LED ZEPPELIN Ηλιάνα Πατσιαούρα Γ’2

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ... Η ιστορία των Led Zeppelin (slides: 1-13)

Από το 1968-1971 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Οι Led Zeppelin ήταν Αγγλικό ροκ συγκρότημα, ένα από τα δημοφιλέστερα στην ιστορία της μουσικής. Αναδύθηκαν μέσα από τη βρετανική blues σκηνή και είναι ένα από τα δέκα πρώτα συγκροτήματα σε πωλήσεις, στην ιστορία της παγκόσμιας μουσικής σκηνής. Αποτελούνταν από τον Τζίμι Πέιτζ (κιθάρα, μαντολίνο, θερεμίν), τον Ρόμπερτ Πλάντ (φωνιτικά, φυσαρμόνικα), τον Τζόν Πώλ Τζόουνς (μπάσο, πλήκτρα, μαντολίνο, φλογέρα) και τον Τζόν Μπόναμ (τύμπανα). Θεωρούνται πρωτοπόροι στην δημιουργία νεότερων ειδών μουσικής, όπως το χέβι μέταλ και το χάρντ ροκ (που κυριάρχησαν τις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80)και η μουσική τους είχε επιρροές από άλλα είδη, όπως η μπλούζ και το ροκ εντ ρολ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Οι Led Zeppelin απέκτησαν το όνομα τους μετά από πρόταση του ντράμερ των The Who, Κιθ Μούν, ο οποίος τους το πρότεινε μετά την απόρριψη του αρχικού τους ονόματος “The New Yardbirds”, από την εταιρία τους, λόγω πνευματικών δικαιωμάτων. Το πρώτο τους, ομόνυμο άλμπουμ, ηχογραφήθηκε το φθινόπωρο του 1968, στα “Olympic Studios” του Λονδίνου, για να κυκλοφορίσει στις 12 Ιανουαρίου 1969, από την “Atlantic”, ανεβαίνοντας στο αμερικάνικο και το βρετανικό Top-10, συνοδευόμενο από το σινγκλ “Good Times Bad Times”, το οποίο γνώρισε μικρή επιτυχία στις Ηνωμένες Πολιτείες φτάνοντας ωσ το #80. Στις 26 Δεκεμβρίου του 1968, οι  Led Zeppelin έδωσαν την πρώτη τους συναυλία, στο Ντένβερ των Ηνωμένων Πολιτειών. Την άνοιξη του 1969, περιόδευσαν στην Μεγάλη Βρετανία, και μετά από διάλειμμα μλιας εβδομάδας, συνέχισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες , ξεκινώντας 24 Απριλίου, στο Σαν Φρανσίσκο. Τον Ιούνιο εκείνης της χρονιάς επέστρεψαν για δεύτερη φορά στην πατρίδα τους, για να συνεχίσουν όλο τον Ιούλιο και τον Αύγουστο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τις πρώτες τους συναυλίες εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών και Μεγάλης Βρετανίας, έδωσαν στις αρχές Οκτωβρίου στην Ολλανδία και τη Γαλλία, για να επιστρέψουν στην Αμερική.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Στα ενδιάμεσα διαστήματα από τις συνεχείς περιοδίες, οι Led Zeppelin ηχογράφησαν νέα κομμάτια για το δεύτερο τους άλμπουμ, “Led Zeppelin II”, το οποίο κυκλοφόρησε στις 22 Οκτωβρίου 1969, ανεβαίνοντας στην πρώτη θέση των περισσότερων τσάρτ του κόσμου. Παρ’ όλη τη δυσαρέσκεια του συγκροτήματος ως προς την κυκλοφορία σινγκλ, η εταιρία τους επέμενε στο να κυκλοφορίσει το τραγούδι “Whole Lotta love”, στην Αμερική όπου και βραβεύθηκε ως και χρυσό, φθάνοντας στο #4 των αμερικάνικων τσαρτ. Το συγκρότημα συνέχισε περιοδεύοντας ακατάπαυστα. Τον Ιανουάριο του 1970 περιόδευσαν στην Αγγλία, για να συνεχίσουν τον Μάρτιο με την πρώτη τους ευρωπαϊκή περιοδεία, περνώντας από την Φινλανδλια, τη Σουηδία, την Ολλανδία, τη δανία, το Βέλγιο, την Ελβετία, την Αυστρία και την Γερμανία. Αμέσως μετά, επέστρεψαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να παίξουν 25 συναυλίες σε 28 μέρες, από τις 21 Μαρτίου μέχρι τις

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Οι περιοδείες συνεχίστηκαν τον Μάρτιο του 1971 με άλλη μία βρετανική περιοδεία, την οποία διαδέχθηκε συναυλίες στη Δανία και την Ιταλία, δύο μήνες αργότερα. Από το Δεκέμβριο του 1970 μέχρι και το Μάρτιο του 1971, οι Led Zeppelin ηχογράφησαν το τέταρτο άλμπουμ τους, το οποίο κυκλοφόρησε στις 8 Νοεμβρίου του 1971. Το εξώφυλλο του δίσκου δεν έφερε καμία επιγραφή και γι' αυτό το λόγο, οι φίλοι του συγκροτήματος το αποκαλούν "Led Zeppelin IV" ή "Untitled". Ένα από τα γνωστότερα τραγούδια όλων των εποχών, το "Stairway to Heaven", βρίσκεται σε αυτό το δίσκο μαζί με άλλες επιτυχίες όπως το "Rock and Roll", το "When the Levee Breaks" και το "Black Dog". Το συγκρότημα αρνήθηκε να κυκλοφορήσει το "Stairway to Heaven" σε μορφή σινγκλ και γι' αυτό η "Atlantic" εξέδωσε τα κομμάτια "Black Dog" (# 15) και "Rock and Roll" (# 47). Το τέταρτο άλμπουμ των Led Zeppelin, θεωρείται ένα από τα 100 καλύτερα άλμπουμ στην ιστορία της μουσικής σύμφωνα με το περιοδικό "Rolling Stone", ενώ το περιοδικό "Classic Rock" το έχει χαρακτηρίσει ως το καλύτερο βρετανικό ροκ άλμπουμ όλων των εποχών. Μέχρι το 2006, το "Led Zeppelin IV" είχε πουλήσει πάνω από 23 εκατομμύρια αντίτυπα, μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Από το 1971-1976 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Το φθινόπωρο του 1971, συνέχισαν με μία μεγάλη περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στα τέλη Σεπτεμβρίου επισκέφθηκαν για πρώτη φορά την Ιαπωνία. Το χειμώνα του 1971, επέστρεψαν στη Μεγάλη Βρετανία και το Φεβρουάριο του 1972 έπαιξαν στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Κατά τη διάρκεια του 1972, ηχογράφησαν το πέμπτο τους άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε στις 28 Μαρτίου του 1973, με τίτλο "Houses of the Holy". Το "Houses of the Holy" έγινε ο τρίτος δίσκος του συγκροτήματος, ο οποίος ανέβηκε στην κορυφή των αμερικανικών και βρετανικών τσαρτ, ενώ το σινγκλ "D'yer Mak'er" ανέβηκε στο αμερικανικό Top-20. Για την προώθηση του, οι Led Zeppelin περιόδευσαν όλο το Μάρτιο στην Ευρώπη και έκαναν δύο περιοδείες στη Βόρεια Αμερική, το Μάιο και τον Ιούλιο. Στις 5 Μαΐου του 1973, έσπασαν το ρεκόρ των Beatles στα "Tampa Stadium" της Φλόριντα, παίζοντας μπροστά σε 56.800 οπαδούς τους, για να κλείσουν τις περιοδείες τους με τρεις sold out συναυλίες στο "Madison Square Garden" της Νέας Υόρκης, στις 27, 28 και 29 Ιουλίου 1973. Οι τρεις τελευταίες συναυλίες, αποτυπώθηκαν στο ζωντανό δίσκο και βίντεο, "The Song Remains the Same", το οποίο κυκλοφόρησε τρία χρόνια αργότερα. Το 1974, ήταν η πρώτη χρονιά κατά τη διάρκεια της οποίας το συγκρότημα αποφάσισε να κάνει διάλειμμα από τις συνεχείς περιοδείες και να αφοσιωθεί στις ηχογραφήσεις του επόμενου δίσκου του. Επίσης εκείνη τη χρονιά, δημιούργησαν τη δική τους δισκογραφική εταιρεία, με την ονομασία "Swan Song", η οποία λειτούργησε μέχρι το 1982

