«Το Παιδί θύμα του Ολοκαυτώματος» 27η Ιανουαρίου ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος «Το Παιδί θύμα του Ολοκαυτώματος» 9ο Λύκειο Ιωαννίνων 27-1-2017

Εισαγωγή από τον Διευθυντή του σχολείου κ. Παπαδόπουλο Κλέανδρο Πρόγραμμα εκδήλωσης Εισαγωγή από τον Διευθυντή του σχολείου κ. Παπαδόπουλο Κλέανδρο Το χρονικό της εξόντωσης των Εβραίων της Ελλάδας Από τα Γιάννενα στο Μπίρκεναου και το Μαουτχάουνζεν Τα παιδιά στο ολοκαύτωμα Γυναίκες στα στρατόπεδα των ναζί Απόσπασμα από το βιβλίο του Μιχάλη Σπέγγου : Η τελευταία Συγγνώμη Η ιστορία του τραγουδιού Dance me to the end of love Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Το χρονικό της εξόντωσης των Εβραίων της Ελλάδας

Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στην ηγεσία της εβραϊκής Ρωμανιώτικης Κοινότητας των Ιωαννίνων ήταν γνωστές οι συλλήψεις και η εκτόπιση των Εβραίων της Θράκης και της Θεσσαλονίκης. Είχε πιστέψει, όμως, ότι για τους Ρωμανιώτες Εβραίους, ο κίνδυνος θα μπορούσε να αποτραπεί, αν κατάφερνε να λάβει διαβεβαιώσεις από τις γερμανικές κατοχικές αρχές στα Ιωάννινα, δηλαδή από τον στρατηγό Λανς και τις υπηρεσίες του, ότι δεν θα τους πειράξει Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Οι διαβεβαιώσεις αυτές δόθηκαν, υπό τον όρο να μην υπάρξει καμία συμμετοχή μελών της εβραϊκής κοινότητας στην αντίσταση και καμία υλική υποστήριξη των αντιστασιακών οργανώσεων. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Όμως την τύχη των Εβραίων της πόλης δεν την καθόριζαν οι γερμανικές αρχές σε τοπικό επίπεδο, αλλά ο Άϊχμαν και ένας στενός κύκλος αξιωματούχων της υπηρεσίας ασφαλείας. Αυτοί καθόριζαν το χρόνο και τον τρόπο της επικείμενης «επιχείρησης». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Μια μέρα πριν από τη σύλληψη των Εβραίων των Ιωαννίνων, θα γίνει η σύλληψη μικρού μέρους των Εβραίων της Αθήνας, διότι οι υπόλοιποι μπόρεσαν και διέφυγαν τη σύλληψη χάρη και στη χαλαρή στάση της αστυνομίας του Έβερτ. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944. Σάββατο της 25ης Μαρτίου του 1944 η διοίκηση της γερμανικής Βέρμαχτ απέστειλε διαταγή στα Γιάννενα με την οποία 1850 Εβραίοι κάτοικοι της πόλης συγκεντρώθηκαν και οδηγήθηκαν στο Άουσβιτς.

Την 3.oo ώρα το ξημέρωμα της 25ης Μαρτίου το γκέτο αποκλείστηκε από τα στρατεύματα. Την 5.oo π.μ. ώρα ο πρόεδρος της εβραϊκής κοινότητας ενημερώθηκε γι’ τό ότι όλοι οι Εβραίοι μέσα σε τρεις ώρες με το σύνολο των μελών των οικογενειών τους να παρουσιαστούν σε δύο προκαθορισμένα σημεία συγκέντρωσης. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Οι αποσκευές που θα μπορούσαν να παραληφθούν να είναι μέχρι 50 κιλά ανά οικογένεια. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στην ελληνική αστυνομία και την κρατική αστυνομική ασφάλεια, καθώς και στα μέλη του Εβραϊκού Συμβουλίου με τον επικεφαλής των Εβραίων, έγινε γνωστό ότι κάθε μέλος της Εβραϊκής Κοινότητας αν δεν βρίσκεται μετά τις 8.οο π.μ. στο ραντεβού, θα πρέπει να πυροβολήται. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Την 10.oo π.μ. η φόρτωση όλων των Εβραίων ολοκληρώθηκε και η φάλαγγα των 80 φορτηγών ξεκίνησε την πορεία με κατεύθυνση προς τα Τρίκαλα. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Την ίδια μέρα που συλλαμβάνονται οι Ρωμανιώτες Εβραίοι στα Γιάννενα, γίνονται ανάλογες επιχειρήσεις στην Πρέβεζα, την Άρτα, τη Λάρισα και την Καστοριά. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Όλοι θα μεταφερθούν σιδηροδρομικώς στην Πολωνία, στο στρατόπεδο Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στο ίδιο μέρος, θα μεταφερθούν αργότερα και οι Εβραίοι της Κέρκυρας, της Ρόδου και της Κω, το καλοκαίρι του 1944. Οι Εβραίοι των Χανίων θα συληφθούν επίσης, αλλά ο θάνατος θα τους βρει πριν φτάσουν στο Άουβιτς. Το καράβι που τους μεταφέρει από το Ηράκλειο στον Πειραιά, θα τορπιλιστεί από βρετανικό υποβρύχιο και θα παρασύρει στον υγρό τάφο εκατοντάδες ψυχές. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Από αυτούς που έφτασαν στα Άουσβιτς, ένας μεγάλος αριθμός οδηγήθηκε αμέσως στους θαλάμους αερίων και θανατώθηκε. Μια μικρότερη ομάδα οδηγήθηκε σε στρατόπεδα εργασίας και ορισμένοι παρέμειναν ζωντανοί για να γίνουν μέρος ανθρώπινα πειραματόζωα στα χέρια του διαβόητου και αδίστακτου Δόκτωρ Μένγκελε». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Από τα Γιάννενα στο Μπίρκεναου και το Μαουτχάουνζεν

Tραγικές στιγμές έζησε η 90χρονη Νίνα Νεγκρίν, η Εβραία από τα Γιάννενα, με τον αριθμό 77160 στο αριστερό χέρι. Η κ. Νίνα, 18 χρόνων τότε, θυμάται: Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

«Το ξημέρωμα της 25ης Μαρτίου του 1944, χωροφύλακες και Γερμανοί μας κτύπησαν την πόρτα και μας είπαν, να πάμε στον μόλο. Η οικογένεια μου ήταν μεγάλη, είμαστε 60 άνθρωποι. Αφήσαμε τα σπίτι και φύγαμε για τον μόλο. Από τα Γιάννενα μας μετέφεραν στη Λάρισα, όπου μείναμε 10 ημέρες. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Εκεί, μας άρπαξαν τα χρυσαφικά και ό,τι πολύτιμο είχαμε Εκεί, μας άρπαξαν τα χρυσαφικά και ό,τι πολύτιμο είχαμε. Με τρένα-φορτηγά, μας μετέφεραν στο Μπίρκεναου. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944. Εναέρια φωτογραφία της RAF, όπου φαίνονται ακόμη και οι φωτιές των σωρών πτωμάτων, 1944.

Ήταν και η τελευταία φορά που είδα τους γονείς, τα αδέλφια, τα ξαδέλφια μου, τους δικούς μου ανθρώπους. Όλοι χάθηκαν στα κρεματόρια του Άουσβιτς. Εμένα, με έβαλαν σε ομάδα εργασίας. Δουλεύαμε με τσαπί, φτυάρι, ανοίγαμε δρόμους, κάναμε παραπήγματα που χρησιμοποιούσαν ως νοσοκομεία». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Η νεαρή τότε Ελληνίδα εβραία, μεταφέρθηκε στη συνέχεια σε άλλα στρατόπεδα και τελικά, μετά από 10 ημέρες μέσα σε ένα τρένο -όπως αφηγείται- χωρίς νερό και φαγητό, εξουθενωμένη, πέρασε την πύλη του στρατοπέδου Μαουτχάουνζεν. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

«Ήταν, αρχές του 1945. Δυο-τρεις μήνες αργότερα, πίστεψα πως ήρθε και το δικό μου τέλος. Μας χώριζαν ανά τετράδες ή πεντάδες και κάθε μέρα μας έβαζαν σε σειρά, για την εκτέλεση ή το κρεματόριο. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Δεν πρόλαβαν τη δική μου, γιατί μπήκαν στο στρατόπεδο οι Αμερικανοί Δεν πρόλαβαν τη δική μου, γιατί μπήκαν στο στρατόπεδο οι Αμερικανοί. Έτσι σώθηκα». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Η κ. Νίνα Νεγκρίν θυμάται και το σαμποτάζ στο Άουσβιτς, που έκαναν Έλληνες κρατούμενοι, οποίοι ανατίναξαν με εκρηκτικά ένα κρεματόριο, αφόπλισαν τους φρουρούς και κατάφεραν να δραπετεύσουν στο δάσος, για να συλληφθούν αργότερα και να εκτελεστούν Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Τα παιδιά στο ολοκαύτωμα

