Το παιχνίδι αποτελεί ενστικτώδη εκδήλωση της εσωτερικής έκφρασης του ανθρώπου, που φανερώνεται με μια ποικιλία κινήσεων και αισθήσεων.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΩΣ ΒΑΣΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ Το παιχνίδι αποτελεί μια βασική δραστηριότητα στη ζωή του παιδιού. Παίζει καθοριστικό ρόλο στη σωματική, την ψυχοσυναισθηματική, την κοινωνική και τη γνωστική του ανάπτυξη. Μέσα από το παιχνίδι το παιδί έχει την δυνατότητα να δράσει ελεύθερα, να ζήσει σε ένα κόσμο φανταστικό που μπορεί να εξουσιάσει, να εκφράσει τα συναισθήματα του, να μάθει τον εαυτό του και τους ανθρώπους γύρω του να εξερευνήσει το περιβάλλον του.

Πιο συγκεκριμένα, το παιχνίδι συμβάλλει στη σωματική ανάπτυξη του παιδιού. Για να μιλήσουμε με ιατρικούς όρους – μπορεί να πεισθείτε πιο εύκολα (!) - με το παιχνίδι η κυκλοφορία του αίματος γίνεται ταχύτερη και ο μεταβολισμός πληρέστερος. Ταυτόχρονα, ενδυναμώνεται το νευρικό σύστημα, ασκείται ο οργανισμός του παιδιού και τελειοποιούνται τα μέλη του σώματος. Βελτιώνεται η μυϊκή δύναμη, η ευκαμψία των αρθρώσεων και του σώματος, η ευλυγισία, η ακρίβεια και η χάρη των κινήσεων, η επιδεξιότητα, η αντοχή στην κόπωση, η ισορροπία κλπ.

ΤΑ ΟΦΕΛΗ ΤΟΥ ΟΜΑΔΙΚΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Σύμφωνα με ειδικούς αθλητικής ψυχολογίας, τα ομαδικά αθλήματα ενθαρρύνουν και ενισχύουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά των παιδιών: Η φιλία. Τα μικρά παιδιά συνήθως, γράφονται σε ομαδικά αθλήματα για να αποκτήσουν νέους φίλους και για να μάθουν κοινωνικές δεξιότητες. Οι έρευνες όμως δείχνουν ότι και τα μεγαλύτερα παιδιά εξακολουθούν να επωφελούνται από τις κοινωνικές πτυχές του ομαδικού αθλήματος. Η συμμετοχή στην ομάδα διδάσκει στα παιδιά πώς να παραβλέπουν ή και να ανέχονται έναν ενοχλητικό συμπαίκτη ή μια ενοχλητική συμπεριφορά. Επίσης μαθαίνουν να στηρίζουν και να ενθαρρύνουν τους συμπαίκτες τους όταν κάτι πάει στραβά και πώς να ξεπερνούν τις δυσκολίες συνεχίζοντας τον αγώνα και το παιχνίδι. Ο σεβασμός. Όταν τα παιδιά συμμετέχουν σε ένα ομαδικό άθλημα, ξοδεύουν αρκετό από το χρόνο τους με τους προπονητές και τους συμπαίκτες τους. Για να λειτουργήσει ομαλά αυτή η συνεύρεση και η συνεργασία των τόσων ατόμων, απαιτείται ένα πράγμα, ο σεβασμός. Το παιδί μαθαίνει να σέβεται και να εκτιμά όχι μόνο τις αποφάσεις του προπονητή του, αλλά να σέβεται και να εκτιμά τους συναθλητές του. Τα παιδιά όταν βρίσκονται σε μία ομάδα δεν είναι παθητικοί δέκτες. Παρατηρούν τα δυνατά στοιχεία και χαρακτηριστικά του κάθε παίκτη και μαθαίνουν να εκτιμούν και να σέβονται τα ταλέντα των άλλων. Ο θετικός και υγιής ανταγωνισμός ενισχύει τη σχέση των μελών της ομάδας και ωθεί το κάθε μέλος να κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Επιπλέον, το παιδί μέσα από την ομάδα μπορεί να νιώσει περήφανο για την επίτευξη των στόχων και να αποκτήσει εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του.

Η εργατικότητα. Οι έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά που συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα, είναι πιο πιθανό να συμμετέχουν και να δουλεύουν πιο πολύ στο σχολείο αλλά και σαν ενήλικες να αποδίδουν καλύτερα στη δουλειά τους. Αυτό συμβαίνει γιατί μέσα από το ομαδικό άθλημα τα παιδιά μαθαίνουν πώς να είναι πειθαρχημένα και πώς να επικεντρώνουν την προσοχή τους σε κάτι, καθώς και πώς να έχουν υπομονή όταν τα πράγματα δυσκολεύουν. Η επιμονή. Η ομάδα διδάσκει στα παιδιά έναν από τους βασικότερους κανόνες: δυστυχώς, δεν γίνεται να κερδίζουμε πάντα στη ζωή. Στα ομαδικά αθλήματα η ήττα, η αδικία και η απογοήτευση είναι μέρος και κομμάτι του παιχνιδιού. Όλα αυτά όμως κάνουν τα παιδιά ακόμα πιο δυνατά καθώς μεγαλώνουν. Τα παιδιά αποκτούν τη δύναμη της θέλησης να κάνουν το καλύτερο που μπορούν, μαθαίνουν να έχουν επιμονή και αντοχή για να ξεπεράσουν τις δύσκολες στιγμές, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι μαθαίνουν να μην εγκαταλείπουν ποτέ τη μάχη. Η αυτοπεποίθηση. Τα ομαδικά αθλήματα αποτελούν ένα σημαντικό εργαλείο ενίσχυσης της αυτοεκτίμησης και της αυτοπεποίθησης των παιδιών. Μέσα από αυτά μαθαίνουν τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητές τους με αποτέλεσμα να ενισχύεται η αυτοπεποίθησή τους. Επίσης μαθαίνουν να έχουν θάρρος και εμπιστοσύνη στον εαυτό τους και αποκτούν βαθύτερες αξίες που μόνο ο αθλητισμός μπορεί να διδάξει.

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ.

 Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι [1]. Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. Για παράδειγμα στην Αρχαία Ελλάδα, ο αθλητισμός στην Αθήνα θεωρούταν κοινωνικό και πολιτισμικό αγαθό και είχε παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα στην Σπάρτη ο αθλητισμός χρησιμοποιούταν για την στρατιωτική εκπαίδευση. Ωστόσο σημαντική είναι η στρωματική διάσταση του αθλητισμού στο πέρασμα του χρόνου. Η γενική τάση ήταν ιδίως τον 18ο και 19ο αιώνα τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα να ασχολούνται με τα «λαικα παιχνίδια» όπως το ποδόσφαιρο, ενώ τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα με τα «ευγενή αθλήματα» όπως ήταν η ιππασία και η ξιφασκία.αθλητικούς αγώνες [1]Αρχαία ΕλλάδαΑθήναΣπάρτη18ο19οποδόσφαιροιππασίαξιφασκία  Αρχίζοντας από το προφανές, η ενασχόληση του παιδιού με κάποιο σπορ από μικρή ηλικία τού μαθαίνει ισορροπία και γενικότερο έλεγχο του σώματός του και βελτιώνει τη φυσική του κατάσταση.

Ο αθλητισμός βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν μέσω της άσκησης φυσικές, τεχνικές καθώς και κοινωνικές δεξιότητες. Έτσι μέσω του αθλητισμού κάνουν φίλους.

Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ.

-Μειώνει τα ποσοστά εμφάνισης καρδιοπάθειας, διαβήτη και παχυσαρκίας στην εφηβεία και στην ενήλικη ζωή -Ενθαρρύνει τα παιδιά να ακολουθήσουν πιο υγιεινό τρόπο ζωής στην ενήλικη ζωή τους -Αντισταθμίζει την μειωμένη δραστηριότητα των παιδιών που περνούν πολλές ώρες κλεισμένα στο σχολείο και στο σπίτι -Προωθεί το ομαδικό πνεύμα και τις κοινωνικές σχέσεις του παιδιού -Μαθαίνει στο παιδί να βάζει και ομαδικούς στόχους - Βοηθάει να αναπτυχθεί η στρατηγική σκέψη -Προσφέρει διασκέδαση και εκτόνωση σε ασφαλές περιβάλλον.

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ  Μερικά από τα παραδοσιακά παιχνίδια της περιοχής μας είναι  Τα πεντόβολα  Το εφτάπετρο  Το κρυφτό  Χαλασμένο τηλέφωνο  Τυφλόμυγα  Βαρελάκια  Κλέφτες και αστυνόμοι  Κολοκυθιά  Τα μήλα

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΣ  Κρυφτό Μετά από κλήρο, ένας παίκτης τα "φυλούσε" (δηλ. μετρούσε μέχρι ένα αριθμό με κλειστά μάτια). Σ' αυτό το χρονικό διάστημα, οι άλλοι παίκτες κρυβόντουσαν. Αυτός που τα φύλαγε είχε σκοπό να βρεί έναν παίκτη. Μόλις τον έβρισκε, τα φύλαγε αυτός.  Κρυφτοτενεκές Παιζόταν σαν το κρυφτό. Στη θέση του παιδιού που φυλάει, ένα παιδί κλωτσά έναν τενεκέ δυνατά και ύστερα τρέχει να τον πιάσει. Μέχρι να γίνει αυτό οι άλλοι κρύβονται και μετά ψάχνει να τους βρει!  Πατώ Είναι ένα ατομικό παιχνίδι.  Ο παίκτης πηδά με κλειστά μάτια, με ένα ή δύο πόδια, ανάλογα με το τετράγωνο στο οποίο πρέπει να πατήσει.Τελειώνοντας κάθε προσπάθεια ρωτά: Πατώ;.Εάν η απάντηση είναι θετική,δηλαδή αν πατα διαχωριστικές γραμμές χάνει και βγαίνει από το παιχνίδι.Αν είναι αρνητική,συνεχίζει έως ότου χάσει.Για κάθε επιτυχημένη προσπάθεια σημειώνεται υπέρ του παίχτη ένας πόντος.

Το Μπιζζζ! Μαζεύονται τα παιδιά και αποφασίζουν ποιος θα τα "φυλάει". Αυτός λοιπόν κάθεται σ' ένα σκαμνί ή στέκει σκυφτός και βάζει το δεξί του χέρι κάτω από την αριστερή του μασχάλη, κρατώντας την παλάμη ανοιχτή προς τα επάνω, ενώ με το αριστερό του χέρι κρατάει κλειστά τα μάτια του. Οι άλλοι παίκτες στέκονται προς τ' αριστερά του και ένας απ' αυτούς τον πλησιάζει, του χτυπάει την ανοιχτή παλάμη και ύστερα απομακρύνεται μαζί με τους άλλους. Όλοι χοροπηδούν γύρω του και στρυφογυρίζουν το δάχτυλο τους φωνάζοντας "Μπιζζ!" όπως κάνει η μέλισσα. Αυτός που τα φυλάει πρέπει να μαντέψει ποιος τον χτύπησε. Αν τον ανακαλύψει, τότε αυτός παίρνει τη θέση του αλλιώς το παιχνίδι συνεχίζεται κατά τον ίδιο τρόπο

ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΣΗΜΕΡΑ

Εκτός από το παιχνίδι με τους πραγματικούς φίλους, υπάρχει και το παιχνίδι με τους φανταστικούς φίλους. Αυτό είναι το ηλεκτρονικό παιχνίδι.

ΘΕΤΙΚΑ &ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΠΑΙΧΝΙΔΙΟΥ  Τα θετικά  Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια είναι διασκεδαστικά και αναπτύσσουν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία.  Βοηθούν το παιδί εξοικειώνεται με την τεχνολογία.  Αυξάνουν την αυτοπεποίθησή του, αφού του δίνουν τη δυνατότητα του ελέγχου.  Αναπτύσσουν την ικανότητα απομνημόνευσης του παιδιού.  Ορισμένα παιχνίδια, που ενσωματώνουν διαφορετικές Γλώσσες, αναδεικνύουν τις ομοιότητες και τις διαφορές μεταξύ των πολιτισμών, δηλαδή αποτελούν χρήσιμα εκπαιδευτικά εργαλεία και μεθόδους ομαλής κοινωνικοποίησης.

 Τα αρνητικά  Η υπερβολική έκθεση σε βίαια βιντεοπαιχνίδια μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνική συμπεριφορά του παιδιού. Μην μπερδεύετε, όμως, τα βίαια παιχνίδια με τα παιχνίδια, για παράδειγμα, στρατηγικής.  Πολλοί πιστεύουν πως τα βιντεοπαιχνίδια μπορούν να προκαλέσουν εθισμό στα παιδιά. Ο εθισμός αυτός είναι πιθανό να οδηγήσει σε προβλήματα υγείας και καταναλωτικής συμπεριφοράς, καθώς και κακή επίδοση στο σχολείο. Βέβαια, για να φτάσει ένα παιδί να εθιστεί, υπεύθυνος θα είναι ο γονιός που δεν ασχολείται και δεν έχει τον έλεγχο του παιδιού του, και όχι το παιχνίδι.  Τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μαζί με την τηλεόραση αποτελούν το δεύτερο παράγοντα πρόκλησης παχυσαρκίας, μετά την κατανάλωση πρόχειρου φαγητού.

Επιδράσεις των videogames στα παιδιά Σ’ αυτό που σχεδόν όλες οι μελέτες συμφωνούν είναι ότι τα videogames συμβάλλουν στην ανάπτυξη και βελτίωση των γνωστικών δεξιοτήτων των παιδιών, και ειδικότερα: την συγκέντρωση της προσοχής την παρατηρητικότητα τον οπτικοκινητικό συντονισμό την δεξιοτεχνία την ικανότητα επίλυσης προβλημάτων την αύξηση των γενικών γνώσεων.

PROJECT Β’ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ: ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΑΣΚΗΣΗ. ΤΙΤΛΟΣ ΘΕΜΑΤΟΣ: ΑΘΛΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΙΧΝΙΔΙ.

ΟΝΟΜΑΤΕΠΩΝΥΜΟ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ: ΒΑΡΣΑΜΙΔΟΥ ΜΑΡΙΑ ΠΕ01

ΜΑΘΗΤΕΣ ΠΟΥ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ: ΜΑΡΙΑ ΑΖΟΥΚΗ ΣΩΤΗΡΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΡΑΝΤΖΟΥΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΜΟΣΧΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΝΤΑΣΙΩΤΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΞΥΡΑΦΑΚΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