1 Πρωτεΐνες πλάσματος

2 Προσδιορισμός πρωτεϊνών ορού αλβουμίνη α1 α2 β γ σφαιρίνες α1 α2 β γ σφαιρίνες Πρωτεΐνες ορού Ποσοστό % αλβουμίνη 52-65% (3,5 – 5,5 mg/dl) α1 σφαιρίνες2,5-5,0 % α2 σφαιρίνες7,0 – 13,0 % β σφαιρίνες8,0 – 14,0 % γ σφαιρίνες12 – 22 %

3 Προσδιορισμός πρωτεϊνών Πρωτεΐνες ορού Ποσοστό% όργανο σύνθεσης Αλβουμίνη (λευκωματίνη) Ρύθμιση ωσμωτικής πίεσης στο πλάσμα μεταφορά μορίων π.χ. χολερυθρίνης ήπαρ52-65% (3,5 – 5,5 mg/dl) α1 σφαιρίνεςα1 αντιτρυψίνη (90% των α1 σφαιρινών ) (αναστολέας πρωτεασών) α1 φετοπρωτεΐνη (κύρια πρωτεΐνη πλάσματος εμβρύων) ήπαρ 2,5-5,0 % α2 σφαιρίνεςΣερουλοπλασμίνη (10% των α2 σφαιρινών ) (μεταφορά χαλκού) α2 μακροσφαιρίνη (33% των α2 σφαιρινών ) (αναστολέας πρωτεασών) Απτοσφαιρίνη (33% των α2 σφαιρινών ) (σύνδεση με αιμοσφαιρίνη) ήπαρ 7,0 – 13,0 % β σφαιρίνεςΑιμοπεξίνη (σύνδεση με αίμη) Τρανσφερίνη (μεταφορά σιδήρου) Συμπλήρωμα C3, C4 (λύση μικροοργανισμών, προαγωγή φαγοκυττάρωσης) C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (πρωτεΐνη οξείας φάσης) ήπαρ 8,0 – 14,0 % γ σφαιρίνεςIgG, IgA, IgM, IgD, IgE12 – 22 %

4 Προσδιορισμός πρωτεϊνών Πρωτεΐνες ορού Ποσοστό% όργανο σύνθεσης Αλβουμίνη (λευκωματίνη) Ρύθμιση ωσμωτικής πίεσης στο πλάσμα μεταφορά μορίων π.χ. χολερυθρίνης ήπαρ52-65% (3,5 – 5,5 mg/dl) α1 σφαιρίνεςα1 αντιτρυψίνη (90% των α1 σφαιρινών ) (αναστολέας πρωτεασών) α1 φετοπρωτεΐνη (κύρια πρωτεΐνη πλάσματος εμβρύων) ήπαρ 2,5-5,0 % α2 σφαιρίνεςΣερουλοπλασμίνη (10% των α2 σφαιρινών ) (μεταφορά χαλκού) α2 μακροσφαιρίνη (33% των α2 σφαιρινών ) (αναστολέας πρωτεασών) Απτοσφαιρίνη (33% των α2 σφαιρινών ) (σύνδεση με αιμοσφαιρίνη) ήπαρ 7,0 – 13,0 % β σφαιρίνεςΑιμοπεξίνη (σύνδεση με αίμη) Τρανσφερίνη (μεταφορά σιδήρου) Συμπλήρωμα C3, C4 (λύση μικροοργανισμών, προαγωγή φαγοκυττάρωσης) C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (πρωτεΐνη οξείας φάσης) ήπαρ 8,0 – 14,0 % γ σφαιρίνεςIgG, IgA, IgM, IgD, IgE12 – 22 % Μείωση σε ηπατικές παθήσεις Μείωση σε νεφρικές παθήσεις με απώλεια πρωτεϊνών

5 Προσδιορισμός πρωτεϊνών Πρωτεΐνες ορού Ποσοστό% όργανο σύνθεσης Αλβουμίνη (λευκωματίνη) Ρύθμιση ωσμωτικής πίεσης στο πλάσμα μεταφορά μορίων π.χ. χολερυθρίνης ήπαρ52-65% (3,5 – 5,5 mg/dl) α1 σφαιρίνεςα1 αντιτρυψίνη (90% των α1 σφαιρινών ) (αναστολέας πρωτεασών) α1 φετοπρωτεΐνη (κύρια πρωτεΐνη πλάσματος εμβρύων) ήπαρ 2,5-5,0 % α2 σφαιρίνεςΣερουλοπλασμίνη (10% των α2 σφαιρινών ) (μεταφορά χαλκού) α2 μακροσφαιρίνη (33% των α2 σφαιρινών ) (αναστολέας πρωτεασών) Απτοσφαιρίνη (33% των α2 σφαιρινών ) (σύνδεση με αιμοσφαιρίνη) ήπαρ 7,0 – 13,0 % β σφαιρίνεςΑιμοπεξίνη (σύνδεση με αίμη) Τρανσφερίνη (μεταφορά σιδήρου) Συμπλήρωμα C3, C4 (λύση μικροοργανισμών, προαγωγή φαγοκυττάρωσης) C-αντιδρώσα πρωτεΐνη (πρωτεΐνη οξείας φάσης) ήπαρ 8,0 – 14,0 % γ σφαιρίνεςIgG, IgA, IgM, IgD, IgE12 – 22 % Μείωση σε ηπατικές παθήσεις Μείωση σε νεφρικές παθήσεις με απώλεια πρωτεϊνών ηπατικό καρκίνωμα ασθ. Wilson νεφρωτικό σύνδρομο ενδοαγγειακή αιμοραγία οξεία λοίμωξη πολλαπλό μυέλωμα οξεία λοίμωξη

6 Προσδιορισμοί πρωτεϊνών 1.Προσδιορισμός ολικής πρωτεΐνης 2.Προσδιορισμός αλβουμίνης (λευκωματίνης) 3.Ηλεκτροφόρηση 4.Ανοσολογικοί προσδιορισμοί

7 Προσδιορισμοί πρωτεϊνών Μέθοδοι προσδιορισμού ολικής πρωτεΐνης Μέθοδος Kjeldahl (πρωτεϊνικού αζώτου) Το άζωτο αποτελεί το 15,3% της συνολικής πρωτεΐνης= έχει εγκαταληφθεί 2. Μέτρηση δείκτη διάθλασης - γρήγορη και απλή - κατάλληλη για Cπρωτεΐνης >2,5 g/dL  κατάλληλη για ορό (Cπρωτεΐνης: 6-8 g/dL) ακατάλληλη για ούρα - απαιτεί μια σταγόνα ορού - απαιτεί διαθλασίμετρο - αιμόλυση, λιπαιμία, ίκτερος, αζωθαιμία: επηρεάζουν 3.Προσδιορισμός ειδικού βάρους προσθήκη σταγόνων ορού ή αίματος σε βαθμονομημένα διαλύματα θειικού χαλκού. Η σταγόνα αιωρείται στο διάλυμα όμοιου ειδικού βάρους. 4.Προσδιορισμός απορρόφησης στα 280 nm. Κατάλληλο για άμμεσο προσδιορισμό πρωτεϊνών σε συγκεντρώσεις 0,05 – 1,5 mg/ml - διόρθωση της τιμής λόγω παρουσίας DNA (Α260 nm) Συγκέντρωση πρωτεΐνης (mg/ml) = 1,55 x A280 – 0,76 x A260

8 Προσδιορισμοί πρωτεϊνών Μέθοδοι προσδιορισμού ολικής πρωτεΐνης 5. Θολερομετρική μέθοδος Μέτρηση θολερότητας λόγω μετουσίωσης των πρωτεϊνών με προσθήκη οξέος όπως το τριχλωροοξικό οξύ (Τ.C.A.) ή το σουλφοσαλικυλικό οξύ) - κατάλληλη για ΕΝΥ και ούρα - παρέμβαση από άλλα μόρια που κατακρημνίζονται π.χ. DNA 6. Χρωματομετρική μέθοδος διουρίας Σχηματισμός συμπλόκου ιώδους χρώματος με ιόντα δισθενούς χαλκού σε αλκαλικό περιβάλλον. - κατάλληλη για συγκεντρώσεις από 10 mg/dL - η αιμοσφαιρίνη και η χολερυθρίνη παρεμβαίνουν στη δοκιμασία Χρήση σε αυτόματους αναλυτές 7. Χρωματομετρική μέθοδος Folin – Ciocalteau ( αντιδραστήριο φαινόλης-φωσφοβολφραμικού-φωσφομολυβδαινικού) Προκαλεί την οξείδωση αρωματικών τυροσίνης και ιστιδίνης προς σχηματισμό ένωσης μπλέ χρώματος 8. Χρωματομετρική μέθοδος Lowry - συνδυάζει τις μεθόδους Folin και διουρίας - κατάλληλη για συγκεντρώσεις από 1 mg/dL 9. Χρωματομετρικές μέθοδοι σύζευξης με χρωστικές Amido Black 10B Coomassie Brilliant Blue (Μέθοδος Bradford) → μπλε σύμπλοκο

9 Προσδιορισμοί πρωτεϊνών Μέθοδοι προσδιορισμού αλβουμίνης 1.Ειδική σύνδεση με χρωστικές όπως: κυανό της βρωμοφαινόλης πορτοκαλί του μεθυλίου πράσινο της βρωμοκρεσόλης Μέθοδοι μέτρησης ειδικών πρωτεϊνών 1.Νεφελομετρία με χρήση αντισώματος 1.ELISA 1.RIA

10 Προσδιορισμός ολικών πρωτεϊνών – μέθοδος διουρίας Αρχή: (ιώδες) Α546 nm

11 Προσδιορισμός ολικών πρωτεϊνών και λευκωματίνης Δείγμα: ορός ή πλάσμα με ηπαρίνη ή EDTA Σταθερότητα: 7 μέρες, 4 ο C Αιμόλυση: επηρεάζει (ψευδώς γιατί απορροφά στο ίδιο μήκος κύματος) Χολερυθρίνη: επηρεάζει (ψευδώς γιατί απορροφά στο ίδιο μήκος κύματος) Λιπαιμικά: επηρεάζουν λόγω θολερότητας για τον ίδιο λόγο: αποφεύγεται η μέτρηση μετά από τη λήψη γεύματος με πολλά λίπη Χρήση βρωμοσουλφοφθαλεΐνης τις τελευταίες 24h: ψευδώς (η βρωμοσουλφοφθαλεΐνη χρησιμοποιείται για τον έλεγχο της ηπατικής λειτουργίας)