Η σύγχρονη παιδαγωγική σκέψη βρίσκεται ανάμεσα σε δύο ρεύματα, της κοινωνικής ανανέωσης και της κοινωνικής συντήρησης. Τα νέα άτομα στη διαδικασία της εκπαίδευσης αυτονομούνται, εξελίσσονται και συμβιβάζονται με νέες γνώσεις και αξίες.

Αυτός ο κόσμος αποτελείται από πλήθος αξιών εθνών γλωσσών συμπεριφορών Πολυπολιτισμικότητά του και χαρακτηρίζεται από την Τα μέλη αυτού του κόσμου αδυνατούν να συνυπάρξουν αρμονικά με άλλους διαφορετικούς λαούς και κουλτούρες διαφόρων ατόμων.

Το εκπαιδευτικό σύστημα επηρεάζεται άμεσα από τον παγκοσμιοποιημένο κόσμο. Α) έρχεται αντιμέτωπο με εθνοπολιτισμικές διαφορετικότητες σε μία κοινωνία πολυπολιστισμική Β) καλείται να διαμορφώσει στάσεις, αξίες και γνώσεις πιο διευρυμένες για την συμβίωση των διαφορετικών ανθρώπων Επομένως, το σχολείο:

Κατά τη δεκαετία του ‘60 συζητήθηκε η εκπαίδευση των παιδιών βασισμένη σε παιδαγωγικές και κοινωνιολογικές θεωρίες. Στα σύγχρονα σχολεία οι μαθητές αποτελούν εθνοπολιτισμικές μειονότητες ή συνυπάρχουν στην τάξη με άλλα παιδιά τέτοιων μειονοτήτων. Η πολυπολιτισμική εκπαίδευση απευθύνεται σε: Α ) σύνολο μαθητών με διαφορετική πολιτισμική προέλευση και διαφορετικό πρόγραμμα. Β) διαφορετικά πολιτισμικά υποσύνολα με ανάλογο ή διαφορετικό πρόγραμμα.

Σύμφωνα με τον Robert Jeffcoate η πολυπολιτισμικότητα αποτελεί α) αντικείμενο μελέτης διαφόρων πολιτισμών και β) μία ενιαία ευρωπαϊκή πολιτική για την εκπαίδευση με στόχο την προετοιμασία όλων των Ευρωπαϊκών μαθητών να ζήσουν σε μία ευρύτερη πολυεθνική Κοινότητα. Απόψεις για την πολυπολιτισμική εκπαίδευση: Ενοποιητική → Ύπαρξη ενός σχολείου σαν το ¨ευρωπαϊκό¨ με ένα κοινό αναλυτικό πρόγραμμα το οποίο θα περιλάμβανε πλήθος από διδακτικές προσεγγίσεις και περιεχόμενα. Διαχωριστική → Ύπαρξη ενός σχολείου βασισμένου σε ξεκάθαρα στοιχεία εθνοπολιτισμικής και θρησκευτικής ταυτότητας, με τη δική του οπτική για τους άλλους πολιτισμούς της Κοινότητας.

Ενοποιητική άποψη → Αλλοίωση των εθνικών ιδιαιτεροτήτων και δημιουργία μια άρχουσας κουλτούρας συμπεριλαμβανομένων των στοιχείων των διαφόρων κουλτούρων. Διαχωριστική άποψη → Δημιουργία προκαταλήψεων και διακρίσεων υπέρ ή σε βάρος εθνοτήτων στο πλαίσιο μια σύγχρονης ευρείας Κοινότητας.

Σύμφωνα με αυτή τη θεώρηση κυριαρχεί ο σεβασμός κάθε κουλτούρας αλλά και κάθε ιδιαίτερης πολιτισμικής ταυτότητας. Η κάθε επιμέρους κοινωνία της Κοινότητας εξελίσσεται, καθώς και τα μέλη της αναπτύσσουν την προσωπικότητά τους ελεύθερα και δέχονται αυτή την πολυπολιτισμικότητα μέσω της εκπαίδευσής τους. Ο όρος «διαπολιτισμικός» φανερώνει την αλληλεπίδραση, την αμοιβαιότητα, την αλληλεγγύη, την κατάρριψη φραγμών. Άποψη των υπουργών Παιδείας της Κοινότητας → Αυτή η πρόταση υπογραμμίζει τη διαπολιτισμική παιδαγωγική, σύμφωνα με την οποία, στην εκπαίδευση κυριαρχεί ο σεβασμός και η αποδοχή του ¨άλλου¨, των συνηθειών του, των αξιών του, των πιστεύω του.

Σφαιρική Απευθύνεται σε όλους τους εκπαιδευτικούς και σε όλους τους μαθητές, σε οποιαδήποτε βαθμίδα σχολείου. Δεκαετία του ΄80 → Θεωρητικοί της ¨μεταφορικής¨ και της ¨μεταμορφωτικής¨ πολυπολιτισμικής εκπαίδευσης Μεταφορική θεώρηση → εκπαίδευση με στόχο την προφύλαξη των πολιτισμών και των ιδιαιτεροτήτων Μεταμορφωτική θεώρηση → εκπαίδευση αποβλέποντας στην ελεύθερη κριτική εξέταση του πολιτισμού του κάθε μαθητή και στην ανάπτυξη του κόσμου όπως τον αναπαριστά ο ίδιος.

Σύμφωνα με τη διδακτική πρακτική το κάθε αναλυτικό πρόγραμμα θα πρέπει να παρέρχεται από αξιολόγηση, διαλογή και επιλογή περιεχομένων, μέσων και μεθόδων διδασκαλίας. Αυτό θα πρέπει να γίνεται με εκπαιδευτικά κριτήρια καθώς και η παιδαγωγική τους αξιοποίηση να γίνεται γνωστή σε όλα τα πολιτισμικά περιβάλλοντα. Αυτή η πολυπολιτισμική παιδαγωγική προσέγγιση δεν επιτρέπει τις διακρίσεις, τους διαχωρισμούς και επομένως, δε γεννούν κάθε είδους πολιτισμικό ρατσισμό.

Συμπεραίνοντας, η εκπαίδευση και ειδικότερα η πολυπολιτισμική έχει τον κυρίαρχο ρόλο στη δημιουργία θετικών στάσεων των μαθητών απέναντι στη διαφορετικότητα και ιδιαιτερότητα διαφόρων κοινωνικών ομάδων και εθνοτήτων.