ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ : ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ ΠΑΣΤΡΟΥΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΕΙΜΩΝΙΔΗ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ

 ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΡΙΣΗΣ ΧΡΕΟΥΣ : Κρίση χρέους προκύπτει όταν ένα κράτος δεν έχει επαρκές ξένο συνάλλαγμα για να αποπληρώσει το κεφάλαιο ή τους τόκους των υποχρεώσεων του χρέους του  ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΚΡΙΣΕΩΝ ΧΡΕΟΥΣ Βασικά κριτήρια :1) Σοβαρότητα 2) Μέτρα αντιμετώπισης Α. ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΧΡΕΟΣ : ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ Το Κράτος είτε καθυστερεί τις δόσεις του είτε παίρνει άλλο δάνειο ώστε να εξοφλήσει τις ληξιπρόθεσμες οφειλές του Β. ΜΗ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟ : ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΊΝΑΙ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΟ  Γίνεται ξανά αξιόχρεο όταν οι πιστωτές του μειώσουν τις πληρωμές για το κεφάλαιο ή τους τόκους  ΤΡΟΠΟΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ 1) ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ 2) ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ ‘ Η ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ  ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ “ ΚΡΙΣΗΣ ΧΡΕΟΥΣ ” ΓΙΑ ΒΟΡΡΑ ΚΑΙ ΝΟΤΟ  ΒΟΡΡΑΣ : « Απειλή για τη σταθερότητα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος »  ΝΟΤΟΣ : « Κρίση ανάπτυξης »  ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1930 VS ΔΕΚΑΕΤΙΑ Μηχανισμός Δανειοδότησης 2. Ρόλος του Βορρά και των Διεθνών Θεσμών 3. ΄Υπαρξη Ηγεμόνα

 1980 VS 1930 : ‘Y παρξη ηγεμόνα ( ΗΠΑ ) & θεσμικού πλαισίου ( ΔΝΤ, ΠΤ ) για την αντιμετώπιση της κρίσης  ΠΡΙΝ ΤΟ Β΄ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ : Μονομερείς δράσεις και διμερείς λύσεις μέσω διαπραγματεύσεων των δυο πλευρών.  ΜΕΤΑ ΤΟ Β΄ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ : Τριμερείς υποθέσεις με εμπλοκή : a) ΔΙΕΘΝΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ( ΔΝΤ, ΠΤ ) b) ΑΤΥΠΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ( ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΠΑΡΙΣΙΟΥ, ΛΕΣΧΗ ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ) c) ΗΠΑ : δρώντας ως ηγεμόνας στην πίεση διακανονισμού των χρεών 1988 δρώντας συμπληρωματικά έχουμε συμμετοχή και της G-7

 Το κανονιστικό πλαίσιο του εξωτερικού χρέους είναι εντός ενός διευρυμένου πλαισίου για τη χρηματοδότηση του ισοζυγίου πληρωμών ΔΥΟ ΑΡΧΕΣ : 1. Τα κράτη πρέπει να έχουν στη διάθεση τους ένα επαρκές αλλά όχι απεριόριστο ποσό συμπληρωματικής χρηματοδότησης για να αντιμετωπίσουν τα ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών τους 2. Όσοι παρέχουν τη χρηματοδότηση μπορούν να επισυνάψουν όρους στα κεφάλαια που δίνουν για να διασφαλίσουν ότι τα κράτη αποδέκτες θα διορθώσουν τα προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών τους

A. ΔΝΤ  νέος ρόλος ασκώντας πιέσεις σε ιδιωτικές εμπορικές τράπεζες για συνέχιση της παροχής δανείων στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες B. Πιο συχνές συναντήσεις από τις ομάδες πιστωτών ( Λέσχη Παρισιού και Λέσχη Λονδίνου ) C. ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα : παρείχαν δάνεια διαρθρωτικής προσαρμογής σε χρεωμένες λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και μεταβατικές οικονομίες ΔΑΝΕΙΑ  Απαιτητικές προϋποθέσεις 1) Ορθόδοξες φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις 2) Άνοιγμα στο εμπόριο και τις ξένες επενδύσεις

