Κωνσταντίνος μπούτας Σεπτέμβριος 2015 Ε,2
Μονσεράτ Τεμπέλια Το λιοντάρι και το ποντίκι
Λόγα λόγια για το βιβλίο Μια φόρα κι έναν καιρό, που ζούσαν πολλές οικογένειες ζώων, ο βασιλιάς ήταν ένα λιοντάρι. Το βασίλειο ήταν πλούσιο και ο βασιλιάς είχε την καλύτερη σπήλια.
Το λιοντάρι όταν κοιμόταν βρήκε ένα ποντίκι. Το λιοντάρι το ακούμπησε και αναρωτήθηκε τι να είναι αυτό το τόσο μαλακό και τόσο τρυφερό; Και σκέφτεται: εμμμ θα το φάω!!! Μεμιάς το καταπίνει και αμέσως το φτύνει. Τι είναι αυτό; νεύριασε το λιοντάρι… Ωχ ένα ποντίκι!!!
Η γνώμη μου για το βιβλίο Μου άρεσε παρά πολύ.
Ο δικός μου ήρωας ο πράκτορας παρακολούθαγε το λιοντάρι και το ποντίκι κάθε μέρα κάθε νύχτα κάθε απόγευμα και κάθε μεσημέρι. Και μετά ο πράκτορας σκόνταψε και έπεσε στα χέρια του λιονταριού και του ποντικού και μετά τον έφαγα Το λιοντάρι και το ποντίκι μάλωσαν και δεν ήταν πια φίλοι ν.
Τι γίνεται στο τέλος… Στο τέλος το λιοντάρι άφησε στην τύχη του τον κόρακα και γύρισε στο παλάτι. Όταν έφτασε του είπε: «συγνώμη, τώρα μπορούμε να γίνουμε φίλοι; Και το ποντίκι του απαντά: «όχι, όχι!!!» Τότε το λιοντάρι έκλαψε, μετά τον παρακάλεσε για 59 χρόνια και μετά από πενήντα εννέα χρονιά το λιοντάρι και το ποντίκι έγιναν φίλοι για πάντα.
Γράφω ένα διαφορετικό τέλος Το λιοντάρι στο τέλος, μετά από τα 59 χρονιά ξανά μάλωσαν για άλλα 99 χρονιά και μετά έγιναν και πάλι φίλοι… Κι όταν μετά από χρόνια που είχαν γεράσει παρά μα παρά πολύ, είπαν το τελευταίο αντίο.