ΤΡΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ  Εκπαιδευτικό Κεφάλαιο 3.2 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα.

Παρουσίαση με θέμα: "ΤΡΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ  Εκπαιδευτικό Κεφάλαιο 3.2 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΤΡΟΠΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΜΙΑΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ  Εκπαιδευτικό Κεφάλαιο 3.2 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα

2 Τρόπος δημιουργίας μιας συνεργασίας Ένα δίκτυο είναι μια επίσημη ή ανεπίσημη ομάδα ενεργών οργανισμών που δραστηριοποιούνται σε κάποιο συγκεκριμένο πεδίο, επιστημονικό κλάδο ή σε κάποιον τομέα που έχει επιλεγεί για τη δια βίου μάθηση. Η συνεργασία δημιουργείται είτε μέσω μιας διμερούς συμφωνίας ή μιας συμφωνίας μεταξύ πολλών ιδρυμάτων ή οργανισμών από διάφορα Κράτη- μέλη, για την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τον τομέα της δια βίου μάθησης. Η επίσημη συμφωνία διέπει τις σχέσεις εντός του δικτύου συνεργασίας.

3 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Όλα τα ενεργά δίκτυα στον τομέα των LLP (και, ειδικότερα, εκείνα που σχετίζονται με την κινητικότητα), είναι: ΕθνικάΔιακρατικά Πολλαπλών ενδιαφερομένωνΕμπειρογνωμόνων

4 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Εθνικά Δίκτυα Μέρος των δραστηριοτήτων για την προετοιμασία των παρεμβάσεων κινητικότητας λαμβάνουν χώρα σε τοπικό και εθνικό επίπεδο παρέμβασης. Το τοπικό και εθνικό δίκτυο θα πρέπει να παρέχει μια εγγύηση και δέσμευση και την ευθύνη των μερών που το αποτελούν και που είναι απαραίτητα για την επιτυχία της. Ένα εθνικό-τοπικό δίκτυο μπορεί να περιλαμβάνει Νομούς, Επαρχίες, Κοινότητες, Εκπαιδευτικά Κέντρα, Πανεπιστήμια, Σχολές και ιδρύματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οργανισμούς κατάρτισης, Κοινωνικούς εταίρους, σχετικούς συνδέσμους/συλλόγους και επιχειρήσεις.

5 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Διακρατικά Δίκτυα Θα πρέπει να περιλαμβάνει ιδρύματα από τα 27 Κράτη-μέλη της ΕΕ, από την Ισλανδία, το Λιχτενστάιν, τη Νορβηγία και την Τουρκία. Και θα πρέπει να περιλαμβάνει διακρατική συνεργασία με τουλάχιστον δύο ενδιαφερόμενες χώρες, η μία από τις οποίες θα πρέπει να ανήκει στην ΕΕ. Το διακρατικό δίκτυο είναι χρήσιμο για την ανταλλαγή καλών πρακτικών και εμπειριών.

6 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Δίκτυα πολλαπλών ενδιαφερομένων Το δίκτυο συνεργασίας θα πρέπει να αποτελείται από μέλη που εκπροσωπούν διαφορετικά περιβάλλοντα: θεσμικοί φορείς, παραγωγικοί φορείς και φορείς που σχετίζονται με τον συγκεκριμένο τομέα. Η προσέγγιση πολλαπλών ενδιαφερομένων αφορά τόσο τα εθνικά όσο και τα διακρατικά τμήματα ενός δικτύου και μπορεί να επηρεάζει όλες τις φάσεις ενός προγράμματος, από τη μελέτη του περιβάλλοντος και των αναγκών έως την ολοκλήρωση της μαθητείας. Η προσέγγιση πολλαπλών ενδιαφερομένων είναι ιδιαίτερα σημαντική για την επιλογή των τομέων παρέμβασης και των πεδίων δεξιοτήτων που προσδιορίζονται στο πρόγραμμα.

7 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Αρτιότητα γνώσεων Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να μπορούν να παρέχουν συγκεκριμένη εμπειρία και τεχνογνωσία στο δίκτυο για την υλοποίηση του έργου. Αυτό είναι ιδιαιτέρως σημαντικό κατά την επιλογή των ξένων συνεργατών: καθώς ο προσδιορισμός των φορέων που μπορούν να προσφέρουν διάφορες λύσεις για κάποιο δεδομένο επαγγελματικό πρόβλημα ή θέμα αντιπροσωπεύει μια επιπρόσθετη αξία για την παρέμβαση και μια ευκαιρία παρουσίασης μεθοδολογικής και λειτουργικής καινοτομίας.

8 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Δίκτυα και προγράμματα κινητικότητας  ο προτείνων οργανισμός θα πρέπει να διαθέτει ορισμένη εμπειρία όσον αφορά τον σχεδιασμό και της διαχείριση κοινοτικών προγραμμάτων  εντός του δικτύου θα πρέπει να είναι γνωστές οι ρυθμιστικές δεσμεύσεις  οι οργανωτικοί μηχανισμοί που θα ενεργοποιηθούν είναι πολύπλοκοι  οι συνεργαζόμενοι φορείς πρέπει να έχουν τα απαιτούμενα προσόντα για να φέρνουν σε πέρας τις δραστηριότητες του προγράμματος (εκπαιδευτικές και μη)

9 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Η Επιτροπή της ΕΕ, με βάση τις εμπειρίες που έχει αποκομίσει από Προγράμματα όπως το Leonardo da Vinci και από Πρωτοβουλίες όπως η Equal, καθορίζει τέσσερις τυπολογίες:  Τυπολογία αστέρα: αυτό το μοντέλο χαρακτηρίζεται από την παρουσία ενός επικεφαλής – συντονιστή – με εμπειρία και οργανωτικές ικανότητες, ο οποίος θέτει σε λειτουργία την ιδέα του προγράμματος και υποβάλει την πρόταση.  Πρότυπο για συγκεκριμένους σκοπούς: είναι το μοντέλο που ακολουθούν οι συνεργαζόμενοι φορείς. Οι συνεργαζόμενοι φορείς αλληλεπιδρούν ανάλογα με την κάθε περίπτωση και δεν είναι υποχρεωτικό να δημιουργούν πάντοτε μια συνεργασία.

10 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα  Πρότυπο "Internetwork": είναι ίσως το πιο πολύπλοκο μοντέλο διότι περιλαμβάνει επιμέρους μικρο-δίκτυα και χρησιμοποιεί μια συντονιστική δομή που τα συνδέει μεταξύ τους. Αυτή παρέχει ένα σημείο αναφοράς και εγγυάται την αποτελεσματική επικοινωνία μεταξύ των συνεργατών.  Το συνεργατικό πρότυπο, στο οποίο ο κύκλος εργασιών επιτρέπει στους συνεργαζόμενους να αναλαμβάνουν τη θέση του επικεφαλής και να εποπτεύουν την υλοποίηση ενός τμήματος των διαδικασιών.  Το πρότυπο κόμβων: αποτελεί εξέλιξη του προτύπου μορφής αστέρα, αλλά προβλέπει την ισοδύναμη συμμετοχή των συνεργαζόμενων φορέων και ο επικεφαλής φορέας γίνεται απλώς ο φορέας εισηγήσεων και επικοινωνίας του δικτύου.

11 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Ανάλογα με την τυπολογία του προγράμματος, το περιεχόμενο και τις ανάγκες που έχουν προσδιοριστεί θα πρέπει να εξετάζονται:  ποια είναι τα ειδικά απαιτούμενα προσόντα  ποιοι τύποι ιδρυμάτων απαιτούνται για την υλοποίηση της παρέμβασης  ποιοι πόροι δεξιοτήτων χρειάζονται

12 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Σε ένα δίκτυο που έχει δεσμευτεί για την υλοποίηση ενός LLP προγράμματος (και συγκεκριμένα ενός διακρατικού προγράμματος κινητικότητας), οι συνεργάτες που θα επιλεγούν θα πρέπει να διαθέτουν:  Εμπειρία και δεξιότητες στους επιλεγμένους θεματικούς και επαγγελματικούς τομείς  Αντιπροσωπευτικότητα διάφορων θεσμικών περιβαλλόντων  Εμπειρία στην οργάνωση ενεργειών κινητικότητας. Αυτό είναι σημαντικό για τη διοργάνωση των προπαρασκευαστικών δραστηριοτήτων, την υποδοχή των συμμετεχόντων και την κατάρτισή τους  Ικανότητα στην επίτευξη κοινών στόχων και στην ομαδική εργασία  Ικανότητα διαχείρισης του δικού τους προϋπολογισμού σύμφωνα με τους κανόνες της Ευρωπαϊκής κοινότητας  Σωστή εικόνα της περιοχής και αναγνώριση μεταξύ των τοπικών ιδρυμάτων.

13 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Τρόπος δημιουργίας μιας συνεργασίας Μια πρώτη εναλλακτική λύση που θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη: είτε συμμετοχή σε κάποιο προϋπάρχον δίκτυο ή σχηματισμός ενός νέου δικτύου Οι τρόποι εύρεσης συνεργατών ποικίλλουν ανάλογα με τον τύπο του δικτύου διακρατικό ή τοπικό-εθνικό  Στην πρώτη περίπτωση, οι Εθνικές Υπηρεσίες συνιστούν να ανατρέχετε, αρχικά, σε προηγούμενα προγράμματα που έχουν ήδη εκτελεστεί  Στην άλλη περίπτωση, εκείνη της δημιουργίας ενός τοπικού-εθνικού δικτύου, είναι σημαντικό να συγκεντρωθούν επακριβείς γνώσεις για την περιοχή και για τον τομέα αναφοράς

14 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Τα βήματα της δημιουργίας του προγράμματος Οι δραστηριότητες σχεδιασμού: κάθε συνεργάτης θα πρέπει να έχει μια ξεκάθαρη ιδέα για τις διάφορες δραστηριότητες του προγράμματος και για το σε ποιες από αυτές μπορεί να συνεισφέρει. Οι λειτουργίες που θα πρέπει να εκτελεστούν: από την αρχή, κάθε συνεργάτης θα πρέπει να έχει μια ξεκάθαρη ιδέα για τη θέση του μέσα στο πρόγραμμα και για τους στόχους που θα πρέπει να επιτευχθούν. Ο διαθέσιμος προϋπολογισμός: κατά τη δημιουργία οποιουδήποτε προγράμματος, η διαπραγμάτευση για τον προϋπολογισμό αποτελεί θεμελιώδες βήμα και σε ορισμένες περιπτώσεις (οι οποίες δεν αποτελούν κατάλληλα παραδείγματα ορθής πρακτικής) θεωρείται το σημείο έναρξης για τη δημιουργία ενός δικτύου.

15 Εθνικά, διακρατικά και τοπικά δίκτυα Περιεχόμενα  Έννοια του δικτύου διακρατικής συνεργασίας.  Χαρακτηριστικά στοιχεία των δικτύων κινητικότητας.  Οι πιο κοινοί τύποι δικτύων κινητικότητας.  Μακροοικονομικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων στη συνεργασία.  Πρώτα βήματα για τη δημιουργία: αναγνώριση των συνεργατών και διαπραγμάτευση μαζί τους.  Στοιχεία στα οποία θα πρέπει να υπάρχει συμφωνία προκειμένου να δημιουργηθεί το δίκτυο.