Η Θράκη  είναι μια ιστορική και γεωγραφική περιοχή των Βαλκανίων στη νοτιοανατολική Ευρώπη. Σήμερα η ονομασία Θράκη υποδηλώνει διεθνώς την περιοχή που εκτείνεται από τον Αίμο στα βόρεια, το Θρακικό πέλαγος στα νότια, τον Εύξεινο Πόντο και την Προποντίδα στα ανατολικά και τις οροσειρές της Κούλας (Κεντρική Ροδόπη) και της Ρίλας (Δυτική Ροδόπη)' στα δυτικά. Περιλαμβάνει την νότια Βουλγαρία (Βόρεια Θράκη), τη βορειοανατολική Ελλάδα (Δυτική Θράκη) και την ευρωπαϊκή Τουρκία (Ανατολική Θράκη). Η περιοχή που ανήκει στην Ελλάδα, αποτελεί το γεωγραφικό διαμέρισμα της Θράκης και υπάγεται διοικητικά στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Η περιοχή της Θράκης βρέχεται από την Μαύρη Θάλασσα, το Αιγαίο και την Προποντίδα. Στην Τουρκία, η ευρύτερη περιοχή καλείται επίσης Ρούμελη. Τα ιστορικά όρια της Θράκης ποικίλουν. Η αρχαία Θράκη (δηλ. το έδαφος όπου ζούσαν οι θρακικές φυλές) συμπεριελάμβανε την σημερινή Βουλγαρία, την ευρωπαϊκή Τουρκία, τη βορειοανατολική Ελλάδα και τμήματα της ανατολικής Σερβίας και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Τα όριά της ήταν μεταξύ του ποταμού Δούναβη στο Βορρά και του Αιγαίου στο νότο, στην ανατολή η Μαύρη Θάλασσα και η Προποντίδα (Θάλασσα του Μαρμαρά) και στη δύση οι ποταμοί Αξιός και Μοράβας. Η ρωμαϊκή επαρχία της Θράκης ήταν κάπως μικρότερη, έχοντας τα ίδια ανατολικά και νότια θαλάσσια όρια, και σύνορα στο Βορρά ως το όρος Αίμος. Η ρωμαϊκή επαρχία επεκτείνονταν στα δυτικά μέχρι τον ποταμό Νέστο.

Ν. Ροδόπης Ο Νομός Ροδόπης ήταν ένας από τους 51 νομούς της Ελλάδας, ενώ από το 2011 αποτελεί μία από τις 74 περιφερειακές ενότητες της χώρας και υπάγεται διοικητικά στην περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ο Νομός Ροδόπης ανήκει γεωγραφικά στη Θράκη. Βόρεια συνορεύει με την Βουλγαρία, στα δυτικά του βρίσκεται ο Νομός Ξάνθης, ανατολικά ο Νομός Έβρου και στα νότια βρέχεται από το Θρακικό Πέλαγος, με μήκος ακτών 58 χιλιόμετρα. Στα βόρεια του νομού βρίσκεται το ανατολικό μέρος της οροσειράς της Ροδόπης, στην οποία οφείλει την ονομασία του. Πρωτεύουσα του νομού είναι η Κομοτηνή.

N. Ροδόπης

Ν. Ροδόπης Αξιοθέατα Το περιαστικό δάσος της Νυμφαίας, βορείως της Κομοτηνής [2]. Η αρχαία Μαρώνεια Τα Θρακικά μετέωρα -τοπίο φυσικού κάλλους με άγρια φύση και άγρια άλογα - βορείως του Ιάσμου [3]. Ο περίκεντρος ναός 11ου - 13ου αιώνα της Μαξιμιανούπολις-Μοσυνόπολις λίγα χιλιόμετρα δυτικά της Κομοτηνής Αρχαιολογικό Μουσείο Κομοτηνής Λαογραφικό Μουσείο Κομοτηνής Βυζαντινό Μουσείο Κομοτηνής Μουσείο Καραθεοδωρή, αφιερωμένο στον Κωνσταντίνο Καραθεοδωρή, στην Κομοτηνή Θρακικό, Εθνολογικό, Ιστορικό και Πολιτιστικό Μουσείο στην Κομοτηνή

