Paramyxoviridae (λοιμώξεις αναπνευστικού, ιλαρά, παρωτίτιδα) Καθηγητής Μικροβιολογίας

Paramyxoviruses order Mononegavirales Genera: 18 Subfamily Paramyxovirinae, κυριότερα γένη: Genus Morbilivirus (type species Measles virus) Genus Respirovirus (type species Sendai virus; άλλοι είναι οι Human parainfluenza viruses 1 και 3, καθώς κάποιοι από τους ιούς του κοινού κρυολογήματος) Genus Rubulavirus (type species Mumps virus; άλλοι είναι οι Human parainfluenza viruses 2 και 4, .......) Subfamily Pneumovirinae Genus Pneumovirus (type species Human respiratory syncytial virus [RSV]) Genus Metapneumovirus (type species Avian pneumovirus, Human metapneumovirus)

ΓΟΝΙΔΙΑΚΗ ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΞΟΪΩΝ Μονόκλωνο RNA μήκους 15-19 kb και περιέχει 6-10 γονίδια Αλληλουχία των γονιδίων: 1. Nucleocapsid (Ν) 2. Phosphoprotein (P) 3. Matrix (M) 4. Fusion (F) 5. Attachment [HN (Hemagglutinin-Neuraminidase) – G (Glycoprotein)] 6. Large (polymerase) (L)

ΠΑΘΟΓΟΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΑΡΑΜΥΞΟΪΟΙ Προκαλούν σημαντικές νόσους: Ιοί παραγρίππης (parainfluenza): 2Η συχνότερη αιτία νόσων αναπνευστικού σε βρέφη και παιδιά - Προκαλούν πνευμονία, βρογχίτιδα και λαρυγγο-τραχειο-βρογχίτιδα (croup) σε παιδιά και ηλικιωμένους Ιοί αναπνευστικού συγκυτίου (RSV): κύρια αιτία βρογχιολίτιδας και πνευμονίας σε βρέφη - παιδιά Ιοί παρωτίτιδας (mumps) – ιλαράς (measles, 745,000 θάνατοι το 2001) Ανθρώπινος μεταπνευμοϊός (Human metapneumovirus) - προκαλεί βρογχίτιδα, κυρίως σε παιδιά

Ταξινόμηση Οι ιοί της παραϊνφλουένζας ανακαλύφθηκαν στα τέλη του ’50 Η ταξινόμησή τους βασίζεται σε αντιγονικά και γενετικά χαρακτηριστικά: Human parainfluenza virus type 1 (hPIV-1) (κύρια αιτία λαρυγγοτραχειοβρογχίτιδας [croup]) 2. Human parainfluenza virus type 2 (hPIV-2) (croup και άλλες νόσους ανώτερου και κατώτερου αναπνευστικού) 3. Human parainfluenza virus type 3 (hPIV-3) (βρογχιολίτιδα και πνευμονία) 4. Human parainfluenza virus type 4 (hPIV-4) (υποτύποι 4a και 4b) Σχετίζονται στενά με τη νέα ομάδα των 'megamyxoviruses' (Hendra και Nipah, HeNipah) και τους metapneumoviruses

Δομή και Οργάνωση του Ιϊκού Σωματιδίου Structural Protein Location Function Hemaggluitinin- Neuraminidase (HN) Envelope Attachment and cell entry Fusion protein (F) Fusion and cell entry Matrix protein (M) Within the envelope Assembly Nucleoprotein (NP) Nucleocapsid Forms a complex with the RNA genome Phosphoprotein (P) Forms as part of RNA polymerase complex Large Protein (L)

Κλινική Σημασία των ιών Παραινφλουένζας Συχνά Παθογόνα του Αναπνευστικού: Στις ΗΠΑ, οι ιοί hPIV-1, hPIV-2 and hPIV-3 προκαλούν περίπου 1,5-2 εκατομμύρια λοιμώξεις κατώτερου αναπνευστικού τον χρόνο Λοιμώξεις ανώτερου αναπνευστικού συμβαίνουν λιγότερο συχνά (αφορούν και μεγαλύτερες ηλικίες) Περίοδος επώασης 1-7 μέρες Οι τύποι hPIV-1 and hPIV-2 είναι η κύρια αιτία του croup (πολύ σοβαρό σε παιδιά 6-48 μηνών) Ο τύπος hPIV-4 προκαλεί πιο ήπια νόσο, αλλά φαίνεται να είναι συχνός Οι λοιμώξεις από hPIV προκαλούν συχνά νευρολογικές επιπλοκές, κυρίως πυρετικούς σπασμούς (σπανιότερα μηνιγγίτιδα – σ. Guillain-Barré)

