ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ η βία δεν είναι μαγκιά

ΣΧΟΛΙΚΟΣ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού μελετήθηκε για πρώτη φορά το 1978 στη Νορβηγία και 9 χρόνια μετά, το 1987, σε πολλά επιστημονικά περιοδικά εμφανίζεται ο σχετικός όρος “bullying”. Ενώ σαν φαινόμενο επισημαίνεται και καταγράφεται τη δεκαετία του 1970, δεν θα πρέπει να θεωρηθεί ότι εμφανίζεται και τότε. Εξάλλου αποτελεί μια ακόμη έκφραση της βίαιης συμπεριφοράς η οποία υπάρχει με τη γέννηση του ανθρώπου.

Ο όρος «εκφοβισμός και βία στο σχολείο» (schoolbullying), χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την επιβολή, την καταδυνάστευση και την πρόκληση σωματικού και ψυχικού πόνου σε μαθητές από συμμαθητές τους, εντός και εκτός σχολείου. Τα προβλήματα που προκαλεί μπορεί να ακολουθούν το θύμα σε όλη του τη ζωή.

Το παιδί που εκφοβίζεται Το παιδί ή ομάδα παιδιών που εκφοβίζει Στο φαινόμενο του bullying εμπλέκονται πολλά μέρη Το παιδί που εκφοβίζεται Το παιδί ή ομάδα παιδιών που εκφοβίζει Οι παρατηρητές / οι παρατηρήτριες του φαινόμενου Οι εκπαιδευτικοί Οι γονείς

α. Το παιδί που εκφοβίζεται Το παιδί που εκφοβίζει επιλέγει το παιδί που θα εκφοβίσει πολύ συγκεκριμένα και καθόλου τυχαία. Συνήθως θα επιλέξει παιδί που Διαφέρει με κάποιον τρόπο από τα υπόλοιπα (π.χ. είναι από άλλη χώρα, έχει άλλη θρησκεία, φοράει σιδεράκια και γενικά παιδί που διαφέρει από τη μέση εικόνα ενός μαθητή) Δύσκολα θα βοηθήσει κάποιος (παιδιά μοναχικά που δεν κάνουν εύκολα φίλους) Που είναι «λιγότερα» δυνατά

αδυναμία επίλυσης προβλημάτων, καταθλιπτικά στοιχεία, Τα παιδιά που βιώνουν εκφοβισμό παρουσιάζουν αδυναμία επίλυσης προβλημάτων, καταθλιπτικά στοιχεία, συναισθηματικές δυσκολίες, αίσθημα μοναξιάς, χαμηλές σχολικές επιδόσεις και απουσίες Διαταραχές συμπεριφοράς Ψυχολογικά / ψυχοσωματικά προβλήματα (πονοκέφαλοι, κοιλιακά άλγη, ενούρηση, διαταραχές ύπνου) Άγχος Χαμηλή αυτοεκτίμηση Φοβίες Δεν μπορούν να μείνουν μόνα Αποφεύγουν τη βλεματική επαφή

Μορφές σχολικής βίας Η Σωματική βία η οποία έχει να κάνει με ξυλοδαρμό, σπρωξίματα σφαλιάρες, χαστούκια ή και γρονθοκοπήματα. Είναι ίσως οι πιο έντονες και προφανείς μορφές άσκησης βίας. Η Λεκτική βία έχει να κάνει με εκφράσεις που χρησιμοποιούνται προκειμένου να χαρακτηρίσουμε κάποιον. Προφανώς οι χαρακτηρισμοί αυτοί δεν είναι κολακευτικοί, μειώνουν το άτομο στο οποίο αναφέρονται και δημιουργούν καυγάδες. Η Ψυχολογική βία. Εδώ έχουμε συνδυασμό των παραπάνω, με αποτέλεσμα ο μαθητής που είναι αποδέκτης των παραπάνω, να έχει μια έντονη πίεση. Να μη θέλει να πάει στο σχολείο, να μη τολμάει να μιλήσει, να μην έχει το θάρρος της γνώμης του. Το Cyber Bullying. Το νέο «φρούτο». Μια φωτογραφία, ένα βίντεο και η ανάρτησή του στο διαδίκτυο. Και εδώ η πίεση που ασκείται στον μαθητή είναι πάρα πολύ μεγάλη. Πολύ περισσότερο αν το βίντεο έχει μια προσωπική στιγμή.