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Τον Τον Φεβρουάριο του 1975, κυκλοφόρησαν το διπλό δίσκο "Physical Graffiti", το οποίο γνώρισε μεγάλη εμπορική επιτυχία και αποτέλεσε το έναυσμα για να εισέλθουν και πάλι τα προηγούμενα πέντε άλμπουμ του συγκροτήματος στα αμερικανικά τσαρτ, με αποτέλεσμα να υπάρχουν εβδομάδες κατά τις οποίες τα έξι από τα πρώτα εκατό άλμπουμ σε πωλήσεις να είναι αυτά του καταλόγου των Led Zeppelin! Το "Physical Graffiti", περιείχε επτά τραγούδια προερχόμενα από παλιότερες ηχογραφήσεις και οκτώ καινούρια. Το σινγκλ "Trampled Under Foot" ανέβηκε στο αμερικανικό Top-40 και ο δίσκος παρουσίασε τόσο μεγάλες πωλήσεις, ώστε το 2006 είχε φθάσει στο να είναι 16 φορές πλατινένιος. Μία πολύ μεγάλη περιοδεία, στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά ξεκίνησε στις 18 Ιανουαρίου του 1975 και τελείωσε στις 27 Μαρτίου, ενώ πέντε συναυλίες, στις 17, 18, 23, 24, και 25 Μαΐου του 1975 στο "Earls Court" του Λονδίνου, έγιναν sold out. Αρχικά, οι εν λόγω συναυλίες είχαν κλειστεί για τις τελευταίες τρεις ημερομηνίες, αλλά τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν σε τέσσερις ώρες, γεγονός που τους ανάγκασε να κλείσουν άλλες δύο ημέρες, στις 17 και 18 του μήνα. Τον Αύγουστο του 1975, ο Ρόμπερτ Πλαντ είχε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα μαζί με τη σύζυγο του, Μωρήν, ενώ βρισκόταν για διακοπές, στη Ρόδο. Λόγω προβλήματος στον αστράγαλο, ο Πλαντ δεν μπορούσε να περιοδεύσει και έτσι οι Led Zeppelin ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του επόμενου δίσκου τους, ο οποίος κυκλοφόρησε στις 31 Μαρτίου του 1976, με τον τίτλο "Presence". Παρ' όλη την επιτυχία που γνώρισε, φθάνοντας για άλλη μια φορά στο # 1 των τσαρτ, ο δίσκος έλαβε μέτριες κριτικές από μουσικοκριτικούς και κοινό. Τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο από το 1973, "The Song Remains the Same", ανεβαίνοντας στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ.

Από το 1977-1980 Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ...

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Την 1 Απριλίου του 1977, ξεκίνησαν μία πολύ μεγάλη περιοδεία στη Βόρεια Αμερική, η οποία τελείωσε στο Όκλαντ στις 24 Ιουλίου του 1977, πουλώντας κατά μέσο όρο 72.000 εισιτήρια ανά συναυλία. Αυτή ήταν και η τελευταία περιοδεία του συγκροτήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Χαρακτηριστικό της έντασης κατά την διάρκεια της περιοδείας, στην προτελευταία ημέρα της ο ντράμερ του συγκροτήματος, Τζον Μπόναμ, συνελήφθη μαζί με κάποια μέλη του μάνατζμεντ των Led Zeppelin, λόγω της επίθεσης που δέχθηκε μέλος της οργανωτικής επιτροπής της συναυλίας. Οι τελευταίες εφτά συναυλίες της περιοδείας, οι οποίες ήταν κλεισμένες από τις 30 Ιουλίου μέχρι τις 13 Αυγούστου του 1977, αναβλήθηκαν λόγω του θανάτου του πεντάχρονου γιου του τραγουδιστή Ρόμπερτ Πλαντ, από στομαχική ίωση. Το Νοέμβριο του 1978, ηχογράφησαν το όγδοο στούντιο άλμπουμ τους στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Ο δίσκος κυκλοφόρησε στις 15 Αυγούστου του 1979 με τίτλο "In Through the Out Door", λαμβάνοντας μέτριες κριτικές, λόγω του πειραματισμού του συγκροτήματος, αλλά ανεβαίνοντας για άλλη μια φορά στην πρώτη θέση των αμερικανικών και βρετανικών τσαρτ.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ... Στις 4 και 11 Αυγούστου 1979, οι Led Zeppelin εμφανίστηκαν ως πρώτο όνομα στο φεστιβάλ του "Knebworth", παίζοντας μπροστά σε πάνω από 100.000 οπαδούς και τις δύο βραδιές. Τον Ιούνιο και τον Ιούλιο το 1980, περιόδευσαν στην κεντρική Ευρώπη, περνώντας από τη Γερμανία, το Βέλγιο, την Ολλανδία, την Αυστρία και την Ελβετία. Στις 24 Σεπτεμβρίου του 1980, ο βοηθός του συγκροτήματος, Ρεξ Κινγκ, παρέλαβε με το αυτοκίνητο του τον Τζον Μπόναμ με τελικό προορισμό τα "Bray Studios". Στη διαδρομή, ο Μπόναμ ήπιε τέσσερις τετραπλές μερίδες βότκα, ενώ συνέχισε να πίνει κατά τη διάρκεια της πρόβας. Μετά την πρόβα, συνέχισαν στο σπίτι του κιθαρίστα Τζίμι Πέιτζ, όπου και ο Μπόναμ αποκοιμήθηκε μετά από μεγάλες δόσεις αλκοόλ. Το μεσημέρι της επόμενης ημέρας, ο Τζον Πωλ Τζόουνς βρήκε τον Μπόναμ νεκρό. Η αιτία θανάτου, ήταν αναρρόφηση εμετού, κατά τη διάρκεια του ύπνου του, ενώ δε βρέθηκαν ναρκωτικές ουσίες στο αίμα του. Η περιοδεία στη Βόρεια Αμερική, η οποία είχε προγραμματισθεί για τον Οκτώβριο του 1980 αναβλήθηκε, παρ' όλες τις φήμες για αντικατάσταση του Μπόναμ. Στις 4 Δεκεμβρίου του 1980, τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος ανακοίνωσαν την οριστική διάλυση των Led Zeppelin.

ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥΣ...

ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥΣ... Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, τα μέλη αποφάσισαν να ασχοληθούν με τις προσωπικές τους καριέρες. Το 1981, ο Πλαντ δημιούργησε τους "Honeydrippers", με τον Τζίμι Πέιτζ και άλλα μεγάλα ονόματα.
Το 1982, κυκλοφόρησε ο τελευταίος δίσκος των Led Zeppelin με τίτλο "Coda", ο οποίος περιείχε ηχογραφήσεις ανέκδοτων κομματιών, φθάνοντας στο # 4 των βρετανικών τσαρτ και των # 6 των αντίστοιχων αμερικάνικων.
Στις 13 Ιουλίου 1985, τα εναπομείναντα μέλη των Led Zeppelin επανενώθηκαν για μία μικρής διάρκειας συναυλία στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών, για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Τη θέση του ντράμερ σε αυτή τη συναυλία, κάλυψαν ο Τόνι Τόμπσον και ο Φιλ Κόλινς. Η δεύτερη επανένωση, έγινε στις 14 Μαΐου 1988, για την 40η επέτειο της δισκογραφική εταιρείας "Atlanitc", με τον γιο του Τζον Μπόναμ, Τζέησον, στα τύμπανα. Το 1994, ο Τζίμι Πέιτζ και ο Ρόμπερτ Πλαντ ένωσαν τις δυνάμεις τους για το δίσκο "No Quarter", ο οποίος περιείχε επανεκτελέσεις τραγουδιών των Led Zeppelin και αφού ανέβηκε στο βρετανικό και το αμερικανικό Top-10, ξεκίνησαν μία παγκόσμια περιοδεία για την προώθηση του. Το 1995, οι Led Zeppelin εντάχθηκαν στο Rock and Roll Hall of Fame, ενώ δύο χρόνια αργότερα κυκλοφόρησε ο ζωντανά ηχογραφημένος δίσκος "BBC Sessions", με ηχογραφήσεις από το 1969 και το 1971. Το 1998, ο Πέιτζ και Πλαντ κυκλοφόρησαν το δίσκο "Walking into Clarksdale" (# 3 στη Βρετανία, # 8 στις ΗΠΑ), ενώ το 2003 κυκλοφόρησε το τριπλό ζωντανό άλμπουμ των Led Zeppelin, με τίτλο "How the West Was Won", φθάνοντας για άλλη μια φορά στο # 1 στις Ηνωμένες Πολιτείες.

ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥΣ... Στις 11 Δεκεμβρίου 2007 εμφανίστηκαν για πρώτη φορά έπειτα από 19 χρόνια, στην "Ο2 Arena" του Λονδίνου, μπροστά σε 20.000 θαυμαστές τους. Ήταν τελευταία επίσημη συναυλία τους και στη θέση Μπόναμ, έπαιξε ο γιος του, Τζέησον. Η ηχογράφηση της συναυλίας κυκλοφόρησε στις 19 Νοεμβρίου του 2012, με τίτλο "Celebration Day", ανεβαίνοντας για άλλη μια φορά στο Top-10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το συγκεκριμένο άλμπουμ κέρδισε το βραβείο Γκράμι για την κατηγορία του καλύτερου ροκ άλμπουμ, το 2014.

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥΣ...

ΤΖΙΜΙ ΠΕΙΤΖ... Τα πρώτα χρόνια Συναυλία του 1983 (κάτω) Ο Τζίμι Πέιτζ γεννήθηκε στο Μίντλσεξ της Αγγλίας με γονείς τους Τζίμι και Πατρίτσια Πέιτζ. Το 1952 η οικογένεια μετακόμισε στο Φέλταμ και αργότερα πάλι στο Σάρεϊ, εκεί όπου ο Πέιτζ ξεκίνησε να παίζει κιθάρα, κάνοντας μερικά μαθήματα κοντά στο Κίνγκστον και συνεχίζοντας την προσπάθεια του μόνος του: "Δεν υπήρχαν πολλοί που να έπαιζαν κιθάρα τότε. Μόνο ένα παιδί στο σχολείο μου, το οποίο μου έδειξε τις βασικές συγχορδίες και έτσι συνέχισα από εκεί μόνος μου, μαθαίνοντας κιθάρα από δίσκους των αγαπημένων μου καλλιτεχνών». Οι πρώτες επιρροές του Πέιτζ ήταν ο Σκότι Μουρ και ο Τζέιμς Μπάρτον, που έπαιζαν σε ηχογραφήσεις του Έλβις Πρίσλεϊ. Ο ίδιος έχει αναφέρει ότι το τραγούδι "Baby Let's Play House" του Πρίσλεϊ τον έκανε να αρχίσει να παίζει κιθάρα.

ΤΖΙΜΙ ΠΕΙΤΖ... Ο Πέιτζ είχε ένα ιδιαίτερο πάθος για το skiffle (δημοφιλής μουσική της εποχής του) και ειδικά για τη φολκ μουσική. Όμως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον το είχε για τη μπλουζ μουσική και για κιθαρίστες όπως ο B.B. King, ο Buddy Guy, ο Willie Dixon και ο Freddie King.
Το 1957, στην ηλικία των 13, εμφανίστηκε στην εκπομπή αναζήτησης ταλέντων "All Your Own", παίζοντας το "Mama Don't Want To Skiffle Anymore" και το "In Them Ol' Cottonfields Back Home". Τότε, ο Πέιτζ είχε δηλώσει ότι ήθελε να κάνει μια βιολογική έρευνα για να βρει θεραπεία για τον καρκίνο.
Ο Πέιτζ δυσκολευόταν να βρεi κάποιους μουσικούς με τους οποίους να έπαιζε σε καθημερινή βάση, μέχρι που ρωτήθηκε από τον Νιλ Κρίστιαν να τον ακολουθήσει στο συγκρότημα του με την ονομασία The Crusaders. Το 1962 και ύστερα από συνεχείς συναυλίες για δύο χρόνια, αρρώστησε σοβαρά και σταμάτησε τις συναυλίες με τους Crusaders. Όταν ανάρρωσε, αποφάσισε να σταματήσει για λίγο την μουσική του καριέρα και να ασχοληθεί με την άλλη του αγάπη, την ζωγραφική. Όπως ανέφερε ο ίδιος:"Ταξίδευα με ένα λεωφορείο για δύο χρόνια αφού σταμάτησα το σχολείο και είχα αρχίσει να παίρνω καλά λεφτά. Όμως ήμουν κάπως άρρωστος. Έτσι αποφάσισα να σταματήσω τις συναυλίες και να αφοσιωθώ στην ζωγραφική αφού ήξερα ότι όσο και να ήθελα να παίξω κιθάρα, δεν θα ήμουν υγιής από τη στιγμή που είχα κάθε δύο μήνες λοιμώδη μονοπυρήνωση. Έτσι για 18 μήνες σταμάτησα τις συναυλίες για να αναρρώσω πλήρως, παρόλο που έπαιζα ακόμα κιθάρα".

ΤΖΙΜΙ ΠΕΙΤΖ... Ενώ πήγαινε ακόμη σχολείο, ο Πέιτζ συχνά έπαιζε σε κλαμπ της εποχής με διάφορα συγκροτήματα και συνεργάστηκε με κιθαρίστες όπως Τζεφ Μπεκ και ο Έρικ Κλάπτον. Ένα βράδυ του προτάθηκε να παίξει σε μια σειρά από ηχογραφήσεις για την Columbia Graphophone Company. Αργότερα, o Μάικ Λίντερ του πρόσφερε συχνή δουλειά στο στούντιο για την "Decca Records". Η πρώτη του ηχογράφηση ήταν με το τραγούδι "Diamonds", το οποίο έφτασε στο # 1 του καταλόγου επιτυχιών της Μεγάλης Βρετανίας στις αρχές του 1963.
Μετά από κάποιες συνεργασίες αποφάσισε να γίνει session μουσικός, συνεργαζόμενος με συγκροτήματα όπως οι The Who και οι Kinks. Έχει παίξει στο πρώτο άλμπουμ των Kinks, στο σινγκλ "I Can't Explain" των The Who, την Top-10 επιτυχία "As Tears Go By" της Μαριάν Φέιθφουλ, όπως και κομμάτια των Rolling Stones, Them, Βαν Μόρισον, κ.α..
Από το 1965 ως το 1969, συνέγραψε και έπαιξε σε τραγούδια του Τζον Ουίλιαμς, του Donovan, του Τζόνι Χαλιντέι, του Αλ Στιούαρτ, του Τζο Κόκερ, κ.α..
Τον Φεβρουάριο του 1965, του προτάθηκε να αντικαταστήσει τον Έρικ Κλάπτον στους Yardbirds, αλλά προτιμώντας την επικερδή καριέρα του σαν session μουσικός, αρνήθηκε προτείνοντας στη θέση του τον Τζεφ Μπεκ. Τον Μάιο του 1966, ο Μπεκ μαζί με τον Πείτζ, τον μπασίστα Τζον Πωλ Τζόουνς, το ντράμερ των The Who, Κιθ Μουν και τον κιμπορντίστα Νίκι Χόπκινς, ηχογράφησαν το κομμάτι "Beck's Bolero" και λίγες εβδομάδες αργότερα, ο Πείτζ παρακολούθησε μία συναυλία των Yardbirds στην Οξφόρδη και του προτάθηκε να αντικαταστήσει τον Πολ Σάμγουελ-Σμιθ. Αρχικά συμμετείχε σαν μπασίστας του συγκροτήματος, πριν ο Κρις Ντρέτζα αποφασίσει να αναλάβει το μπάσο και ο Πέιτζ γίνει δίδυμο με τον Μπεκ στις κιθάρες.


