσσα, η θρησκεία, η ιστορική εμπειρία, η γεωγραφική απομόνωση, οι σχέσεις ή άλλα στοιχεία. Με αυτή την έννοια, η "εθνότητα" και το "εθνοτικό αίσθημα" ή η "εθνοτική ταυτότητα" συνεπάγονται την ταύτιση με την εθνοτική ομάδα και τον αποκλεισμό από άλλες ομάδες. Η ταυτότητα μπορεί να ποικίλει σε ένταση και σημασία ως συνέπεια των πολιτικών αλλαγών ή καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής ενός ανθρώπου. Ο όρος «εθνοτικός» είναι συνδεδεμένος με την έννοια μειονοτική ομάδα ή με μειονότητα ή με υποδεέστερη ομάδα (κατώτερη). Ο Wirth (1945) ορίζει τη μειονοτική ομάδα ως ένα σύνολο ανθρώπων που διαφέρουν από τις υπόλοιπες ομάδες της κοινωνίας λόγω μιας διαφοροποιημένης και άνισης μεταχείρισης. Τα μέλη αυτής της ομάδας θεωρούν τους εαυτούς τους αντικείμενο συλλογικής διάκρισης. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Αν και αυτές οι εθνοτικές ομάδες συχνά ονομάζονται «μειονότητες», σε αριθμούς, οι ομάδες αυτές είναι μερικές φορές πιο πολυάριθμες από τις κυρίαρχες ομάδες. Ωστόσο, αυτές οι εθνοτικές ομάδες εξακολουθούν να θεωρούνται μέρος της μειοψηφίας σύμφωνα με άλλα κριτήρια όπως το οικονομικό επίπεδο (εισόδημα), η επιρροή ή η ισχύς. Η εθνότητα μπορεί να εκφραστεί είτε ως ειρηνικός πλουραλισμός και πολυπολιτισμικότητα είτε, αντίθετα, ως βίαιη αντιπαράθεση ή διεθνοτική διάκριση λόγω πολιτικών, οικονομικών (κατανομή πόρων), γλωσσικών, πολιτισμικών ή φυλετικών αιτιών. Γενικότερα, η εθνοτική σύγκρουση μπορεί να προκύψει ως αντίδραση στην προκατάληψη (στάση) ή στη διάκριση (δράση). ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Εθνοκεντρισμός και πολιτισμικός σχετικισμός Ο εθνοκεντρισμός συγκροτείται στη βάση δύο χαρακτηριστικών: πρώτον, δίνει μεγαλύτερη αξία στον δικό του πολιτισμό και όχι στον ξένο∙ και, δεύτερον, χρησιμοποιεί τα δικά του πολιτισμικά πρότυπα για να αξιολογήσει/κρίνει τους άλλους. Στις κοινωνίες μας, ο εθνοκεντρισμός γίνεται αντιληπτός σε πολλές μορφές λόγου όπου οι άλλοι πολιτισμοί περιγράφονται ως «παράξενοι» ή / και «πρωτόγονοι». Ο εθνοκεντρισμός εμποδίζει την κατανόηση μεταξύ των πολιτισμών των διαφορετικών πληθυσμών. Στην αντίθετη πλευρά του εθνοκεντρισμού, βρίσκεται ο πολιτισμικός σχετικισμός. Πρόκειται για σύνολο πεποιθήσεων που συνεπάγονται την τοποθέτηση του άλλου στην πλευρά του, προκειμένου να κατανοήσουμε τον πολιτισμό του (κουλτούρα). Στον πολιτισμικό σχετικισμό, υιοθετούνται τα πολιτισμικά πρότυπα που αποτελούν αντικείμενο μελέτης, προκειμένου να κατανοηθούν οι εσωτερικές τους λογικές. Είναι απαραίτητο να καταλάβουμε ότι ο σχετικισμός πρέπει να είναι καθαρά μεθοδολογικός και όχι ριζοσπαστικός, διότι μια ριζοσπαστική ερμηνεία του πολιτιστικού σχετικισμού ενδέχεται να οδηγήσει στην αποδοχή πολιτισμικών πρακτικών που αντιτίθενται στα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως για παράδειγμα: λιθοβολισμός, κλειτοριδεκτομή και πολλά άλλα. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Κοινωνική ενσωμάτωση Τι είναι και πώς συμβαίνει η κοινωνική ενσωμάτωση; Προσαρμογή-ενσωμάτωση-προσπολιτισμός-αφομοίωση είναι μια σταδιακή διαδικασία ένταξης που εκδηλώνεται μεταξύ του μεταναστευτικού πληθυσμού και της κοινωνίας υποδοχής. Βασικά στοιχεία Είναι μια δυναμική διαδικασία: μπορούμε να κάνουμε διάκριση μεταξύ βραχυπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης ενσωμάτωσης και μεταξύ μεταναστών και των απογόνων τους. Ως αμφίδρομη ενσωμάτωση: είναι μια άνιση διαδικασία. Ως πολυδιάστατη και ποικιλόμορφη ενσωμάτωση: EMRA* (Navas κ.ά.): Η πολιτιστική αφομοίωση ποικίλλει ανάλογα με τους θεσμούς του κράτους και τη στάση της κοινωνίας υποδοχής. Τμηματική αφομοίωση (Portes): οι άνθρωποι ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους ως προς το πώς προσαρμόζουν τη ζωή τους στις Ηνωμένες Πολιτείες ... για τους μετανάστες δεύτερης γενιάς. Μερικοί μετανάστες εξομοιώνονται ομαλά με τη λευκή μεσαία τάξη της Αμερικής, άλλοι βιώνουν μια καθοδική αφομοίωση και άλλοι βιώνουν μια ταχεία οικονομική επιτυχία διατηρώντας παράλληλα τις αξίες της μεταναστευτικής τους κοινότητας. * Για περισσότερα πάνω στο Διευρυμένο Μοντέλο Σχετικής Πολιτισμικής Προσαρμογής (EMRA), βλέπε παρακάτω σ. 14 ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Τύποι ενσωμάτωσης Σε μια προσπάθεια απλούστευσης της έννοιας της ενσωμάτωσης/ένταξης, προσδιορίζονται διάφοροι τομείς όπου αυτή συντελείται. Μπορεί να αφορά την εργασία, την πολιτική συμμετοχή, τις κοινωνικο-πολιτιστικές δραστηριότητες κ.λπ. Οι Entzinger & Biezeveld (2003), δημιουργούν 4 τομείς-πλαίσια στους οποίους πραγματοποιείται η ενσωμάτωση, που ακολουθούνται από έναν αριθμό δεικτών. Κοινωνικοοικονομικός τομέας Πολιτισμικό πλαίσιο Νομικό και πολιτικό πλαίσιο Με βάση τις στάσεις της κοινωνίας υποδοχής Εργασία Εισοδηματικό επίπεδο Κοινωνική ασφάλιση Εκπαιδευτικό επίπεδο Συμμόρφωση και διαχωρισμός Στάσεις απέναντι στους στοιχειώδεις κανόνες και συνήθειες της κοινωνίας υποδοχής Συχνότητα επαφής με την κοινωνία υποδοχής και τη χώρα προέλευσης Επιλογή συνεργάτη Γλωσσικές δεξιότητες Παραβατική συμπεριφορά Ετήσιος αριθμός μεταναστών που απόκτησαν υπηκοότητα ή μόνιμη άδεια παραμονής Αριθμός μεταναστών με διπλή υπηκοότητα Συμμετοχή στην πολιτική ζωή Συμμετοχή στην κοινωνία πολιτών Μητρώο περιπτώσεων δυσμενούς διάκρισης Αντίληψη των μεταναστών για την κοινωνία υποδοχής Επιπτώσεις των ασκούμενων πολιτικών στην πολυμορφία Ο ρόλος των μαζικών μέσων ενημέρωσης ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Διαστάσεις της ενσωμάτωσης και θεωρητικοί τρόποι προσέγγισης Η Gualda (2007) έχει καθιερώσει μια ταξινόμηση διαφορετικών πτυχών ή διαστάσεων που έχει ο όρος «κοινωνική ενσωμάτωση» και εστιάζει στον τρόπο κατανόησης της μετανάστευσης. Με τον ίδιο τρόπο, απαριθμεί ορισμένους όρους που