8η συνάντηση 23/11/2016 Καποδίστριας – Όθωνας - Ι. Ο διακυβέρνηση Ιωάννη Καποδίστρια - Καποδίστριας: 6 Ιανουαρίου 1828 _ Δολοφονείται στις 9 Οκτωβρίου 1831 Η υπάρχουσα κατάσταση. Απόλυτο χάος Αποτίμηση. Φωτισμένος ηγέτης ή απολυταρχικός ηγέτης;

Ιωάννης Καποδίστριας Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος , προς την Δ' Εθνοσυνέλευση . Πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδος , προς την Δ' Εθνοσυνέλευση . «Ελπίζω ότι όσοι εξ' υμών συμμετάσχουν εις την Κυβέρνησιν θέλουν γνωρίσει μεθ' εμού ότι εις τας παρούσας περιπτώσεις, όσοι ευρίσκονται εις δημόσια υπουργήματα δεν είναι δυνατόν να λαμβάνουν μισθούς αναλόγως με τον βαθμό του υψηλού υπουργήματός των και με τας εκδουλεύσεις των, αλλ/ ότι οι μισθοί ούτοι πρέπει να αναλογούν ακριβώς με τα χρηματικά μέσα, τα οποία έχει η Κυβέρνησις εις την εξουσίαν της.» «Εφ'όσον τα ιδιαίτερα εισοδήματά μου αρκούν διά να ζήσω, αρνούμαι να εγγίσω μέχρι και του οβολού τα δημόσια χρήματα, ενώ ευρισκόμεθα εις το μέσον ερειπίων και ανθρώπων βυθισμένων εις εσχάτην πενίαν».

Ο Κόμης Ιωάννης Καποδίστριας (Ρωσικά: граф Иоанн Каподистрия, Ιταλικά: Giovanni Capo d'Istria, Κέρκυρα, 10 Φεβρουαρίου 1776 - Ναύπλιο 9 Οκτωβρίου 1831 διπλωμάτης και πολιτικός. Διετέλεσε πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδας κατά τη μεταβατική περίοδο και ενώ τελούσε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων και νωρίτερα υπουργός εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας. Καταγόταν από αριστοκρατική οικογένεια με πολιτική παράδοση γι' αυτό και αναμείχθηκε με την πολιτική ήδη από το 1803, οπότε και διορίστηκε γραμματέας της επικράτειας της Ιονίου Πολιτείας. Με την κατάληψη των Επτανήσων από τους Γάλλους αποσύρθηκε και εντάχθηκε στη ρωσική διπλωματική υπηρεσία. Εκεί ανέλαβε σημαντικές θέσεις καταφέρνοντας να αναδειχθεί σε υπουργό εξωτερικών της Ρωσικής Αυτοκρατορίας από το 1815 έως το 1822, οπότε και υποχρεώθηκε σε παραίτηση λόγω της επανάστασης του 1821. Στις 14 Απριλίου 1827 η Εθνική Συνέλευση της Τροιζήνας τον επέλεξε πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, θέση από την οποία ήρθε σε τριβή με τους τοπικούς αξιωματούχους με αποτέλεσμα την δολοφονία του στις 9 Οκτωβρίου 1831 στο Ναύπλιο από τον αδελφό και τον υιο του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, σε αντίποινα της φυλάκισης του τελευταίου. Ως κυβερνήτης της Ελλάδας προώθησε σημαντικές μεταρρυθμίσεις για την ανόρθωση της κρατικής μηχανής, καθώς και για τη θέσπιση του νομικού πλαισίου της πολιτείας, απαραίτητου για την εγκαθίδρυση της τάξης. Επίσης, αναδιοργάνωσε τις ένοπλες δυνάμεις υπό ενιαία διοίκηση

ΙΙ. Η περίοδος του Όθωνα (1833-1862) Τριμελής Αντιβασιλεία 1. Η απόλυτη μοναρχία (1833-1843) Α. Η οργάνωση του Κράτους. 10 νομαρχίες, επαρχίες, δήμοι Δίκαιο εθιμικό βυζαντινό. Η εκκλησία αυτοκέφαλη το 1833 υπό τον Όθωνα (επίσημη αναγνώριση το 1850 από του πατριαρχείο. Εκπαίδευση Στρατός Οικονομία – Φορολογία Β. Εσωτερική πολιτική μοναρχίας Τρία κόμματα

Αγρότες ζήτημα εθνικών γαιών. Παραχωρήθηκαν ελάχιστα μέχρι το 1856. Γ Αγρότες ζήτημα εθνικών γαιών. Παραχωρήθηκαν ελάχιστα μέχρι το 1856. Γ. Εξωτερική πολιτική της μοναρχίας- «Μεγάλη Ιδέα»: Δ. Κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843- Το Σύνταγμα. (Αγγλία 2. Συνταγματική Μοναρχία (1843-1862) Α. Νέο Σύνταγμα. Ψηφίζεται τον Μάρτιο του 1844 Β. Κυριαρχία Ι. Κωλέττη (μέχρι το 1847) Η Μεγάλη Ιδεα . Γ. Ο Κριμαϊκός Πόλεμος. 1853 οι Ρώσοι καταλαμβάνουν παραδουνάβιες χώρες – 1854. Πόλεμος από Γάλλους και Άγγλους ενάντια στους Ρώσους. Οι Έλληνες ξεσηκώνονται. Γάλλοι και Άγγλοι καταλαμβάνουν τον Μάιο του 1854 τον Πειραιά. –Κατάληξη ί μέχρι Φεβρουάριο 1857. Χολέρας. Δ. Αντιδράσεις στον Όθωνα Οι εκλογές του 1859 θεωρούνται νόθες. Ο Όθωνας υποστηρίζει τους Αυστριακούς ενάντια στον Γαριβάλδη. Το ζήτημα του διαδόχου Λιγοστές επιτυχίες στο εσωτερικό μέτωπο και τα οικονομικά. Ε. Εξεγέρσεις και Έξωση Τον Οκτώβριο 1862 κάνει τον γύρο της Πελοποννήσου. Στασιάζει η φρουρά της Αθήνας. Ο Όθων εγκαταλείπει την Ελλάδα.