 Οι θεσμοί του Μπρέττον Γούντς συνεργάστηκαν για να βοηθήσουν τις μεταβατικές οικονομίες να κινηθούν προς τις μεταρρυθμίσεις τις αγοράς  ΔΝΤ  Ηγετικό ρόλο 1. Εκτίμηση αγορών χρηματοδότησης 2. Παροχή συμβουλών πολιτικής 3. Όροι για την οικονομική μεταρρύθμιση  ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ a) Παρείχε χρηματοδότηση για υποδομές b) Προσέφερε τεχνική βοήθεια και χρηματοδότηση για : i) Προώθηση της ανάπτυξης κινήτρων στην αγορά ii) Ιδιωτικοποίηση κρατικών μονοπωλίων iii) Νομικό πλαίσιο για τον ανερχόμενο ιδιωτικό τομέα

 Διευρυμένη συμμετοχή στο ΔΝΤ και την ΤΡΑΠΕΖΑ  Περισσότεροι χρεώστες ανταγωνίζονται για τα κεφάλαια τους  Ισχυρισμοί λιγότερο ανεπτυγμένων χωρών για ευμενή αντιμετώπιση των μεταβατικών οικονομιών Λήψη περισσότερων δάνειων, από το ΔΝΤ, από Ρουμανία, Ουγγαρία, Πολωνία αδικαιολόγητα με βάση τα οικονομικά κριτήρια  Φανερή η βαρύτητα των παραγόντων ασφάλειας για τη δανειοδότηση

 Λέσχη του Παρισιού : ημι - θεσμοθετημένη ομάδα πιστωτριών κυβερνήσεων  Λέσχη του Λονδίνου : Όρος που χρησιμοποιείται άτυπα για επιτροπές ιδιωτών πιστωτών, που αποτελείται από τις μεγαλύτερες εμπορικές τράπεζες  Η Λ. Π. δίνει έμφαση σε τρεις βασικές αρχές : 1. Η αρχή της επαπειλούμενης αθέτησης του χρέους έχει ως σκοπό της τον περιορισμό των αιτήσεων για αναδιαπραγμάτευση μόνο στα κράτη με σοβαρή αιτιολογημένη ανάγκη 2. Η αρχή των προϋποθέσεων προκύπτει από την ανησυχία των πιστωτριών κυβερνήσεων για το αν ο χρεώστης θα εξυπηρετήσει τα δάνεια του σύμφωνα με το πρόγραμμα 3. Η αρχή του διαμοιρασμού του βάρους που απαιτεί από όλες τις πιστώτριες κυβερνήσεις να παρέχουν ελάφρυνση ανάλογα με τη δανειοδοτική τους έκθεση απέναντι στη χρεώστρια χώρα

 Υπήρξαν έντονες επικρίσεις στις Λέσχες του Παρισιού και του Λονδίνου από τους Ιστορικούς Δομιστές και πολλές χρεώστριες λιγότερο αναπτυγμένες χώρες 1. Πιστωτές ασκούσαν ασυνήθιστα ισχυρές πιέσεις στη χρεώστρια κυβέρνηση 2. Εμποδίζεται η ανάπτυξη ενιαίου μετώπου και παραβλέπεται η συστημική φύση των κρίσεων χρέους της δεκαετίας του Η έντονη έμφαση που δίνουν στις προϋποθέσεις του ΔΝΤ ως προαπαιτούμενο για τις διαπραγματεύσεις

 ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ  ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ Παρεμβατικοί Φιλελεύθεροι και Ιστορικοί Δομιστές o Υπερδανεισμός χωρίς έλεγχο αξιοπιστίας και της δραστηριότητας των χρεώστριων χωρών o Ευθύνη Βορρά + ΔΝΤ για την υπερχρέωση του Νότου  ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΔΑΝΕΙΖΟΜΕΝΩΝ Ορθόδοξοι Φιλελεύθεροι Απερίσκεπτη συμπεριφορά δανειζόμενων κρατών : 1. Αποφυγή δεσμεύσεων και σκληρών όρων ΔΝΤ  επιλογή εύκολου δρόμου, δανειοδότησης από εμπορικές τράπεζες 2. Η μη συνετή διαχείριση των δανείων στο εσωτερικό των χωρών ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΑΣΙΑΣ - ΝΟΤΙΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ Διαφορετικές οικονομικές πολιτικές στο εσωτερικό των κρατών Υπερτιμημένες συναλλαγματικές ισοτιμίες  φυγή κεφαλαίων από τη Λατινική Αμερική

