Το σήμερα είναι το αύριο του χθες… ΤΜΗΜΑ Α1 «Μάθε από το χθες, ζήσε για το σήμερα, έλπιζε για το αύριο. Το σημαντικό πράγμα είναι να μην σταματήσεις να ρωτάς». Αϊνστάιν

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΟΜΑΔΑ Α : ALDATOVA LUISA SVAVOLYA TETYANA ΓΑΚΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΥΔΑ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΛΙΜΕΝΩΦ ΘΩΜΑΣ ΜΙΧΟΥ ΠΕΡΣΕΦΟΝΗ ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΦΩΤΕΙΝΗ

Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική, με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση. Η άθληση δεν ήταν προνόμιο ή αποκλειστικότητα των αρχαίων Ελλήνων. Παρ’ όλα αυτά, αποτελούσε έναν από τους βασικότερους λόγους επιβίωσης της Ελληνικής φυλής.

Οι Έλληνες νέοι αγαπούσαν τη γυμναστική Οι Έλληνες νέοι αγαπούσαν τη γυμναστική. Σε πολλές πόλεις, όπως η αρχαία Αθήνα και η Σπάρτη, το πρόγραμμα της γυμναστικής καθοριζόταν με νόμο. Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν χαρακτηριστικά: «νους υγιής εν σώματι υγιεί». Στη μινωική εποχή (2800 – 1100 π.Χ.) οι Κρήτες τέρπονταν με αθλήματα όπως τα ταυροκαθάψια, τις ακροβασίες, την πυγμαχία, την πάλη και την σφαίρα.

Υπάρχουν αθλήματα που σήμερα είναι ευρέως διαδεδομένα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το χάντμπολ και το χόκεϋ, τα οποία στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστά σαν αθλήματα «σφαιρομαχιών». Ποδόσφαιρο ή «επίσκυρο»: Με βάση τον Όμηρο το ποδόσφαιρο στην αρχαία Ελλάδα ονομαζόταν «επίσκυρο» και ήταν γνωστό ήδη από την Μυκηναϊκή εποχή (1600-1100 π.Χ.).

2. Μπάσκετ ή «ανακρουσία»: Οι κανονισμοί της «ανακρουσίας» ήταν όμοιοι με τους σημερινούς κανόνες του μπάσκετ. Ο αθλητής λοιπόν έπρεπε να χτυπήσει τη μπάλα δυνατά στο χώμα ώστε αυτή να επιστρέψει πάλι στο χέρι του. 3. Φαινίνδα ή αρπαστόν: Από τα πλέον γνωστά σφαιριστικά παιχνίδια ήταν η φαινίνδα ή αρπαστόν, όπου οι παίκτες προσποιούνταν ότι θα ρίξουν σε κάποιον την σφαίρα, ενώ την έριχναν σε άλλους.

Στην αρχαία Ελλάδα οι Ολυμπιακοί αγώνες διεξάγονταν κάθε τέσσερα χρόνια. Αρχικά, διαρκούσαν μια ημέρα μόνο. Αργότερα, το πρόγραμμα εμπλουτίστηκε με πλήθος αθλημάτων και πανηγυρικών εκδηλώσεων που συνόδευαν την εορτή, διαρκείας πέντε ημερών, στην οποία συνέρρεε πλήθος αθλητών και θεατών. Την τελευταία μέρα των Ολυμπιακών αγώνων γινόταν η απονομή των στεφάνων.

Ένας νεανίας έκοβε με χρυσό ψαλίδι τα κλαδιά της ελιάς από το ιερό δέντρο. Με την απονομή του στεφανιού φτιαγμένου από φύλλα ελιάς αναγγελλόταν το όνομα του αθλητή, του πατέρα του και της πατρίδας του και γινόταν αθάνατο σε όλες τις τότε Ελληνικές πόλεις. Η λέξη “εκεχειρία” σημαίνει την αναστολή των εχθροπραξιών για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα, το οποίο άρχιζε με την αναγγελία των Αγώνων.

Ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι μια μουσική σύνθεση που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από τον Κερκυραίο συνθέτη Σπύρο Σαμάρα, σε ποίηση και στίχους του Κωστή Παλαμά. Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού Κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι Στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή Και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουνε μαζί σου σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός.

Η Αφή της Ολυμπιακής Φλόγας γίνεται στον χώρο της Αρχαίας Ολυμπίας.

Το παιχνίδι και η κίνηση αποτελεί ζωτική ανάγκη για κάθε νεαρή ζωή μέσα στη φύση. Tο παιχνίδι έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην ελληνική κοινωνία. Από τα αρχαία χρόνια, έχει βοηθήσει χιλιάδες παιδιά και γι΄αυτό οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν μεγάλη σημασία στον ρόλο του. Το παιχνίδι αναπτύσσει την συντροφικότητα, ασκεί το σώμα, καλλιεργεί το πνεύμα, μαθαίνει  τα παιδιά να σέβονται τους κανόνες-νόμους του παιχνιδιού και έτσι να σέβονται και να τηρούν τους νόμους της πατρίδας τους όταν μεγαλώσουν.

Παραδοσιακά παιχνίδια ονομάζονται τα παιχνίδια που έπαιζαν οι παλαιότεροι και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά. Κάθε παραδοσιακό παιχνίδι εκφράζει την εποχή και την κοινωνία που το δημιούργησε. Σήμερα θα θυμηθούμε κάποια από τα παλιά αυτά παιχνίδια:

Σήμερα αν και οι αλάνες, κυρίως στις πόλεις, έχουν μειωθεί ως εξαφανιστεί, τα παιδιά χαίρονται όταν βρίσκουν χώρο για να παίξουν. Δυστυχώς η εύρεση χώρου δεν είναι εφικτή στις σύγχρονες πόλεις και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να ασχολούνται με ηλεκτρονικά παιγνίδια και να καθηλώνονται στο σπίτι, να γίνονται οκνηρά, μοναχικά, με προβλήματα βάρους, κατά μεγάλο ποσοστό, και κοινωνικότητας.

ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΟΜΑΔΑ Β: ΚΑΒΑΛΑΡΗ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΤΣΙΠΡΑ ΕΛΕΝΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΒΑΪΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΚΚΑ ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΟΥΝΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Η τεχνολογία (από το τέχνη και λόγος) είναι το αποτέλεσμα της εφαρμογής της επιστημονικής γνώσης με στόχο τη δημιουργία ενός αντικειμένου με πρακτικό όφελος. Ακριβέστερα ορίζεται ως η εφαρμογή της επιστημονικής γνώσης για πρακτικούς σκοπούς, ιδιαίτερα στη βιομηχανία. Τα τελευταία χρόνια υπάρχει η τάση η έννοια να αναφέρεται μόνο στην υψηλή τεχνολογία ή στην  τεχνολογία υπολογιστών μόνο, αν και κατά βάση δεν περιορίζεται μόνο σε αυτούς τους τομείς. Η χρήση της τεχνολογίας από το ανθρώπινο είδος ξεκίνησε με την μετατροπή των φυσικών πρώτων υλών σε απλά εργαλεία. Η προϊστορική ανακάλυψη της ικανότητας των ανθρώπων να ελέγχουν τη φωτιά αύξησε τις διαθέσιμες πηγές τροφής και η εφεύρεση του τροχού βοήθησε τους ανθρώπους να ταξιδεύουν και να ελέγχουν το περιβάλλον τους. Πρόσφατα τεχνολογικά επιτεύγματα, όπως το τηλέφωνο και το διαδίκτυο, έχουν περιορίσει τα φυσικά εμπόδια της επικοινωνίας και έχουν επιτρέψει στους ανθρώπους και να αλληλεπιδρούν σε παγκόσμια κλίμακα.

Οι κύριοι τομείς της Τεχνολογίας είναι οι παρακάτω: Βιομηχανία, Εφαρμοσμένες επιστήμες, Μεταφορές, Μηχανική, Οικιακή τεχνολογία, Πληροφορία και Επικοινωνία, Στρατιωτική τεχνολογία, Υγεία και ασφάλεια.

Τα παιδιά του σήμερα δε θα γνώριζαν το χθες της τεχνολογίας και της εξέλιξης εάν δεν υπήρχαν οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες των μεγαλύτερων. Πού να φανταστούν ότι το σημερινό DVD ήταν κάποτε μια κασέτα, η οποία όταν κόλλαγε και δεν έπαιζε, παίρναμε ένα στυλό για να γυρίσουμε την μαύρη ταινία; Η μουσική που σήμερα ακούν οι νέοι σε iPhones, παιζόταν τότε στο φορητό κασετοφωνάκι με την αντίστοιχη κασέτα της εποχής.

Σιγά-σιγά ο μαύρος μαρκαδόρος με τον λευκό πίνακα παίρνουν την θέση της κιμωλίας και του σφουγγαριού, το πλύσιμο του οποίου ήταν αγγαρεία για τους μαθητές. Πριν από κάθε οικογενειακή συγκέντρωση, σχολική εκδρομή, εκδήλωση, όλοι οι κάτοχοι της φωτογραφικής μηχανής έπρεπε να αγοράσουν το ανάλογο φιλμ και εφόσον απαθανατίσουν τις στιγμές που ήθελαν, απευθύνονταν στο φωτογραφείο για την εκτύπωσή τους. Σήμερα φτάνει να είναι φορτισμένη η μπαταρία της, ψηφιακής πλέον, μηχανής και μπορείς να επιλέξεις ποια στιγμή θα κρατήσεις και ποια όχι, μόνος σου.

Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά Τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Η τεχνολογία εξελίσσεται με σκοπό να διευκολύνει τον χρήστη του αντικειμένου και κάθε γενιά έχει τα επιτεύγματα της εποχής της. Οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες είναι ανεκτίμητες και οφείλουν να μεταφέρονται διότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός. Ακολουθεί βίντεο με την εξέλιξη της τεχνολογίας από την αρχαία Ελλάδα ως τις μέρες μας.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!