Παπαδάκη Αθανασία-Σίντι Φυτσιλή Ευγενία Γιαννή Μυρσίνη-Ειρήνη

Παρουσίαση με θέμα: "Παπαδάκη Αθανασία-Σίντι Φυτσιλή Ευγενία Γιαννή Μυρσίνη-Ειρήνη"— Μεταγράφημα παρουσίασης:

1 ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ «Παρελθόν, παρόν, μέλλον: ανάλυση άρθρων από τη βιβλιογραφία»
Παπαδάκη Αθανασία-Σίντι Φυτσιλή Ευγενία Γιαννή Μυρσίνη-Ειρήνη Φοιτήτριες Ιατρικής σχολής Α.Π.Θ.

2 «12 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΛΑΘΩΝ»
ΘΕΜΑ «12 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΩΝ ΛΑΘΩΝ»

3 ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟΥ Έμφαση στην ασφάλεια του ασθενή
Ανάπτυξη διαγνωστικής τεχνολογίας ΩΣΤΟΣΟ: ΣΥΧΝΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΛΑΘΗ, ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΣΩΣΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΙΑΤΡΩΝ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΩΝ

4 ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ Εξοικείωση με τα συνήθη αίτια διαγνωστικών λαθών
Τεχνικές για σωστή διάγνωση και αποφυγή των σφαλμάτων

5 ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ

6 1. Ρητή περιγραφή των ευρημάτων και πως αυτά επηρεάζουν την κλινική σκέψη
Οι περισσότεροι γιατροί έχουν περιορισμένες γνώσεις περί ευρετικών και των επιπτώσεων τους στη λήψη ιατρικών αποφάσεων Ανάγκη εξοικείωσης με βασικά ευρετικά και επίδρασης τους στη διαγνωστική διαδικασία.

7 Συγκεκριμένα: Ευρετικό διαθεσιμότητας : η διάγνωση γίνεται βάσει προηγούμενων περιστατικών που εύκολα ανακαλούνται στη μνήμη   Ευρετικό αγκύρωσης και πόλωση επιβεβαίωσης : προσκόλληση σε πρόωρη διάγνωση ή συγκεκριμένο σύμπτωμα και έμφαση στις πληροφορίες που υποστηρίζουν αυτή τη διάγνωση. Ευρετικό αντιπροσωπευτικότητας: Κατηγοριοποίηση περιστατικών με βάση την παρουσίαση τυπικών συμπτωμάτων.

8 2. Προώθηση της χρήσης «διαγνωστικών διαλειμμάτων»
2. Προώθηση της χρήσης «διαγνωστικών διαλειμμάτων»  Ανάγκη «διαλείμματος» κατά την εξέταση με σκοπό τον προβληματισμό πάνω στην τρέχουσα επεξεργαζόμενη διάγνωση και τα στοιχειά που την υποστηρίζουν Αποφυγή διάδοσης ενός διαγνωστικού λάθους Ιδιαίτερα χρήσιμο στην αξιολόγηση ασθενών με «καθιερωμένες» διαγνώσεις.

9 3. Εφαρμογή «ιατρικής του χειρότερου σεναρίου»
Συχνά κατά τη διαφορική διάγνωση ενός περιστατικού εξετάζονται τα λιγότερο σοβαρά «σενάρια» καταστροφικά αποτελέσματα σε περίπτωση θανατηφόρας ασθένειας. Αντιμετώπιση: επίκληση των χειρότερων πιθανών διαγνώσεων σε κάθε περιστατικό

10 4. Προώθηση της συστηματικής προσέγγισης σε κοινά προβλήματα
Οι περισσότεροι κλινικοί γιατροί έχουν να αντιμετωπίσουν μικρό αριθμό διαταραχών στις διαφορικές διαγνώσεις μετά την αρχική αξιολόγηση του ασθενή Αντιμετώπιση: προώθηση της συστηματικής προσέγγισης ώστε να ληφθούν υπ‘ όψιν περισσότερες διαγνώσεις.