Τα παιδιά ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα την εποχή του Ολοκαυτώματος Τα παιδιά ήταν ιδιαίτερα ευάλωτα την εποχή του Ολοκαυτώματος. Ο φόνος των παιδιών που ανήκαν σε «ανεπιθύμητες» ή «επικίνδυνες» ομάδες σύμφωνα με τη ναζιστική ιδεολογία, ήταν για τους Ναζί ένα απαραίτητο μέρος της «φυλετικής πάλης» ή ένα προληπτικό μέτρο ασφαλείας. Οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους σκότωναν παιδιά για τους παραπάνω ιδεολογικούς λόγους, αλλά και ως αντίποινα για τις πραγματικές ή εικαζόμενες επιθέσεις των ανταρτών. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Οι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους σκότωσαν τουλάχιστον 1,5 εκατομμύρια παιδιά, μεταξύ των οποίων πάνω από ένα εκατομμύριο εβραιόπουλα και δεκάδες χιλιάδες παιδιά Ρομά (Τσιγγάνοι), γερμανόπουλα που υπέφεραν από σωματικές και πνευματικές αναπηρίες και ζούσαν σε άσυλα, παιδιά από την Πολωνία και παιδιά που ζούσαν στις κατεχόμενες περιοχές της Σοβιετικής Ένωσης. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Η μοίρα των παιδιών των Εβραίων ή άλλων ανεπιθύμητων ομάδων μπορούσε να κατηγοριοποιηθεί ως εξής: 1) παιδιά που θανατώνονταν αμέσως μόλις έφταναν στα κέντρα εξόντωσης 2) παιδιά που θανατώνονταν αμέσως μετά τη γέννησή τους ή σε ιδρύματα 3) παιδιά που γεννιόντουσαν στα γκέτο και κατάφερναν να επιβιώσουν επειδή οι κρατούμενοι εκεί τα έκρυβαν Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

4) παιδιά, συνήθως μεγαλύτερα από 12 ετών, τα οποία χρησιμοποιούνταν σε καταναγκαστικά έργα ή ως πειραματόζωα σε ιατρικά πειράματα και 5) παιδιά που σκοτώθηκαν σε αντίποινα ή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις «κατά της Αντίστασης». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στα γκέτο, τα εβραιόπουλα πέθαιναν από την πείνα και την έκθεση στις αντίξοες καιρικές συνθήκες μια και δε τους παρείχαν κατάλληλο ρουχισμό και στέγη. Οι γερμανικές αρχές αδιαφορούσαν παντελώς για τους μαζικούς αυτούς θανάτους, επειδή θεωρούσαν τα μικρότερα παιδιά στα γκέτο ως αντιπαραγωγικά άτομα που «κατανάλωναν τροφή χωρίς να προσφέρουν τίποτα Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Με την άφιξή τους στο Άουσβιτς-Μπίρκεναου και σε άλλα κέντρα εξόντωσης, οι αρχές του στρατοπέδου έστελναν τα περισσότερα παιδιά απευθείας στους θαλάμους αερίων. Τα SS και οι δυνάμεις της αστυνομίας στα κατεχόμενα εδάφη της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης εκτέλεσαν χιλιάδες παιδιά στο χείλος των ομαδικών τάφων που μόλις είχαν ανοιχτεί. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι γιατροί των SS και διάφοροι ερευνητές χρησιμοποίησαν πολλά παιδιά για ιατρικά πειράματα, με αποτέλεσμα το θάνατο πολλών από αυτά. Οι διοικήσεις των στρατοπέδων συγκέντρωσης χρησιμοποιούσαν εφήβους, κυρίως Εβραίους, σε καταναγκαστικά έργα. Πολλοί από αυτούς τους εφήβους βρήκαν το θάνατο λόγω των φρικτών συνθηκών εργασίας Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στην «αναζήτησή τους για την ανάκτηση του αίματος της Άριας φυλής», οι φυλετικοί ειδήμονες των SS διέταξαν την απαγωγή εκατοντάδων παιδιών από τα κατεχόμενα εδάφη της Πολωνίας και της Σοβιετικής Ένωσης και τη μεταφορά τους στο Ράιχ, όπου θα τα υιοθετούσαν κατάλληλες γερμανικές οικογένειες. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Αν και η επιλογή των παιδιών βασίστηκε σε «επιστημονικά φυλετικά κριτήρια», πολλές φορές αρκούσαν τα ξανθά μαλλιά, τα γαλανά μάτια ή το λευκό δέρμα για την επιλογή των παιδιών που θα είχαν την «ευκαιρία» να «γερμανοποιηθούν». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Παρά την ευάλωτη φύση τους, πολλά παιδιά κατάφεραν να επιβιώσουν Παρά την ευάλωτη φύση τους, πολλά παιδιά κατάφεραν να επιβιώσουν. Πολλά παιδιά μετέφεραν λαθραία τρόφιμα και φάρμακα στα γκέτο, τα οποία αποκτούσαν ανταλλάζοντας πολύτιμα αντικείμενα των οικογενειών τους έξω από τα γκέτο. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Αργότερα, πολλά παιδιά έλαβαν μέρος σε αντιστασιακές οργανώσεις της νεολαίας και συμμετείχαν σε μυστικές αποστολές. Ορισμένα παιδιά κατάφεραν να διαφύγουν, μαζί με τους γονείς τους ή άλλους συγγενείς – πολλές φορές και μόνα τους – σε οικογενειακούς καταυλισμούς Εβραίων ανταρτών. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Σε όλη την Ευρώπη, ορισμένοι μη-Εβραίοι έκρυβαν εβραιόπουλα και σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στην περίπτωση της Άννα Φρανκ, και άλλα μέλη της οικογένειάς τους. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στη Γαλλία, σχεδόν ολόκληρος ο πληθυσμός του Le Chambon-sur-Lignon, ένα χωριό Προτεστάντων, σε συνεργασία με πολλούς Καθολικούς ιερείς, καλόγριες, αλλά και πολίτες, έκρυψαν εβραιόπουλα στην πόλη τους από το 1942 μέχρι το 1944. Στην Ιταλία και το Βέλγιο, πολλά παιδιά κατάφεραν να επιβιώσουν σε κρυψώνες που τους παρείχαν οι γείτονές τους. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Μετά τη συνθηκολόγηση της Ναζιστικής Γερμανίας που σημάδεψε το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, πρόσφυγες και εκτοπισμένα άτομα άρχισαν να αναζητούν αγνοούμενα παιδιά σε όλη την Ευρώπη Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Γυναίκες στα στρατόπεδα των ναζί