ΤΖΙΜΙ ΠΕΙΤΖ... Οι Yardbirds αποφάσισαν να διαλυθούν το 1968, με τον Πέιτζ να σχηματίζει τους New Yardbirds με τον τραγουδιστή Ρόμπερτ Πλαντ, τον μπασίστα Τζον Πωλ Τζόουνς, και το ντράμερ Τζον Μπόναμ. Μετά την πρώτη τους περιοδεία στις σκανδιναβικές χώρες, άλλαξαν το όνομα τους σε Led Zeppelin και περιόδευσαν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να προωθήσουν τον πρώτο τους δίσκο, ο οποίος έφθασε στο Top-10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Το "Led Zeppelin II" σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ και από εκεί και έπειτα κάθε στούντιο δίσκος τους έγινε πλατινένιος. Μετά από δύο χρόνια συνεχών περιοδειών, ξεκίνησαν να περιορίζουν τον αριθμό των εμφανίσεων τους με το πέρασμα των χρόνων. Η αμερικάνικη περιοδεία τους το 1973 έσπασε τα ρεκόρ εισιτηρίων των Beatles και το 1975 οι φρενήρεις ρυθμοί πώλησης των εισιτηρίων και των δίσκων των Led Zeppelin, τους είχαν καταστήσει σαν το κορυφαίο ροκ συγκρότημα του πλανήτη. Μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα του Ρόμπερτ Πλαντ ενώ βρισκόταν σε διακοπές με την οικογένεια του στο νησί της Ρόδου, το συγκρότημα εμφανιζόταν ζωντανά ακόμη πιο σπάνια. Ένα χρόνο αργότερα και ενώ το συγκρότημα ετοιμαζόταν να ξεκινήσει την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου "Presence", ο γιος του Πλαντ πέθανε από μόλυνση.

ΤΖΙΜΙ ΠΕΙΤΖ... Η περιοδεία αναβλήθηκε και το συγκρότημα ανέβαλε τις δραστηριότητες του για τον επόμενο ένα χρόνο. Οι Led Zeppelin διαλύθηκαν μετά το θάνατο του Μπόναμ στις 25 Σεπτεμβρίου 1980. Μετά τον θάνατο του Μπόναμ, ο Πέιτζ δεν έπαιξε κιθάρα για εννέα μήνες. Αρχικά, διαδόθηκε η φήμη ότι ο Μετά τον θάνατο του Μπόναμ, ο Πέιτζ δεν έπαιξε κιθάρα για εννέα μήνες. Αρχικά, διαδόθηκε η φήμη ότι ο Ρόμπερτ Πλαντ, ο Τζίμι Πέιτζ, ο Κρις Σκουάιρ και ο Άλαν Γουάιτ των Yes θα σχημάτιζαν τους XYZ, κάτι που δεν έγινε ποτέ. Το 1982, οι Led Zeppelin κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Coda" με ακυκλοφόρητα τραγούδια από παλιότερες ηχογραφήσεις. Η πρώτη ηχογράφηση του Πέιτζ μετά τους Led Zeppelin ήταν το σάουντρακ της ταινίας "Death Wish II", ενώ συμμετείχε στο πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Πλαντ, με τίτλο "Pictures at Eleven".
Δύο χρόνια αργότερα, σχημάτισε τους The Firm μαζί με τον Πολ Ρότζερς των Bad Company. Στα τέλη του 1984, συνελήφθη για κατοχή κοκαΐνης, ενώ οι φήμες για το ενδιαφέρον του πάνω στον αποκρυφισμό είχαν δυναμώσει. Οι Firm κυκλοφόρησαν δύο δίσκους λαμβάνοντας μέτριες κριτικές. Ο Πέιτζ κυκλοφόρησε τον πρώτο του προσωπικό δίσκο, εκτός του σάουντρακ, το 1988, με τίτλο "Outrider", σκαρφαλώνοντας στο # 26 του Billboard. Το άλμπουμ του έδωσε υποψηφιότητα για βραβείο "Grammy" στην κατηγορία "best rock instrumental" και για την προώθηση του πραγματοποίησε την πρώτη του σόλο περιοδεία.
Στη συνέχεια, συνεργάστηκε με τον πρώην τραγουδιστή των Deep Purple και των Whitesnake, Ντέιβιντ Κόβερντεϊλ, στο πρότζεκτ Coverdale-Page, κυκλοφορώντας το ομώνυμο, πλατινένιο άλμπουμ το 1993.

ΤΖΙΜΙ ΠΕΙΤΖ... Το 1994, ήρθε σε επαφή με τον Ρόμπερτ Πλαντ για να συνεργαστούν και πάλι μετά από 14 χρόνια, στο συγκρότημα Page and Plant. Προϊόν αυτής της συνεργασίας ήταν ο ζωντανός δίσκος "No Quarter", ηχογραφημένος στο Μαρόκο, την Ουαλία και την Αγγλία. Ο δίσκος βραβεύθηκε ως πλατινένιος και το δίδυμο περιόδευσε σε όλο τον κόσμο. Ακολούθησε το "Walking Into Clarksdale", ο πρώτος δίσκος με νέο υλικό, που ηχογράφησαν μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες. Ο Πέιτζ συνεργάστηκε με τον ράπερ Παφ Ντάντι στο κομμάτι "Come with Me" από το σάουντρακ της ταινίας "Godzilla" του 1998. Το 1999, περιόδευσε με τους Black Crowes παίζοντας διάφορα τραγούδια του συγκροτήματος και των Led Zeppelin. Το 2000, κυκλοφόρησαν το ζωντανά ηχογραφημένο "Live at the Greek». Τον Δεκέμβριο του 2007, οι Led Zeppelin επανενώθηκαν με τον γιο του Τζον Μπόναμ, Τζέισον, στα τύμπανα για μία εμφάνιση στη μνήμη του ιδρυτή της "Atlantic Records", Αχμέτ Ερντεγκάν. Η ηχογράφηση της συναυλίας κυκλοφόρησε πέντε χρόνια αργότερα στο άλμπουμ "Celebration Day", ενώ ο Πέιτζ συμμετείχε στο ντοκιμαντέρ "It Might Get Loud" με τον Τζακ Γουάιτ των White Stripes και τον The Edge των U2. Το 2010, ο Πέιτζ ανακοίνωσε την έκδοση της αυτοβιογραφίας του σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, με τίτλο "Jimmy Page by Jimmy Page".

ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΛΑΝΤ...

ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΛΑΝΤ... Ο Ρόμπερτ Πλαντ γεννήθηκε στο δυτικό Μπρόμγουιτς της Αγγλίας στις 20 Αυγούστου 1948. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη μουσική και να τραγουδάει από νεαρή ηλικία, έχοντας ως κύρια επιρροή τον Έλβις Πρίσλεϊ, αλλά εγκατέλειψε το σχολείο για τη μουσική όταν φοιτούσε στο γυμνάσιο, όντας παθιασμένος με μπλουζ τραγουδιστές όπως ο Ρόμπερτ Τζόνσον, ο Skip James, ο Τζέρι Μίλερ, κ.α..
Στα δεκαέξι του χρόνια, έφυγε από την πατρική του κατοικία για να επιδιώξει επαγγελματική καριέρα στη μουσική, εντασσόμενος στο συγκρότημα των Crawling King Snakes. Στα μέσα της δεκαετίας του '60, έγινε μέλος των Band of Joy, του συγκροτήματος στο οποίο γνώρισε τον μετέπειτα ντράμερ των Led Zeppelin, Τζον Μπόναμ. Στα δύο χρόνια της συνεργασίας τους, οι Band of Joy κυκλοφόρησαν τρία σινγκλ, πριν ο Μπόναμ αποχωρήσει για να συνεχίσει με τον Τιμ Ρόουζ. Στις 9 Νοεμβρίου 1968, ο Πλαντ παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο, Μωρήν.

ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΛΑΝΤ... Εκείνη τη χρονιά εντάχθηκε στο συγκρότημα των Led Zeppelin, το οποίο είχε δημιουργήσει μερικούς μήνες νωρίτερα ο κιθαρίστας Τζίμι Πέιτζ. Στο συγκρότημα, επίσης, συμμετείχαν ο μπασίστας Τζον Πωλ Τζόουνς και ο παλιός γνώριμος του από τους Band of Joy, Τζον Μπόναμ.
Μαζί, κυκλοφόρησαν από τον Ιανουάριο του 1969 μέχρι το 1979 οκτώ στούντιο δίσκους και έναν ζωντανά ηχογραφημένο ανεβαίνοντας οκτώ φορές στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ και άλλες έξι στα αντίστοιχα αμερικάνικα. Οι Led Zeppelin έφθασαν να θεωρούνται ένα από τα σημαντικότερα συγκροτήματα στην ιστορία της ροκ μουσικής και ένας από τους λόγους του τόσο υψηλού επιπέδου δημοτικότητας στο οποίο έφθασε το συγκρότημα ήταν η εμβληματική προσωπικότητα του Ρόμπερτ Πλαντ, με χαρακτηριστικό του την εξαιρετική σκηνική του παρουσία, η οποία ήταν θεωρείται παρόμοια αυτής του Τζιμ Μόρισον των The Doors.
Η κυριότερη του συμβολή στην σύνθεση των τραγουδιών του συγκροτήματος, ήταν κατά τη σύνθεση των στίχων. Ο Πλαντ καταπιάνονταν με μυστικιστικούς και πνευματικού περιεχομένου στίχους, ενώ δεχόταν επιρροές και από βιβλία τα οποία είχε διαβάσει όπως η σκανδιναβική μυθολογία στο "Immigrant Song", τα βιβλία του Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν με τίτλο "Το Χόμπιτ" και "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών", για τα οποία αναφορές υπάρχουν στα τραγούδια "The Battle of Evermore", "Ramble On", "Over the Hills and Far Away", "Misty Mountain Hop", κ.α.. Στο τραγούδι "Kashmir" είναι φανερές οι επιρροές τις οποίες δέχτηκε μετά τα ταξίδια του στην Αφρική, αλλά ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα του συγκροτήματος ήταν η δημιουργία του τραγουδιού "Stairway to Heaven" από το τέταρτο άλμπουμ τους. Με τους στίχους του να έχουν γραφτεί από τον Πλαντ, το κομμάτι θεωρείται ως ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών.
Οι Led Zeppelin διαλύθηκαν το 1980, μετά το θάνατο του Τζον Μπόναμ από αναρρόφηση του εμετού του και αφού τα υπόλοιπα μέλη αποφάσισαν να μην τον αντικαταστήσουν.

ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΛΑΝΤ... Μετά τη διάλυση των Led Zeppelin, ο Πλαντ ξεκίνησε την σόλο καριέρα του κυκλοφορώντας τον Ιούνιο του 1982 το πλατινένιο "Pictures at Eleven", ανεβαίνοντας στο # 2 των βρετανικών τσαρτ και το # 5 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ακολούθησαν τα "The Principle of Moments" και "Shaken 'n' Stirred" για να έρθει το 1988 ο πιο επιτυχημένος του δίσκος, "Now and Zen", ο οποίος ανέβηκε στο Top-10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού και έχει βραβευθεί ως τρεις φορές πλατινένιος στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Πλαντ συνέχισε με τα "Manic Nirvana" το 1990 και "Fate of Nations" το 1993, πριν επανενωθεί με τον Τζίμι Πέιτζ για το επιτυχημένο άλμπουμ "No Quarter: Jimmy Page and Robert Plant Unledded" το 1994. Μετά από τέσσερα χρόνια, ακολούθησε ο δίσκος "Walking into Clarksdale", το μοναδικό στούντιο άλμπουμ το οποίο κυκλοφόρησαν μαζί μετά τη διάλυση των Led Zeppelin.
Η συνεργασία τους διήρκεσε μέχρι το 1998, με τον Πλαντ να δημιουργεί τους Priory of Brion, ένα φολκ ροκ συγκρότημα με το οποίο έπαιζε κατά κύριο λόγο διασκευές σε τραγούδια συγκροτημάτων τα οποία τον επηρέασαν.

ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΛΑΝΤ... Το 2002, δημιούργησε τους The Strange Sensation κυκλοφορώντας το δίσκο "Dreamland" με διασκευές σε μπλουζ και φολκ τραγούδια. Ακολούθησε τρία χρόνια αργότερα το "Mighty ReArranger", ενώ την ίδια χρονιά έλαβε το βραβείο "Grammy Lifetime Achievement Award".
Στις 10 Δεκεμβρίου 2007, επανενώθηκε με τον Τζίμι Πέιτζ και τον Τζον Πωλ Τζόουνς για μία εμφάνιση στην "O2 Arena" του Λονδίνου, αφιερωμένη στη μνήμη του ιδρυτή της "Atlantic Records", Αχμέτ Ερτεγκάν. Η συγκεκριμένη εμφάνιση βιντεοσκοπήθηκε και κυκλοφόρησε σε μορφή CD και DVD πέντε χρόνια αργότερα, με τίτλο "Celebration Day». Ο Πλαντ περιόδευσε στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Strange Sensation μέχρι το 2007, όταν διέλυσε το συγκρότημα για να συνεχίσει με την Άλισον Κράους, κυκλοφορώντας το δίσκο "Raising Sand" ο οποίος ανέβηκε στο # 2 σε Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ και κέρδισε το βραβείο "Grammy" για το άλμπουμ της χρονιάς. Το 2010, ο Πλαντ δημιούργησε μαζί με την τραγουδίστρια Πάτι Γκρίφιν, τον κιθαρίστα Μπάντι Μίλερ και τον πολύ-οργανίστα Ντάρελ Σκοτ, τους Band of Joy περιοδεύοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς. Το ομώνυμο άλμπουμ τους κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 2010 ανεβαίνοντας στο Top-5 στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ και κερδίζοντας υποψηφιότητα για βραβείο "Grammy" στην κατηγορία "Best Americana Album", το 2011. Από το 2012 και έπειτα, ο Ρόμπερτ Πλαντ δραστηριοποιείται με το συγκρότημα Sensational Space Shifters.

ΤΖΟΝ ΜΠΟΝΑΜ...

