Aesculus hippocastanum Είναι δένδρο πυκνόκομο, πλατύκομο με σταχτοκαστανό κορμό που απολεπίζεται σε λεπτά φύλλα. Αναπτύσσεται σε γόνιμα, βαθιά εδάφη, είναι ημισκιόφυτο και ημιψυχρόβιο είδος και συναντάται στην βόρεια και κεντρική Ελλάδα κατά άτομα. 'Εχει φύλλα σύνθετα, με 5-7 σφηνοειδή φυλάρια σε σχήμα παλάμης. Τα άνθη είναι πολύγαμα, λευκά με ροζ στίγματα και σχηματίζουν κωνικόμορφες εντυπωσιακές φόβες. Ανθίζουν την άνοιξη αλλά και το φθινό-πωρο. Ο καρπός είναι όμοιος με της καστανιάς με απαλά αγκάθια και δυό νεφροειδή πικρά σπέρματα.

Celtis australis Φύλλα: Ωοειδώς λογχοειδη με βάση ασύμμετρη, σφηνοειδή. Κορυφή έντονα απεξυσμένη. Άνθη : Μονογενή ή διγενή σε μακρύ ποδίσκο. Καρπός : Καστανόμαυρη δρύπη σε μακρύ ποδίσκο, σαρκώδης,εύγεστη με σπέρμασφαιρικό λιθώδες με εμβανθύνσεις. Χρήσιμα στοιχεία: Διαρκές ξύλο.(πολύτιμο). Ταχυαυξές (σε άριστα εδάφη το χρόνο). Από τους καρπούς παράγεται αλκοόλη. Συναντιέται σποραδικά.

Rhus cotinus (Χρυσόξυλο) ΦΥΛΛΑ: - Κατ’ εναλλαγήν, απλά, ωοειδή ως στρόγγυλα. -Βάση στρογγυλεμένη ως κολοβή. -Παρυφές λειόχειλες. -Φθινόπωρο: κοκκινωπό χρώμα. ΑΝΘΗ: Πολύγαμα, πρασινόλευκα σε αραιές φόβες στην άκρη των νεαρών βλαστών. ΚΑΡΠΟΣ: Δρύπη καστανή, γυμνή, πιεσμένη πλευρικά. ΧΡΗΣΙΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: -Θάμνος. -Ξύλο χρήσιμο στη βαφή δερμάτων. -Ζώνη Lauretum

Cotinus coggygria

Eucalyptus rostrata Πλατύφυλλο, αειθαλές δένδρο, με γκριζωπό, αρωματικό φύλλωμα το οποίο χρησιμοποιείται και στην ανθοδετική. Είναι φωτόφιλο είδος, με μικρές απαιτήσεις σε νερό. Είναι το πιο ανθεκτικό είδος από τους Ευκάλυπτους, αλλά απαιτεί προστασία από τους παγετούς. Φυτεύεται μεμονωμένα ή σε δενδροστοιχίες. Πολλαπλασιάζεται με σπορά.

Myrtus communis Είναι αειθαλής και πολύκλαδος θάμνος της ζώνης των αειφύλλων πλατυφύλλων με κοκκινοκαστανό φλοιό και αρωματικά βραχύμισχα, λειόχειλα και οξυκόρυφα δερματώδη φύλλα. Τα άνθη είναι αρρενοθήλεα, μακρυπόδισκα, λευκά, μονά με ευχάριστη οσμή και ανθίζουν Μαίο Ιούνιο και Οκτώβριο ενώ ο καρπός είναι μικρός, ραγόμορφος, μελανωπός ή λευκός.

Pistacia lentiscus Θάμνος αειθαλής, αρωματικός, ρητινοφόρος Φύλλα: Σύνθετα, δερματώδη, αρτιόληκτα Άνθη: κίτρινα ή κοκκινωπά Καρπός: Δρύπη Χίος: Δενδρώδης ποικιλία - Χιώτικη μαστίχα

Pistacia lentiscus

Pistacia terebinthus Θάμνος Φυλλοβόλος, ξηροφυτικός Φύλλα: Σύνθετα, δερματώδη, περιττόληκτα Καρπός: Δρύπη κόκκινη Ζώνη φυτοδιάπλασης: αειφύλλων πλατυφύλλων Υπόστρωμα εμβολισμού για Pistacia vera

Pistacia terebinthus

ULMUS Περιλαμβάνει δένδρα φυλλοβόλα και σπάνια θάμνους ημιφυλλοβόλους. ΦΥΛΛΑ: Απλά, κατ’ εναλλαγήν, δίσειρα, αδιαίρετα και παρυφές διπλά πριονωτές και βάση ασύμμετρη. ΑΝΘΗ: Αρρενοθήλεα (αφανή), βγαίνουν νωρίς πριν την έκπτυξη των φύλλων και έχουν χρώμα πορφυρό. ΚΑΡΠΟΣ: Κάρυο που περιβάλλεται από μεμβρανώδες πτερύγιο. ΧΡΗΣΙΜΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: - Ριζικό σύστημα πασσαλώδες – καρδιόριζα - Προσαρμοστικό - Ριζοβλαστάνει και πρεμνοβλαστάνει - Ταχυαυξές μέχρι την ηλικία των 50 – 60 - Είδη ημισκιόφυτα Ulmus campestris (φιλόφωτο) - Αντέχουν σε υγρά και αλατούχα εδάφη - Προσβάλλεται από τον μύκητα(Ceratosystis ulmi), που προκαλεί την γραφίωση της Φτελιάς. Ceratocystis ulmi (Graphium ulmi) - Φυσικά απαντιούνται ως μεμονωμένα άτομα ή συνδενδρίες. - Ενδείκνυται η τεχνητή εγκατάσταση σε μίξη με πλατύφυλλα ή κωνοφόρα. - Συχνά και σε δενδροστοιχίες - Πολυτιμότατο ξύλο

Ulmus campestris ή U.miror ΦΥΛΛΑ: Αντίστροφα ωοειδή ή επιμήκη λογχοειδή με βάση ασύμμετρη, παρυφές διπλά πριονωτές κυρίως προς την κορυφή. Μέγιστο πλάτος στο μέσο ή πιο πάνω. Μίσχος κοντός και ζεύγη νεύρων 7 – 12 και τρίχωμα στις γωνίες των νεύρων. ΑΝΘΗ: Διγενή (αρρενοθήλεα) ΚΑΡΠΟΣ: Κάρυο, που βρίσκεται στο πάνω μέρος μεμβρανώδους πτερυγίου. Το πτερύγιο είναι αντίστροφα ωοειδές περίπου και με ρηχή εντομή στην κορυφή. - Ωριμάζει Απρίλιο – Μάιο ΒΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ: - Γόνιμα εδάφη αλλά αντέχει και σε εδάφη με μεγάλη υγρασία - Lauretum – Castanetum - Σε λόφους – κοίτες ρευμάτων – κοιλάδες – πεδιάδες - Ημισκιόφυτο (καλύτερα όμως σε ανοιχτές θέσεις) Ulmus canescens (η γκριζωπή) Μορφολογικά προσομοιάζει την πεδινή, διαφέρει ως προς τα φύλλα που έχουν τα εξής χαρακτηριστικά: - Είναι ωοειδή ως ελλειψοειδή, με παρυφές έγλυπτα πριονωτές και στην κάτω επιφάνεια με πυκνό σταχτόχρωμο χνούδι. - Νεαροί κλάδοι με πυκνό λευκό χνούδι - Θερμοβιότερο της πεδινής

Ulmus montana ή Ulmus glabra ΦΥΛΛΑ: Μεγάλα ελλειψοειδή ή αντίστροφα ωοειδή με βάση ασσύμετρη και οξεία κορυφή. - Πολλές φορές με 3 κορυφές. - Η πάνω επιφάνεια με τραχεία υφή. - Μίσχος πολύ μικρός, που καλύπτεται από την ασύμμετρη βάση. - Ζεύγη νεύρων 14 – 20. ΚΑΡΠΟΣ: Κάρυο που βρίσκεται στο μέσο ενός μεμβρανώδους πτερυγίου με βαθειά εντομή, μέχρι το σπέρμα. ΖΩΝΗ ΕΞΑΠΛΩΣΗΣ: Castanetum – ή και Fagetum Σε βουνά, βόρεια της Πελοποννήσου. Ulmus pedunculata ή Ulmus effusa ΦΥΛΛΑ: Ελλειψοειδή μέχρι ωοειδή με πολύ ασύμμετρη βάση. Μέγιστο πλάτος στο μέσον. Ζεύγη νεύρων 12 – 19. ΚΑΡΠΟΣ: Κάρυο, στο μέσο στρογγυλού πτερυγίου, με παρυφές πυκνά βλεφαριδωτές και βαθειά εντομή. - Οι ποδίσκοι των καρπών τρέμουν με τον αέρα. Ορεινά Θεσσαλίας – Χαλκιδικής - -Πελοποννήσου Ulmus procera (η ψηλή) - Όμοιο με την πεδινή, με λίγα και χονδρά κλαδιά. ΦΥΛΛΑ: Ωοειδή σχεδόν κυκλικά και ζεύγη νεύρων 10 – 12.

Ulmus parvifolia