ΕΙΔΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΣΘΕΝΩΝ

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΑΝΑΠΝΕΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ  Βαρείς καπνιστές, παχύσαρκοι, άσθμα, Χ.Α.Π., περιοριστικές νόσοι (κύφωση, πνευμονική ίνωση), πνευμονική εμβολή  Αν το επιτρέπει η επέμβαση, προτιμάται περιοχική αναισθησία  Πιθανή αναβολή επέμβασης ως τη βελτίωση του αναπνευστικού: ασκήσεις, φαρμακευτική αγωγή, διακοπή καπνίσματος, κινητοποίηση εκκρίσεων, θεραπεία λοιμώξεων  Προσοχή σε βρογχόσπασμο, υποξαιμία, υπερ/υποκαπνία  Έντονη παρότρυνση για βαθιά εισπνοή και βήχα  Επιλογή κατάλληλης μάσκας Ο 2 (Venturi, προσοχή στο υποξικό ερέθισμα)  Ιδιαίτερη προσοχή σε επεμβάσεις θώρακα-κοιλιάς (μικρές αλλαγές θέσης για την ανακούφιση του πόνου) και στη χορήγηση αναλγητικών

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΡΔΙΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ  Ο.Ε.Μ., αρρυθμίες, συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, πνευμονικό οίδημα  Αν το επιτρέπει η επέμβαση, προτιμάται περιοχική αναισθησία  Πιθανή αναβολή επέμβασης ως τη βελτίωση του καρδιαγγειακού: ιστορικό πρόσφατου Ο.Ε.Μ., ρύθμιση υπέρτασης  Προεγχειρητικός έλεγχος: εκτίμηση ισχαιμίας / ανεπάρκειας  Ανάγκη εξειδικευμένου monitoring: Κ.Φ.Π., καθετήρας πνευμονικής αρτηρίας  Ανάγκη προετοιμασίας ειδικών φαρμάκων: αγγειοδραστικά (αδρεναλίνη, ντοπαμίνη κλπ.)

ΓΗΡΙΑΤΡΙΚΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ  Σημαντική ανομοιομορφία κλινικής βαρύτητας  Αναπνευστικά προβλήματα (εμφύσημα, Χ.Α.Π.)  Μείωση μεταβολισμού: υπολειπόμενη δράση αναισθητικών φαρμάκων, καθυστέρηση αφύπνισης, αυξημένη πιθανότητα παρενεργειών από άλλα φάρμακα  Καρδιαγγειακά προβλήματα: υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια, ισχαιμική νόσος  Νεφρολογικά προβλήματα: κίνδυνος υπερφόρτωσης με υγρά, προσεκτική παρακολούθηση διούρησης  Συχνές επιπλοκές: διαταραχές επιπέδου συνείδησης, διέγερση, υποθερμία, υπερ/υπογλυκαιμία

ΠΑΙΔΙΑΤΡΙΚΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ  Συχνά εμφανίζουν έντονη διέγερση (10-15%) λόγω πόνου ή ανοίκειου περιβάλλοντος και απαιτούν συνεχή παρακολούθηση  Αναπνευστικά προβλήματα - ιδιαίτερα επικίνδυνα: - υψηλή συχνότητα αναπνευστικής καταστολής (παρακολούθηση βάθους-ρυθμού αναπνοής), - ταχεία εμφάνιση υποξαιμίας (χαμηλές εφεδρείες), - υψηλός κίνδυνος απόφραξης μετά από Ω.Ρ.Λ. επεμβάσεις  Υψηλός κίνδυνος υποθερμίας (λόγω συγκριτικά μεγάλης επιφάνειας σώματος)  Μεγάλη προσοχή για μετεγχειρητική αιμορραγία (απότομη μείωση του όγκου αίματος)  Ανάγκη ειδικής αραίωσης φαρμάκων – εξασφάλισης ειδικού μεγέθους υλικού για το χειρισμό του αεραγωγού

ΠΑΧΥΣΑΡΚΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ  Σημαντική τάση αύξησης αριθμού τους  Αναπνευστικά προβλήματα: επιδείνωση ανάλογη του βαθμού παχυσαρκίας, ταχεία εμφάνιση υποξαιμίας  Καρδιαγγειακά προβλήματα: υπέρταση, καρδιακή ανεπάρκεια, θρομβοεμβολή  Λιπώδης ιστός: - αποθήκευση φαρμάκων αναισθησίας και ανακατανομή στην κυκλοφορία: υπολειπόμενη δράση - κίνδυνος άπνοιας, - μειωμένες ανάγκες στη χορήγηση υγρών (χαμηλή περιεκτικότητα λιπώδους ιστού σε νερό)  Πιθανή δυσκολία χειρισμού αεραγωγού, εφαρμογής μηχανικού αερισμού, αυξημένος κίνδυνος λοιμώξεων

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ ΝΕΦΡΟΥ  Ηλεκτρολυτικές διαταραχές (τακτική παρακολούθηση): - υπερκαλιαιμία (>6,5mEq/L): προσοχή στο Η.Κ.Γ. (αρρυθμίες) και χορήγηση ασβεστίου ΙV (δρα ανταγωνιστικά), - οξέωση (pH<7,34): χορήγηση διττανθρακικού νατρίου, - υπεργλυκαιμία (γλυκόζη ορού >250mg/dL): χορήγηση κρυσταλλικής ινσουλίνης (σε συνδυασμό με amp dextrose 15-50% βοηθά στην αντιμετώπιση της υπερκαλιαιμίας)  Υπέρταση και πόνος λόγω τομής  Έλεγχος νεφρικής λειτουργίας: - ανουρία (έλλειψη όγκου υγρών), - πολυουρία (μαννιτόλη/διουρητικά), - ξαφνική διακοπή ούρησης (απόφραξη ουροκαθετήρα), - προοδευτική μείωση αποβαλλόμενων ούρων (θρόμβωση νεφρικών αγγείων)

ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ  50% ασθενών με διαβήτη θα χρειαστούν κάποια στιγμή χειρουργείο (διαβητικές επιπλοκές)  Νεφροπάθεια, νευροπάθεια, παθήσεις καρδιάς-αγγείων  Τακτικός έλεγχος γλυκόζης αίματος: ανάλογα τον τύπο επέμβασης και την ανταπόκριση του ασθενή  Πρόληψη υπεργλυκαιμίας: χορήγηση ινσουλίνης ταχείας δράσης IV, SC  Πρόληψη υπογλυκαιμίας, καταβολισμού πρωτεϊνών, κετοξέωσης  Κίνδυνος μεταβολικής οξέωσης (προσεκτική χορήγηση υγρών), ηλεκτρολυτικών διαταραχών (υπερκαλιαιμία)  Κίνδυνος αναπνευστικής οξέωσης (παρότρυνση για βαθιά εισπνοή και βήχα)

ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ  Πλήθος φυσιολογικών μεταβολών: αύξηση ενδαγγειακού όγκου 35%, καρδιακής συχνότητας 15%, αναπνεόμενου όγκου 40%  Πίεση μήτρας στο στομάχι: πιθανή αναγωγή, υψηλός κίνδυνος εισρόφησης, ταχεία εισαγωγή ΕΔ.Τ. σωλήνα (χρήση σκολίνης, οδηγού)  Αναβολή κατά το δυνατό επέμβασης κατά το πρώτο τρίμηνο κύησης (κίνδυνος για το έμβρυο λόγω έκθεσης στα αναισθητικά)  Αναισθησία: προτιμάται περιοχική, επί γενικής η πεντοθάλη  Προστασία από ακτινοβολία