ΤΖΟΝ ΜΠΟΝΑΜ... Ο Μπόναμ γεννήθηκε το Μάιο του 1948 στο Ρέντιτς του Γουόρτσεστερσάιρ. Έδειξε ενδιαφέρον στη μουσική και πιο ιδιαίτερα στα τύμπανα από παιδική ηλικία, με κύριες επιρροές του τον Τζην Κρούπα και τον Μπάντι Ριτς. Το πρώτο του σετ τυμπάνων του το έκανε δώρο ο πατέρας του, Τζακ όταν ο Τζον Μπόναμ ήταν δεκαπέντε ετών. Τότε ήταν που εντάχθηκε στους Blue Star Trio, χωρίς να έχει κάνει μαθήματα αλλά έχοντας μάθει να παίζει, εξασκούμενος από μόνος του.
Το 1964, αποφοίτησε από το σχολείο Lodge Farm County Secondary School. Εκείνη τη χρονιά συμμετείχε στους Terry Webb and the Spiders, ένα συγκρότημα κατά τις συναυλίες του οποίου ήταν υποχρεωμένος να φοράει μωβ σακάκι με χρυσό πέτο. Την ίδια χρονιά, μεταπήδησε στους Senators με τους οποίους ηχογράφησε μία διασκευή στο τραγούδι "She's a Mod" του Τέρι Τσάιλντ για τη συλλογή "Brum Beat" η οποία περιείχε τραγούδια από συγκροτήματα της περιοχής του Μπέρμιγχαμ.
Στη συνέχεια, αναπλήρωσε για μερικές συναυλίες τον Μπράιαν Σαρπ στους Pat Wayne and the Beachcombers, ενώ το 1965 συμμετείχε στους The Nicky James Movement, στους Mavericks του Στηβ Μπρετ και τους Danny King and the Mayfair Set με τον κιθαρίστα Τρέβορ Μπέρτον στη σύνθεση τους. Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών, εντάχθηκε στους Way Of Life, με τους οποίους έπαιξε για ενάμισι χρόνο και αφού διέκοψε για ένα διάστημα, επανήλθε στο συγκρότημα για μία μικρή χρονική περίοδο.

ΤΖΟΝ ΜΠΟΝΑΜ... Το 1967, ο Μπόναμ έγινε μέλος των The Crawling King Snakes όπου γνώρισε τον μετέπειτα τραγουδιστή των Led Zeppelin, Ρόμπερτ Πλαντ. Στα τέλη της χρονιάς εντάχθηκε στους Band of Joy, με τον Πλαντ στα φωνητικά, τον Κέβιν Γκάμοντ στην κιθάρα και τον Πωλ Λόκι στο μπάσο. Εμφανιζόταν σε τοπικά κλαμπ του Λονδίνου για 60 με 70 λίρες Αγγλίας ανά συναυλία και ηχογράφησαν στα Regent Sound Studios τα τραγούδια "Adriatic Sea View", "For What it's Worth", "Hey Joe" και "Memory Lane». Τελευταίο του συγκρότημα πριν τους Led Zeppelin ήταν το προσωπικό σχήμα του Τιμ Ρόουζ, με το οποίο περιόδευσε τον Ιούνιο του 1968. Μετά τη διάλυση των Yardbirds o κιθαρίστας Τζίμι Πέιτζ αποφάσισε να δημιουργήσει ένα νέο συγκρότημα υπό την καθοδήγηση του μάνατζερ του, Πήτερ Γκραντ. Ο μπασίστας Τζον Πωλ Τζόουνς έγινε μέλος του νέου συγκροτήματος αφού ήταν γνωστός στον Πέιτζ λόγω της παλιότερης συνεργασίας τους για το άλμπουμ "Little Games" των Yardbirds. Το ίδιο διάστημα του προτάθηκε ο Ρόμπερτ Πλαντ για να αναλάβει τα φωνητικά του συγκροτήματος, κάτι που δέχτηκε ο Πέιτζ αφού θεώρησε ότι ταίριαζαν και από καλλιτεχνική άποψη αλλά και από πλευράς χαρακτήρα. Ο Μπόναμ προτάθηκε από τον Πλαντ, αφού ήταν γνωστοί από τη συνεργασία τους στους Crawling King Snakes. Το νέο συγκρότημα χρησιμοποίησε το όνομα The New Yardbirds για μία σκανδιναβική περιοδεία το Σεπτέμβριο του 1968. Ένα μήνα αργότερα και ενώ είχαν μετονομαστεί σε Led Zeppelin, ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις του ομώνυμου δίσκου τους, ο οποίος κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 1969 ανεβαίνοντας στο Top-10 της Μεγάλης Βρετανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.

ΤΖΟΝ ΜΠΟΝΑΜ... Από εκεί και έπειτα, οι Led Zeppelin ηχογράφησαν άλλους επτά δίσκους, με ένα από τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ήχου τους το βαρύ ρυθμικό κομμάτι του Μπόναμ το οποίο τονιζόταν ακόμη περισσότερο με τις παραγωγές του Τζίμι Πέιτζ, όπως με την χαρακτηριστική ηχώ στο κομμάτι "When the Levee Breaks" από το "Led Zeppelin IV".
Στα τέλη του 1968, οι Led Zeppelin περιόδευσαν στην Αμερική ανοίγοντας συναυλίες των Vanilla Fudge με τον Μπόναμ να γίνεται φίλος του ντράμερ Κάρμαϊν Άπις, ο οποίος του έδειξε το σετ τυμπάνων "Ludwig", τα οποία τον εντυπωσίασαν και με αυτά συνέχισε για την υπόλοιπη καριέρα του. Κατά τη δωδεκαετή πορεία τους, οι Led Zeppelin έκαναν έντεκα περιοδείες στη Βόρεια Αμερική, τέσσερις στην Ευρώπη, δύο στην Ιαπωνία και μία στην Αυστραλία. Το συγκρότημα ήταν διάσημο για το διονυσιακό βίο του κατά τη διάρκεια των περιοδειών αυτών, με αναφορές για ναρκωτικές ουσίες, σεξουαλικά όργια και καταστροφή των ξενοδοχειακών χώρων στους οποίους διέμεναν.
Το Φεβρουάριο του 1978, ο Μπόναμ δέχτηκε πρόστιμο και φυλάκιση με αναστολή για τη συμμετοχή σε βίαιο περιστατικό κατά τη συναυλία του συγκροτήματος στο Όκλαντ της Καλιφόρνια, στις 23 Ιουλίου του 1977. Στις ζωντανές εμφανίσεις του συγκροτήματος, ο Μπόναμ έπαιζε το σόλο τυμπάνων κατά τη διάρκεια του κομματιού "Moby Dick" με μέση διάρκεια τα είκοσι λεπτά, γεγονός που αναδεικνύει τη φυσική αντοχή του. Το όνομα του τραγουδιού προήλθε από το γνωστό ομώνυμο μυθιστόρημα του Χέρμαν Μέλβιλ, ενώ η αρχική του ονομασία ήταν "Pat's Delight". Η στούντιο ηχογράφηση του κομματιού βρίσκεται στο δίσκο "Led Zeppelin II" και ουσιαστικά προερχόταν διάφορες ηχογραφήσεις από τις οποίες επέλεξαν τις ιδανικότερες και τις ένωσαν για την τελική κυκλοφορία. Η μεγάλη εμπορική επιτυχία του συγκροτήματος έδωσε τη δυνατότητα στον Μπόναμ να απολαμβάνει το αγαπημένο του χόμπι, τη συλλογή του από 21 αυτοκίνητα-αντίκες τα οποία βρισκόταν στο σπίτι που διέμενε με την οικογένεια του, στο Old Hyde Farm.


ΤΖΟΝ ΜΠΟΝΑΜ... Το Σεπτέμβριο του 1980, οι Led Zeppelin προετοιμαζόταν για την πρώτη τους αμερικανική περιοδεία από το 1977, η οποία ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει στις 17 Οκτωβρίου στο Μόντρεαλ του Καναδά. Στις 25 Σεπτεμβρίου, ο Τζον Πωλ Τζόουνς και ο μάνατζερ για τις περιοδείες του συγκροτήματος, Μπέντζ ΛεΦεβρ βρήκαν τον Μπόναμ νεκρό από αναρρόφηση του εμετού του, σε ηλικία μόλις 32 ετών. Την προηγούμενη ημέρα, ο Μπόναμ κατανάλωσε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ, ξεκινώντας από τις πρωινές ώρες μέχρι και μετά τα μεσάνυχτα όταν και λιποθύμησε σε κατάσταση μέθης, αφού είχε πιει πάνω από σαράντα μερίδες βότκα. Η κηδεία του έγινε στις 10 Οκτωβρίου 1980 στην εκκλησία Rushock Parish του Γουόρτσεστερσάιρ.

