Βασικές αρχές και εφαρμογή στην κλινική πράξη ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ Βασικές αρχές και εφαρμογή στην κλινική πράξη

Διατροφική υποστήριξη Η σωστή διατροφική υποστήριξη έχει ως αποτέλεσμα την : Διατήρηση ή αποκατάσταση των οργανικών λειτουργιών Διατήρηση ή επανάκτηση του μυϊκού ιστού Βελτίωση του ανοσοποιητικού και την μείωση των λοιμώξεων Σωστή επούλωση των τραυμάτων Βέλτιστη ανταπόκριση στην φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία.

Ενδείξεις τεχνητής διατροφής Η χορήγηση τεχνητής διατροφής ενδείκνυται σε περιπτώσεις ασθενών που : Δεν έχουν την δυνατότητα να φάνε κανονικό φαγητό Δεν επιτρέπεται να φάνε κανονικό φαγητό Δεν θέλουν να φάνε Η σίτισή τους με κανονικό φαγητό δεν καλύπτει τις καθημερινές τους ανάγκες

Εντερική ή Παρεντερική σίτιση ; Εντερική Διατροφή Χρήση της γαστρεντερικής οδού Παρεντερική Διατροφή Παράκαμψη της γαστρεντερικής οδού

Τι είναι εντερική διατροφή ; “Αν το έντερο λειτουργεί χρησιμοποίησέ το „ Από το στόμα Γαστρικά Νηστιδικά Ρινικά/ Διαδερμικά

Ενδείξεις εντερικής διατροφής Οι ασθενείς που απαιτούν εντερική σίτιση : Δεν έχουν την δυνατότητα να φάνε κανονικά (καταστολή, επέμβαση ή στένωση στον οισοφάγο ή στον φάρυγγα, ή έλκη στην στοματική κοιλότητα) Δεν θέλουν να φάνε κανονικά (ανορεκτικοί, γηριατρικοί ασθενείς, καρκινοπαθείς, χειρουργικοί ασθενείς) Δεν επιτρέπεται να φάνε κανονικά (φλεγμονώδης παθήσεις του εντέρου, επεμβάσεις του γαστρεντερικού) Απαραίτητη προϋπόθεση η λειτουργικότητα του ΓΕ

Ενδείξεις εντερικής διατροφής

Συνέπειες εντερικής σίτισης Συνέπειες εντερικής σίτισης Χρήση ΓΕ και λειτουργία του ήπατος Ορθή αξιοποίηση των θρεπτικών συστατικών Ενεργοποίηση έκλυσης γαστρικών ορμονών Ρύθμιση του μεταβολισμού Θρέψη του εντερικού βλεννογόνου Πρόληψη ατροφίας λαχνών Ρύθμιση pH γαστρικού οξέος Πρόληψη έλκους και καλύτερη πέψη

Πλεονεκτήματα εντερικής σίτισης Διατηρεί την ακεραιότητα και λειτουργικότητα του γαστρεντερικού (ΓΕΣ) Έχει λιγότερες μεταβολικές και μηχανικές επιπλοκές σε σχέση με την παρεντερική Είναι πιο οικονομική από την παρεντερική

Επιπλοκές εντερικής διατροφής Μηχανικές :(Βούλωμα καθετήρα, ερεθισμός οισοφάγου , φάρυγγα ή ρουθουνιών, οισοφαγική παλινδρόμηση, εισρόφηση, διαρροή στομίας) Γαστρεντερικές: (Διάρροια, κοιλιακό άλγος, ναυτία, εμετός) Μεταβολικές: ( Υπεργλυκαιμία, υπερωσμωτική αφυδάτωση, υπονατριαιμία, υποκαλιαιμία, διατροφικές ελλείψεις)

Εξίσωση Harris & Benedict. Ημερήσιες ενεργειακές ανάγκες Υπολογισμός Βασικού Μεταβολισμού βάσει εξισώσεων που λαμβάνουν υπ’ όψιν το βάρος, το ύψος την ηλικία και το φύλλο του ασθενούς. Εξίσωση Harris & Benedict. BMR ανδρών = 66 + 13,8 Χ Β.Σ.(kg) + 5,0 X Υ.Σ.(cm) - 6,8 X ΗΛ.(έτη). BMR γυναικών = 655 + 9,5 Χ Β.Σ.(kg) + 1,8 Χ Υ.Σ.(cm) - 4,7 Χ ΗΛ. (έτη).