σχετίζονται με καθεμία από τις προτεινόμενες διαστάσεις. Διάσταση Όροι που χρησιμοποιούνται Ψυχο-κοινωνιολογική Αφομοίωση Προσαρμογή Ενσωμάτωση Διαχωρισμός Περιθώριο Πολιτική-Δικαιακή –Φιλοσοφική-Ηθική Φιλελεύθερη ενσωμάτωση, με κοινοτική και δημοκρατική προοπτική Ιθαγένεια Κοινωνικο-οικονομική Αποκλεισμός Κοινωνική ιδιότητα του πολίτη Κοινωνικο-πολιτιστική Χωνευτήρι Πολιτιστικός πλουραλισμός Πολυπολιτισμικότητα Διαπολιτισμικότητα Τμηματική αφομοίωση Διεθνικότητα ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Ενοποίηση όταν εξαλείφεται το κριτήριο της προέλευσης Κοινωνική ενσωμάτωση και θεωρητικά μοντέλα που βασίζονται στις αμοιβαίες σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των μεταναστών και της κοινωνίας υποδοχής (Gualda, 2007) Θεωρητικά μοντέλα Χαρακτηριστικά Κριτική Αφομοίωση (Assimilation) γενίκευση Προσαρμογή των μεταναστών στην κοινωνία υποδοχής Η κοινωνία υποδοχής είναι εσωτερικά ενιαία Η πολιτισμική ενοποίηση είναι πιθανή και υπαρκτή Υπάρχει κοινωνική ισότητα, εξάλειψη των διακρίσεων Εκδηλώνεται χωρίς συγκρούσεις Δεν υπάρχει εσωτερική ισότητα στην κοινωνία υποδοχής Δεν είναι πιθανό και δεν υπάρχει παγκόσμια αφομοίωση (πλουραλιστικές κοινωνίες, πολυεθνοτικές κοινωνίες) Είναι το αποτέλεσμα της άσκησης ισχύος Δεν εξαλείφει διακρίσεις και δεν σέβεται την πολιτισμική διαφορά Δημιουργεί συγκρούσεις, όπως και η «εθνότητα» Χωνευτήρι (melting pot) Ενοποίηση όταν εξαλείφεται το κριτήριο της προέλευσης Το χώνεμα του μετανάστη και της κοινωνίας υποδοχής έχει σαν αποτέλεσμα μια νέα κοινωνία στην οποία ενώνονται οι φυλές και οι πολιτισμοί Η νέα κοινωνία θα είναι πιο πλούσια από πολιτισμική άποψη Όλοι οι πολιτισμοί, μαζί, έχουν τη δυνατότητα να συμβάλλουν στην εμφάνιση μιας νέας κοινωνίας Δεν είναι πιθανό. Οι προηγούμενες πολιτισμικές και εθνοτικές διαφορές δεν εξαφανίζονται. Και, όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο, δεν θα ήταν ηθικό να διαγράψουμε τις προηγούμενες διαφορές μεταξύ των ομάδων Δεν υπάρχει ισότιμη συμβολή, ένας πολιτισμός είναι πάντα πιο ελεγχόμενος από τον άλλο Υπάρχει πάντα κάποια συσχέτιση με το βιολογικό στοιχείο της φυλής Έχει θεωρηθεί ως προηγούμενη φάση αφομοίωσης ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Πολιτιστικός πλουρα-λισμός Θεωρητικά μοντέλα Χαρακτηριστικά Κριτική Πολιτιστικός πλουρα-λισμός Εμπλουτίζεται και ενώνεται με αμοιβαιότητα Η μετανάστευση και η κοινωνία υποδοχής συστρατεύονται στις κοινές αρχές της συνύπαρξης, όπου συνυπάρχουν πολιτιστικές ταυτότητες Αμφίπλευρος εμπλουτισμός μέσω σχέσεων αμοιβαιότητας μετά από μια κοινή και ανεκτική συνύπαρξη Αναπτύσσεται σε πλουραλιστικές κοινωνίες Έχει δημοκρατικές συνεπαγωγές και είναι ηθικά επιθυμητός Είναι μάλλον ιδεατή παρά κοινωνική πραγματικότητα Είναι δύσκολο να λειτουργήσει στην πράξη Δεν αποφεύγονται οι συγκρούσεις Αυξάνει τις διαφορές λόγω πολιτισμικών αιτιών Η πολυπολιτισμικότητα συνδέεται μερικές φορές: -με προηγούμενες φάσεις αφομοίωσης -με στατικότητα και ουσιοκρατία που παράγουν κατακερματισμό -ριζοσπαστικές απόψεις και ανάπτυξη ρατσιστικών συνθηκών Σημείωση: Ορισμένες πτυχές της πολυπολιτισμικότητας και της διαπολιτισμικότητας συνδέονται με τον πλουραλισμό, προκειμένου να απλοποιηθεί το σχήμα. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Αφομοίωση, χωνευτήρι (αγγλο-συμμόρφωση), σαλατοποίηση, μωσαϊκό Μοντέλα ενσωμάτωσης Αφομοίωση, χωνευτήρι (αγγλο-συμμόρφωση), σαλατοποίηση, μωσαϊκό Κοινωνικοπολιτικά: αφομοίωση (ενσωμάτωση, διαπολιτισμικότητα) - πολυπολιτισμικότητα-πλουραλισμός-Γκασταρμπάιτερ (Gastarbeiter) Ψυχοκοινωνικά : Ενσωμάτωση-διαχωρισμός-αφομοίωση-περιθωριοποίηση Δεν είναι δυνατόν να επιλεγεί ένα καθαρό μοντέλο ως καλύτερο. (Σχεδόν) όλα έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα επειδή μερικά από αυτά μπορεί να είναι καλύτερα για την ευημερία των επιμέρους ατόμων, άλλα μπορεί να είναι καλύτερα για τις περισσότερες ομάδες ή να ευνοούν μια συγκεκριμένη μόνο ομάδα. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Πολιτισμική προσαρμογή Ένας από τους σημαντικότερους ορισμούς σχετικά με την πολιτιστική προσαρμογή ή προσπολιτισμό (acculturation) είναι εκείνος των Redfield, Linton και Herskovits (1936), οι οποίοι θεωρούν ότι «η προσαρμογή (προσπολιτισμός) συνεπάγεται τα φαινόμενα που προκύπτουν από τη συνεχή και άμεση επαφή μεταξύ ομάδων των οποίων τα άτομα-μέλη έχουν διαφορετικούς πολιτισμούς καθώς και τις επακόλουθες μεταβολές των αρχικών πολιτιστικών προτύπων της μίας από τις δύο ομάδες». Ο Theodore D. Graves (1967), μαζί με το παράλληλο φαινόμενο που εκδηλώνεται στο ομαδικό επίπεδο, διαπίστωσε ότι η επαφή με μια νέα κουλτούρα επηρεάζει κάθε ένα από τα άτομα της ομάδας, δημιουργώντας έτσι μια σειρά εσωτερικών μετασχηματισμών (μεταβολές στάσεων, συμπεριφορές, αξίες, ταυτότητες κ.λπ.)∙ οι μετασχηματισμοί αυτοί είναι γνωστοί ως ψυχολογικός προσπολιτισμός (ή ψυχολογική πολιτισμική προσαρμογή). Σύμφωνα με τον Berry (1990), ο προσπολιτισμός είναι ένα γεγονός που εκδηλώνεται σε κάθε πολιτισμό που έρχεται σε επαφή με έναν άλλο, και ο ένας από αυτούς (της υποτελούς ομάδας ή της μειονότητας) είναι εκείνος που επηρεάζεται περισσότερο από τον άλλο (τον κυρίαρχο ή της πλειοψηφίας). Ορίζει λοιπόν την πολιτισμική προσαρμογή (προσπολιτισμό) ως «τη διαδικασία με την οποία οι άνθρωποι αλλάζουν επειδή επηρεάζονται από την επαφή τους με τους άλλους πολιτισμούς και συμμετέχουν ενεργά στις αλλαγές του δικού τους πολιτισμού». Σύμφωνα με τις Στρατηγικές Πολιτισμικής Προσαρμογής ή το Μοντέλο Στάσεων που επεξεργάστηκε, η προσαρμογή των μεταναστευτικών πληθυσμών στις κοινωνίες υποδοχής δεν παράγεται με γραμμικό τρόπο. Αυτό το μοντέλο εξηγεί τις στάσεις και τις στρατηγικές που υιοθετεί ο πληθυσμός των μεταναστών όταν έρχεται σε επαφή με την κοινωνία υποδοχής. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Περιθωριο-ποίηση/ Αποκλεισμός Το μοντέλο Στρατηγικών Πολιτισμικής Προσαρμογής του Berry (1990) Κατά τον Berry οι μειονότητες δημιουργούν τέσσερις τύπους στρατηγικών πολιτισμικής προσαρμογής σύμφωνα με δύο ανεξάρτητες μεταβλητές: Ανάλογα με το εάν τα μέλη της μειονότητας θεωρούν την πολιτιστική τους ταυτότητα και τις παραδόσεις τους αρκετά πολύτιμες για να τις διατηρήσουν στην κοινωνία υποδοχής. Ανάλογα με το εάν οι σχέσεις με άλλους ανθρώπους και ομάδες της κοινωνίας υποδοχής είναι αρκετά πολύτιμες για να τις αναζητήσουν και να τις ενθαρρύνουν. Όταν συνδυάζονται οι απαντήσεις των δύο διαστάσεων (Ναι ή Όχι), εμφανίζονται τέσσερις τύποι στρατηγικών: Ναι Αφομοίωση Ενσωμάτωση Όχι Περιθωριο-ποίηση/ Αποκλεισμός Διαχωρισμός Περιθωριοποίηση/ Αποκλεισμός Ενσωμάτωση Aφομοίωση Διαχωρισμός Συνδυασμός Ναι/Ναι: Διατηρείται η πολιτιστική ταυτότητα της ομάδας και υπάρχει μια αρχική αλληλεπίδραση με την κοινωνία υποδοχής Συνδυασμός Όχι/Ναι: Επιθυμία να εγκαταλείψει την επαφή με την κοινωνία προέλευσης και να ανοιχτεί στην κοινωνία υποδοχής Συνδυασμός Ναι/Όχι: Οι παραδόσεις και οι ταυτότητες διατηρούνται χωρίς αλληλεπίδραση με την κοινωνία υποδοχής. Είναι μια εθελούσια απόφαση όπου η κυρίαρχη ομάδα αποκτά τον έλεγχο. Συνδυασμός Όχι/Όχι: Περιθωριοποίηση: απώλεια πολιτιστικής και ψυχολογικής επαφής και με τις δύο κοινωνίες. Αποκλεισμός: κυριαρχία της δεσπόζουσας ομάδας χωρίς επαφή με την κοινωνία προέλευσης ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Το Διευρυμένο Μοντέλο Σχετικής Πολιτισμικής Προσαρμογής Οι έρευνες σχετικά με την πολιτιστική προσαρμογή αποκαλύπτουν ότι το φαινόμενο αυτό είναι διαφορετικό σε διαφορετικές χώρες λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών που επικρατούν. Το Διευρυμένο Μοντέλο Σχετικής Πολιτισμικής Προσαρμογής ή Προσπολιτισμού (Expanded Model of Relative Acculturation – EMRA) έχει διαμορφωθεί από την εμπειρία των επαφών μεταξύ μεταναστών από τρίτες χώρες και του εθνικού πληθυσμού της επαρχίας της Αλμερίας, μιας από τις επαρχίες με περισσότερους εξωκοινοτικούς μετανάστες στην Ισπανία. Το μοντέλο επιδιώκει να φέρει νέα αποτελέσματα και ερμηνείες σχετικά με τις στρατηγικές προσπολιτισμού που εφαρμόζονται στην πράξη και στις δύο ομάδες. ΟΜΑΔΕΣ Μετανάστες / Γηγενείς Πραγματικές ------ Ιδεώδεις Πραγματικές ------ Ιδεώδεις ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ Μετανάστες / Γηγενείς ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Η σύνδεση μεταξύ κοινωνίας προέλευσης και κοινωνίας υποδοχής σε διάφορους τομείς σύμφωνα με το Διευρυμένο Μοντέλο Σχετικής Πολιτισμικής Προσαρμογής (EMRA) Cuadro ámbitos ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Βίντεο Διαδικασίες αφομοίωσης: http://study.com/academy/lesson/acculturation-processes-substitution-syncretism-addition-deculturation-origination.html Μοντέλο αφομοίωσης Schumman: https://www.youtube.com/watch?v=ES1DQ_j6BQM Βίντεο διάλεξης για την αφομοίωση: https://www.youtube.com/watch?v=7PI9cqgNHHs Θεωρίες αφομοίωσης: http://study.com/academy/lesson/acculturation-definition-theory-examples.html ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και αφομοίωση

Πηγές Αναφορές Berry, J. W. (1990). Psychology of Acculturation. In: J. Berman (Ed.). Cross Cultural perspectivas: Nebraska Symposium of Motivation (457-488). Lincoln: University of Nebraska Press. Graves, T.D. (1967). Psychological acculturation in a tri-ethnic community. South Western Journal of Anthropology, 23, 337-350. Gualda Caballero, E. (2007) (Dir.): Hacia un “trabajo decente”para los extranjeros: inserción sociolaboral de la poblaciónextranjera en Andalucía. Dirección General de Coordinación de Políticas Migratorias, Sevilla. Entzinger, H. & Biezeveld, R. (2003): Benchmarking in Immigrant Integration. European Research Centre on Migration and Ethnic Relations (ERCOMER), Rotterdam. Informe redactado para la Comisión Europea, contrato DG JAI-A-2/2002/006. Navas, M.S., Pumares, P., Sánchez, J., García, M.C., Rojas, A.J., Cuadrado, I., Asensio, M. & Fernández, J.S. (2004). Estrategias y actitudes de aculturación: la perspectiva de los inmigrantes y de los autóctonos en Almería. Sevilla: Junta de Andalucía. Portes, A. & Rivas, A. (2011): “The adaptation of Migrant Children”. The Future of Children, vol. 21, nº 1, pp.219-246. Redfield, R., Linton, R., Herskovits, M.J. (1936): “Memorandum for the Study of Acculturation”. American Anthropologist, vol. 38,núm. 1, pp.149-152. Wirthin, L.(1945). “The problema of minority groups” en Ralph Linton (cd.), The science of Man in the World Crisis, Nueva York, Columbia University Press. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός

Πηγές Βιβλογραφία Alba, R. (1999): “Inmigration and the American Realities of Assimilation and Multiculturalism”. Sociological Forum, vol.14, pp.3-25. Barth, F. [1969]. (1976). Los grupos étnicos y sus fronteras. México: FCE. Berry, J. W., Kim, U., Power, S., Young, M., & Bujaki, M. (1989). Acculturation attitudes in plural societies. Applied Psychology, 38, 185–206. Donà, G. y Berry, J.W. (1994): «Acculturation Attitudes and Acculturative Stress of Central American Refugees». International Journal of Psychology, 29, (1), pp.57-70. Giménez, C. (1998): «Integración social». En Giner, S.; Lamo de Espinosa, E. y Torres, C.: Diccionario de Sociología. Alianza. Madrid. Navas, M.S., García, M.C., Rojas, A.J., Pumares, P., Sánchez, J., & Cuadrado, I. “Actitudes de aculturación y prejuicio: la perspectiva de autóctonose inmigrantes”. Psicothema, vol. 18, nº 2, pp. 187-193. ΕΝΟΤΗΤΑ 2. Πολιτιστική πολυμορφία και διεθνικές σχέσεις. Θέμα 4: μετανάστευση και προσπολιτισμός