 ΚΡΙΤΙΚΗ Υπήρχε θέληση για οικονομικές μεταρρυθμίσεις αλλά έλλειψη πολιτικής ικανότητας και στήριξης Αρνητικές επιδράσεις εξωτερικών παραγόντων Τη δεκαετία του 1990 στη χρηματοπιστωτική κρίση επηρεάστηκαν και οι χώρες της Ασίας  ΕΞΑΡΤΗΣΗ ΝΟΤΟΥ ΑΠΌ ΒΟΡΡΑ Ιστορικοί Δομιστές : Κρίσεις χρέους = « παγίδα χρεών » για τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες Λειτουργία και δομή του καπιταλισμού Αδυναμία συγκέντρωσης συναλλάγματος « Ξένη Βοήθεια » ( σκληρά δάνεια ) Υπερβολικές απαιτήσεις ΔΝΤ και Π. Τ  ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

 Κύριοι Δρώντες ΗΠΑ  στηρίζονται στους πολυμερείς θεσμούς για επίλυση προβλημάτων χρέους ΔΝΤ  1) ασκεί επιρροή σε ιδιωτικές τράπεζες και χρεώστριες κυβερνήσεις 2) συντονιστής κρίσης, δεξαμενή συμβουλών, πληροφοριών και προειδοποιήσεων G-7  ασχολούνται με το ζήτημα χρεών και αντικαθιστά την αμερικάνικη ηγεμονία  ΒΑΣΙΚΟΙ ΣΤΟΧΟΙ i) αποτροπή της κατάρρευσης του διεθνούς τραπεζικού και χρηματοπιστωτικού συστήματος ii) αποκατάσταση πρόσβασης χρεωστριών χωρών στις αγορές κεφαλαίου iii) ελαχιστοποίηση οικονομικής αποδιοργάνωσης με σκοπό την αποκατάσταση της οικονομικής μεγέθυνσης

 Δανειοδότηση έκτακτης ανάγκης και ιδιωτικά ‘‘ ακούσια ’’ δάνεια προς τις χρεώστριες χώρες ΗΠΑ, ΔΝΤ και άλλοι πιστωτές παρείχαν βραχυπρόθεσμα δάνεια έκτακτης ανάγκης πχ Μεξικό, Βραζιλία BIS παρείχε περίοδο μεταβατικής χρηματοδότησης στις χώρες Οι ιδιωτικές τράπεζες ακολουθούν ενορχηστρωμένη δανειοδότηση ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΜΕΞΙΚΟΥ ΤΟ Ρεαλιστές : υποστηρίζουν ότι τα κράτη πιστωτές μέσω της λειτουργίας του ΔΝΤ διαχειρίζονται τις κρίσεις χρέους και όχι οι ιδιωτικές τράπεζες και η αγορά - Φιλελεύθεροι : Δίνουν έμφαση στο ρόλο του ΔΝΤ ως διεθνούς θεσμού για την αντιμετώπιση των κρίσεων χρέους ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ Ναι μεν αντιμετώπιση άμεσης κρίσης με τα μέτρα, αλλά  μείωση οικονομικής δραστηριότητας και επενδύσεων, άρα όχι οικονομική μεγέθυνση λόγω μείωσης έκθεσης ιδιωτικών τραπεζών