Ν. Ξάνθης Ο Νομός Ξάνθης ήταν ένας από τους 51 νομούς της Ελλάδας, ενώ από το 2011 αποτελεί μία από τις 74 περιφερειακές ενότητες της χώρας και υπάγεται διοικητικά στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ο Νομός Ξάνθης ανήκει γεωγραφικά στη Θράκη. Προς βορρά συνορεύει με την Βουλγαρία, στα ΒΔ του βρίσκεται ο Νομός Δράμαςκαι στα ΝΔ ο Νομός Καβάλας, ανατολικά συνορεύει με το Νομό Ροδόπης, ενώ νοτίως βρέχεται από το Θρακικό πέλαγος. Πρωτεύουσα του νομού είναι η πόλη της Ξάνθης. Το κλίμα του νομού είναι ηπειρωτικό με ψυχρούς χειμώνες και ζεστά καλοκαίρια. Η ορεινή ζώνη δέχεται μεγάλες ποσότητες χιονιού τους χειμερινούς μήνες, με θερμοκρασίες πολλές φορές κάτω από τους -10 C. Ο Νομός Ξάνθης είναι γνωστός για τις πολλές φυσικές ομορφιές του. Κάποιες από αυτές είναι η λίμνη Βιστωνίδα, ο καταρράχτης του χωριού Λειβαδίτη και τα στενά του ποταμού Νέστου.

Ν. Ξάνθης

Ν. Ξάνθης Αξιοθέατα Ο καταρράκτης του Λειβαδίτη. Το δάσος των τεράστιων σημίδων στη Χαϊντού. Τα στενά του Νέστου. Η Λίμνη Βιστωνίδα και το Μετόχι της Μονής Βατοπεδίου (οι εκκλησίες του Άγιου Νικολάου και της Παναγιάς Παντάνασσας, κτισμένες μέσα στην λίμνη). Η παλιά πόλη της Ξάνθης. Το φρούριο της Καλύβας, με θέα προς τα στενά του Νέστου. Τα αρχαία Άβδηρα. Ο μπεκτασσικός τεκκές Κιουτουκλού Μπαμπά, κτίσμα του 15ου-16ου αιώνα, δυτικά της λίμνης Βιστωνίδας [1]. Το Δέλτα του Νέστου.

Ν. Έβρου Ο Νομός Έβρου, το πιο ακριτικό σημείο της Ελληνικής Επικράτειας, είναι ο μεγαλύτερος σε έκταση νομός της Θράκης. Συνορεύει: Δ με το Ν. Ροδόπης και τη Βουλγαρία, Β με τη Βουλγαρία, ΒΑ και Α με την Τουρκία και Ν βρέχεται από το Θρακικό πέλαγος. Στο Ν. Έβρου συμπεριλαμβάνεται και το νησί Σαμοθράκη, που βρίσκεται ΒΑ από τη Λήμνο και απέναντι από τις εκβολές του ποταμού Έβρου. Πρωτεύουσα έχει την Αλεξανδρούπολη που είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Θράκης. ¨Έχει έκταση 4242 km2 και πληθυσμό 149354 κατοίκων (απογραφή 2001).Ο Έβρος είναι ένας νομός πεδινός αφού μόνο το 10,3% είναι ορεινοί όγκοι, έναντι των εκτεταμένων πεδιάδων που καταλαμβάνουν το 62,4% της έκτασης του. Όπως είναι φυσικό ένα μεγάλο μέρος τους καλλιεργείτε, καθώς υπάρχουν τα πλούσια νερά του ποταμού Έβρου, των παραποτάμων του και πλήθος αρδευτικών καναλιών.

Ν. Έβρου

Ν. Έβρου Αξιοθέατα Ο διπλός πύργος στο Πύθιο Η αρχαία Μεσημβρία-Ζώνη Ο διπλός πύργος στο Πύθιο Η αρχαία Μεσημβρία-Ζώνη Τα πομακοχώρια Γονικό και Ρούσσα με την υπέροχη παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τις προϊστορικές βραχογραφίες και τον μοναδικό εν λειτουργία Αλεβίτικο τεκέ Το προστατευόμενο δάσος της Δαδιάς Το απολιθωμένο δάσος του Φυλακτού Το δέλτα του Έβρου O Τύμβος Μικρής Δοξιπάρας - Ζώνης - Ρωμαϊκός Τύμβος ο οποίος χρονολογείται από το 2ο αιώνα μ.Χ. Η διαδρομή από το Σουφλί προς δυσμάς, έως τα σύνορα με το νομό Ροδόπης μέσα από το καταπληκτικό δάσος Το Διδυμότειχο με τα Βυζαντινά κάστρα του, τις στοές και το Τέμενος Βαγιαζήτ Η νησίδα Ζουράφα ή Λαδόξερα με το φάρο Η Σαμοθράκη

