1. Ο Φριξοσ, η ελλη και το χρυσομαλλο δερασ
Στον Ορχομενό της Βοιωτίας ζούσε ο βασιλιάς Αθάμας με τη γυναίκα του Νεφέλη και τα παιδιά τους, τον Φρίξο και την Έλλη.
Η Νεφέλη, όμως πέθανε κι ο Αθάμας παντρεύτηκε την Ινώ.
Η Ινώ μισούσε τον Φρίξο και την Έλλη. Κάλεσε τις γυναίκες του Ορχομενού και τις έπεισε να ψήσουν το σιτάρι που θα έσπερναν, για να έχουν καλύτερη σοδειά. Το ψημένο σιτάρι, όμως δε φύτρωσε καθόλου και οι κάτοικοι πείνασαν.
Ο βασιλιάς έστειλε ανθρώπους στο μαντείο των Δελφών να ρωτήσουν γιατί δε φύτρωσε το σιτάρι.
Η Ινώ, όμως, πλήρωσε τους απεσταλμένους κι αυτοί είπαν ψέματα στον Αθάμα. Του είπαν ότι έπρεπε να θυσιάσει τον γιο του, τον Φρίξο στο βωμό του Δία.
Ο Αθάμας αποφάσισε να θυσιάσει το παιδί του Ο Αθάμας αποφάσισε να θυσιάσει το παιδί του. Όταν, όμως, έβαλαν τον Φρίξο στον βωμό, η Νεφέλη έστειλε ένα χρυσόμαλλο κριάρι που πήρε στην πλάτη του τον Φρίξο και την Έλλη και πέταξε μακριά στην Ανατολή.
Το κριάρι πέρασε πετώντας πάνω από το Αιγαίο Το κριάρι πέρασε πετώντας πάνω από το Αιγαίο. Σε κάποιο σημείο, όμως η Έλλη ζαλίστηκε, έπεσε και πνίγηκε. Η θάλασσα αυτή ονομάστηκε Ελλήσποντος.
Ο Φρίξος συνέχισε το ταξίδι του μέχρι την Κολχίδα. Εκεί θυσίασε το κριάρι στον Δία και το δέρμα του (το χρυσόμαλλο δέρας) το έδωσε στον βασιλιά Αιήτη, που τον φιλοξενούσε.
Ο Αιήτης το κρέμασε σε μια βελανιδιά, στο δάσος του θεού Άρη κι έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάει.