ΙΝΔΙΑΝΙΚΕΣ ΦΥΛΕΣ

Με την ονομασία Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής πριν την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15ου αιώνα. Με την ίδια ονομασία αποκαλούνται μέχρι και σήμερα ορισμένες εθνικές μειονότητες, των οποίων οι ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς. Ορισμένοι από αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι σήμερα ένα ομαδικό τρόπο ζωής σε μεγαλύτερες κοινότητες, ακόμα και πόλεις, με πολιτική οργάνωση.

Η ονομασία προέρχεται από την πεποίθηση του Κολόμβου ότι έφτασε στην Ινδία, ενώ στην πραγματικότητα είχε φτάσει στην Αμερική και ότι οι κάτοικοι που συνάντησε είναι Ινδοί. Με την εισβολή από την Ευρώπη εξαπλώθηκαν επιδημίες, όπως η ευλογιά, ο τύφος, η ιλαρά κι η διφθερίτιδα, οι οποίες αφάνισαν έως και 110 εκατομμύρια ιθαγενών της Αμερικής

Η ινδιάνικη μουσική στη βόρειο Αμερική ήταν μονοφωνική αλλά υπήρχαν και εξαιρέσεις. Τα όργανα που είχαν ήταν κυρίως τύμπανα , κουδουνίστρες και φλογέρες. Οι κουδουνίστρες ήταν σκαλιστές και με ζωγραφιές. Τα τύμπανα ήταν από σκαλιστό ξύλο και δέρμα ζώου. Το τύμπανο ήταν πολύ βασικό στοιχείο της μουσικής τους,γιατί θεωρούσαν ότι ο χτύπος του ήταν ο χτύπος της καρδιάς της μητέρας γης. Υπήρχαν πολλών ειδών τύμπανα : το τύμπανο του χεριού ( σαν ντέφι ) , το τύμπανο του νερού και το τύμπανο του πολέμου. Τα τύμπανα ήταν διαφόρων μεγεθών,που εξαρτιόταν από τη κουλτούρα της κάθε ομάδας.

Ο κύκλος είχε σημαντική σημασία όπως ο ήλιος και το φεγγάρι Ο κύκλος είχε σημαντική σημασία όπως ο ήλιος και το φεγγάρι. Πολλά από τα αντικείμενα των Ινδιάνων είχαν κυκλικό σχήμα. Αλλά και η προσευχή τους , καθώς και οι οικισμοί ( ομάδες ) που έκαναν ήταν σε κυκλικό σχήμα . Τα τύμπανα και οι κουδουνίστρες ήταν κρουστά και ήταν το βασικό στοιχείο για την μουσική των πρώτων Ινδιάνων Επίσης είχαν τις φλογέρες ή φλάουτα, τα οποία ήταν χειροποίητα και σκαλιστά αλλά τα χρησιμοποιούσαν λιγότερο από τα τύμπανα. Οι άντρες έπαιζαν φλάουτα για να κάνουν καντάδα στις γυναίκες ή να συμπαρασταθούν σε φίλους τους που περνούσαν δύσκολες στιγμές.

Ένα άλλο όργανο της μουσικής των Ινδιάνων, όπου είναι και το σημαντικότερο ήταν η ανθρώπινη φωνή. Το τραγούδι ήταν η καρδιά των παραδόσεων των πρώτων εθνών. Το κάθε τραγούδι είχε αρχικό ιδιοκτήτη και άνηκε σε μια ομάδα, κοινωνία , φυλή, ιεροτελεστία,τελετή ή μεμονωμένα. Τα τραγούδια αυτά μπορούσαν να αγοραστούν και τότε ο αρχικός ιδιοκτήτης το μάθαινε στον αγοραστή.Ακόμα και σήμερα τραγουδιούνται πολλά παραδοσιακά τραγούδια των Ινδιάνων από διάφορα συγκροτήματα.

Οι ιθαγενείς λατρεύουν τους θεούς τους πολύ διαφορετικά από εμάς Οι ιθαγενείς λατρεύουν τους θεούς τους πολύ διαφορετικά από εμάς.Ένας τρόπος λατρείας τους ιδίως μετά από ένα πόλεμο ήταν να μαζεύονται όλοι γύρω από μια μεγάλη φωτιά.Τότε άρχιζαν να παίζουν τύμπανα και ακολούθως τα υπόλοιπα όργανα.Αφού έτρωγαν, χόρευαν γύρω από την φωτιά ως ένδειξη ευγνωμοσύνης προς τον Θεό τους.Στο τέλος ο αρχηγός της φυλής (που ήταν και ο σοφότερος)έλεγε ένα επίλογο προς τους πολεμιστές και έλεγε την προσευχή.

Οι ινδιάνοι είχαν και μεγάλη σχέση με τα ζώα, αφού αυτό τους δίδασκε και η θρησκεία τους: Το πουλί ήταν ο αγγελιοφόρος των Θεών. Η Κουκουβάγια ήταν γενικά σύμβολο σοφίας. Το φίδι ήταν σύμβολο του ήλιου και του χρόνου όπως επίσης και της αιωνιότητας.

ΜΟΪΚΑΝΟΙ Οι Μοϊκανοί είναι μια φυλή ερυθρόδερμων που ζούσαν στην περιοχή της Κοιλάδας Χάντσον την περίοδο που ήρθαν σε πρώτη επαφή με τους Ευρωπαίους το 1609. Κατά τα επόμενα εκατό χρόνια, επικρατούσαν εντάσεις μεταξύ των Μοϊκανών και των Μοχόκ, ενώ κι οι Ευρωπαίοι ανάγκασαν τη φυλή των Μοϊκανών να μεταναστεύσει προς τα ανατολικά κι έτσι πολλοί εγκαταστάθηκαν στην περιοχή που αργότερα έγινε η πόλη Στόκμπριτζ.Αν και πολέμησαν με το μέρος των Αμερικανών αποίκων τόσο στον πόλεμο μεταξύ Γάλλων και Ινδιάνων όσο και στην Αμερικανική Επανάσταση, οι Μοϊκανοί έχασαν τη γη που κατείχαν και αναγκάστηκαν να μετακινηθούν προς τα δυτικά, αρχικά στο Στόκμπριτζ της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του 1780 κι έπειτα στην κομητεία Σαβάνο του Ουϊσκόνσιν στις δεκαετίες του 1820 και 1830.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!! ΔΑΜΙΑΝΗ ΚΟΥΜΕΝΗ 8/2/2016