Ιστορία Θράκης Αρχαία Εποχή H πρώτη εγκατάσταση στη Θράκη ανάγεται στο 100.000 π.Χ. Η αρχαία Θράκη εκτεινόταν από το Αιγαίο ως το Δούναβη και από τον Εύξεινο Πόντο έως τα όρια της Μακεδονίας. Κατά τον Ηρόδοτο οι Θράκες ήταν στην αρχαιότητα, ο πολυπληθέστερος λαός μετά τους Ινδούς. Στους προϊστορικούς κατοίκους προστίθενται τα Θρακικά φύλα που κατεβαίνουν από τον Βορά. Τον 7ο αιώνα π.Χ. οι Έλληνες αποικίζουν το Αιγαίο, τον Ελλήσποντο και τον Εύξεινο Πόντο Στα παράλια της Θρακικής γης ιδρύονται και ακμάζουν σημαντικές  ιωνικές αποικίες: Μαρώνεια, Άβδηρα, Βυζάντιο, Αγχίαλος, Απολλωνία, Μεσημβρία, Οδησσός. Τον 4ο π.Χ. αιώνα ο  Φίλιππος προσαρτά τη  Θράκη στο Μακεδονικό Βασίλειο.  Ο   Μέγας Αλέξανδρος είναι αυτός που επεκτείνει τη σύνορά της έως το Δούναβη.

Ρωμαϊκή Εποχή Το 168 π.Χ.  γίνεται η  κατάκτηση της Θράκης από τους Ρωμαίους, μετά την ήττα του Περσέα στη μάχη της Πύδνας και τη διάλυση του Μακεδονικού Κράτους. Το 46 μ.Χ. η Θράκη ανακηρύσσεται Ρωμαϊκή Επαρχία.  Οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες Τραϊανός και Αδριανός ανέπτυξαν τους οικισμούς.  Παντού επικρατεί η Ελληνική γλώσσα, οι θεσμοί, οι λατρείες κ.λπ.  Αξιοσημείωτη είναι η λατρεία του τοπικού ανώνυμου θεού «Ήρωα Ιππέα», που αργότερα ταυτίστηκε με τον Αγ. Γεώργιο.

Βυζαντινή Εποχή Ο Μέγας Κωνσταντίνος μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τη Ρώμη στην Κων/πόλη, τον 4ο αιώνα μ.Χ..  Η νέα αυτοκρατορία ονομάστηκε από τους ιστορικούς «Βυζαντινή» που από τον 7ο αιώνα οργανώνεται σε τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από το μισό του 4ου έως τον 7ο αιώνα γνωρίζει πολυάριθμες  επιδρομές: Γότθων, Ούννων, Αβαροσλάβων, Βουλγάρων. Τον 12ο αιώνα επιδρομές Νορμανδών και Σταυροφόρων Τον 13ο αιώνα επιδρομές Κουμάνοι, Τάταροι, Τούρκοι, Καταλανοί.

Οθωμανική Κατάκτηση Το 1204 μ.Χ. η Βυζαντινή Αυτοκρατορία  καταλύεται από τους Φράγκους και η Θράκη ονομάστηκε Ρωμανία.  Στα μέσα του14ου αιώνα ακολουθεί και η  κατάκτηση από τους Τούρκους. Την ονομάζουν Ρουμελί – Ρούμελη – Rum Eli, δηλαδή «Χώρα των Ρωμαίων»  Το 1352 γίνεται  η πρώτη κατάκτηση.  Το 1371 ο Σουλτάνος Μουράτ Β μεταφέρει την πρωτεύουσα του κράτους του στην Αδριανούπολη.

Θράκη και Εθνική Παλιγγενεσία Η Θράκη, κατά τον εθνικό- απελευθερωτικό αγώνα του 1821,  πλήρωσε βαρύ τίμημα σε αντίποινα.  Τον Σεπτέμβριο του 1821 ο οθωμανικός στόλος κατέστρεψε ολοσχερώς τη Σαμοθράκη και εξανδραπόδισε τους κατοίκους της. Έως τις αρχές του 20ου αιώνα, στον ενιαίο αυτό χώρο ζούσαν Έλληνες- Ρωμιοί – Ρωμαίοι, Βούλγαροι και Τούρκοι.  Από το 1885 άρχισε η τριχοτόμηση:  Η αυτόνομη από το 1875  Βουλγαρική Ηγεμονία προσάρτησε την Ανατολική Ρουμελία ή Ρωμυλιό Το 1913, μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους, η νότια Θράκη χωρίστηκε σε Ανατολική και Δυτική.  Η Ανατολική παρέμεινε τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ η Δυτική, αν και είχε καταληφθεί από τον Ελληνικό στρατό, παραχωρήθηκε στη Βουλγαρία.

