Ανάλυση Άρθρου Reforming the reform: the Greek national health system in transition Η μεταρρύθμιση της υγείας. Το Ελληνικό σύστημα υγείας σε μεταβατικό στάδιο. Yannis Tountas a,*, Panagiota Karnaki b, Elpida Pavi c accepted 19 September 2001

Το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) στην Ελλάδα, ιδρύθηκε το 1983, από τότε βρίσκεται σε κατάσταση της συνεχούς κρίσης. Οι βασικοί προσδιοριστικοί παράγοντες αυτής της κρίσης είναι: ∙Προβλήματα στη διαχείριση του συστήματος. ∙Χαμηλά επίπεδα παραγωγικότητας του προσωπικού. ∙Ανεπαρκή Π.Φ.Υ. Κρίθηκε αναγκαίο να γίνουν μεταρρυθμιστικές αλλαγές στην αποκέντρωση του ΕΣΥ, εισαγωγή ενός ενιαίου συστήματος χρηματοδότησης για τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, ενίσχυση της Π.Φ.Υ με προγράμματα πρόληψης και προαγωγής της υγείας.

Η μεταρρύθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας ξεκίνησε το 1990 και περιλάμβανε με βασικές αρχές: -Η υγεία είναι ένα κοινωνικό αγαθό. -Όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτως της οικονομικής και κοινωνικής τους κατάστασης έχουν δικαιώματα παροχής νοσοκομειακής και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, θεραπείας και αποκατάστασης. -Η προστασία της υγείας των πολιτών γίνεται με αποκλειστική ευθύνη του κράτους πρόνοιας.

ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ -Οι βασικοί στόχοι του νέου συστήματος είναι η εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων για την δημόσια υγεία σύγκριση δημοσίων δαπανών με τις υπόλοιπες χώρες. -η αποκέντρωση του συστήματος υγείας με την ανάπτυξη της Π.Φ.Υ. σύσταση των Περιφερειακών Συμβουλίων για την Υγειά, σύσταση Κέντρων Υγείας με γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων.

Τι δεν έγινε; Το Κεντρικό Συμβούλιο για την Υγεία δεν στελεχώθηκε σωστά και δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα. -Η ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων δεν ολοκληρώθηκε. -Υπήρχε έλλειψη διαχειριστικής αρχής. -Ανάπτυξη ενός μεγάλου αριθμού Ιδιωτικών Ιατρείων τα οποία είχαν κάνει συμβάσεις με τα Κοινωνικά Ασφαλιστικά Ταμεία δυστυχώς όμως ήταν σε θέση να καλύψουν τις υποχρεώσεις τους με αποτέλεσμα να διογκώνεται το χρέος τους.

-Τα κέντρα υγείας δεν υπήρχε το κατάλληλο επιστημονικό προσωπικό για την στελέχωση τους. Επίσης υπήρχε άνιση κατανομή του υγειονομικού προσωπικού στον υγειονομικό χάρτη της χώρας το σύστημα παραπομπής στους γενικούς Ιατρούς δεν ήταν αποτελεσματικό. -Στα Δημόσια Νοσοκομεία παρατηρείται έλλειψη μηχανογραφικού συστήματος, έλλειψη κρεβατιών, μεγάλες λίστες αναμονής χειρουργεία, έλλειψη κινήτρων για το προσωπικό, κακή διαχείριση χρηματοδότηση των ιατρών (άτυπες πληρωμές), απουσία οικονομικού ελέγχου

Θετικά βήματα: Τρεία μεγάλα Πανεπιστημιακά νοσοκομεία σε Πάτρα Κρήτη και Ιωάννινα. Οι διοικητικές υπηρεσίες λειτούργησαν με θετικό πρόσημο περιορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τα διαχειριστικά έξοδα. Το 2000 χωρίστηκε η χώρα σε 7 υγειονομικές περιφέρειες με σκοπό να ενισχυθεί το περιφερειακό σύστημα υγείας. Σύστασης της νέας Αρχής Διαχείρισης Πόρων Υγείας η οποία αγόραζε υπηρεσίες από το ΕΣΥ με σκοπό να μείωση το κόστος.

Θετικά βήματα: Εισαγωγή του θεσμού του οικογενειακού ιατρού και της κατ΄οικον νοσηλείας. Συντονισμός μεταξύ των τμημάτων, μείωση των φαινομένων άτυπων πληρωμών, εισαγωγή απογευματινής και βραδινής βάρδιας στα νοσοκομεία. Σύσταση της Γενικής Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας, μείωση των υγειονομικών ανισοτήτων του πληθυσμού. Συνεργασία του Ιδιωτικού και του Δημόσιου Τομέα Υγείας.

Θετικά βήματα: Για να πετύχουν στο μέγιστο βαθμό τα παραπάνω 2 είναι οι βασικές προϋποθέσεις. Α)Αύξηση της δημόσιας δαπάνης για την υγεία. Β)Αλλαγή νοοτροπίας των υπαλλήλων αύξηση της παραγωγικότητάς τους.

Για όλα τα παραπάνω υπήρχαν αντιδράσεις από κόμματα τις τότε ελάσσονος αντιπολίτευσης για ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ αλλά και από ιατρούς για την απαγόρευση του νόμου που τους δίνει το δικαίωμα να έχουν ιδιωτικά Ιατρεία. Παρ’όλα αυτά το προσωπικό ανταποκρίθηκε θετικά στις αλλαγές και υπήρχε γενική αποδοχή των μεταρρυθμίσεων.