Ρατσισμός.

Παρουσίαση με θέμα: "Ρατσισμός."— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 Ρατσισμός

2 Ορισμός Ρατσισμός είναι η διάκριση σε βάρος ατόμων ή κοινωνικών ομάδων, που προσδιορίζονται με βάση τα φυλετικά ή πολιτισμικά τους χαρακτηριστικά , με συνέπεια την ανάπτυξη αισθήματος υπεροχής και ανωτερότητας προς αυτούς.

3 Φαινόμενα φυλετικού ρατσισμού
αρνητική αντιμετώπιση μειονοτήτων, μεταναστών εθνικιστικές αντιλήψεις αναβίωση ναζισμού, φασισμού διακρίσεις βασισμένες στη διαφορετικότητα του χρώματος αντισημητισμός

4 Φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού
θρησκευτικός, ιδεολογικός ρατσισμός ταξικές διακρίσεις επαγγελματικές διακρίσεις (ανώτερα ή κοινωνικά υποδεέστερα επαγγέλματα) αντιμετώπιση των περιθωριακών ή άλλων κοινωνικών ομάδων (ναρκομανείς, αποφυλακισμένοι, φορείς AIDS) σεξισμός (υποτίμηση της γυναίκας) αντιμετώπιση ατόμων με ειδικές ανάγκες αρνητική αντιμετώπιση ατόμων που η εξωτερική τους εμφάνιση αποκλίνει από τα κοινωνικά πρότυπα

5 Αίτια του Ρατσισμού

6 1. Αναπαραγωγή και διαιώνιση στερεοτύπων από το σχολείο και την οικογένεια , εμποτισμός των εύπλαστων νεανικών συνειδήσεων (εξ απαλών ονύχων ) με πνεύμα διακρίσεων

7 2. Η παιδεία με το μη ανθρωπιστικό προσανατολισμό και την ανυπαρξία κριτικής θεώρησης επιτρέπει τον ετεροκαθορισμό των ατόμων μέσω της προπαγάνδας

8 3. Η κρίση των αξιών στη σύγχρονη καταναλωτική κοινωνία , ο διαρκώς αυξανόμενος ατομισμός, το μειωμένο αίσθημα αλληλεγγύης που οδηγούν στην υποτίμηση του Άλλου

9 4. Ο φόβος της πολιτισμικής αφομοίωσης (αντιμετωπίζονται οι μετανάστες ως απειλή για την εθνική ομοιογένεια της χώρας υποδοχής τους).

10 5. Οι επιστημονικοφανείς απόπειρες διαφόρων επιστημόνων να προσδώσουν βιολογικό χαρακτήρα σε κοινωνικές ανισότητες

11 6. Η ανεργία και τα ογκούμενα κοινωνικά προβλήματα καθιστούν εξιλαστήρια θύματα τα άτομα άλλης εθνικότητας. Ως απάντηση πολλοί μετανάστες προκαλούν παθογενή κοινωνική συμπεριφορά και αυτό αναπτύσσει τα ξενοφοβικά σύνδρομα των γηγενών

12 7. Στην πολιτική ο ρατσισμός αποτελεί μέσο αποπροσανατολισμού των πολιτών από άλλα προβλήματα ή προβάλλεται για λόγους ψηφοθηρικούς

13 8. Η συμπλεγματική προσωπικότητα κάποιων ατόμων που κατασκευάζουν υποτιμητικά γνωρίσματα για τους άλλους προκειμένου να κρύψουν τη δική τους ανεπάρκεια ή να αυτοεπιβεβαιωθούν

14 9. Η ανασφάλεια που γεννιέται από την παρουσία του Άλλου προκαλεί στην αρχή επιφύλαξη, αργότερα εχθρότητα και στο τέλος μίσος

15 10. Το γεγονός ότι αυτή η κατάσταση δε μας θίγει αφού εμείς δε θιγόμαστε από το ρατσισμό

16 Συνέπειες του Ρατσισμού

17 Οικονομικές: εκμετάλλευση και αποκλεισμός των αδυνάτων με αποτέλεσμα να μη συνεισφέρουν αυτοί στο κοινωνικό σύνολο

18 Κοινωνικές: δυναμιτίζεται η κοινωνική συνοχή, καλλιεργείται ο ανταγωνισμός και εφαρμόζεται το δίκαιο του ισχυροτέρου Παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, προσβάλλεται και καταρρακώνεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια Η δημιουργία γκέτο για διάφορες ομάδες και η διαβίωσή τους κάτω από άθλιες συνθήκες

19 Ψυχολογικές: εμπέδωση κλίματος φόβου και ανασφάλειας

20 Πνευματικές: Δογματισμός Μονομέρεια Προσήλωση σε στερεότυπα
Πνευματική στασιμότητα

21 Διεθνείς: Υποβάθμιση της ποιότητας ζωής ειδικά στον τρίτο κόσμο
Καχυποψία που δυσχεραίνει την προοπτική συνεργασίας μεταξύ των λαών

22 Τρόποι Αντιμετώπισης

23 Σε ατομικό επίπεδο: Η συνειδητοποίηση του προβλήματος και η ευαισθητοποίηση των ατόμων Η άσκηση αυτοκριτικής και η αυτογνωσία που θα καλλιεργήσει τον αυτοσεβασμό και τον αλληλοσεβασμό

24 Σε κοινωνικό-κρατικό επίπεδο:
1. Η καλλιέργεια της ανθρωπιστικής παιδείας και η παροχή πολυπολιτισμικής αγωγής από το σχολείο. Η ανάδειξη της αξίας του διαλόγου ως μέσου συνεννόησης των ανθρώπων και επίλυσης των μεταξύ τους διαφορών 2. Η προβολή αντιρατσιστικών ιδεολογιών και προτύπων από τα ΜΜΕ 3. Η νομοθετική κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων και υποχρεώσεων για όλους ανεξαιρέτως τους πολίτες 4. Η προώθηση από τους πολιτικούς φορείς συλλογικών δράσεων που χαρακτηρίζουν την «κοινωνία των πολιτών» (κινήματα ειρήνης, αλληλεγγύης και προσφοράς βοήθειας σε λαούς ή κοινωνικές ομάδες που υφίστανται εκμετάλλευση ή διωγμό)

25 Σε διεθνές-οικουμενικό επίπεδο
1. Η συνεργασία των διεθνών οργανισμών (ΟΗΕ, Συμβούλιο Ευρώπης, Διεθνής Αμνηστία, UNESCO) για την επίλυση των διακρατικών διαφορών με τον διάλογο, την ευαισθητοποίηση της ανθρωπότητας σε θέματα ρατσισμού, την επιβολή αυστηρών κυρώσεων σε κράτη ή ομάδες που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και εφαρμόζουν οποιαδήποτε μορφή διακρίσεων στο εσωτερικό τους 2. ενθάρρυνση και διεύρυνση του έργου των μη κυβερνητικών διεθνών οργανώσεων (Γιατροί του Κόσμου, Γιατροί χωρίς Σύνορα, Ερυθρός Σταυρός) οι οποίες αποτελούν το λαμπρότερο παράδειγμα ανθρωπισμού και αλληλεγγύης

26 Μαγκαφάς Μιλτιάδης Μπότης Νικόλαος Φουσέκης Νικόλαος Χαντζής Λάμπρος