ΤΖΟΝ ΠΩΛ ΤΖΟΟΥΝΣ...

ΤΖΟΝ ΠΩΛ ΤΖΟΟΥΝΣ... Ο Τζόουνς γεννήθηκε στην περιοχή του Μείζονος Λονδίνου στις 3 Ιανουαρίου 1946. Ξεκίνησε να παίζει πιάνο στην ηλικία των έξι ετών με κυριότερη επιρροή τον πατέρα του, ο οποίος ήταν επαγγελματίας μουσικός. Τα πρώτα του ακούσματα προερχόταν από ποικιλία μουσικών ειδών όπως η μπλουζ, η τζαζ και η κλασική μουσική. Στα 14 του χρόνια αγόρασε το πρώτο του ηλεκτρικό μπάσο. Η πρώτη του επαγγελματική συνεργασία ήταν με τους Tony Meehan Group το 1964, ενώ λίγο αργότερα κυκλοφόρησε το προσωπικό του σινγκλ με τίτλο "Baja" μέσω της "Pye Records". Από το 1966 μέχρι το 1968 συνεργάστηκε σαν session μουσικός με καλλιτέχνες όπως οι Yardbirds, Έτα Τζέιμς, Τομ Τζόουνς, Πωλ Άνκα, Walker Brothers, Memphis Slim, κ.α.. Το καλοκαίρι του 1968 ολοκλήρωσε τη σύνθεση των πρόσφατα σχηματισμένων Led Zeppelin. Η δωδεκάχρονη πορεία τους ως ένα από τα σπουδαιότερα ροκ συγκροτήματα όλων των εποχών, έβαλε τον Τζόουνς μέσα στην ελίτ των καλλιτεχνών του είδους. Παρά την πάρα πολύ μεγάλη δημοτικότητα του συγκροτήματος, ο Τζόουνς προσπαθούσε να παραμένει εκτός των φώτων της δημοσιότητας, όντας ιδιαίτερα ντροπαλός και χαμηλών τόνων. Η προσφορά του στο συγκρότημα ήταν μεγάλη και πολυποίκιλη, με πολλά από τα γνωστότερα κομμάτια του συγκροτήματος να έχουν προέλθει από τα πλήκτρα του Τζόουνς.

ΤΖΟΝ ΠΩΛ ΤΖΟΟΥΝΣ... Είναι υπεύθυνος για κάποιες από τις γνωστότερες γραμμές μπάσου στην ιστορία της ροκ, όπως στα τραγούδια "The Lemon Song", "Black Dog", "Good Times Bad Times", "Ramble On", "What Is And What Should Never Be" και "The Crunge». Οι συνεχείς περιοδείες και η απουσία του από την οικογένεια του, του προκάλεσαν σημάδια κόπωσης και απογοήτευσης το 1973, όταν το συγκρότημα ολοκλήρωνε μία ιδιαίτερα κοπιαστική πενταετία. Παρά τις σκέψεις του για αποχώρηση από τους Led Zeppelin, αποφάσισε να παραμείνει στο συγκρότημα μετά από μία συζήτηση με τον μάνατζέρ τους, Πίτερ Γκραντ. Ο Τζόουνς έμεινε στο συγκρότημα μέχρι τη διάλυσή του το 1980 λόγω του θανάτου του ντράμερ Τζον Μπόναμ. Από τότε, οι Led Zeppelin έχουν πραγματοποιήσει τρεις ζωντανές εμφανίσεις, με τους Φιλ Κόλινς και Τζέισον Μπόναμ να αναλαμβάνουν τα τύμπανα. Πρώτη του δουλειά μετά τη διάλυση των Led Zeppelin ήταν το σάουντρακ της ταινίας "Scream For Help", όπου συνεργάστηκε με τον Τζίμι Πέιτζ, τον Τζον Ρένμπορν και τον τραγουδιστή των Yes, Τζον Άντερσον. Πιο πριν, τo 1982, δίδαξε ηλεκτρονική σύνθεση στο κολέγιο τεχνών του Ντάρλινγκτον στο Ντέβον. Το 1986 και το 1987 έκανε την παραγωγή στο "Three Kingdoms" του Τζον Ρένμπορν, το "Children" των The Mission και το "Save the Last Dance for Me" του Ben E. King.[4] Οι δουλειές του σαν παραγωγός συνέχισαν και τη δεκαετία του '90 με συνεργασίες όπως οι Τζακίντα Τζόουνς, Πίτερ Γκάμπριελ, Μπράιαν Ίνο, REM, κ.α. Το 1994 έκανε την παραγωγή και έπαιξε στο δίσκο "The Sporting Life" της Diamanda Galás, όπως και στο "The Road Home" των Heart.

ΤΖΟΝ ΠΩΛ ΤΖΟΟΥΝΣ... Το 1999 κυκλοφόρησε τον προσωπικό του δίσκο με τίτλο "Zooma" και περιόδευσε σε όλο τον κόσμο.[5] Ακολούθησε το "Thunderthief" δύο χρόνια αργότερα, περιοδεύοντας με τους King Crimson.[6] Το 2004, έκανε την παραγωγή στο δίσκο "Outta Sight Outta Mind" των The Datsuns και συμμετείχε στο "In Your Honor" των Foo Fighters. Τρία χρόνια αργότερα, εμφανίστηκε και πάλι με τους Foo Fighters στα βραβεία "Grammy" στο Λος Άντζελες, ενώ από το 2009 και έπειτα δραστηριοποιείται με τους Them Crooked Vultures, ένα σχήμα με βασικά μέλη τον ίδιο, τον Ντέιβ Γκρολ από τους Foo Fighters και τον Τζος Χόμι από τους Queens of the Stone Age, έχοντας κυκλοφορήσει το ομώνυμο άλμπουμ τους το Νοέμβριο του 2009.

(Κατά τη διάρκεια του συγκροτήματος, οχι του κάθε μέλους ξεχωριστά). ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ...

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... 1) Led Zeppelin: Τραγούδια: Ηχογραφήθηκε τον Σεπτέμβριο με Οκτώβριο του 1968 στο Λονδίνο, από την Atlantic Records, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις 12 Ιανουαρίου 1969. Τραγούδια: Good Times Bad Times: http://www.youtube.com/watch?v=auYKJTv94Tg Babe I’m gonna leave you: http://www.youtube.com/watch?v=iP9xMobANJM You shook me: http://www.youtube.com/watch?v=2sMBiRzML-g Dazed and confused: http://www.youtube.com/watch?v=ehwSEVbBZl4 Your time is gonna come: http://www.youtube.com/watch?v=LeweFJpz2ac Black mountain side: http://www.youtube.com/watch?v=RGww9FPvyFA Communication breakdown: http://youtu.be/watch?v=qoqQnR8NOVI I can’t quit you baby: http://www.youtube.com/watch?v=84GOPAWTwac How many more times: http://www.youtube.com/watch?v=3Bsgf0Q3ssw

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... 2)Led Zeppelin II: Ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριο με ‘Αυγουστο του 1969, από την Atlantic Records, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις 22 Οκτωβρίου του 1969. Τραγούδια: Whole lotta love: http://www.youtube.com/watch?v=u0EYEdWsGR4 What is and what should never be: http://www.youtube.com/watch?v=VcJ-494PfH0 The lemon song: http://www.youtube.com/watch?v=_xS-MqPLPYU Thank you: http://www.youtube.com/watch?v=yfDo9AE5r8w Heartbreaker: http://www.youtube.com/watch?v=hhS6isyG2gk Living loving mad (she’s just a woman): http://www.youtube.com/watch?v=Mytfk3FFa_o Ramble on: http://www.youtube.com/watch?v=gvQ2oKSLIGQ Moby Dick: http://www.youtube.com/watch?v=kh1I_G2Eask Bring it on home: http://www.youtube.com/watch?v=_ioIuI_W16o