Αποσπάσματα του άρθρου «Γυναίκες στα στρατόπεδα των ναζί» που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Terminal119 Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Το γυναικείο σώμα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης γυναικών έχανε κάθε αξία, δεχόταν κάθε πειραματισμό, μάθαινε να ζει στον εξευτελισμό και σε ένα ατελείωτο μαρτύριο θανάτου. Μια πολύ σημαντική παράμετρος ήταν η γύμνια του σώματος, η συνεχής δημιουργία συνθηκών ντροπής έτσι ώστε να χαθεί κάθε αξιοπρέπεια, να επιτευχθεί η ζωοποίηση. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Οι γυναίκες του Μπίρκεναου διηγούνται πως, από τη στιγμή που αποκτούσαν μια καραβάνα θα έπρεπε να τη χρησιμοποιήσουν για τρεις διαφορετικές χρήσεις: για να πάρουν την καθημερινή σούπα, για τις φυσικές τους ανάγκες τη νύχτα, όταν απαγορευόταν η χρήση του αποχωρητηρίου, και για να πλυθούν όταν υπήρχε νερό στα λουτρά». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Καθημερινά στο στρατόπεδο εξαναγκάζονταν να γδυθούν αμέτρητες φορές: έλεγχος των ψειρών, έρευνα των ρούχων, έλεγχος της ψώρας, πρωινό πλύσιμο, επιπλέον για τις περιοδικές επιλογές κατά τις οποίες μια «επιτροπή» αποφάσιζε ποιος ήταν ακόμα ικανός για δουλειά και ποιος προοριζόταν για εξόντωση. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Αναμφίβολα το ξύρισμα του κεφαλιού στόχευε στον εξευτελισμό Αναμφίβολα το ξύρισμα του κεφαλιού στόχευε στον εξευτελισμό. Στόχος της κοπής των μαλλιών ήταν να χαθεί οποιοδήποτε, έμφυλο ή μη, στοιχείο της προσωπικότητας. Η αφαίρεση του ονόματος είχε έναν παρόμοιο χαρακτήρα επίσης. Το όνομα της κρατούμενης αντικαθιστούσε ένα τατουάζ στο χέρι με έναν αριθμό. Ο αριθμός ήταν το όνομά της. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στα στρατόπεδα ιδιαίτερα άτυχες ήταν αυτές οι οποίες θα έπρεπε να γεννήσουν εκεί. Στην περίπτωση του γυναικείου στρατοπέδου του Άουσβιτς, μια παράγκα όλη κι όλη ήταν αυτή όπου ξεγεννούσαν τα παιδιά. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Από μαρτυρία της Πολωνής πρώην κρατουμένης Στανισλάβα Λεσίνκα γνωρίζουμε ότι «Μέσα στην παράγκα δεξιά και αριστερά υψώνονταν τετραώροφα σανιδένια κρεβάτια κι εκεί, πάνω σε βρόμικες κουρελούδες με λεκέδες από ξερά αίματα και περιττώματα, ξάπλωναν από 2-3 γυναίκες στο καθένα... Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Στη μέση, στον διάδρομο, ήταν χτισμένο ένα τραπέζι-σόμπα που άναβε απ' τις δύο άκρες. Εκεί ξεγεννούσαν τις γυναίκες... Άλλη θέρμανση δεν είχε η παράγκα, η παγωνιά τρυπούσε τα κόκαλα, απ' το ταβάνι κρέμονταν σταλακτίτες. [...] Ως τον Μάη του 1943 όλα τα βρέφη που γεννιόντουσαν στο στρατόπεδο τα σκότωναν με τον πιο φριχτό τρόπο. Τα έπνιγαν στο βαρέλι με τις ακαθαρσίες, στη λεγόμενη βούτα. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Την εξόντωσή τους την είχε αναλάβει η Κλάρα, μια Γερμανίδα, πρώην νοσοκόμα, που είχε καταδικαστεί για παιδοκτονία... Ακούγαμε τις μπουρμπουλήθρες την ώρα που έπνιγε τα βρέφη. Την άλλη μέρα η δυστυχισμένη μάνα έβλεπε το κορμάκι του παιδιού της έξω από την παράγκα, καταφαγωμένο από τα ποντίκια». Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Η μητρότητα τιμωρούνταν, λοιπόν, με αποτρόπαιο τρόπο: οι γυναίκες έπρεπε να τιμωρηθούν όχι μόνο για τη φυλή τους αλλά και για το φύλο τους. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Το ίδιο ισχύει και για τα πειράματα στείρωσης των γυναικών. [...] Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια χειρότερη μορφή βιασμού του γυναικείου σώματος. Οι περισσότερες Εβραίες που υπέστησαν τα πειράματα πέθαναν και το ποσοστό θνησιμότητας των γυναικών ήταν μεγαλύτερο από εκείνο των αντρών».Η πρώτη φάση πειραμάτων συμπεριλάμβανε εισαγωγή στο σώμα ουσιών που βρίσκονταν στο ξύλο ή στο γυαλί, η δεύτερη φάση αφορούσε τη «μεταμόσχευση οστών» από ένα άτομο σε ένα άλλο. Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Ήταν επόμενο πως οι κρατούμενοι και οι κρατούμενες έπρεπε να ψάξουν μέσα σε ένα παρανοϊκό σύμπαν να βρουν ψυχικά αποθέματα. Οι γυναίκες συνήθιζαν μάλιστα να τρίβουν με κόκκινο χαρτί τα μάγουλά τους για να φαίνονται υγιείς! Στην κατεχόμενη Ελλάδα, οι πρώτες συλλήψεις γίνονται στην Ανατολική Μακεδονία και τη Θράκη, στις αρχές Μαρτίου του 1943. Θα ακολουθήσει η μεγάλη εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης, από τα μέσα Μαρτίου μέχρι το καλοκαίρι του 1943. Το σχέδιο προέβλεπε εκκαθάριση και των υπόλοιπων εβραϊκών κοινοτήτων μέσα στο Φθινόπωρο του 1943, αλλά για τεχνικούς λόγους, ο χρόνος μετατέθηκε για την άνοιξη του 1944.

Για την εκδήλωση συνεργάστηκαν Μαθητές της Β΄ τάξης οι εκπαιδευτικοί Ζούκη Νίκη ΠΕ02 φιλόλογος Μάντζιου Μαρία ΠΕ0402 χημικός