Μήπως είσαι εκφοβιστής; Κοροϊδεύεις και βγάζεις άσχημα παρατσούκλια σε κάποια παιδιά. Διαδίδεις ψέματα για κάποια παιδιά για να τους δημιουργήσεις προβλήματα. Απορρίπτεις κάποια παιδιά λέγοντάς τους ότι δεν θέλεις να είσαι φίλος μαζί τους. Κάνεις άσχημες παρατηρήσεις σε κάποιους για το χρώμα ή και τη θρησκεία κάποιων. Κάνεις άσχημες παρατηρήσεις σε κάποιους για κάποιο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζουν. Αφήνεις έξω σκόπιμα κάποια παιδιά την ώρα που χωρίζεστε σε ομάδες για το παιχνίδι. Πιάνεις κρυφά τα λεφτά κάποιων παιδιών ή απαιτείς να σου τα δώσουν. Κρύβεις τα πράγματα κάποιων παιδιών. Στέλνεις ενοχλητικά μηνύματα ή κάνεις φάρσες σε κάποια παιδιά. Απειλείς και εύχεσαι να πάθουν κακό κάποια παιδιά.

Κάνεις άσχημες παρατηρήσεις για κάποια αγόρια που κάνουν παρέα με κορίτσια ή και το αντίθετο. Πιάνεις σκόπιμα τους φίλους κάποιων παιδιών για να τους αφήσεις μόνους τους. Κτυπάς, κλοτσάς, σπρώχνεις, τραβάς ή βάζεις τρικλοποδιά σε κάποια παιδιά. Κάνεις άσχημες παρατηρήσεις σε κάποια παιδιά για το βάρος, για το ύψος ή για την εμφάνισή τους. Αρνείσαι να κάτσεις στο ίδιο θρανίο με κάποια παιδιά. Λες ψέματα σε κάποια παιδιά ότι δεν μπορείς να πας να παίξεις και μετά πας και παίζεις με άλλους. Καταστρέφεις ή κάνεις ζημιά σε προσωπικά αντικείμενα κάποιων παιδιών. Κοροιδεύεις κάποια παιδιά και μόλις τα δεις ότι αναστατωθούν συνεχίζεις περισσότερο. Εντάσσεσαι σε κλίκες που κάνουν εκφοβιστικές συμπεριφορές.

Τι πρέπει να ξέρεις Είναι βασικό δικαίωμα κάθε παιδιού να πηγαίνει στο σχολείο χωρίς να φοβάται ότι κάποιο άλλο παιδί μπορεί να το ταπεινώσει ή να το προσβάλλει ή να του επιβληθεί με τη βία ανεξάρτητα από: Αν είναι αγόρι η κορίτσι Την εμφάνισή του Τις ικανότητες που έχει Την πατρίδα που έχει Τη θρησκεία που πιστεύει

Τι μπορείς να κάνεις… Μην ντρέπεσαι γι’ αυτό που σου συμβαίνει. Μίλησε στους γονείς σου ή στο δάσκαλό σου. Αυτό δεν είναι «κάρφωμα». Όταν σε προσβάλλουν, μη δείξεις ότι στεναχωριέσαι. Βρες τη δύναμη να πεις δυνατά «άσε με ήσυχο...» και φύγε με το κεφάλι ψηλά. Αν φοβάσαι ότι θα σε δείρουν, φρόντισε να είσαι πάντα με κάποιον συμμαθητή σου. Να είσαι σίγουρος ότι οι γονείς σου, οι δάσκαλοί σου και οι πιο πολλοί συμμαθητές σου σε νοιάζονται , σε καταλαβαίνουν και θα κάνουν τα πάντα για να σε βοηθήσουν.

Ogden Nash, Αμερικανός ποιητής "Ποτέ μη γίνεσαι φίλος με τον καταπιεσμένο, αν δεν είσαι έτοιμος να αναμετρηθείς με τον καταπιεστή" Ogden Nash, Αμερικανός ποιητής