Το λιμάνι της Τεργέστης

Η ιστορία του λιμανιού και η εξέλιξή του στο χρόνο Η Τεργέστη αρχικά περιοριζόταν στην περιοχή γύρω από τον λόφο του Σαν Τζούστο. Στα μέσα του 18ου αιώνα, χάρη στα μέτρα της αυτοκράτειρας Μαρίας Θηρεσίας, η πόλη επεκτάθηκε στους πρόποδες του λόφου και προς την θάλασσα όπου και δημιουργήθηκε η νέα πόλη λιμάνι.

Γεωγραφική ταξινόμηση του λιμανιού Ο χώρος που απλώνονταν από την κυρίως πόλη προς τη θάλασσα και οι γύρω περιοχές, ήταν χωρισμένες σε προάστεια, τα οποία οικονομικά και διοικητικά ανήκαν στην δικαιοδοσία της. Το πρώτο ουσιαστικό πλήγμα για την παλιά πόλη ήταν το διάταγμα της 6ης Ιουνίου του έτους 1736 του Κάρολου ΣΤ΄ , με το οποίο αφαιρούνταν από την δικαιοδοσία της το προάστειο Αλυκών στα Νοτιοδυτικά και το Μοναστήρι των Αγίων Μαρτύρων.

Συνθήκες Κάρλοβιτς και Πασσάροβιτς Οι συνθήκες αυτές (1699 και 1718 αντίστοιχα), που υπογράφηκαν μεταξύ της Οθωμανικής και της Αψβουργικής Αυτοκρατορίας, καθιέρωσαν την τελευταία ως έναν βασικό παράγοντα της ιστορικής εξέλιξης της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ιδίως δε εκείνων των επαρχιών που ανήκαν μέχρι τότε στους Οθωμανούς.

Το λιμάνι της Τεργέστης, επίσης, υπήρξε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των Αψβούργων αφού η κομβικότητά του αναβαθμίζονταν λόγω των βελτιούμενων χερσαίων και ποτάμιων δικτύων. Ο Κάρολος Στ’ και η Μαρία Θηρεσία θέλησαν να προωθήσουν την Τεργέστη σε ρόλο ανταγωνιστή της Βενετίας και να καταστήσουν το λιμάνι της ως το κατεξοχήν επίνειό τους στη Μεσόγειο, ενώνοντας έτσι βαθμιαία την Ανδριατική με τις ηπειρωτικές αψβουργικές χώρες με την Βόρεια θάλασσα.

ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ Αργότερα (επί Ιωσήφ Β’) η πόλη επεκτάθηκε κατά μήκος της θάλασσας προς το παλιό λοιμοκαθαρηστήριο. Στα τέλη του 18ου και στις αρχές του 19ου αιώνα εξαπλώθηκε στα βορειοανατολικά της Citta Teresiana και ξεπέρασε και τον χείμαρρο Torrente που στις όχθες του θα φιλοξενούσε την πρώτη βιομηχανική ζώνη της Τεργέστης

Το αυτοκρατορικό ενδιαφέρον για το λιμάνι Παράλληλο υπήρξε το αυτοκρατορικό ενδιαφέρον για το λιμάνι και την επέκτασή του, χωρίς όμως να γίνονται σημαντικά έργα προς την πλευρά αυτήν.

Η κήρυξη του λιμανιού της Τεργέστης ως ελευθέρου λιμανιού Αυτή η κίνηση, συνδυάστηκε κυρίως με το εμπόριο του Levante. Γι’ αυτό, ήδη από το 1720 άρχισε η οικοδόμηση του λοιμοκαθαριστηρίου San Carlo στα νοτιοανατολικά της πόλης, στην περιοχή του Campo Marzio για την υποχρεωτική απολύμανση των πλοίων που προέρχονταν από το Levante και από άλλες μολυσμένες περιοχές.