Νοσηρότητα - Θνησιμότητα Στον αναπτυγμένο κόσμο οι θάνατοι είναι σπάνιοι και αφορούν κυρίως τρεις ομάδες κινδύνου: Πολύ μικρά παιδιά – Ηλικιωμένους – Ανοσοκατασταλμένους Στις αναπτυσσόμενες χώρες, θάνατοι συμβαίνουν σε παιδιά προσχολικής ηλικίας Πρόληψη Παρά τις πολλές δεκαετίες έρευνας, εμβόλιο δεν υπάρχει

PCR

Κλινικές Εκδηλώσεις Νόσων από ιούς RSV H πλέον συχνή νόσος του Κατώτερου Αναπνευστικού σε μικρά παιδιά: Ευθύνονται για το 50-90% των λοιμώξεων κατώτερου αναπνευστικού: Συνηθέστερες οι: βρογχίτιδα - βρογχιολίτιδα – βρογχοπνευμονία Άλλες εκδηλώσεις περιλαμβάνουν το croup (10% των περιστατικών) Σε μεγαλύτερα παιδιά και ενήλικες τα συμπτώματα είναι πιο ήπια (π.χ. ρινοφαρυγγίτιδα, τραχειίτιδα, σπανιότερα βρογχίτιδα)

Κλινική Σημασία των Ιών Αναπνευστικού Συγκυτίου Μείζονα αιτία λοιμώξεων κατώτερου αναπνευστικού και εισαγωγών στα νοσοκομεία στη βρεφική και παιδική ηλικία Στις ΗΠΑ, 60% των βρεφών μολύνονται από RSV τον πρώτο χρόνο και όλα τα παιδιά θα έχουν μολυνθεί στα 2-3 έτη ζωής ↓ Από τα παιδιά αυτά, 2–3% θα αναπτύξουν βρογχιολίτιδα που θα χρειαστεί νοσηλεία Μετά από χρόνια η ανοσία εξασθενεί  οι ηλικιωμένοι μπορεί να πάθουν σοβαρές λοιμώξεις από RSV Στα εύκρατα κλίματα οι λοιμώξεις από RSV είναι επιδημικές το χειμώνα Στα τροπικά κλίματα οι λοιμώξεις από RSV είναι πιο συχνές στις περιόδους βροχοπτώσεων

Θεραπεία – Πρόληψη των Ιών RSV Ριμπαβιρίνη σε μορφή aerosol, δίνεται σε σοβαρές λοιμώξεις Εμβόλιο δεν υπάρχει διαθέσιμο Ανοσοσφαιρίνες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προστασία παιδιών υψηλού κινδύνου από βαριά RSV λοίμωξη

Ιλαρά (Measles, english measles) Λοίμωξη του ανωτέρου αναπνευστικού Συμπτώματα: πυρετός, βήχας, καταρροή, επιπεφυκίτιδα και γενικευμένο ερυθηματώδες - κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα Μεταδίδεται από τις εκκρίσεις του αναπνευστικού - είναι πολύ μεταδοτική - 90% των μη ανόσων ατόμων νοσούν Ασυμπτωματική περίοδος επώασης 9-12 μέρες από την έκθεση Μολυσματικότητα συνολικά 4-9 μέρες [2-4 μέρες πριν μέχρι 2-5 μέρες μετά την εμφάνιση του εξανθήματος] 2]

Ιλαρά Τρόποι Μετάδοσης - Διασποράς: Ο ιός μεταδίδεται με στενή επαφή με παιδιά που βήχουν ή με άμεση επαφή με ρινοφαρυγγικές εκκρίσεις Ο ιός παραμένει ενεργός και μεταδοτικός στον αέρα ή μολυσμένες επιφάνειες μέχρι 2 ώρες Μικροσυρροές κρουσμάτων μπορεί να εξελιχθούν σε μεγάλες επιδημίες και θανάτους, ειδικά σε μικρά ή υποσιτιζόμενα παιδιά Σε αναπτυγμένες χώρες, σημαντική πηγή ιλαράς είναι εισαγόμενα κρούσματα από ενδημικές χώρες

ΠΟΥ: M&R INITIATIVE To 2012, o ΠΟΥ εισήγαγε Παγκόσμιο στρατηγικό σχέδιο Ιλαράς-Ερυθράς για το 2012-2020 Νέοι στόχοι για την ιλαρά το 2015-2020: Στο τέλος του 2015 Μείωση των θανάτων από ιλαρά κατά 95% σε σχέση με το 2000 Στο τέλος του 2020 Εκρίζωση της ιλαράς σε τουλάχιστον 5 περιοχές του ΠΟΥ, μέσω: Υψηλής εμβολιαστικής κάλυψης με 2 δόσεις MMR Επαρκούς καταγραφής της νόσου και των εμβολιασμών Ετοιμότητας για αντιμετώπιση επιδημιών Ενημέρωσης των κοινωνιών για την ανάγκη εμβολιασμών Έρευνας για κόστος-αποτελεσματικότητα των δράσεων για τη βελτίωση του εμβολιασμού και των διαγνωστικών μέσων

Κλινική Εικόνα Κλασσική εικόνα ιλαράς: Πυρετός (ως 40 ° C) 4 ημερών και τρία Cs (Cough – Coryza – Conjuctivitis) Κηλιδοβλατιδώδες εξάνθημα: Κηλίδες Koplik (παθογνωμονικές, όχι συχνές):

ΕΠΙΠΛΟΚΕΣ Σχετικά συχνές Μπορεί να είναι ήπιες (διάρροιες) ή και Σοβαρές [πιο σοβαρές σε ενήλικες]: - Μέση ωτίτιδα - Σοβαρή διάρροια - αφυδάτωση - Πνευμονία - Εγκεφαλίτιδα (σπανιότερα υποξεία σκληρυντική πανεγκεφαλίτιδα - Έλκη ή και ουλές κερατοειδούς

ΘΑΝΑΤΟΙ ΑΠΌ ΙΛΑΡΑ Επιπλοκές – θάνατοι πιο συχνοί σε: παιδιά < 5 ή ενήλικες >20 ετών Η βαριά ιλαρά είναι πιο πιθανή σε μικρά παιδιά με ανεπαρκή θρέψη, ειδικά με έλλειψη βιταμίνης Α ή σε ανοσοκατασταλμένα παιδιά με HIV/AIDS ή άλλες αιτίες Έγκυες με ιλαρά έχουν μεγάλο κίνδυνο σοβαρών επιπλοκών, αλλά και αποβολής ή πρόωρου τοκετού Σε χώρες με υψηλά ποσοστά υποσιτισμού και ανεπαρκή συστήματα υγείας, 10% των νοσούντων πεθαίνουν Όσοι αναρρώνουν έχουν ανοσία δια βίου

ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΙΛΑΡΑΣ Ιστορικό πυρετού για τουλάχιστον 3 μέρες Τουλάχιστον 1 από τα 3 C's (cough, coryza, conjunctivitis) Κηλίδες Koplik Εργαστηριακή Διάγνωση: - Θετικά αντισώματα IgM ιλαράς - Θετική PCR για RNA ιού ιλαράς στις αναπνευστικές εκκρίσεις Ισχυρή Επιδημιολογική συσχέτιση: επαφή με περιστατικό

ΠΡΟΛΗΨΗ ΙΛΑΡΑΣ Εμβόλιο Ιλαράς – Ερυθράς – Παρωτίτιδας (MMR) 1η δόση στους 18 μήνες, 2η δόση στα 4-5 έτη Προβλήματα στον εμβολιασμό από φήμες: «Πλεκτάνη των Δυτικών» «Στείρωση των μουσουλμάνων» και «μετάδοση του AIDS» στη Νιγηρία, «Αυτισμός λόγω του εμβολίου» στη Μ. Βρετανία [LANCET!!]

Ιλαρά ΠΟΥ, ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ: Εξακολουθεί να είναι από τις κύριες αιτίες θανάτου νέων παιδιών, ΑΝ ΚΑΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΣΦΑΛΕΣ ΕΜΒΟΛΙΟ Το 2013, 145.700 θάνατοι από ιλαρά–400 την ημέρα Το εμβόλιο μείωσε τους θανάτους 75% μεταξύ 2000 and 2013 Το 2013, 84% των παιδιών παγκοσμίως έκαναν 1 δόση εμβολίου ιλαράς μέχρι το 1ο έτος ζωής (73% το 2000) Μεταξύ 2000 and 2013, το εμβόλιο ιλαράς πρόλαβε >15 εκατομμύρια θανάτους παιδιών!

Παρωτίτιδα (Mumps, german measles) Μαγουλάδες (επιδημική παρωτίτδα) Πριν την εφαρμογή του εμβολιασμού, ήταν συνηθισμένη νόσος των παιδιών παγκοσμίως Είναι ακόμη σημαντική νόσος στον τρίτο κόσμο, με συχνές επιδημίες Τυπική εικόνα η επώδυνη διόγκωση των σιελογόνων αδένων και των όρχεων και εξάνθημα Στα παιδιά ήπια η κλινική εικόνα Σε εφήβους, άνδρες πιθανή η υπογονιμότητα/στειρότητα

Κλινική Εικόνα Διόγκωση παρωτίδας σε 60–70% των λοιμώξεων (95% των συμπτωματικών). Μπορεί να είναι ετερόπλευρη ή συνήθως (90% ) αμφοτερόπλευρη.] Πυρετός Κεφαλαλγία, κακουχία, ανορεξία Παγκρεατίτιδα Ορχίτιδα (μετά την εφηβεία, 30%)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ!