ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ Α΄ ΤΕΤΡΑΜΗΝΟΥ Β΄ΛΥΚΕΙΟΥ 2014-2015

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Το θέμα αυτό το επέλεξε η πλειοψηφία της τάξης μας έπειτα από ψηφοφορία και σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας

ΠΡΟΛΟΓΟΣ Συλλέξαμε πληροφορίες από το διαδίκτυο σε σχέση με τα φυτά που ευδοκιμούν στην Ελλάδα. Έπειτα με τις γνώσεις μας συζητήσαμε για τα φυτά που ευδοκιμούν στην περιοχή μας.

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ 1ο ΣΤΑΔΙΟ Συλλογή βοτάνων Δημιουργία βοτανολογίου Φωτογραφικό υλικό Εφαρμογή βοτάνων (βάμμα, έγχυμα κ.λπ)

ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ 2ο ΣΤΑΔΙΟ ΣΥΓΓΡΑΦΗ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

ΟΡΙΣΜΟΙ Βοτανική: είναι η επιστημονική μελέτη του φυτικού βασιλείου. Ως κλάδος της βιολογίας απαντάται ως κύρια επιστήμη των φυτών ή ως φυτοβιολογία. Τα βότανα είναι αυτοφυή φυτά, που αναπτύσσονται σε διαφορές άγονες ή και καλλιεργημένες περιοχές και τα οποία κατά διαφορά χρονικά διαστήματα οι γεωργοί τα μαζεύουν η όπως συνήθως λένε, τα «βοτανίζουν». Μια θεραπεία είναι τα μέτρα που λαμβάνουμε στα πλαίσια μιας ιατρικής κατάστασης. Ο όρος μπορεί να αναφερθεί συγκεκριμένα σε μια ουσία ή μια διαδικασία που τελειώνει την ιατρική κατάσταση, όπως ένα φάρμακο, μια χειρουργική επέμβαση, μια αλλαγή στον τρόπο ζωής, ή ακόμα και μια φιλοσοφική νοοτροπία που βοηθά ένα πρόσωπο να θεραπευτεί. Μπορεί επίσης να αναφερθεί στην κατάσταση του να θεραπεύεσαι, ή να γιατρεύεσαι.

Τα βότανα στην αρχαιότητα ο Προμηθέας δίδαξε τους ανθρώπους για τα βότανα. Γνώστης της βοτανολογίας ήταν και ο κένταυρος Χείρων. Έχουν βρεθεί πινακίδες που αναφέρονται σε βότανα στα ανάκτορα της Κνωσού, της Πύλου, των Μυκηνών

Τα βότανα στην αρχαία Ελλάδα οι ιατρικές γνώσεις ήταν αρκετά προηγμένες. Οι γνωστοί γιατροί της αρχαιότητας, τους οποίους μνημονεύει ο Όμηρος και οι μεταγενέστεροι συγγραφείς, ήταν οι "ριζοτόμοι" (έτσι ονομάζονταν οι πρακτικοί γιατροί-βοτανολόγοι που καλλιεργούσαν τα φαρμακευτικά φυτά ή τα μάζευαν από τα δάση).

Γνωστοί γιατροί της αρχαιότητας Γνωστοί γιατροί της αρχαιότητας

Ο Ιπποκράτης, ο πατέρας της ιατρικής, κατέγραψε περίπου 400 είδη βοτάνων που η χρήση τους ήταν γνωστή κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. αι και αναφέρθηκε στις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Ήταν αυτός που απάλλαξε την ιατρική από τη δεισιδαιμονία και τη μαγεία Σε μια σειρά βιβλίων του αναφέρει 236 φυτικά φάρμακα.

2. Ο Θεόφραστος , πατέρας της Βοτανικής και της Ορυκτολογίας και πρόδρομος της Φαρμακογνωσίας, ο οποίος στα 9 βιβλία του έργου του «Περί Φυτών Ιστορίες» περιγράφει όχι μόνο τα φυτά αλλά και τις φαρμακολογικές ιδιότητές τους και πλουτίζει τις γνώσεις μας για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Ακολουθώντας το Μέγα Αλέξανδρο κατέγραψε σημαντικό αριθμό φυτών σε χώρες γύρω από την ανατολική Μεσόγειο πριν προχωρήσουν στα ενδότερα.

Ο κυριότερος εκπρόσωπος της βοτανολογίας, γιατρός, βοτανολόγος και φαρμακοποιός, ο 3.Διοσκουρίδης, από την Κιλικία, που περιόδευε σ΄ όλο τον τότε γνωστό κόσμο (40-90 μ. Χ.) για να μελετήσει τα διάφορα φαρμακευτικά βότανα και φυτά, τα κατέταξε σε 5 βιβλία με γενικό τίτλο «Περί Ύλης Ιατρικής», που από τότε αποτελούν το βασικό σύγγραμμα, στο οποίο βασίστηκαν όλοι όσοι ασχολήθηκαν με τη θεραπευτική ως το 16ο αιώνα και αναφέρει 500 είδη φυτών, 40 από τα οποία είναι γνωστά και σήμερα.

Την ίδια εποχή με τον Ιπποκράτη έζησε και ο φιλόσοφος Αριστοτέλης Την ίδια εποχή με τον Ιπποκράτη έζησε και ο φιλόσοφος Αριστοτέλης που ανάμεσα στ' άλλα βιβλία του έγραψε και δυο περί Φυτών. 

Η βοτανολογία στους νεότερους χρόνους Στη Βυζαντινή εποχή σε συγγράμματα συναντάμε πολλά απ' τα σημερινά βότανα όπως τη μολόχα, το κόλιανδρο, το κάρδαμο και άλλα Γεγονός που φανερώνει την καθημερινή χρήση τους, ήταν η εμφάνιση της Αγίας Αναστασίας, που εικονίζεται συχνά στη βυζαντινή τέχνη με μπουκαλάκια φαρμάκων και βότανα στο χέρι. Ονομάστηκε φαρμακολύτρα, και είναι αυτή που σώζει με φάρμακα τους ανθρώπους, αφού έτρεχε στις φυλακές όπου υπήρχαν Χριστιανοί φυλακισμένοι και θεράπευε τις πληγές τους με βότανα και φάρμακα. Στην Ελλάδα θεωρείται Αγία-γιατρός και αγία των βοτάνων. Η μεγάλη ακμή της βοτανολογίας σημειώθηκε το Μεσαίωνα.

ΤΡΟΠΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΒΟΤΑΝΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΛΗΨΗ: ΡΟΦΗΜΑΤΑ: Το ρόφημα βοτάνων παρασκευάζεται με δυο τρόπους: ως έγχυμα ή ως αφέψημα. Τα εγχύματα παρασκευάζονται από τα τμήματα που φυτρώνουν πάνω από το έδαφος, όπως τα φύλλα και τα άνθη. ΒΑΜΜΑΤΑ: Παρασκευάζονται με την διάλυση του φυτού σε μίγμα αλκοόλης και νερού. ΣΠΡΕΪ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΙΜΟ ΚΑΙ ΣΤΟΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΛΥΜΑΤΑ ΕΙΣΠΝΟΕΣ ΜΕ ΑΤΜΟ: Γεμίζουμε μια λεκάνη με ζεστό νερό και προσθέτουμε 5- 10 σταγόνες αιθέριου ελαίου. ΤΑΜΠΛΕΤΕΣ ΚΑΙ ΚΑΨΟΥΛΕΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΛΗΨΗ: Η εξωτερική λήψη γίνετε μέσω του δέρματος. Το δέρμα μπορεί να απορροφήσει θεραπευτικές ουσίες των βοτάνων. Γίνεται με ΛΟΥΤΡΟ ΒΟΤΑΝΩΝ-ΑΛΟΙΦΕΣ ΚΡΕΜΕΣ ΚΑΙ ΛΟΣΙΟΝ: ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΜΕ ΤΑ ΒΟΤΑΝΑ ΑΦΟΥ τα ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΟΥΜΕ ΣΕ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟΥ.

ΤΙ ΦΤΙΑΞΑΜΕ ΣΤΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΜΕ ΑΡΩΜΑ ΔΑΦΝΗΣ , βαλσαμόλαδο και άλλες εφαρμογές βοτάνων Αποξηράναμε βότανα. Αποθηκεύσαμε τα αποξηραμένα σε γυάλινα βάζα

ΒΟΤΑΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ ΒΟΤΑΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ Κρεμμύδι Λεβάντα Ματζουράνα Μάραθος Μαϊντανός Μελισσόχορτο Μέντα Πουρνάρι Ρίγανη Σκόρδο Σκορπίδι Σπαράγγια Τσουκνίδα Φλόμος Χαμομήλι Αγριάδα Αγριομολόχα Αλόη Αψιθιά Βασιλικός Βήχιο Βάλσαμο ή Παναγιόχορτο Βάτο Δάφνη Δεντρολίβανο Δυόσμος Ευκάλυπτος Θυμάρι Θρούμπι Καυκαλήθρα

Αγριάδα | Ζιζάνιο|Cynodon dactylon Είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά και συμπεριλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη. Γενικά είναι κατάλληλη για ασθένειες της κάτω κοιλίας

Αγριομολόχα Είναι μαλακτικιά, αποχρεμπτικιά, όπως και η δενδρομολόχα(Άλθαία) Είναι γνωστή για τις καταπραϋντικές ιδιότητές της στον πονόλαιμο. το βήχα και τη βραχνάδα, άσθμα, λαρυγγίτιδα Χρησιμοποιείται ακόμα σε περιπτώσεις βρογχικών, βήχα, λαρυγγίτιδας, εντερικών, κολικών, γαστρίτιδας, κυστίτιδας, διάρροιας

Λέγεται και «φυτό της αθανασίας» Αλόη Λέγεται και «φυτό της αθανασίας» Έχει ιστορία 5.000 χρόνων Η χρήση της αλόης ξεκινά περίπου το 2200 π.X. με τα οφέλη της να είναι γνωστά στην Περσία, στην Αίγυπτο, στην αρχαία Ελλάδα, στη Ρώμη, στην Ινδία και στην Αφρική. Σύμφωνα με μύθους, υπήρξε το μυστικό ομορφιάς της Κλεοπάτρας και της Νεφερτίτης ο Νικόδημος τη χρησιμοποίησε για την περιποίηση του λειψάνου του Χριστού. Στο δυτικό κόσμο και στην Αμερική, η διάδοσή της οφείλεται κατά μέγα μέρος στους ισπανούς Ιησουΐτες που τη φύτευαν στις αποικίες. το 1930 άρχισαν να μελετώνται επιστημονικά, κυρίως από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, οι ιδιότητες του φυτού και η δυνατότητα χρήσης του στη δυτική ιατρική. Αποτελεί θησαυρό πολύτιμων ιδιοτήτων. Κυρίως βοηθάει στα δερματολογικά προβλήματα

Αψιθιά| Artemisia Absinthium Είναι διεγερτικό του πεπτικού, δηλαδή εξαιρετικά χρήσιμο φάρμακο για αυτούς που έχουν κακή πέψη. Αυξάνει την οξύτητα του στομάχου και την παραγωγή της χολής και βελτιώνει την πέψη και την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών, βοηθώντας έτσι σε άλλες παθήσεις

Βασιλικός|Ocimum basilicum Οι χριστιανοί τον θεωρούν ευλογημένο φυτό καθώς η Ιερά Παράδοση αναφέρει ότι η Αγία Ελένη ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό από το άρωμα του βασιλικού που φύτρωσε στο μέρος που ήταν θαμμένος, γι αυτό και ονομάζεται και σταυρολούλουδο. Χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση δυσουρίας, επιχείλιου έρπητα , ημικρανιών, ναυτίας και ναυτίας εγκυμοσύνης, σπασμών κοιλιάς και στομαχιού Μετά την γέννηση του βρέφους, λένε ότι οι γυναίκες μασάνε φύλλα βασιλικού για να αυξήσουν την παραγωγή μητρικού γάλακτος.  ανοίγει την όρεξη. Βοηθά στην μνήμη, μελαγχολία, άγχος, ζαλάδες, Είναι χωνευτικό και καταπολεμά και το κρυολόγημα  

Βάλσαμο ή Παναγιόχορτο Hypericum perforatum από την αρχαιότητα είναι γνωστό για την αποτελεσματική αντιμετώπιση δερματολογικών προβλημάτων, την επούλωση πληγών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Ισχιαλγίες, πληγές, εγκαύματα, μώλωπες, στομαχικές διαταραχές, γαστρεντερίτιδες, ελαφράς μορφής έλκη, στομαχόπονοι, πόνοι των αρθρώσεων Επίσης, με το βαλσαμόλαδο γίνονται επαλείψεις ή ελαφρές εντριβές στο μέρος που πονά ή μπορούμε ακόμη να εφαρμόσουμε τοπικά επιθέματα με διαποτισμένη γάζα. Επίσης, είναι ιδανικό για κάθε θεραπευτικό ή χαλαρωτικό μασάζ Ωστόσο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί και πόσιμο, καθώς συνιστάται ιδιαιτέρως για τις κολίτιδες, την επώδυνη πέψη και τις ξινίλες του στομάχου

Βάτο- Rubus Fruticosus (Ρούβος ο θαμνώδης). Η παρουσία απολιθωμάτων αποδεικνύουν ότι τα βατόμουρα ήταν μέρος της καθημερινής διατροφής των αρχαίων. Ο Αισχύλος (525-456 π.Χ.) αρχαίος Έλληνας συγγραφέας των αθάνατων τραγωδιών και ο Ιπποκράτης (460-375 π. Χ.) πατέρας της ιατρικής αναφέρουν για το βατόμουρο Το βότανο δρα ως στυπτικό, τονωτικό, δυναμωτικό, αντιπυρετικό, ελαφρώς διουρητικό, εφιδρωτικό και αποτοξινωτικό

Βήχιο - Τουσιλάγο Για κρυολόγημα και για το τσιγάρο.

Δάφνη Η δάφνη είναι φυτό γνωστό και από την αρχαιότητα γιατί οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι στεφάνωναν τους ήρωες και τους νικητές με 4 κλαδιά δάφνη. Η εκκλησία μας χρησιμοποιεί μέχρι και σήμερα τα δαφνόφυλλα (βάγια) στη γιορτή των Βαΐων. Ένας αρχαίος ελληνικός μύθος λέει ότι η Δάφνη ήταν μια όμορφη νύμφη, κόρη του ποταμού Πηνειού Τα φύλλα της δάφνης χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική, σαν σκεύασμα για την θεραπεία της γρίπης και των βρογχικών, στα κρυολογήματα και σαν αντισηπτικό στα εξωτερικά άτονα έλκη, καψίματα, σκασίματα, πιτυρίδα και ρευματισμούς. Επίσης θεωρούνται εφιδρωτικά, χολαγωγά, ηπατικά, αντιαρθριτικά, και τονωτικά της λειτουργίας της πέψης. Αν και η δάφνη 3 θεωρείται μελισσοτροφικό φυτό, όλα τα μέρη του φυτού και οι καρποί του περιέχουν την τοξική ουσία μεζερίνη που δηλητηριάζει τις μέλισσες.

Δενδρολίβανο σε μορφή καρβουνόσκονης ασπρίζει τα δόντια και θεραπεύει κάθε αρρώστια τον δοντιών. Τοποθετώντας φύλλα δεντρολίβανου στο στρώμα αποτρέπει τους εφιάλτες. Ως κατάπλασμα των φύλλων, θεραπεύει τις καρκινικές εξελκώσεις Επίσης καίγοντας δεντρολίβανο καθαρίζει τον αέρα από μικρόβια. Βράζοντας το δεντρολίβανο ως ρόφημα βοηθάει να θεραπευτεί ή καύση του στομάχου.

Είναι ένα από τα σπουδαιότερα φαρμακευτικά φυτά Δίκταμο Είναι ένα από τα σπουδαιότερα φαρμακευτικά φυτά Οι αρχαίοι πίστευαν ότι το φυτό αυτό διευκολύνει τον τοκετό, είναι εμμηναγωγό, εκβάλλει τα βέλη, είναι επουλωτικό των πληγών Είναι πολύ χωνευτικό. Συνιστάται σε νοσήματα του νευρικού συστήματος, εξαιτίας των καταπραϋντικών ιδιοτήτων του. έχει αντισηπτικές του ιδιότητες Τέλος, χρησιμοποιείται ως αιμοστατικό και τονωτικό

Δυόσμος χρησιμοποιείται σε πολλά γιατροσόφια όπως σε γαργάρες, ως αντίδοτο στην κακοσμία του στόματος, για το στομάχι, ως ηρεμιστικό, για την τόνωση της μνήμης, τη θεραπεία των σκασμένων χεριών και της πιτυρίδας αλλά και ως αφροδισιακό. προσφέρει ανακούφιση στην αϋπνία, τον πονοκέφαλο, τον πονόδοντο, στους ρευματόπονους και τον πόνο των κλειδώσεων με το τρίψιμο φρέσκων φύλλων στις πονεμένες περιοχές.  

Απαραίτητο για τους υποτασικούς, για γρίπη, κρυολογήματα, Θρούμπι: Για το στομάχι, ναυτία, ξινίλα, ανοίγει την όρεξη. Βοηθά στην αϋπνία, αρθριτικά, ρευματισμούς, άσθμα, βήχα. Σταματάει τους κολικούς και τη διάρροια. Χρήσιμο σε πνευματική και σεξουαλική ατονία.   Θυμάρι Ευκάλυπτος:   Είναι κατάλληλο για το άγχος, κυκλοφορικό, κατάθλιψη, ημικρανίες, νεύρα. Απαραίτητο για τους υποτασικούς, για γρίπη, κρυολογήματα, Για το αναπνευστικό Καλό για δερματοπάθειες χρήσιμο για τους διαβητικούς Κατεβάζει τον πυρετό. Είναι κατάλληλος για το αναπνευστικό Όταν βράζουμε ευκάλυπτο, οι ατμοί ιονίζουν την ατμόσφαιρα του δωματίου και την κάνουν υποφερτή από το νέφος.

Καυκαλήθρες   για τις πέτρες στο νεφρό

Κρεμμύδι Το κρεμμύδι εκτιμάται από την αρχαιότητα για τις διουρητικές, τονωτικές και απολυμαντικές ιδιότητές του. Χρησιμοποιούμενα μέρη: Ο βολβός και ο χυμός του. (ΠΡΟΣΟΧΗ! Το κρεμμύδι προκαλεί υπεραιμία και γι’ αυτό απαγορεύεται η χρήση του αν υπάρχει αιμόπτυση)

λεβάντα (επ. ονομ. Lavandula) τονωτικό και αντικαταρροϊκό

Μαντζουράνα Μάραθος Μαντζουράνα:   Καταπολεμά το άγχος, πονοκεφάλους, κρυολόγημα, αμυγδαλές, αϋπνίες. Βοηθάει τον οργανισμό να διώξει τις τοξίνες κατάλληλη για το στομάχι  (Μαραθόσπορος):  Ανακουφίζει τα αρθριτικά, άσθμα, βήχα, τυμπανισμό, πόνους της κοιλιάς, ολιγουρία, σταματά τον εμετό. Βοηθάει στο αδυνάτισμα.

Mαϊντανός Προσοχή στην υπερβολική κατανάλωση. Σημαντικός στην γυναικολογία κατάλληλος στην δερματολογία είναι εξαιρετικό διουρητικό, για την αντιμετώπιση λοιμώξεων των αυτιών Κατά της διάρροιας Για το κρυολόγημα και τον ενοχλητικό βήχα. Ο μαϊντανός είναι μια καλή πηγή βιταμίνης C, σιδήρου, αλλά και θρεπτικών συστατικών που βοηθούν στην καταπολέμηση της αναιμίας και της κόπωσης. Για το ανοσοποιητικό Προσοχή στην υπερβολική κατανάλωση.  

Μελισσόχορτο και μέντα Μελισσόχορτο:   Τονωτικό για την καρδιά, τον εγκέφαλο, το πεπτικό σύστημα, τη μελαγχολία. Καταπραϋντικό σε νευρασθένειες, ζαλάδες, βουητό στα αυτιά, άσθμα, νευραλγίες των δοντιών και των αυτιών. Ανακουφιστικό από τον τυμπανισμό της κοιλιάς, πόνους από τσιμπήματα σφήκας και άλλων εντόμων.   Μέντα:   Εξαιρετικά αντισηπτική, καταπολεμά δραστικά το συνάχι, βήχα, βρογχίτιδα, πονόλαιμο και τη γρίπη. έχει την ιδιαιτερότητα να είναι ηρεμιστική σε μικρή δόση και αφροδισιακή σε μεγάλη δόση. Τσάι με μέντα είναι χωνευτικό και τονωτικό.

Πουρνάρι-Quercus coccifera L. Κατάλληλο για Άσθμα, Ίκτερο,Ατονία ,στομάχι, Όγκους, Φυματίωση

ΡΙΓΑΝΗ αντιδιαρροϊκή, αντιφλεγμονώδης, βακτηριοκτόνα. Υπό μορφή αφεψημάτων χρησιμοποιείται για την ατονία των εντέρων, αποχρεμπτικό για το βήχα, βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση. Η ρίγανη έχει 12 φορές περισσότερο αντιοξειδωτική δράση από το πορτοκάλι, 30 από την πατάτα και 42 από το μήλο. λίγη ρίγανη στην τροφή των πτηνών σας κρατάτε τις αρρώστιες μακριά τους είναι κατά των χρόνιων ρευματισμών. Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τη θεραπευτική της αξία

δενδρολίβανο, ρίγανη, μαντζουράνα περιέχουν ειδικές ενώσεις για την καταπολέμηση του διαβήτη. Ερευνητές συμπέραναν πως ο συνδυασμός αυτών των βοτάνων, όχι μόνο βελτιώνουν την αντίδραση του οργανισμού στην ζάχαρη και τον μεταβολισμό της, αλλά επίσης βοηθάει να εμποδιστεί η αποθήκευση των τριγλυκεριδίων.

Σέλινο Περιέχει σίδηρο, ασβέστιο, φώσφορο και βιταμίνες C, B1, B2 και Κ. Βοηθάει σε παθήσεις των νεφρών και της ουροδόχου κύστης και κατά των αρθριτικών παθήσεων

σκόρδο [Alium sativum (L), garlic (Αγγλ.)] θεωρείται μία από τις καλύτερες τροφές που χρησιμοποιείται για την πρόληψη ασθενειών εξαιτίας των πολλαπλών ευεργετικών αποτελεσμάτων του στον ανθρώπινο οργανισμό. ο καρκίνος, ο διαβήτης, οι μικροβιακές λοιμώξεις, καθώς και οι ανοσολογικές και καρδιοκυκλοφορικές διαταραχές αντιμετωπίζονται με την χρήση του. πλούσιο σε αντιοξειδωτικά, (αυτά βοηθούν στην καταστροφή των ελεύθερων ριζών οξυγόνου που καταστρέφουν τις κυτταρικές μεμβράνες και το DNA και μπορούν να συμβάλλουν στη διαδικασία της γήρανσης και στην ανάπτυξη πολυάριθμων καταστάσεων , όπως η καρδιοπάθεια και ο καρκίνος )

Σκορπίδι-Σπαράγγι Σκορπίδι: Διαλύει τις πέτρες των νεφρών. Σκορπίδι:  Διαλύει τις πέτρες των νεφρών. Είναι αποχρεμπτικό. Σπαράγγια Τα σπαράγγια ωφελούν το στομάχι, αυξάνουν το σπέρμα, κινούν τα ούρα, καθαρίζουν τα νεφρά από άμμο και παύουν τον πόνο τους

Τσουκνίδα: Διαλύει το ουρικό οξύ. Πολύτιμο για τις πέτρες στη χολή. Είναι καλό για αιμορραγίες, αιματουρία, αναιμία, ατονία του σώματος, αρθριτικά, κυστίτιδα, διάρροιες. Επίσης, αυξάνει το γάλα της μητέρας που θηλάζει σταματά τη τριχόπτωση.  

( αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ) Βερμπάσκον ο θάψος-Φλόμος, καλάνθρωπος (Σκροφουλαριίδες ή Χοιραδιίδες) Verbascum thapsus-Mullein (Scrophulariaceae) Ένα βότανο από τα πιο πολύτιμα που υπάρχουν στην Ελλάδα για τις θεραπευτικές του ιδιότητες ( αντιφλεγμονώδεις και αντιβακτηριδιακές ) βοηθάει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων των αιμορροΐδων και του έρπητα Τα φύλλα και τα λουλούδια, αλλά ακόμα και οι ρίζες αυτού του φυτού είναι βρώσιμες και είναι εύκολο να τα στεγνώσετε και να τα χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε τα δικά σας φυτικά φάρμακα. οι σπόροι του φλόμου είναι δηλητηριώδεις γι’ αυτό μην τούς χρησιμοποιείτε στα φυτικά σκευάσματα, εάν τα προορίζετε για στοματική ή τοπική χρήση.

Χαμομήλι: Ηρεμιστικό των νεύρων, ημικρανίες, νευραλγίες, ζαλάδες και αϋπνίες. Επουλωτικό (για εγκαύματα και σπυριά). Ανακουφιστικό (από αναφυλαξία, φαγούρα, πονόδοντο, βήχα, κρυολογήματα, τυμπανισμό, αιμορροΐδες, κράμπες, πόνο των αυτιών και πληγές στο στόμα).

Προφυλάξεις: Η χρήση και η δοσολογία ποτέ με δική μας πρωτοβουλία. Η χρήση και η δοσολογία ποτέ με δική μας πρωτοβουλία. Κατά την εγκυμοσύνη. Οι πληροφορίες που παρέχονται εδώ είναι καθαρά και μόνο για ενημερωτικό σκοπό.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ τα βότανα έχουν πολύ σημαντική θέση στην ζωή των ανθρώπων σήμερα αλλά και στο παρελθόν. Πρέπει να αναγνωρίσουμε την αξία των ευεργετικών βοτάνων.