Ημερήσιες ενεργειακές ανάγκες Οι βασικές ενεργειακές ανάγκες, πρέπει να τροποποιηθούν ανάλογα με την δραστηριότητα, τις υπάρχουσες κακώσεις και τη θερμοκρασία σώματος του ασθενή, ώστε να υπολογιστούν σύμφωνα με τον τύπο: DER: BMR X AF X IF X TF Όπου: AF: παράγοντας δραστηριότητας IF: παράγοντας κακώσεων TF: θερμικός Κατάκοιτος: 1,2 Ασθενής χωρίς στρες: 1 38 οC : 1,1 Κλινήρης: 1,25 Μεταγχειρητικά / Καρκίνος: 1,1 39 oC: 1,2 Κινητικός: 1,3 Κάταγμα: 1,2 40 oC : 1,3 Σήψη:1,3 41 oC : 1,4 Περιτονίτιδα:1,4 Πολλαπλό τραύμα: 1,4

Ημερήσιες ανάγκες σε πρωτεΐνη Κανονικές ανάγκες : 0,8-1,0 g / kg ΒΣ/ημέρα Ήπιο στρες : 1,0- 1,7 g/kg ΒΣ/ημέρα Υπερμεταβολικό στρες : 1,5- 2,5 g/kg ΒΣ/ημέρα Σοβαρό έγκαυμα: 2,0- 3,0 g/kg ΒΣ/ημέρα Νεφρική ανεπάρκεια (συντηρητικό στάδιο): 0,6- 1,0 g/kg ΒΣ/ημέρα Αιμοκάθαρση: 1,2- 2,7 g/kg ΒΣ/ημέρα Σοβαρή ηπατική ανεπάρκεια : 0,5- 1,5 g/kg ΒΣ/ημέρα Για ένα ασθενή που ζυγίζει 70 κιλά : Μετεγχειρητικό :70 - 120 g πρωτεΐνης/ ημέρα Πολυτραυματία: 105 - 175 g πρωτεΐνης/ ημέρα Εγκαυματίας: 140- 210 g πρωτεΐνης/ ημέρα

Είδη δίαιτας Πλήρης : Υγρή τροφή ή σε σκόνη, που περιέχει υδατάνθρακες, λίπος, πρωτεΐνη , νερό, βιταμίνες , μέταλλα και ιχνοστοιχεία σε τέτοιες αναλογίες και ποσότητες που μπορεί να χορηγηθεί μακροχρόνια ως αποκλειστική πηγή τροφής. Πολυμερής : Η πρωτεΐνη είναι σε μορφή πολυπεπτιδίων Υδρολυμένη/ Ημιστοιχειακή: Η πρωτεΐνη είναι σε μορφή ολιγοπεπτιδίων και αμινοξέων, και το λίπος είναι μίγμα LCT και MCT Στοιχειακή : Η πρωτεΐνη είναι σε μορφή ελεύθερων αμινοξέων και η περιεκτικότητα σε λίπος είναι χαμηλή

Είδη δίαιτας Συμπληρωματική : Υγρή τροφή ή σε σκόνη, που δεν περιέχει όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά ή τα παρέχει σε αναλογίες και ποσότητες που καθιστούν την δίαιτα ακατάλληλη ως αποκλειστική πηγή σίτισης. Χορηγείται μαζί με το κανονικό φαγητό ως συμπλήρωμα Όπως και η πλήρης τροφής , η συμπληρωματική δίαιτα μπορεί να είναι πολυμερής, ημι στοιχειακή ή στοιχειακή

Θρεπτικά Συστατικά Υδατάνθρακες : Μαλτοδεξτρίνη, γλυκόζη, άμυλο και φρουκτόζη, Πρωτεΐνη: Καζεϊνικά άλατα, σόγια ή υδρολυμένη πρωτεΐνη ορού γάλακτος ή σίτου ή συνθετικά ελεύθερα αμινοξέα Λίπος: Σογιέλαιο, ηλιέλαιο, έλαιο κανόλα (LCT) , μέσης αλύσου (MCT) ιχθυέλαια (ω-3), μονοακόρεστα λιπαρά (διαβητικούς) Φυτικές Ίνες : Πολυσακχαρίτες σόγιας, ανθεκτικό στην πέψη άμυλο, αραβικό κόμμι, ινουλίνη,ολιγοφρουκτόζη κτλ. Ανάλογα με την κατάσταση και τις ανάγκες του ασθενούς επιλέγεται η δίαιτα με το κατάλληλο είδος και αναλογία θρεπτικών συστατικών

ΜΕΘΟΔΟΙ ΧΟΡΗΓΗΣΗΣ ΕΝΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ διακεκομμένη σίτιση (παρέχει την τροφή στην διάρκεια ενός 24ώρου με διαλύματα ανάπαυλας ) bolus σίτιση [χορηγείται μία συγκεκριμένη ποσότητα αργά με σύριγγα (>50 ml) σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα] ολονύχτια σίτιση (προσφέρει μεγαλύτερη ελευθερία στον άρρωστο την ημέρα) συνεχής σίτιση (παρέχει το διάλυμα σε διάστημα μεγαλύτερο των 20 ωρών χωρίς διακοπή)

bolus σίτιση χορήγηση με σύριγγα ρυθμός χορήγησης όχι μεγαλύτερος από 30ml/min προϋποθέτει ότι ο ασθενής έχει τη δυνατότητα να καθίσει σε ορθή στάση 1-2 ώρες μετά τη σίτιση για να μειωθεί ο κίνδυνος εισρόφησης δεν απαιτεί σύνδεση με αντλία και συγχρόνως μιμείται την κανονική σίτιση όσον αφορά τον όγκο και τη συχνότητα των γευμάτων

συνεχής σίτιση 20 ώρες χωρίς διακοπή χορήγηση με αντλία ελεγχόμενης συνεχούς σίτισης χορήγηση επί 24ώρου βάσεως ή σε κυκλική βάση (ο ολικός όγκος εγχύεται μέσα σε 10 ως 16 ώρες/ημέρα) ο κυκλικός τρόπος σίτισης παρέχει ένα διάστημα ανάπαυσης του εντέρου και επιτρέπει η σίτιση να γίνεται καλύτερα ανεκτή.

Όταν επιλέγεται η οδός σίτισης, εξετάζεται: Το αναμενόμενο χρονικό διάστημα εντερικής σίτισης, που θα απαιτηθεί Ο κίνδυνος εισρόφησης του ασθενούς (π.χ. το επίπεδο συνείδησης) Ανατομικοί ή λειτουργικοί περιορισμοί του ΓΕΣ Η πιθανότητα της χειρουργικής, λαπαροσκοπικής ή ενδοσκοπικής τοποθέτησης του σωλήνα σίτισης.

Ρινοεντερικός: Γαστροστομία: Νηστιδοστομία: Θέσεις σίτισης και προσπέλασης συσκευών για εντερική διατροφή Ρινοεντερικός: Γαστροστομία: Νηστιδοστομία: Ρινογαστρικός Ρινοδωδεκαδακτυλικός Ρινονηστιδικός καθετήρας: 8,10,12,14 ή16Fr καθετήρας Πολυουρεθάνης ή σιλικόνης Διαδερμική ενδοσκοπική γαστροστομία (PEG) Διαδερμική ακτινοσκοπική γαστροστομία Ανοικτή χειρουργική γαστροστομία: Stamm, Witzel, Janeway Λαπαροσκοπική γαστροστομία 14-16 F καθετήρας σίτισης από σιλικόνη ή πολυουρεθάνη Διαδερμική ενδοσκοπική νηστιδοστομία (PEJ) PEG/J Νηστιδοστομία Witzel 8-10Fr καθετήρας σίτισης από πολυουρεθάνη Καθετήρας νηστιδοστομίας λεπτής βελόνης 16-gauge καθετήρας πολυβυνιλίου Νηστιδοστομία Roux-en-Y Καθετήρας σιλικόνης με μπαλόνι  

Χορήγηση τεχνητής εντερικής διατροφής Ρινο/ γαστρικός: Σίτιση μικρής διάρκειας απ’ ευθείας στο στομάχι. Ρινο/ νηστιδικός: Σίτιση μικρής διάρκειας απ’ ευθείας στη νήστιδα. Τοποθέτηση κυρίως με ενδοσκόπιο. Επιβεβαίωση της θέσης με ακτινοσκοπικό έλεγχο. Συχνή αλλαγή καθετήρα για αποφυγή φλεγμονών (ρουθούνια και στον οισοφάγο) Συχνή περιποίηση (ξέπλυμα με νερό) προς αποφυγή βουλώματος

Χορήγηση τεχνητής εντερικής διατροφής Ρινο/ γαστρικός- Ρινονηστιδικός: Συνεχής στάγδην έγχυση Διότι ο μεγάλος όγκος χορηγούμενος γρήγορα κάνει διάρροια. Απαραίτητη η χρήση αντλίας. Διότι γίνεται πολύ πιο ακριβής έλεγχος του ρυθμού χορήγησης και αποφεύγονται λάθη τα οποία οδηγούν σε διάρροιες. Απαραίτητα ο ρυθμός να ξεκινάει αργά (20ml/ώρα) και να αυξάνεται σταδιακά (20ml/ώρα ανά ημέρα) και όχι πάνω από 100- 150ml/ώρα ανάλογα με τις ανοχές του ασθενή.

Χορήγηση τεχνητής εντερικής διατροφής Νηστιδοστομίες: Χειρουργική τοποθέτηση. Απ΄ευθείας σίτιση στην νήστιδα και πρώιμη εντερική σίτιση. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχει προηγηθεί επέμβαση στην κοιλιά. Γαστροστομίες: Ενδοσκοπικά τοποθετούμενες, διαδερμικές. Χορήγηση απ’ ευθείας στο στομάχι και κυρίως ενδείκνυνται για μακρόχρονη σίτιση σε περιστατικά κατ’ οίκον (mobile). Συχνή περιποίηση (ξέπλυμα με νερό) προς αποφυγή βουλώματος Συχνή περιποίηση στο σημείο τής στομίας

Χορήγηση τεχνητής εντερικής διατροφής Νηστιδοστομία: Συνεχής στάγδην έγχυση Διότι η νήστιδα δεν έχει την αποθηκευτική ικανότητα του στομάχου με αποτέλεσμα ο μεγάλος όγκος χορηγούμενος γρήγορα να κάνει διάρροια. Απαραίτητη η χρήση αντλίας. Διότι γίνεται πολύ πιο ακριβής έλεγχος του ρυθμού χορήγησης και αποφεύγονται λάθη τα οποία οδηγούν σε διάρροιες. Απαραίτητα ο ρυθμός να ξεκινάει αργά (20ml/ώρα) και να αυξάνεται σταδιακά (20ml/ώρα ανά ημέρα) και όχι πάνω από 80-100ml/ώρα ανάλογα με τις ανοχές του ασθενή.

Γαστροστομίες: Χορήγηση τεχνητής εντερικής διατροφής Συνεχής στάγδην έγχυση Χρησιμοποιείται κυρίως σε ασθενείς που είναι κλινήρεις Σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο εισρόφησης Σε ασθενείς με διαταραχές στο άδειασμα του στομάχου Σε ασθενείς που παρουσιάζουν διάρροιες με την χορήγηση κατά bolus Διακεκομμένη σίτιση (σίτιση κατά bolus). Κυρίως σε ασθενείς περιπατητικούς, και που έχουν καλή λειτουργία του στομάχου (αδειάζει σωστά το στομάχι) και δεν κάνουν διάρροιες. Επίσης είναι καλό για παιδιά και νέους. Μίμηση της κανονικής διατροφής Δίνει την δυνατότητα στον ασθενή να κινείται και να εργάζεται κτλ.

Τεχνικές Χορήγησης Διατροφής μέσω καθετήρα Μικρή διάρκεια Μεγάλη διάρκεια Ρινικοί καθετήρες Διαδερμικοί καθετήρες τυφλή ή ενδοσκοπική τοποθέτηση ενδοσκοπική τοποθέτηση χειρουργική τοποθέτηση γαστρικός Δωδ/κός ή νηστιδικός γαστρικός γαστρο- δωδ/κος/ νηστιδικός νηστιδικός

ΕΠΑΡΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΓΑΣΤΡΕΝΤΕΡΙΚΗΣ ΟΔΟΥ? ΝΑΙ ΟΧΙ ΕΝΤΕΡΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ ΠΑΡΕΝΤΕΡΙΚΗ ΣΙΤΙΣΗ Μικρής διάρκειας Μικρής διάρκειας Μεγάλης διάρκειας Μεγάλης διάρκειας Ρινο -γαστρικός -δωδ/κος -νηστιδικός - Ολική κεντρική παρεντερική σίτιση -Μερική παρεντερική σίτιση περιφερικώς -Γαστροστομία -Νηστιδοστομία

Η ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΝΤΕΡΙΚΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΕ ΣΟΒΑΡΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΡΑΥΜΑ

Άσχετα με την οδό και την τεχνική τοποθέτησης η εντερική σίτιση, έχει θετικά αποτελέσματα σε σοβαρές ασθένειες, αν αρχίσει το γρηγορότερο δυνατό, μόλις ο ασθενής είναι αιμοδυναμικά σταθερός. Μολονότι ο ακριβής χρόνος έναρξης ΕΔ είναι αμφιλεγόμενος, από την κλινική εμπειρία η σίτιση μέσα στις πρώτες 36 ώρες από την εισαγωγή στο νοσοκομείο είναι το κρίσιμο σημείο…

παρέχει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά υποστηρίζει τις μεταβολικές λειτουργίες του ΓΕΣ αμβλύνει την αύξηση των ορμονών του μεταβολικού στρες ενισχύει την λειτουργία του βλεννογονικού φραγμού υποστηρίζει τις ενδοκρινικές και ανοσολογικές λειτουργίες του ΓΕΣ

Πρόληψη των οξέων ελκών από stress Άμβλυνση της υπερμεταβολικής απάντησης στο τραύμα Προώθηση της κυτταρικής και χημικής ανοσίας Βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων

Έλκη από stress γαστρικό οξύ  το σημείο- κλειδί η εντερική σίτιση μπορεί να προστατέψει από την ανάπτυξη των ελκών με: Αύξηση του γαστρικού pΗ Αύξηση των επιπέδων κυτταροπροστατευτικών προσταγλαδινών Προμήθεια υποστρωμάτων ενέργειας στο γαστρικό βλεννογόνο Αύξηση ροής αίματος στο βλεννογόνο Προαγωγή της έκκρισης βλέννης

Αποτελέσματα της υπερμεταβολικής απάντησης στο τραύμα η πρώιμη εντερική σίτιση συνδέεται με: μία μείωση στην έκκριση των καταβολικών ορμονών ομαλοποίηση της έκκρισης της ινσουλίνης μειωμένες συγκεντρώσεις γλουκαγόνης μείωση της απέκκρισης κατεχολαμινών στα ούρα Μηχανισμός: μείωση της απελευθέρωσης της κυτοκίνης στο τραύμα  

Αποτελέσματα της πρώιμης εντερικής σίτισης στα σηπτικά επεισόδια οι μηχανισμοί για την μείωση των σηπτικών επιπλοκών με εντερική σίτιση είναι άγνωστοι μικρότερη συχνότητα επιπλοκών σε ασθενείς με νηστιδική σίτιση συγκριτικά με ασθενείς με παρεντερική μελέτες σε ζώα με σύνθετη εντερική δίαιτα: η βακτηριακή μετατόπιση βακτηρίων από τον αυλό του εντέρου προς τους μεσεντέριους λεμφαδένες μειώθηκε σε ελάχιστα επίπεδα

Βελτιωμένα κλινικά αποτελέσματα Διατήρηση της ακεραιότητας του βλεννογόνου του ΓEΣ Λιγότερα σηπτικά επεισόδια Βελτίωση του ανοσοποιητικού συστήματος Λιγότερες μέρες νοσηλείας (και ειδικά εντατικής νοσηλείας) Διατήρηση του σωματικού βάρους και της άλιπης μάζας σώματος Βελτίωση των διατροφικών βιοχημικών παραμέτρων Βελτίωση της επιβίωσης

Επιπλοκές τεχνητής εντερικής διατροφής Συνηθισμένες επιπλοκές Διάρροια Ρυθμός χορήγησης - Κυρίως σε ασθενείς που έχουν μείνει ασίτιστοι (εντερικά) για πάνω από 3 ημέρες είναι απαραίτητο να ξεκινάν με χαμηλό ρυθμό χορήγησης (20ml/hr). Σταδιακή αύξηση του ρυθμού χορήγησης (20ml/ημέρα) εξαρτάται από την ανοχή του ασθενή. Μέχρι να σταθεροποιηθεί ο ρυθμός κανονικά δεν αλλάζουμε διάλυμα. Δεν αλλάζουμε συγχρόνως είδος διαλύματος και ρυθμό χορήγησης. Ωσμωτικότητα: Συνήθως τα διαλύματα μεγαλύτερης ωσμωτικότητας πρέπει να χορηγούνται μετά από διαλύματα μικρής ωσμωτικότητας. Επίσης πρέπει να προσέχουμε το ρυθμό χορήγησης Φάρμακα Διαταραχές στην χλωρίδα του εντέρου λόγω αντιβίωσης Εξ αιτία δυσκοιλιότητας (διάρροια από διαφυγή) Δυσαπορρόφηση λίπους ή πρωτεΐνης (φλεγμονή του εντέρου, ατροφία του εντέρου (ασιτία, κοιλιοκάκη), αλλεργία στην τροφή, δυσλειτουργία του παγκρέατος ή της χοληδόχου κύστης), ακτινική εντερίτιδα

Επιπλοκές τεχνητής εντερικής διατροφής Αντιμετώπιση Διάρροια Μείωση του ρυθμού χορήγησης Αλλαγή του διαλύματος σε διάλυμα με χαμηλότερη ωσμωτικότητα Έλεγχος του ασθενή (διότι μπορεί η διάρροια να οφείλεται σε άλλους παράγοντες π.χ. δυσκοιλιότητα, γαστρεντερίτιδα , ίωση κτλ.) Χορήγηση διαλύματος με ίνες Αναθεώρηση της φαρμακευτικής αγωγής Έλεγχος ισοζυγίου νερού και ηλεκτρολυτών για πρόληψη αφυδάτωσης

Επιπλοκές τεχνητής εντερικής διατροφής Συνηθισμένες επιπλοκές Εμετός Ρυθμός χορήγησης - Όταν ο ρυθμός χορήγησης είναι υψηλός σε συνδυασμό με κακό άδειασμα του στομάχου ο ασθενής μπορεί να κάνει εμετό. Ο εμετός μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνος διότι αυξάνει τον κίνδυνο εισρόφησης. Σε περιπτώσεις παρατεταμένων εμετών είναι απαραίτητη η διακοπή της εντερικής διατροφής. Σε αυτές τις περιπτώσεις δεν ενδείκνυται. Βούλωμα καθετήρα Οφείλεται σε κακή περιποίηση ή χορήγηση φαρμάκων ή όξινων διαλυμάτων μαζί με έτοιμα διαλύματα χωρίς το απαραίτητο ξέπλυμα του καθετήρα .

Επιπλοκές τεχνητής εντερικής διατροφής Πιό σπάνιες επιπλοκές Εισρόφηση Ρυθμός χορήγησης. Κακό άδειασμα του στομάχου . Κακή θέση κατά την διάρκεια σίτισης. Αντιμετώπιση Επιτήρηση στο υπόλειμμα του στομάχου και ανάλογη ρύθμιση του ρυθμού χορήγησης Απ’ ευθείας χορήγηση στη νήστιδα Σωστή θέση του ασθενή κατά την σίτιση Μεταβολικές επιπλοκές Διαταραχές του σακχάρου Ηλεκτρολυτικές διαταραχές Διαταραχές στο ισοζύγιο νερού

Πως φτιάχνεται η εντερική τροφή ? Συστατικά Εντερικής Διατροφής Σογιέλαιο, Ηλιέλαιο, Ιχθυέλαιο, Έλαιο Κανόλα, MCT Πρωτεΐνη γάλακτος, σόγιας υδρολυμένη πρωτεΐνη, αμινοξέα Νερό, Βιταμίνες, Ηλεκτρο- λύτες, Ιχνοστοιχεία Σόγια, βρώμη, κυταρίνη,ανθεκτικό άμυλο, Ινουλίνη ,κόμμι γκουαρ κ.α Μαλτοδεξτρίνη, Άμυλο, Φρουκτόζη, Σακχαρόζη Η Εντερική Διατροφή περιέχει απαραίτητα συστατικά για τις ιδιαίτερες ανάγκες των ασθενών.

ΑΣΘΕΝΗΣ Λειτουργικό ΓΕ ; Κανονική λειτουργία Διαταραχή πέψης και ΟΧΙ Λειτουργικό ΓΕ ; PN Κανονική λειτουργία Διαταραχή πέψης και απορρόφησης Μεταβολισμός ; Παθολογικά αλλαγμένος Φυσιολογικός Standard δίαιτες Ειδικές δίαιτες Ολιγοπεπτιδικές δίαιτες