Η Ενσωμάτωση Με τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου, το 1918, τίθεται  υπό διασυμμαχική κατοχή. Το 1920, οι Μεγάλες Δυνάμεις, νικήτριες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία και Ιαπωνία,  μετά από διπλωματικό αγώνα του Βενιζέλου, παράλληλα με τον Τιτάνιο αγώνα των ντόπιων Ελλήνων με τη Συνθήκη των Σεβρών εκχώρησαν στην Ελλάδα την Ανατολική και Δυτική Θράκη. Το 1922, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, η Ελλάδα αναγκάζεται να επιστρέψει την Ανατολική Θράκη:  200.000 και πλέον Ανατολικοθρακιώτες οδηγούνται στον ξεριζωμό και την προσφυγιά

Το 1923, με τη Συνθήκη της Λωζάνης, οριστικοποιείται η απώλεια της Ανατολικής Θράκης. Από την ανταλλαγή πληθυσμών εξαιρούνται οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης που αναγνωρίζονται ως θρησκευτική μειονότητα και οι Έλληνες της Κων/πόλης, Ίμβρου και Τενέδου. Ενώ, όμως, το Ελληνικό Κράτος τήρησε και τηρεί τις δεσμεύσεις και υποχρεώσεις που προκύπτουν από τις υπογραφείσες Συνθήκες, έναντι της Μουσουλμανικής μειονότητας, το Κεμαλικό Κράτος και οι επίγονοί του προχώρησαν σε προγραμματική συρρίκνωση και εξόντωση του Ελληνικού στοιχείου.   Αυτή η πολιτική αφελληνισμού ακολουθήθηκε πιστά, συστηματικά και απαρέγκλιτα από την Τουρκική πλευρά,  τόσο στην Κωνσταντινούπολη όσο και στην Ίμβρο και Τένεδο.

Αποτέλεσμα: ο Κεμαλικός Εθνικισμός εξεδίωξε 1. 500 Αποτέλεσμα: ο Κεμαλικός Εθνικισμός εξεδίωξε 1.500.000 Έλληνες από τη Μικρά Ασία το 1922. Οι μόνοι Έλληνες που παρέμειναν ήταν 293.000 περίπου.  Την ίδια εποχή, στη Ελλάδα παρέμεινε μια μουσουλμανική μειονότητα  που αριθμούσε 87.000 μουσουλμάνους. Η Τουρκία, παραβιάζοντας συστηματικά τα άρθρα της Συνθήκης της Λωζάνης και επιβάλλοντας στο Ελληνικό στοιχείο επαχθείς φορολογήσεις, στέρηση του δικαιώματος εργασίας και εκπαίδευσης, στέρηση γλωσσικής και  θρησκευτικής ελευθερίας, εκτοπισμούς σε στρατόπεδα εργασίας στα βάθη της Ανατολίας, οργανώνοντας πογκρόμ και βανδαλισμούς από «αγανακτισμένους πολίτες», εξανάγκασε τελικά τους εναπομείναντες Έλληνες να μεταναστεύσουν στην Ελλάδα ή στην Ευρώπη. Σήμερα, στην Ελλάδα η ευημερούσα μουσουλμανική μειονότητα αριθμεί περίπου 120.000 μέλη, ενώ στην απέναντι όχθη του Έβρου είναι ζήτημα αν απέμειναν 3.000 Έλληνες.

Οι μεγαλύτερες πόλεις και κωμοπόλεις σε πληθυσμό Αλεξανδρούπολη: 57.812 Ξάνθη: 56.122 Κομοτηνή: 52.696 Διδυμότειχο: 9.263 Φέρες: 5.457 Σουφλί: 3.837 Κιμμέρια: 3.644 Σάπες: 3.351 Κένταυρος: 2.580 Εχίνος: 2.486 Τυχερό: 2.311 Σέλερο: 2.059