Η ιστορία του πιάνου ξεκινάει στην Padua της Ιταλίας το 1709, στο κατάστημα ενός κατασκευαστή τσέμπαλου, του Bartolomeo di Francesco Cristofori ( ).
Οι πρόγονοι του πιάνου υπήρξαν το κλαβίχορδο και το τσέμπαλο. Το κλαβίχορδο, όργανο πολύ αγαπητό στις αρχές του 18ου αιώνα, εξελίχτηκε από το μονόχορδο του Μεσαίωνα και ήταν όργανο ιδιωτικής χρήσης, καθώς είχε πολύ απαλό άκουσμα, και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε συναυλίες. ΤΣΕΜΠΑΛΟ ΚΛΑΒΙΧΟΡΔΟ
Το παλαιότερο δείγμα τύπου πιάνου κατασκευάστηκε στη Φλωρεντία από τον Μπαρτολομέο Κριστοφόρι, το Ο Κριστοφόρι ονόμασε το όργανο αυτό “gravicembalo col piano e forte” και στόχος του ήταν να ικανοποιήσει την επιθυμία των μουσικών της εποχής του να παίζουν σε μια ευρεία δυναμική γκάμα, από πολύ σιγά ως (πολύ) δυνατά.
Την ιδέα του μηχανισμού του πιάνου του Κριστοφόρι πήρε στη Γερμανία ο Γκότφριντ Ζίλμπερμαν ( Silbermann), που κατασκεύασε το 1726 δύο πιάνα και τα έθεσε υπό την κρίση του Μπάχ (Bach) του οποίου η αρνητική γνώμη οδήγησε σε βελτιώσεις. Σε αυτή την αδυναμία του μηχανισμού, ο Εράρ (Εrard) στη Γαλλία, θα προτείνει το μηχανισμό του διπλού χτυπήματος τον οποίο θα ολοκληρώσει το 1823 και με τον οποίο θα γίνει δυνατό το γρήγορο παίξιμο που οδήγησε στη δεξιοτεχνική εκτέλεση του πιάνου του 19ου και 20ου αιώνα.
Στα μέσα του 19ου αιώνα κατασκευάζονται 3 τύποι πιάνων: Το τραπεζοειδές πιάνο για μικρούς χώρους Το πιάνο με οριζόντιο χορδικό σύστημα (πιάνο με «ουρά») Το πιάνο με κάθετο χορδικό σύστημα (όρθια πιάνα).
Σήμερα το σύγχρονο πιάνο έχει σιδερένιο σκελετό και είναι είτε όρθιο είτε με ουρά. Σε ένα πιάνο υπάρχουν συνήθως 52 λευκά πλήκτρα (από ελεφαντόδοντο ή άσπρο πλαστικό υλικό) και 36 μαύρα πλήκτρα ( είτε από έβενο είτε από μαύρο πλαστικό υλικό). Τα πλήκτρα όταν πιεσθούν, σηκώνουν τα ξύλινα σφυράκια που είναι ντυμένα με μαλακό κετσέ («πνιγέας») και τα οποία στηρίζονται στη χορδή. Η χορδή έτσι μπορεί και ταλαντώνεται ελεύθερα παράγοντας ήχο, ώσπου το πλήκτρο, επιστρέφοντας στην αρχική του θέση, ξαναρίχνει τον πνιγέα.
Τα πεντάλ του πιάνου είναι τα εξής: α) Το πεντάλ «διαρκείας» (Sustaining Pedal), παρατείνει τον ήχο όσο το πατάμε, ακόμα και αν τα δάκτυλα δεν πατούν πια τα πλήκτρα. β) Το πεντάλ Sostenuto, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον εκτελεστή να επιλέξει τους φθόγγους που θέλει να κρατηθούν. γ) Πεντάλ una corda ή σουρντίνα το οποίο μειώνει την κρουστική δύναμή των χορδών (τον ήχο).
Σήμερα που η τεχνολογία έχει εξελιχθεί, ο καθένας έχει τη δυνατότητα να μάθει και να παίξει όποιο είδος πιάνου επιθυμεί: Κλασικό Ηλεκτρικό Ψηφιακό
Με πάνω από 300 χρόνια ιστορίας, το πιάνο έχει αντέξει πιο πολύ από τα περισσότερα μέσα που υπάρχουν σήμερα. Παραμένει ένα από τα πιο δημοφιλή μουσικά όργανα που ακόμα παίζεται από τους μουσικούς όπως ακριβώς τους τελευταίους τρεις αιώνες. Απολαύστε τον ήχο και την ιστορία του σε εικόνες και την μουσική ενός από τους μεγαλύτερους συνθέτες, ο Pyotr Ilyich Tchaikovsky…