 Σχέδιο Baker Δράση : 1. Υποτίμηση αφερεγγυότητας των χωρών 2. Απόρριψη της ιδέας οποιασδήποτε άφεσης χρέους 3. Έμφαση σε αναβολή πληρωμών χρέους, πρόνοια για νέα δάνεια και αλλαγή πολιτικών των χωρών Έμφαση του σχεδίου Στρέφει την προσοχή από τη βραχυπρόθεσμη προσαρμογή του ισοζυγίου πληρωμών στη μακροπρόθεσμη διαρθρωτική αλλαγή και οικονομική μεγέθυνση των χωρών  Σχέδιο Brady Πρόταση Σχεδίου : 1) Παραγραφή σε ορισμένα χρέη των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών 2) Αδυναμία του ότι ασχολείται μόνο με χρέη απέναντι σε εμπορικές τράπεζες καθώς υπάρχουν και αυτά προς διεθνείς χρηματοπιστωτικούς θεσμούς και κυβερνήσεις ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΣΧΕΔΙΩΝ Baker : απέρριπτε τη μείωση χρέους Brady: πίστευε ότι ταυτόχρονα με την παράταση αποπληρωμής έπρεπε να γίνει και μείωση του χρέους για να επανέλθει σε πορεία οικονομικής μεγέθυνσης ένα κράτος

 Η Πρωτοβουλία για τις Υπερχρεωμένες Φτωχές Χώρες και η Πολυμερής Πρωτοβουλία για την Ελάφρυνση Χρεών Το σχέδιο αυτό θεσπίστηκε στη σύνοδο της G-7 Σκοπός : Η μείωση χρεών τω δικαιούχων σε ένα διατηρήσιμο επίπεδο ώστε να μπορούν να τα εξυπηρετούν χωρίς να έχουν εκπρόθεσμες οφειλές καθώς και χωρίς να παρεμποδίζεται η οικονομική τους ανάπτυξη Το ΔΝΤ και Τράπεζα αρχικά είχαν αρνηθεί, φοβούμενοι ότι θα χάσουν την αξιοπιστία τους ως θεσμοί  Αναποτελεσματικότητα σχεδίου : επειδή ήταν μία αργή διαδικασία, που δεν είχε τα αναμενόμενα αποτελέσματα και μάλιστα συντηρούσε και, πολλές περιπτώσεις, ενέτεινε την κοινωνική ανισότητα  ξέσπασμα κοινωνίας από μία οργάνωση της κοινωνίας των πολιτών στο Λονδίνο, με τον τίτλο Jubilee 2000

 Τα σχέδια ήταν επιτυχή στους 2 πρώτους στόχους :  Στον πρώτο επειδή ως το 1980 οι τράπεζες δεν ήταν εκτεθειμένες στον κίνδυνο που αντιμετώπιζαν όταν ξέσπασε η κρίση  Στον δεύτερο επειδή οι χρεώστριες χώρες μπόρεσαν να επιστρέψουν στις διεθνείς χρηματαγορές πιο γρήγορα από ότι στην κρίση του 1930  ΑΠΟΨΗ ΘΕΩΡΗΤΙΚΩΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ : Υποστηρίζουν ότι οι δύο πρώτοι στόχοι είναι πιο σημαντικοί και ότι τα σχέδια Baker & Brady ήταν επιτυχημένα  ΑΠΟΨΗ ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΔΟΜΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΩΝ ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ : Θεωρούν ότι ο τρίτος στόχος είναι πιο σημαντικός καθώς και η αποκατάσταση της οικονομικής μεγέθυνσης και κατά τα συνεπεία τα δύο σχέδια ήταν αναποτελεσματικά  ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ : Μία μελέτη συμπεραίνει ότι η μείωση του χρέους από μόνη της δεν είναι επαρκές εργαλείο. Πρέπει να γίνουν και αλλαγές στη δημοσιονομική πολιτική, στη διαφοροποίηση εξαγωγών και στη διαχείριση του δημοσίου χρέους

 Σημαντικό στοιχείο στις κρίσης χρέους τη δεκαετία του 1980 είναι ο κεντρικός ρόλος του ΔΝΤ και της Τράπεζας  Οι κρίσεις χρέους διαχρονικά έχουν μεταβάλλει την σχέση ανάμεσα στους δυο αυτούς θεσμούς καθώς υιοθετήθηκαν νέες αλληλεπικαλυπτόμενες λειτουργίες  Αρμοδιότητες : 1. ΔΝΤ : παροχή βραχυπρόθεσμων δανείων σε οποιαδήποτε χώρα με προβλήματα στο ισοζύγιο πληρωμών 2. Παγκόσμια Τράπεζα : παροχή μακροπρόθεσμων δανείων για ανοικοδόμηση και ανάπτυξη 1960: Η τράπεζα προχώρησε σε μεγάλης κλίμακας δανειοδότηση της Ινδίας για υποστήριξη του ισοζυγίου πληρωμών

1970: 1. Το ΔΝΤ έχει μικρότερη ενασχόληση με τη σταθεροποίηση των συναλλαγματικών ισοτιμιών και οι αρμοδιότητές του περιορίζονται στην παροχή δανείων μετά την κατάρρευση του Breton Woods 2. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 δανείζει μόνο τις χώρες εκείνες που λαμβάνουν δάνεια και από την Τράπεζα 3. Πρέπει να παρέχει δάνεια μόνο για συγκεκριμένους σχεδιασμού έργων « εκτός εξαιρετικών περιπτώσεων »  ΒΑΣΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΛΛΗΛΕΠΙΚΑΛΥΨΗΣ Η κρίση του 1980 : το ΔΝΤ αντιλήφθηκε ότι τα βραχυπρόθεσμα δάνεια που έδινε δεν ήταν κατάλληλα για τις χρεώστριες χώρες επειδή ο χρόνος αποπληρωμής ήταν μικρός και συνεπώς στράφηκε στην έκδοση μεσοπρόθεσμων δανείων διαρθρωτικής προσαρμογής Το ίδιο έκανε και η Τράπεζα η οποία συνειδητοποίησε ότι ούτε τα δικά της μακροπρόθεσμα ήταν κατάλληλα

 Δύσκολο : 1. Η Τράπεζα αποτελείται από 5 θεσμούς και είναι ήδη υπερβολικά μεγάλη για αποτελεσματική διαχείριση 2. Τα αναπτυξιακά ζητήματα είναι ιδιαίτερα πολύπλοκα και χρειάζεται ένα φάσμα θεσμών για να δίνουν συμβουλές και δάνεια 3. Οι αρμοδιότητες του ΔΝΤ και της Τράπεζας είναι πολύ πιο ευρείς από την παροχή δανείων  ΔΝΤ : είχε ηγετικό ρόλο στην αντιμετώπιση του χρέους της Ανατολικής Ευρώπης και της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, χρηματοπιστωτική κρίση της Ασίας  Τράπεζα : έχει συντονίσει τις προσπάθειες για να βοηθήσουν την Αφρική

 Οι ιστορικοί δομιστές θεωρούν ότι οι φιλελεύθεροι οικονομικοί όροι δανειοδότησης από το ΔΝΤ και την Τράπεζα παρεμβαίνουν στην ανάπτυξη των χρεωστριών χωρών και στοχεύουν σε αδικαιολόγητη καταστρατήγηση της κυριαρχίας τους.  Αυτό είναι φανερό διότι τα δάνεια αυτά απαιτούν την αύξηση του της αγοράς και βέβαια τη μείωση του ρόλου του κράτους, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στους πολίτες των χωρών 1. Μείωση μισθών 2. Μείωση δαπανών για κοινωνικές υπηρεσίες 3. Μείωση ενίσχυσης εγχώριων βιομηχανιών  Η τράπεζα προσπάθησε να ελαφρύνει τις συνέπειες που έχουν οι πολιτικές τις στους φτωχούς διατηρώντας παράλληλα τους στόχους της για προώθηση της αποδοτικότητας και της φιλελεύθερης οικονομικής μεγέθυνσης

 Είναι μία από τις εντονότερες χρηματοπιστωτικές κρίσεις που έχουν βιώσει οι οικονομίες στον κόσμο 1. Ανανέωση ροών ιδιωτικών κεφαλαίων προς τις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες μεσαίου εισοδήματος 2. Επενδύσεις χαρτοφυλακίου 3. Αύξηση ξένων επενδύσεων 4. Αύξηση καθαρών ροών ιδιωτικών κεφαλαίων προς 29 ‘‘ αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς ’’  ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΑΣΙΑΣ 1990 Αφετηρία η Ταϊλάνδη 1. Αύξηση ροών κεφαλαίου προς την Ταϊλάνδη 2. Έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και το εκτεταμένο χρέος των τραπεζών τους 3. Εξάρτηση του νομίσματος από το δολάριο λιγότερο ανταγωνιστικές εξαγωγές με μια αύξηση της ΣΙ του δολαρίου 4. Υποτίμηση ταϊλανδέζικου νομίσματος  ξένοι επενδυτές χάνουν τν εμπιστοσύνη τους στο νόμισμα  μαζική μεταστροφή ροών κεφαλαίου Προσφυγή σε ΔΝΤ και Τράπεζα για δάνεια για ενίσχυση του νομίσματος και της οικονομίας

 ΒΑΣΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ 1. Πρόκειται ουσιαστικά για μία “ κρίση λογαριασμών κεφαλαίου ” 2. Τα χρέη σε ιδιώτες και θεσμικούς πιστωτές ήταν σχετικά μικρά 3. Οι εγχώριες τράπεζες και ιδιωτικές εταιρείες είχαν δανειστεί από ξένους πιστωτές 4. Οι ασιατικές κυβερνήσεις έπρεπε να αναπροσαρμόσουν εταιρικά χρέη και να ανασυντάξουν χρεωκοπημένα τραπεζικά συστήματα  Μεταρρυθμίσεις για ενδυνάμωση της “ διεθνής χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής ” διασκέψεις G-7 Νέες δανειοδοτικές υπηρεσίες του ΔΝΤ Στόχοι : Αποτροπή κρίσεων i) Αναγνώριση ευάλωτων χωρών ii) Διαφύλαξη συμμόρφωσης με διεθνή πρότυπα για χρηματοπιστωτίκη σταθερότητα Επίλυση κρίσεων i) Μεταρρύθμιση πολιτικών ΔΝΤ ii) Συμμετοχή ιδιωτικών πιστωτών

 Ορθόδοξοι Φιλελεύθεροι : Υποστηρίζουν ότι ο καλύτερος τρόπος αποφυγής φυγής κεφαλαίων και κερδοσκοπικών επιθέσεων στο νόμισμα είναι η εξάλειψη του ηθικού κινδύνου. Γι αυτό επικρίνουν το ΔΝΤ και την Τράπεζα ότι συντελούν στην ενίσχυση του  Ομάδα που συνδυάζει τον ορθόδοξο και το θεσμικό φιλελευθερισμό : Πιστεύουν ότι είναι σημαντικός ο ρόλος του ΔΝΤ και τη Τράπεζας ώστε να ακολουθούνται από τις χώρες διαφανείς και φιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές. Συμφωνούν στις σκληρές απαιτήσεις ώστε τα κράτη να πειθαρχούνται στους κανόνες της αγοράς  Ομάδα που συνδυάζει τον παρεμβατικό με το θεσμικό φιλελευθερισμό : 1. Οι ανεξέλεγκτες αγορές δεν δίνουν όφελος και επομένως χρειάζονται μέτρα για την προστασία της κοινωνίας 2. Στηρίζουν την ύπαρξη ενός δανειστή ( ΔΝΤ ) ως έσχατο καταφύγιο για ύπαρξη ανάπτυξης και αποδοτικότητας 3. Προτείνουν μεταρρυθμίσεις στη διαφάνεια του ΔΝΤ και ΠΤ, τη λογοδοσία και στις απαιτήσεις των προϋποθέσεων  Ιστορικοί Δομιστές : 1. Πιστεύουν ότι οι κρίσεις είναι συνέπεια της διαφθείρουσας ισχύος του διεθνούς κεφαλαίου 2. Θεωρούν ότι το ΔΝΤ και η ΠΤ είναι μη μεταρρυθμίση και επιδιώκουν την κατάργησή τους

 Φιλελεύθεροι : 1. οι στρατηγικές που ακολουθήθηκαν απέτρεψαν την κατάρρευση του διεθνούς τραπεζικού συστήματος 2. άνοιξαν τις αγορές κεφαλαίων για τις χρεωμένες χώρες 3. ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα είναι ουδέτεροι θεσμοί  Ρεαλιστές και Ιστορικοί Δομιστές : 1. Πολλές θυσίες από τις χρεώστριες χώρες 2. Εξυπηρέτηση αναγκών του διεθνούς κεφαλαίου και επιβάρυνση των αδύναμων ομάδων 3. ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα αγωγοί επιβολής των πολιτικών των ισχυρών χωρών