11 5. Ρωτάμε ¨γιατί¨ Οι εκπαιδευόμενοι δεν εξετάζουν όλες τις περιπτώσεις λεπτομερώς. Όμως το αίτιο για την οξεία παρόξυνση μιας ασθένειας μπορεί να είναι πιο σημαντικό από την υποκείμενη ασθένεια. Αντιμετώπιση: Διερεύνηση σε βάθος κάθε επιδείνωσης

12 6. Διδασκαλία και έμφαση στην αξία της κλινικής εξέτασης
Περισσότερη έμφαση σε εργαστηριακές εξετάσεις παρά στη κλινική εξέταση, η οποία όμως παίζει πρωταρχικό ρόλο για τη σωστή διάγνωση Αντιμετώπιση: παρακολούθηση έμπειρων γιατρών κατά τη διάρκεια της κλινικής άσκησης Άμεση επικοινωνία εκπαιδευόμενων-ασθενών

13 ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ

14 7. Διδασκαλία Μπεϋζιανής θεωρίας
Οι εκπαιδευόμενοι υπερβασίζονται σε διαγνωστικά τεστ για να καταλήξουν σε κάποια διάγνωση πρόωρο και λανθασμένο συμπέρασμα Αντιμετώπιση: χρήση διαγνωστικών και μεταδιαγνωστικών τεστ Αποτέλεσμα: αποφυγή πρόωρης διάγνωσης και συνέχισή της

15 8. Αναγνώριση των αισθημάτων του γιατρού απέναντι στον ασθενή
Κάποιοι γιατροί αγνοούν δεδομένα που προμηνύουν μία δυσοίωνη διάγνωση σε ασθενείς για τους οποίους έχουν κάποια αρνητική εντύπωση Αντιμετώπιση: συζήτηση εκπαιδευτών-εκπαιδευόμενων για τα αισθήματα απέναντι σε ασθενείς και πως αυτά τους επηρεάζουν

16 9. Ανεύρεση δεδομένων που δεν συνάδουν με την προφανή διάγνωση
Συχνά υπάρχουν παραπάνω από μία διαγνώσεις, σπάνιες ή περίπλοκες Αντιμετώπιση: Εξέταση των διαθέσιμων δεδομένων για ανεύρεση στοιχείων που δεν εξηγούνται από την καθιερωμένη διάγνωση

17 10. Να ¨αγκαλιάσουμε¨ το ασυνήθιστο
Στις περισσότερες περιπτώσεις μελετώνται τα συνήθη αίτια μίας νόσου καθυστερήσεις και λάθη σε σπάνιες διαταραχές Αντιμετώπιση: μελέτη ακόμη και της λιγότερο κοινής αιτίας

18 11. Όχι βιασύνη Οι γιατροί αντιμετωπίζουν Μεγάλο φόρτο εργασίας
Πίεση χρόνου Αποτέλεσμα: λάθη στη διάγνωση Αντιμετώπιση: αφιέρωση περισσότερου χρόνου σε κάθε ασθενή

19 12. Παραδοχή των σφαλμάτων
Άποψη φοιτητών ότι οι έμπειροι γιατροί είναι αλάθητοι υπερεκτίμηση των διαγνωστικών ικανοτήτων Αντιμετώπιση: συζήτηση εκπαιδευτικών-εκπαιδευόμενων σχετικά με ιατρικά σφάλματα

20 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΣΤΟΧΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ
Ενημέρωση φοιτητών σχετικά με τα διαγνωστικά λάθη Παρουσίαση των τρόπων αντιμετώπισής τους

21 ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΟΜΕΝΟΥΣ
Καλύτερη αντιμετώπιση ασθενών Λιγότερα διαγνωστικά λάθη-σωστή διάγνωση Ποιότητα εργασίας

22 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΡΘΡΟΥ Συγγραφέας: Robert L. Trowbridge
Όνομα περιοδικού: Medical Teacher Έτος δημοσίευσης: 2006 Τεύχος: 30 Αριθμός σελίδων: