ΤΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ! ΓΥΜΝΑΣΙΟ Ν. ΠΕΡΑΜΟΥ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ 2015-2016

Χωρίς τη συνείδηση δε θα υπήρχαν συναισθήματα, τα οποία εμφανίζονται πολύ έντονα στον άνθρωπο. Στο σημείο αυτό πρέπει να κάνουμε σαφή τη διαφορά μεταξύ συναισθημάτων και αισθημάτων. Η ηδονή είναι ένα αίσθημα που νιώθει κάθε ζώο κατά την αναπαραγωγική του περίοδο, είναι όμως ανίκανο να ερωτευτεί και να αγαπήσει. Τα συναισθήματα είναι αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο και ασκούν τεράστια επιρροή στη συμπεριφορά μας.

Το σχολείο είναι ένας νέος χώρος, πολύ πιο απαιτητικός σε σχέση με το προστατευτικό περιβάλλον του σπιτιού. Το παιδί έρχεται σ' επαφή με συνομηλίκους του και τους ανταγωνίζεται επί ίσοις όροις. Εδώ δεν αρκεί ένα χαμόγελο για να προσελκύσει την προσοχή και το θαυμασμό των υπολοίπων. Η πρόκληση που τίθεται ενώπιον του παιδιού είναι να διαλέξει ανάμεσα στην εργατικότητα και στην κατωτερότητα. Ο ρόλος των εκπαιδευτικών είναι κρίσιμος, αφού ο καλός δάσκαλος μπορεί ακόμα και να αντιστρέψει σφάλματα που διέπραξαν σε προηγούμενα στάδια οι αμελείς γονείς!

ΑΓΑΠΗ Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα έντονης στοργής και προσωπικής αφοσίωσης. Στη φιλοσοφία, η αγάπη είναι μια αρετή που εκπροσωπεί την ανθρώπινη ευγένεια, συμπόνια και στοργή. Όμως δεν υπάρχει ομορφότερη φράση, καμιά άλλη που να μας αγγίζει τόσο βαθιά και να μας συνδέει τόσο στενά με έναν άλλον άνθρωπο.

ΧΑΡΑ Η χαρά είναι φως. Και η χαρά είναι η αρχή ενός μεγάλου ταξιδιού, το οποίο τελειώνει όταν βρίσκεις τη λάμψη. Άσε τη να γίνει τα φτερά σου, έτσι ώστε να μπορέσεις να φτάσεις ως τα αστέρια.

ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ Τρυφερότητα, ουσιαστικό στη γραμματική, ουσιαστικό κομμάτι για την ύπαρξη μας. Κάποιοι θεωρούν ότι τρυφερότητα είναι τα χάδια, ένα μόνο κομμάτι της δηλαδή, ενώ η τρυφερότητα είναι επί της ουσίας η ευρύτερη έκφραση συναισθημάτων αγάπης και στοργής.

ΛΥΠΗ Η λύπη είναι ψυχικό συναίσθημα με έκδηλα χαρακτηριστικά της στενοχώριας, του πόνου ή της οδύνης. Το άτομο λυπάται, επειδή αισθάνεται ότι η φορά των πραγμάτων δε δικαιώνει τις υλικές, πνευματικές ή ψυχικές προσδοκίες του. Δεν είναι ενιαία ως συναίσθημα και έχει κάποιες διαβαθμίσεις. Μπορεί να πάρει το χαρακτήρα παροδικής δυσαρέσκειας, μονιμότερης θλίψης ή και επίμονης μελαγχολίας.

ΘΥΜΟΣ Ο θυμός είναι μία συναισθηματική κατάσταση, η ένταση του οποίου μπορεί να κυμαίνεται από μία ελαφριά ενόχληση μέχρι την… οργή και τη μανία. Ο θυμός ενεργοποιείται στο άτομο όταν αυτό νιώθει ότι κακοποιείται ή απειλείται συναισθηματικά ή σωματικά, όταν δηλαδή νιώθει ότι οι ανάγκες του δεν ικανοποιούνται ή καταπατώνται. Όπως όλα τα συναισθήματα, έτσι και ο θυμός συνοδεύονται από ψυχολογικές και βιολογικές αλλαγές. Όταν θυμώνει κανείς, για παράδειγμα, η πίεση και οι σφίξεις του αυξάνονται, όπως και τα επίπεδα της αδρεναλίνης του. Ο θυμός μπορεί να προκληθεί τόσο από εσωτερικά ερεθίσματα (όπως η ανάμνηση ενός τραυματισμού γεγονότος), όπως και από εξωτερικά ερεθίσματα (όπως το να σου πει κάποιος ψέματα).

ΦΟΒΟΣ Ο φόβος είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα. Στην πραγματικότητα, είναι αυτό το συναίσθημα που μας βοηθάει να αποφύγουμε επικίνδυνες καταστάσεις. Μας προστατεύει. Είναι φορές που αυτά τα ίδια συμπτώματα τα οποία μας βοηθούν να σώσουμε την ζωή μας, μας προκαλούν νευρικότητα και άγχος, ακόμα και τρόμο. Μια πολύ σημαντική πτυχή του άγχους είναι η τάση μας να φοβόμαστε τον φόβο μας. Με άλλα λόγια, μας φοβίζουν όσα συναισθήματα ερμηνεύσουμε ως άγχος ή φόβος, ανεξαρτήτως της αιτίας. Αυτό που στην ουσία κάνουμε είναι να προσπαθούμε να αποφύγουμε το ίδιο το συναίσθημα του φόβου-όχι την «φοβιστική» κατάσταση. Κι αυτή είναι η πραγματική βάση του άγχους και των κρίσεων πανικού.

ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΕ ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ! Είναι απαραίτητο να ΞΕΡΕΙΣ τι είναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο και ο καλύτερος τρόπος για να πετύχεις είναι να μην ξεχνάς τις ευτυχισμένες στιγμές που έχεις ήδη ζήσει. Αν τυχόν λόγω ηλικίας ή λόγω λανθασμένων πεποιθήσεων, δεν υπάρχουν τέτοιες ευτυχισμένες στιγμές, δημιούργησε τις με την φαντασία σου. Κάνε μια καλή πράξη που σε καμία περίπτωση δεν θα την έκανες υπό νορμάλ συνθήκες, κατά προτίμηση σε κάποιον που δεν γνωρίζεις και δεν υπάρχει περίπτωση να τον ξαναδείς. Έχει σημασία αυτό, το κάνεις για μην νιώθει σπουδαίο το εγώ σου. Γιατί αυτό είναι που θλίβεται, πονάει, υποφέρει και όχι Εσύ.

Όταν η θλίψη ετοιμάζεται να σε επισκεφθεί, ο πρόδρομος της είναι οι άσχημες σκέψεις που περιτριγυρίζουν στο κεφάλι σου, τα άσχημα συναισθήματα που ακολουθούν, σου σφίγγουν σαν τανάλια το στήθος και αυτά είναι που της ανοίγουν την πόρτα. Δεν χρειάζεται να είσαι ευγενής, κλείσε της την πόρτα κατάμουτρα. Όταν νιώσεις πως το μυαλό σου αρχίζει να σκέφτεται κάτι άσχημο, άρχισε να γελάς, ρηχά στην αρχή, αλλά στην συνέχεια με την καρδιά σου. Γέλα χωρίς λόγο, είναι αστείο αυτό από μόνο του. Γέλα χωρίς λόγο!!! Διάβασε φωναχτά ανέκδοτα να ακούς την φωνή σου και να γελάς, σαν να τα ακούς από κάποιον άλλον. Είναι απίθανα αστείο αυτό!  Φέρσου σαν να είσαι χαρούμενος και ενθουσιασμένος. Παίξε το σαν ρόλο, γίνε ηθοποιός. Εδώ δεν χρειάζεται να είσαι χαρούμενος ή να γελάς από την καρδιά σου, απλά παίξε τον ρόλο, του να είσαι χαρούμενος.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ : Τα περισσότερα παιδιά νιώθουν βαρετά την πρώτη ώρα του μαθήματος, ενώ την τελευταία νιώθουν χαρά, γιατί θα πάνε στο σπίτι τους και θα ξεκουραστούν. Όταν κάνουν το μάθημα της Λογοτεχνίας, της Βιολογίας, της Γυμναστικής ή των Αγγλικών, νιώθουν χαρά επειδή τους αρέσουν να μαθαίνουν νέα πράγματα. Κατά την διάρκεια των διαγωνισμάτων έχουν πάρα πού άγχος και όταν γράφουν απαίσια σε ένα διαγώνισμα τους δημιουργείται το συναίσθημα της απογοήτευσης. Οι καθηγητές τους φαίνονται καλοί ή αυστηροί ανάλογα με το ποιος είναι. Την πρώτη μέρα στο γυμνάσιο είπαν ότι ένιωθαν άβολα, διότι δεν ήξεραν σχεδόν κανέναν και τα μαθήματα τους φαίνονται πολύ δύσκολα καθώς υπάρχουν και μαθήματα που τα κάνουν πρώτη φορά. Όταν κάποιος καθηγητής βγάζει κάποιον έξω με ωριαία ή τον πηγαίνει στο γραφείο του γυμνασιάρχη νιώθει ντροπή. Και τέλος, όταν ένας καθηγητής βάζει άτομα να κάθονται μόνα τους νιώθουν απαίσια, γιατί δεν έχουν με ποιον να μιλήσουν, ενώ όταν κάθονται με τον/την κολλητό/κολλητή τους νιώθουν υπέροχα, γιατί έχουν να πούνε και καμία κουβέντα!!! ☻☺♥

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ: Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΟΛΛΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (Α2) ΚΟΛΛΑ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (Α2) ΚΟΛΛΙΑ ΕΛΕΝΗ (Α2) ΚΟΥΒΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (Α2) ΚΟΥΖΟΥΠΗΣ ΠΕΤΡΟΣ (Α2) ΚΟΥΚΙ ΜΑΤΙΛΝΤΑ (Α2) ΚΟΥΚΟΓΙΑΝΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (Α2) ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΣ ΑΓΓΕΛΟΣ (Α2) ΛΕΟΝΤΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ (Α2) ΛΕΠΟΥΡΑ ΜΑΡΙΑ (Α2) ΛΙΑΡΑΚΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ (Α2) ΛΙΟΛΙΟΠΟΥΛΟΥ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ (Α3) ΛΥΜΠΕΡΙΟΥ ΝΤΟΝΑ (Α3) ΜΑΝΩΛΗ ΜΙΧΑΕΛΑ (Α3) ΜΑΥΡΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ (Α3) ΜΕΤΣΑΝΙ ΕΛΕΝΗ (Α3) ΜΙΟΥΡΤΑΙ ΘΕΟΔΩΡΑ (Α3) ΜΟΙΡΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (Α3) Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΤΕΛΟΣ