Είναι η διακοπή της θεραπείας αποτυχία; Χαράλαμπος Πουλόπουλος
Σ’ αυτήν την παρουσίαση Έρευνα που σχετίζεται με τη διακοπή από τη θεραπεία της εξάρτησης Σύγκριση των δεικτών στην Ελλάδα και διεθνώς Η σχέση ανάμεσα στην πρόωρη διακοπή και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας Προτάσεις που αφορούν την κλινική πρακτική και την έρευνα
Η πρόωρη εγκατάλειψη της θεραπείας Κανόνας των προγραμμάτων αντιμετώπισης της εξάρτησης Οι δείκτες διαφέρουν μεταξύ των προγραμμάτων και των προσεγγίσεων Οι συνέπειες είναι σοβαρές τόσο για το ίδιο το άτομο όσο και για το θεραπευτικό πλαίσιο Όσοι εγκαταλείπουν πρόωρα τη θεραπεία δεν διαφέρουν σημαντικά από όσους δεν δέχθηκαν ποτέ θεραπεία Επιπλέον υποτροπιάζουν σχεδόν αμέσως και εμφανίζουν τα ίδια προβλήματα (νόμος, εργασία, φυσική και ψυχική υγεία)
Ένα πλαίσιο κατανόησης για την πρόωρη εγκατάλειψη όροι διακοπή ή πρόωρη εγκατάλειψη η εθελούσια ή αναγκαστική έξοδος από το θεραπευτικό σύστημα πριν ολοκληρωθεί ο χρόνος που ο θεραπευτικός σχεδιασμός προβλέπει οι αναφορές γίνονται στο ετήσιο ποσοστό παραμονής ή το ετήσιο ποσοστό διακοπών βασική προϋπόθεση επίσημα ολοκληρωμένη η ορισμένη διαδικασία ένταξης στο πρόγραμμα
Η μελέτη DARP IBR, Texas University, 1969-1973 ποσοστά διακοπής Θεραπευτικές κοινότητες : 59%-75% Προγράμματα συντήρησης με μεθαδόνη : 38%-45% Ανοικτά προγράμματα : 70%-78%
Βασικά ευρήματα Πολλοί διακόπτουν τις πρώτες 30 μέρες Περισσότεροι από τους μισούς τις πρώτες 90 ημέρες Πολλοί επιστρέφουν πάλι στη θεραπευτική διαδικασία Περισσότερος χρόνος στη θεραπεία καλύτερα αποτελέσματα 90 ημέρες παραμονής σε θεραπευτικές κοινότητες ή ανοικτά προγράμματα είναι προγωνστικός παράγοντας θετικού αποτελέσματος Ο κρίσιμος χρόνος για τα προγράμματα υποκατάστασης είναι οι 300 μέρες
Η μελέτη TOPS Research Triangle Institute, N Η μελέτη TOPS Research Triangle Institute, N. Carolina, 1979-1981 ποσοστά διακοπής Θεραπευτικές κοινότητες : 87% Προγράμματα συντήρησης με μεθαδόνη : 66% Ανοικτά προγράμματα : 93%
Βασικά ευρήματα To 1/3 διακόπτει τις πρώτες 90 ημέρες Οι 3 μήνες παραμονής είναι προγνωστικός παράγοντας ολοκλήρωσης Τα θεραπευτικά προγράμματα οφείλουν να βρουν τρόπους να κρατήσουν τους εξυπηρετούμενους στη θεραπεία
Η μελέτη DATOS NIDA, 1990 Βασικά ευρήματα 90 ημέρες στη θεραπευτική κοινότητες είναι αποτελεσματική και όταν υπάρχουν πολλά παράλληλα προβλήματα Ο χρόνος παραμονής συνδέεται με θετικά αποτελέσματα για προγράμματα διαμονής και προγράμματα μεθαδόνης
Παραμονή στις ΘΚ ΗΠΑ, Ευρώπη, Ελλάδα
Χρόνος παραμονής και αποτελεσματικότητα Ελλάδα, 2000 91-270 271-360 > 360 1-90 Χρήση ηρωίνης 5 χρόνια μετά Ενέσιμη χρήση 5 χρόνια μετά Χρήση κάνναβης 5 χρόνια μετα Χρήση φαρμάκων /χαπιών 5 χρόνια μετά Εμπλοκή με το νόμο 5 χρόνια μετά Πλήρης απασχόληση 5 χρόνια μετά Επόμενη θεραπευτική εμπειρία μετά τη διακοπή Χρήση παράνομης ουσίας τις τελευταίες 30 ημέρες Παράνομες δραστηριότητες τις τελευταίες 30 ημέρες Εργάστηκε 20 από τις τελευταίες 30 ημέρες 85,5 75,7 80,5 71,7 66,7 58,7 76,0 41,0 13,0 50,0 66,7 57,9 66,0 54,1 52,5 71,1 68,0 24,0 5,0 64,0 52,9 52,6 35,7 45,0 73,3 20,0 5,0 60,0 23,1 21,7 26,4 14,9 27,3 83,7 19,0 13,0 0,0 72,0
Προτάσεις Χρειάζεται να εξετασθεί το πρώτο κρίσιμο διάστημα των διακοπών Υιοθέτηση διαδικασιών ενίσχυσης της παραμονής Εστίαση στις πρώτες 90 μέρες Υιοθέτηση πρακτικών που προλαμβάνουν διακοπές των εξυπηρετουμένων που ανήκουν σε ειδικές ομάδες Καλή προετοιμασία και ενίσχυση της κινητοποίησης σε όλες της φάσεις της θεραπείας Παροχή συμβουλευτικής σε όσους διακόπτουν Ανάπτυξη τεχνικών ενίσχυσης της θετικής συμπεριφοράς και γνωστικού τύπου υποστήριξη
Προτάσεις Διατήρηση της επαφής με όσους διακόπτουν Αποδοχή της διαφορετικότητας Επιτρεπτικότητα για την επανεισαγωγή Αποσαφήνιση των όρων διακοπή και παραμονή στη θεραπεία κατά την ερευνητική διαδικασία Αξιοποίηση παράλληλα διαφορετικών ερευνητικών μεθόδων και προσεγγίσεων