ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ ( ) Μεταξύ του 726 και 843 η βυζαντινή αυτοκρατορία ταράχτηκε από μια θεολογική σύγκρουση, που έμεινε γνωστή στην ιστορία με το όνομα «Εικονομαχία» ή «εικονοκλαστική κρίση». Η εικονοκλαστική σύγκρουση περιστράφηκε γύρω από την ορθότητα ή μή της χρήσης των εικόνων στο πλαίσιο της λατρείας Άρχισε το 726 με την καταστροφή της εικόνας του Χριστού που βρισκόταν στη Χαλκή Πύλη του Παλατιού και την απαγόρευση της λατρείας των εικόνων από τον αυτοκράτορα Λέοντα Γ’ Ίσαυρο. Έληξε το 843 με τη σύνοδο, όπου με παρέμβαση της αυτοκράτειρας Θεοδώρας αποφασίστηκε η αναστήλωση των εικόνων. (Θρίαμβος Ορθοδοξίας – Εορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή Νηστειών ) Η περίοδος αυτή είχε βαθιές πολιτικές και κοινωνικές επιπτώσεις και άφησε ανεξίτηλα ίχνη στην καλλιτεχνική παραγωγή.
Η Εικονομαχία επηρέασε βαθύτατα την τέχνη Καταργούνται οι παραστάσεις του Χριστού, της Παναγίας και των αγίων Διατηρούνται μόνο οι παραστάσεις των αυτοκρατόρων Στην κόγχη της αψίδας παριστάνεται τώρα ο σταυρός (Μερικά μνημεία διέσωσαν ψηφιδωτό σταυρό που αντικατέστησε τον παλαιότερο διάκοσμο της αψίδας (π.Χ. Ναός Κοίμησης Θεοτόκου στη Νίκαια, Αγία Ειρήνη στην Κωνσταντινούπολη, Αγία Σοφία στη Θεσσαλονίκη) Υιοθετούνται μοτίβα γεωμετρικά, φυτικά, και ζωόμορφα Ανεικονικές διακοσμήσεις σώζονται στην Καππαδοκία, στην Κύπρο, στα νησιά της Ελλάδας (Νάξος, Κρήτη, Ρόδος…)
ΕΙΚΟΝΟΜΑΧΙΑ Νίκαια. Κοίμηση Θεοτόκου.(8ος αι.)
Κωνσταντινούπολη. Αγία Ειρήνη (μετά το 740)
Θεσσαλονίκη. Αγία Σοφία ( )
Καππαδοκία, Elmali Kilise
Καππαδοκία, Karagedik Kilise
Καππαδοκία, St. Barbara
Καππαδοκία, St. Basil