Νεοφιλελεύθερος μύθος κ παιδική ηλικία Αναπαραστάσεις της παιδικής ηλικίας: γνώση και εξουσία.

Παρουσίαση με θέμα: "Νεοφιλελεύθερος μύθος κ παιδική ηλικία Αναπαραστάσεις της παιδικής ηλικίας: γνώση και εξουσία."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Νεοφιλελεύθερος μύθος κ παιδική ηλικία Αναπαραστάσεις της παιδικής ηλικίας: γνώση και εξουσία

2 Νεοφιλελεύθερο καθεστώς  Η επιτυχία σε αυτό προϋποθέτει μια μορφή κοινωνικοποίησης διαφορετική από τα προηγούμενα μοντέλα ανατροφής  Η ατομική ευημερία συνδέεται με την αυτονομία, έτσι το παιδί γίνεται αντιληπτό ως εταίρος στην κοινωνικοποιητική διαδικασία.  Ισχυροί δεσμοί ανάμεσα στην εικόνα του ικανού παιδιού και αξίες όπως είναι η υπευθυνότητα και η αξιοπιστία

3 Νέα διακυβέρνηση  Έμφαση:  στη «φωνή» των παιδιών,  στο δικαίωμα της επιλογής,  στη συμμετοχή  και άρα στη χαλάρωση του συνόρου που διαχωρίζει τα παιδιά από τους ενήλικες.

4 Δυνατότητες κ περιορισμοί  Η ιδέα του ικανού και συμμετοχικού παιδιού ανοίγει νέες δυνατότητες για τα παιδιά, ενώ ταυτόχρονα διευκολύνει νέες μορφές ελέγχου οι οποίες μεταθέτουν την ευθύνη στα παιδιά

5 Ελευθερία κ έλεγχος  Όχι μόνον η διακυβέρνηση λειτουργεί μέσω της ελευθερίας, αλλά η ατομική ελευθερία είναι μια μορφή ελέγχου και κυριαρχίας πάνω στον εαυτό.  Η υποκειμενικότητα, δηλαδή η σχέση του ατόμου με τον εαυτό του, συγκροτείται από ποικίλες μορφές γνώσης και ενσωματώνεται σε συγκεκριμένες πρακτικές διακυβέρνησης.

6 Τα όρια της αυτονομίας  Η ατομική αυτονομία γίνεται αντιληπτή αποκλειστικά ως το δικαίωμα της επιλογής  Το δικαίωμα της επιλογής και η ενεργητική συμμετοχή των παιδιών νοούνται κυρίως σε σχέση με τον καταναλωτικό κόσμο των αγαθών κ την αγορά εργασίας

7 Εγγενώς ικανό παιδί αλλά ελεγχόμενο...  Το εγγενώς ικανό παιδί συγκροτείται μέσω νεοφιλελεύθερων στρατηγικών που στοχεύουν να αναδείξουν τις ικανότητες των παιδιών για αυτορύθμιση και αυτοδιαχείριση.  Η επένδυση στο μέλλον εξακολουθεί να είναι ένας σημαντικός στόχος της διακυβέρνησης των παιδιών, σήμερα όμως προσφέρεται στα παιδιά ένας ενεργητικός ρόλος στην ανάπτυξη του ατομικού τους ανθρώπινου κεφαλαίου

8 Το παιδί επιχειρηματίας  Η νεοφιλελεύθερη ορθολογικότητα δημιουργεί ανάγκη για αναστοχαστικά και προσαρμοστικά άτομα με επιχειρηματικό πνεύμα.  Άτομα που θα έχουν την ικανότητα να εργάζονται συστηματικά και συνεχώς πάνω στον εαυτό τους.  Αυτό προϋποθέτει ευέλικτες μορφές κοινωνικοποίησης που θα παράγουν «ευέλικες ψυχές», με στόχο την οικονομική επιτυχία.

9 Ναι στην καινοτομία, αλλά σε τι πλαίσιο;  Είναι σημαντικό να σκεφτούμε ότι, η καινοτομία, η ευθύνη, η ενεργητικότητα είναι πολύ σημαντικές ανθρώπινες ιδιότητες, ωστόσο στο πλαίσιο ενός επιχειρηματικού εαυτού όλες αυτές οι ιδιότητες γίνονται στενά αντιληπτές σε άμεση σχέση με τις σχέσεις ανταλλαγής της καπιταλιστικής αγοράς

10 Διακυβέρνηση κ κοινωνική ανισότητα  Το ρίσκο της επιτυχίας ή της αποτυχίας είναι άνισα κατανεμημένο.  Oι κοινωνικές θέσεις (της τάξης, του φύλου, της εθνότητας) δεν έχουν πάψει να επηρεάζουν τις ευκαιρίες και τις προοπτικές ζωής.  Συγκεκριμένα, οι κίνδυνοι κατανέμονται άνισα  Στην κορυφή της πυραμίδας συγκεντρώνεται ο πλούτος και η ασφάλεια ενώ στον πάτο η φτώχεια και οι κίνδυνοι.  Η ευαλωτότητα απέναντι στον κίνδυνο εξακολουθεί να είναι ταξικά προσδιορισμένη

11 Νεοφιλελευθερισμός κ Νέα Κοινωνιολογία  Σε ένα πρώτο επίπεδο δημιουργείται η εντύπωση ότι οι δύο λόγοι συγκλίνουν ιδεολογικά.  Η νέα κοινωνιολογία έχει ως στόχο την ενίσχυση του στάτους των παιδιών μέσω της προώθησης της εικόνας των παιδιών ως «ικανών κοινωνικών δρώντων» που συμμετέχουν στην κοινωνία ως άτομα με δικαιώματα παρά ως μαθητευόμενοι ενήλικες  Αποφυσικοποιεί με την παιδική ηλικία και αμφισβητεί τον βιολογικό ντετερμινισμό της λαϊκής κουλτούρας και της επιστημονικής σκέψης

12 Η διαφορά  Ο νεοφιλελεύθερος λόγος δεν αντιμετωπίζει τα παιδιά ως πραγματικά αυτόνομα και υπεύθυνα άτομα.  Αυτό γίνεται φανερό από την κεντρική αντίφαση που διαπερνά αυτό τον λόγο.  Συγκεκριμένα, ενώ αναγνωρίζεται η δυνατότητα εμπρόθετης δράσης για τα παιδιά, σε ένα δεύτερο επίπεδο τίθεται υπό αίρεση και μετατίθεται στο μέλλον.  Τα παιδιά έχουν μια δυναμική υπόσταση, η οποία όμως για να ενεργοποιηθεί χρειάζεται μια πειθαρχία, και μια καθοδήγηση στο «μοναδικό» και «αληθινό» τόπο της επιχειρηματικότητας και της αγοράς.  Το μέλλον προδιαγράφεται από τις επιταγές της αγοράς, και όχι από τα ίδια τα παιδιά