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... Tο “Led Zeppelin III” ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριο με τον Αύγουστο του 1970, από την Atlantic records, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις 5 Οκτωβρίου 1970. Τραγούδια: Immigration Song: http://www.youtube.com/watch?v=hC-T0rC6m7I Friends: http://www.youtube.com/watch?v=zM9JwxHcOso Celebration Day: http://www.youtube.com/watch?v=o5cgrsWnPvo Since I’ve been loving you: http://www.youtube.com/watch?v=w4THXeOD-Dw Out on the Tiles: http://www.youtube.com/watch?v=Uv2E8-Irn6c Gallows Pole: http://www.youtube.com/watch?v=XMW2lbNVaXY Tangerine: http://www.youtube.com/watch?v=0d6UcwROHlk That’s the way: http://www.youtube.com/watch?v=VDmEargkqLo Bron-Y-Aur stomp: http://www.youtube.com/watch?v=pw5PDKQgtCw Hats off to (Roy) Harper: http://www.youtube.com/watch?v=3SUf81TPyrA

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... Τo “Led Zeppelin IV” Ηχογραφήθηκε τον Δεκέμβριο του 1970 με τον Μάρτιο του 1971, από την Atlantic Records, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις 8 Νοεμβρίου 1971. Τραγούδια: Black dog: http://www.youtube.com/watch?v=P4E6_R7kS8s Rock and roll: http://www.youtube.com/watch?v=mwFqRB2FQu4 The battle of evermore: http://www.youtube.com/watch?v=z8qAG5vqhy0 Stairway to Heaven: http://www.youtube.com/watch?v=qHFxncb1gRY Misty mountain hop: http://www.youtube.com/watch?v=2cOYzDtpEmI Four Sticks: http://www.youtube.com/watch?v=rxBD9V9lsl4 Going to California: http://www.youtube.com/watch?v=MZs6bISLyPM When the levee breaks: http://www.youtube.com/watch?v=cuMARXOtFtk

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... Το “The Houses Of The Holly” ηχογραφήθηκε τον Ιανουάριο με Άυγουστο του 1972, από την Atlantic Records, με παραγωγό τον Τίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις 28 Μαρτίου 1973 Τραγούδια: The song remains the same: http://www.youtube.com/watch?v=c6aEBOOk1hk The rain song: http://www.youtube.com/watch?v=S4v-_p5dU34 Over the hills and far away: http://www.youtube.com/watch?v=jKnGX7nctf0 The Crunge: http://www.youtube.com/watch?v=YPoJUjnhF0o Dancing days: http://www.youtube.com/watch?v=aOSVv72L2qo Dyer Maker: http://www.youtube.com/watch?v=LTYLz49ALhE No quarter: http://www.youtube.com/watch?v=RKOngTfTMs0 The ocean: http://www.youtube.com/watch?v=qpC4C95SQ5k

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... Το “Physical Grafiti” ηχογραφήθηκε από το 1970-1974, από την Atlantic Records, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ και κυκλοφόρησε στις 24 φεβρουαρίου του 1975. Κυκλοφόρησε στις 24 Φεβρουαρίου 1975. Tραγούδια: Custard pie: http://www.youtube.com/watch?v=0VH6kF8jlwA The rover: http://www.youtube.com/watch?v=3iEgijyJbAg In my time of dying: http://www.youtube.com/watch?v=W1Dhz90oJXo Houses of the holly: http://www.youtube.com/watch?v=sn_3s9wmZuQ Trampled under foot: http://www.youtube.com/watch?v=5GYdFra_RlQ Kashmir: http://www.youtube.com/watch?v=vvmuDH8cgG0 In the light: http://www.youtube.com/watch?v=C3jRK-sdTSE Bron-Yr-Aur: http://www.youtube.com/watch?v=KqptegyFWbE Down by the seaside: http://www.youtube.com/watch?v=1F4f95BWG7M Ten years gone: http://www.youtube.com/watch?v=J9bP-LbR8u8 Night Flight: http://www.youtube.com/watch?v=YfNz_nVqnQs The Wanton song: http://www.youtube.com/watch?v=mcb0VrB2Jbw Boogie with stu: http://www.youtube.com/watch?v=q4H6tc_Y2UA Black country woman: http://www.youtube.com/watch?v=j9Z7doelMDA Sick again: http://www.youtube.com/watch?v=w2ZS-wo9drw

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... Το “Presence” ηχογραφήθηκε τον Νοέμβριο με τον Δεκέμβριο του 1975 στο Μόναχο, από την Swan Song, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις 30 Μαρτίου του 1976. Τραγούδια: Achilles last stand: http://www.youtube.com/watch?v=p6S9oqJRclo For your life: http://www.youtube.com/watch?v=_so5bx2s2A8 Royal orleans: http://www.youtube.com/watch?v=GQwkBftAZDg Nobody’s fault but mine: http://www.youtube.com/watch?v=j6nCdlyuJ6g Candy store: http://www.youtube.com/watch?v=6veRonUi-O8 Hots on for nowhere: http://www.youtube.com/watch?v=nH66CjK6oPI Tea for one: http://www.youtube.com/watch?v=uiSQc0gSQk0

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... Το “In through the out door” ηχογραφήθηκε τον Νοέμβριο με Δεκέμβριο του 1978 στη Στοκχόλμη, από την Swan Song, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις 15 Αυγούστου 1979. Τραγούδια: In the evening: http://www.youtube.com/watch?v=b-2M88i_yDg South bound saurez: http://www.youtube.com/watch?v=af_sLZDSMIo Fool in the rain: http://www.youtube.com/watch?v=t2015S3A-lg Hot dog: http://www.youtube.com/watch?v=jDBXN54tt7A Carouselambra: http://www.youtube.com/watch?v=MV0WH6C9QrA All my love: http://www.youtube.com/watch?v=-ieftPTBt7Q I’m gonna crawl: http://www.youtube.com/watch?v=FbehPt7wBWI

ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΕΣ... Το “Coda” ηχογραφήθηκε μεταξύ των 1970-1978-1982, από την Swan Song, με παραγωγό τον Τζίμι Πέιτζ. Κυκλοφόρησε στις19 Νοεμβρίου 1982. Τραγούδια: We’re gonna groove: http://www.youtube.com/watch?v=tmA9ZZpz07c Poor Tom: http://www.youtube.com/watch?v=7YnsCMHDRP0 I can’t quit you baby: http://www.youtube.com/watch?v=29PSPafL54o Walter’s walk: http://www.youtube.com/watch?v=llhKpJ2N1jM Ozone baby: http://www.youtube.com/watch?v=gfIj9_-fGQk Darlene: http://www.youtube.com/watch?v=BVOwLslIPWA Bonzo’s montreux: http://www.youtube.com/watch?v=4AZnTRlJkRo Wearing and tearing: http://www.youtube.com/watch?v=5ybLHsv75H8

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ... Για τις πληροφορίες… http://el.wikipedia.org/wiki/Led_Zeppelin http://el.wikipedia.org/wiki/Presence_(άλμπουμ_των_Led_Zeppelin) http://el.wikipedia.org/wiki/Physical_Graffiti http://el.wikipedia.org/wiki/In_Through_the_Out_Door http://el.wikipedia.org/wiki/Houses_of_the_Holy http://el.wikipedia.org/wiki/Led_Zeppelin_III http://el.wikipedia.org/wiki/Led_Zeppelin_II http://el.wikipedia.org/wiki/Τζον_Πωλ_Τζόουνς_(μουσικός) http://el.wikipedia.org/wiki/Ρόμπερτ_Πλαντ http://el.wikipedia.org/wiki/Τζίμι_Πέιτζ Για τη μουσική…(από το YouTube) ‘Ολα τα τραγούδια από τους δισκους είναι από αυτη την ιστοσελίδα