«Οι Αρχές της διαφοροποιημένης παιδαγωγικής στο Νηπιαγωγείο»

Αιτίες διαφορών ανάμεσα στους μαθητές Αιτίες διαφορών ανάμεσα στους μαθητές Διαφορές όσον αφορά τη γνωστική ικανότητα: – Αντίληψης (τι μπορεί να διδαχθεί σε μαθητές με αναπηρίες, π.χ. με προβλήματα όρασης ή ακοής) – Χρονικό διάστημα που ο μαθητής μένει συγκεντρωμένος – Μνήμη – Σκέψη και γλώσσα Διαφορές στις προϋπάρχουσες γνώσεις – οικογενειακό περιβάλλον (λεξιλόγιο, σύστημα αξιών, γνώσεις) Η διαφορετικότητα του χαρακτήρα, κάνει τους μαθητές να διαφέρουν και: – στον τρόπο που μαθαίνουν – στα κίνητρα – στη συμπεριφορά – στα ενδιαφέροντα – στο ημισφαίριο του εγκεφάλου που κυριαρχεί 7 είδη νοημοσύνης: Γλωσσική/Λεκτική Λογική/Μαθηματική Οπτική Σωματική/Κιναισθητική Μουσική Διαπροσωπική Ενδοπροσωπική Το εθνοτικό υπόβαθρο Το φύλο

“Για την επίτευξη μιας δίκαιης αξιολόγησης τίθεται σε όλους η ίδια εργασία: σκαρφαλώστε στο δέντρο»

Ως διαφοροποιημένη διδασκαλία ορίζεται η διδακτική προσέγγιση σύμφωνα με την οποία οι εκπαιδευτικοί δίνοντας απόλυτη προτεραιότητα στην ετοιμότητα, τα ενδιαφέροντα και το μαθησιακό προφίλ κάθε μαθητή ή μικρών ομάδων μαθητών:  σχεδιάζουν προγράμματα,  επιλέγουν διδακτικές μεθοδολογίες, στρατηγικές και διδακτικά μέσα και  οργανώνουν μαθησιακές δραστηριότητες που ανταποκρίνονται στις διαφορετικές ανάγκες τους.

Η Διαφοροποιημένη παιδαγωγική προσέγγιση Αποδέχεται ως «πλεονέκτημα»-και όχι ως εμπόδιο – τις ποικίλες οικογενειακές και κοινωνικοπολιτισμικές εμπειρίες των μικρών παιδιών Αντιμετωπίζει τα παιδιά κε διαφορετικά μαθησιακά προφίλ ως παιδιά ικανά να μαθαίνουν με διαφορετικούς τρόπους – και όχι ως παιδιά περιορισμένων ικανοτήτων Αξιοποιεί τις διαφορετικές εμπειρίες των παιδιών στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής διαδικασίας και τους δίνει την ευκαιρία να τις μοιραστούν με τους άλλους, εξασφαλίζοντας οφέλη για όλους

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΟΥΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΟΥΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

1. Το περιεχόμενο: αφορά αυτό που το Πρόγραμμα Σπουδών προτείνει να προσεγγίσουν τα παιδιά (γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις) και μπορεί να επιτευχθεί όταν διαφορετικές ομάδες εργασίας ασχολούνται με διαφορετικές πτυχές ενός θέματος, μιας έννοιας, ενός γνωστικού αντικειμένου.

2. Τη διαδικασία: αφορά τη μεθοδολογία και το είδος των δραστηριοτήτων που επιλέγονται για την προσέγγιση κάποιου περιεχομένου. Πρέπει να εξασφαλίζεται μια ισορροπία ανάμεσα σε δραστηριότητες που προτείνονται από τους εκπαιδευτικούς και δραστηριότητες που επιλέγονται από τα παιδιά. Διαφοροποίηση στη διαδικασία μπορεί να επιτευχθεί όταν οι εκπαιδευτικοί α) σχεδιάζουν εναλλακτικές δραστηριότητες με βάση τα ενδιαφέροντα, την ετοιμότητα και το μαθησιακό προφίλ των παιδιών της τάξης β) εξασφαλίζουν στα παιδιά διαφορετικά εργαλεία για την υλοποίηση της ίδιας δραστηριότητας και γ) τους δίνουν την ευκαιρία να επιλέξουν τον τρόπο εργασίας τους.

3. Το μαθησιακό περιβάλλον: αφορά τις ευκαιρίες που δίνονται από το περιβάλλον για διαφορετικούς τρόπους εργασίας. Οι εκπαιδευτικοί οργανώνουν την τάξη έτσι ώστε να υποστηρίζεται η συνεργασία αλλά και η ατομική εργασία, να μπορούν τα παιδιά εργαστούν με το δικό τους ρυθμό, να υπάρχουν εναλλακτικές προτάσεις για τα παιδιά που ολοκληρώνουν γρήγορα μια δραστηριότητα κ.ά.

4. Το αποτέλεσμα: αφορά τις ευκαιρίες που παρέχονται στα παιδιά να δείξουν, να εφαρμόσουν ή να παρουσιάσουν αυτά που κατάκτησαν (γνώσεις, δεξιότητες, στάσεις), με εναλλακτικούς τρόπους (π.χ. να ‘γράψουν’ οδηγίες που να περιγράφουν τα βήματα μιας διαδικασίας, να δραματοποιήσουν ή να σχεδιάσουν αυτά την ακολουθία, να περιγράψουν τι πρέπει να γίνει, να φωτογραφήσουν ή να βιντεοσκοπήσουν τα στάδια της διαδικασίας, να δημιουργήσουν και να ‘διαβάσουν’ ένα σχεδιάγραμμα που αναπαριστά συστηματικά τα βήματά της).

ΜΕ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΟ ΠΡΟΦΙΛ

«Είναι δίκαιο αυτό;» Δεν πρέπει να συγχέουμε το δίκαιο με το ίδιο. Όταν σε ένα μαθητή που δυσκολεύεται δίνω μια απλή εργασία που είναι 10% πάνω από τις δυνατότητές του και σε έναν πιο προχωρημένο μαθητή δίνω μια σύνθετη εργασία που είναι 10% πάνω από τις δυνατότητές του, δεν δίνω στον ένα μια εύκολη και στον άλλο μια δύσκολη δουλειά. Δίνω και στους δύο μια δουλειά που θα τους βοηθήσει να εξελιχθούν. Carol Ann Tomlinson

«Είναι εφικτό αυτό;» Οι δάσκαλοι δεν είναι δυνατό να διαφοροποιούμε συνεχώς κάθε στοιχείο της διδασκαλίας μας για κάθε μαθητή. Αυτό θα κατέστρεφε τη δυναμική της τάξης. Είναι όμως απαραίτητο να προσφέρουμε αρκετά συχνά ποικιλία προσεγγίσεων ώστε να καλύπτουμε τις ιδιαίτερες ανάγκες των μαθητών μας όσο περισσότερο γίνεται. Carol Ann Tomlinson

Ας κάνουμε το μάθημα στα μέτρα τους ….

Σας ευχαριστώ

Οι βασικές ικανότητες που προωθεί το νέο πρόγραμμα σπουδών είναι:  Η επικοινωνία  Η δημιουργική και κριτική σκέψη  Η προσωπική ταυτότητα και η αυτονομία  Οι κοινωνικές ικανότητες και οι ικανότητες που σχετίζονται με την ιδιότητα του πολίτη

Δραστηριότητα μεταφοράς πληροφορίας επικοινωνία μέσα κίνηση Συμβολικά συστήματα ήχοι μουσική εικόνες

Τα παιδιά αναπτύσσουν τις κοινωνικές τους ικανότητες όταν: Ενθαρρύνονται να μοιράζονται πλευρές του πολιτισμού τους με τα άλλα παιδιά. Υπεραςπίζονται τη γνώμη τους με επιχειρήματα και είναι ανεκτικοί σε διαφορετικές απόψεις. Αναλαμβάνουν ρόλους σε καθημερινές δραστηριότητες της τάξης). Τα παιδιά αναπτύσσουν τις κοινωνικές τους ικανότητες όταν: Συμμετέχουν σε κοινές προσπάθειες για την επίτευξη ενός στόχου (π.χ. μια κατασκευής…). Προτρέπονται να διαπραγματεύονται μεταξύ τους (π.χ. να λύσουν μια διένεξη, να θέσουν κανόνες λειτουργίας της τάξης ….).

«Όταν οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν διάφορες αυθόρμητες δραστηριότητες των παιδιών όπως η ζωγραφική, οι κατασκευές, τα σχεδιαγράμματα, ο χορός, η κίνηση, το συμβολικό παιχνίδι, ως τρόπους αναπαράστασης και επικοινωνίας, και όχι απλώς ως τρόπους διασκέδασης και έκφρασης, αναδεικνύουν τον επικοινωνιακό τους χαρακτήρα. Ενισχύοντας μάλιστα τέτοιες δραστηριότητες, υποστηρίζουν την ανάπτυξη της επικοινωνιακής ικανότητας των μικρών παιδιών.» (Πρόγραμμα Σπουδών 2011)

Καλή Σχολική Χρονιά