Κατέβασμα παρουσίασης
Η παρουσίαση φορτώνεται. Παρακαλείστε να περιμένετε
ΔημοσίευσεΥγίνος Βενιζέλος Τροποποιήθηκε πριν 8 χρόνια
1
Project A1 Θέμα: Φάρμακα-Πρόληψη-Βιοτεχνολογία-Αθλητισμός
2
ΦΑΡΜΑΚΑ Φάρμακο γενικά ονομάζεται κάθε χημική ουσία ικανή να επηρεάσει την λειτουργία του οργανισμού κάθε εμβίου όντος ή μικροοργανισμού όταν εισέλθει σε αυτόν. Απλούστερα χαρακτηρίζεται κάθε ουσία ή παρασκεύασμα που ανακουφίζει, είτε θεραπεύει, από ασθένειες ή πόνους του ανθρώπινου οργανισμού και γενικότερα αποκαθιστά την ανθρώπινη υγεία. Ορισμός Σύμφωνα με τον ορισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO) φάρμακο χαρακτηρίζεται:Παγκόσμιου Οργανισμού ΥγείαςWHO « Κάθε ουσία ή μίγμα ουσιών, που παράγεται, προσφέρεται προς πώληση, ή παρουσιάζεται για χρήση...στη διάγνωση, στη θεραπεία, στον μετριασμό ή στην πρόληψη νόσου, μη φυσιολογικής φυσικής κατάστασης, ή των συμπτωμάτων τους στον άνθρωπο ή στα ζώα καθώς και για χρήση...στην αποκατάσταση, την διόρθωση, ή την μεταβολή οργανικών λειτουργιών στον άνθρωπο ή τα ζώα ». Εκ του παραπάνω ορισμού [εκκρεμεί παραπομπή], όπως π.χ. τα βότανα. Επίσης ο ορισμός αφορά ουσίες για χρήση σε ανθρώπους και ζώα και όχι για φυτά που αφορούν τελείως άλλη ειδική κατηγορία της Βοτανικής, τα φυτοφάρμακαεκκρεμεί παραπομπήβόταναΒοτανικήςφυτοφάρμακα
3
Ταξινόμηση φαρμάκων Η ταξινόμηση γενικά των διαφόρων φαρμακευτικών προϊόντων ακολουθεί τέσσερις συνήθως κύριες μεθόδους, Χημική: δηλαδή από την χημική ομάδα στην οποία μπορεί αυτά ν΄ ανήκουν, π.χ. αλκαλοειδή, Φαρμακολογική: εκ της φαρμακολογικής τους δράσης, π.χ. αναλγητικά, σπασμολυτικά, αντιμικροβιακά, αναισθητικά, κ.λπ. Θεραπευτική: εκ της θεραπευτικής τους δράσης, π.χ. αντικαταθλιπτικά, ανθελονοσιακά, αγχολυτικά κ.λπ. Σύνθετη: εκ της παθήσεως του λειτουργικού συστήματος ή οργάνου για το οποίο χορηγούνται και του επιδιωκόμενου σκοπού π.χ. αντισηπτικά, αντιχολινεργικά, καθαρτικά, αποχρεμπτικά, βλεννολυτικά κ.λπ. Δευτερευόντως: εκ της μορφής διάθεσής τους προς χρήση ανάλογα της ηλικίας και των δυνατοτήτων του λήπτη, π.χ. δισκία, σκόνη, ταμπλέτες, σταγόνες, υπόθετα, ενέσιμα, οροί, εμβόλια κ.λπ.. Σημειώνεται ότι η φαρμακολογική ταξινόμηση και η θεραπευτική ταξινόμηση των φαρμάκων διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους, με δεδομένο ότι κάποια φάρμακα με διαφορετικό μηχανισμό δράσης μπορεί να παρουσιάσουν ίδιο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Στην Ελλάδα η ταξινόμηση των φαρμακευτικών προϊόντων όπως προσδιορίζεται από τον ΕΟΦ γίνεται με βάση τις παθήσεις των συστημάτων και οργάνων δια των οποίων χορηγούνται αλλά και της δράσης αυτών. Ο σύνθετος αυτός τρόπος ταξινόμησης είναι προσαρμοσμένος με εκείνον της ευρωπαϊκής φαρμακοποιίας και της Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) (W.H.O.).Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) Διάθεση φαρμάκων Σήμερα τα φάρμακα διαθέτονται γενικά στην αγορά ως φαρμακευτικά προϊόντα, όπου ανάλογα με το φαρμακευτικό ιδιοσκεύασμα που κυριαρχεί σε έκαστο ορίζεται από τηνΠαγκόσμια Οργάνωση Υγείας ως απλό ή σύνθετο φάρμακο, έτοιμο προς κυκλοφορία με ειδική ονομασία ή χαρακτηριστική μορφή. Επειδή τα φάρμακα είναι ιδιαίτερα δραστικά, η αλόγιστη χρήση τους μπορεί να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των χρηστών.Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας
4
ΠΡΟΛΗΨΗ Τι είναι η πρόληψη; Με τον όρο πρόληψη εννοούμε την αναζήτηση κάποιας διαταραχής της υγείας μας μέσω ιατρικών και διαγνωστικών εξετάσεων, προτού αυτή ακόμα εκδηλωθεί ή όπως αλλιώς λέμε, προτού αυτή μας "δώσει συμπτώματα". Η πρόληψη είναι ο πιο σύγχρονος και ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αντιμετώπισης των κυριότερων ασθενειών της εποχής μας. Στόχος είναι, οποιαδήποτε αλλαγή, να εντοπίζεται έγκαιρα και να αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά. Με τον τρόπο αυτό μπορούν να αντιμετωπιστούν διάφορες παθολογικές καταστάσεις που προσβάλουν ετησίως εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Τα τελευταία στοιχεία ερευνών αποδεικνύουν ότι ο προληπτικός "προσυμπτωματικός έλεγχος", μειώνει σε μεγάλο βαθμό τους διάφορους προδιαθεσικούς παράγοντες κινδύνου που απειλούν την υγεία μας και οι οποίοι είναι σημαντικό να ελέγχονται τακτικά ώστε να μπορούμε να αντιδράσουμε άμεσα και σε πρώιμο στάδιο. Τι είδη πρόληψης υπάρχουν; Η πρόληψη διακρίνεται σε τρία είδη: Η πρωτογενής Πρόληψη, η οποία περιλαμβάνει όλα τα μέτρα, τα οποία απαιτούνται ώστε να μην εμφανιστεί η πάθηση. Η δευτερογενής Πρόληψη, η οποία ταυτίζεται με τα μέτρα για μία όσο το δυνατόν πιο έγκαιρη διάγνωση μετά την εμφάνιση της πάθησης. Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού, αλλά, δυστυχώς, και πολλοί γιατροί, όταν μιλούν για Πρόληψη, εννοούν τη δευτερογενή Πρόληψη. Η τριτογενής Πρόληψη, η οποία προσπαθεί να μειώσει επιπλοκές και τη σοβαρότητα των συνεπειών μιας πάθησης
5
Χωρίς αμφιβολία, η ουσιαστικότερη και αποτελεσματικότερη Πρόληψη, είναι η Πρωτογενής. Στην προληπτική ιατρική οφείλεται η μεγαλύτερη επιτυχία της πρωτογενούς πρόληψης που είναι η καταπολέμηση σοβαρών λοιμωδών νόσων. Η προληπτική ιατρική ενασχολείται βέβαια και με την έγκαιρη- πρώιμη διάγνωση (δευτερογενή πρόληψη ) που αποσκοπεί στη καλύτερη θεραπεία και έκβαση νοσημάτων τα οποία δεν έχουν ακόμη εκδηλωθεί κλινικά. Σε επίπεδο δευτερογενούς πρόληψης, οι εξετάσεις προ-κλινικού ελέγχου είναι ιδιαίτερα σημαντικές γιατί μπορεί να επιμηκύνουν το χρόνο επιβίωσης, να μειώσουν τις επιπλοκές και συχνά να αυξήσουν την πιθανότητα πλήρους ίασης.
6
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ Ο αθλητισμός είναι η συστηματική σωματική καλλιέργεια και δράση με συγκεκριμένο τρόπο, ειδική μεθοδολογία και παιδαγωγική με σκοπό την ύψιστη σωματική απόδοση, ως επίδοση σε αθλητικούς αγώνες, στο αθλητικό και κοινωνικό γίγνεσθαι [1]. Παράλληλα ο αθλητισμός είναι ένας κοινωνικός θεσμός ο οποίος αντικατοπτρίζει τη δεδομένη κοινωνία και τον πολιτισμό της. Για παράδειγμα στην Αρχαία Ελλάδα, ο αθλητισμός στην Αθήνα θεωρούταν κοινωνικό και πολιτισμικό αγαθό και είχε παιδαγωγικό χαρακτήρα, ενώ αντίθετα στην Σπάρτη ο αθλητισμός χρησιμοποιούταν για την στρατιωτική εκπαίδευση. Ωστόσο σημαντική είναι η στρωματική διάσταση του αθλητισμού στο πέρασμα του χρόνου. Η γενική τάση ήταν ιδίως τον 18ο και 19ο αιώνα τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα να ασχολούνται με τα « λαικα παιχνίδια » όπως το ποδόσφαιρο, ενώ τα ανώτερα κοινωνικά στρώματα με τα « ευγενή αθλήματα » όπως ήταν η ιππασία και η ξιφασκία. αθλητικούς αγώνες [1] Αρχαία Ελλάδα Αθήνα Σπάρτη 18ο 19ο ποδόσφαιρο ιππασία Ο πόθος του Πιερ ντε Κουμπερτέν ήταν να εντάξει τον Αθλητισμό σε μια σφαιρική, παιδαγωγική και ανθρωπιστική προοπτική. Ο αθλητισμός δεν ήταν, κατά την άποψη του, αυτοσκοπός, αλλά ένα μέσο στην υπηρεσία του πολίτη". Πιερ ντε Κουμπερτέν [2]
7
Ωστόσο πρέπει να διαχωριστεί η έννοια της άθλησης από την έννοια της άσκησης. Η άσκηση γίνεται άθληση όταν αποκτάει ανταγωνιστικό χαρακτήρα, για παράδειγμα ένας που τρέχει στο δρόμο κάνει άσκηση, ωστόσο εάν έχει κάποιον αντίπαλο ώστε για το ποιος θα τερματίσει πρώτος ή ακόμα και αν ανταγωνίζεται τον ίδιο του τον εαυτό, με το χρονόμετρο κάνει άθληση. Επίσης πρέπει να προστεθεί και η έννοια, της κίνησης. χρονόμετρο κίνησης Ο αθλητισμός μπορεί να πάρει πέντε μορφές, είτε ως ερασιτεχνικός, είτε ως επαγγελματικός, είτε ως μαζικός αθλητισμός, είτε ως φυσικές δραστηριότητες, είτε με την μορφή των παιχνιδιών. Υπάρχουν τρεις θεωρίες σχετικά με τη γένεση του αθλητισμού: Όλες οι αθλητικές ασκήσεις έχουν λατρευτικές ρίζες (Carl Diem) Οι σωματικές ασκήσεις είναι φυσική συνέπεια των διαδικασιών της εργασίας και της παραγωγής (Μαρξιστική άποψη, Wolfgang, Eichel, Gerhard Lukas)Μαρξιστική άποψη Η άσκηση είναι μια εκδήλωση ενστικτωδών κινήσεων ή παρορμήσεων (Ηθολογία, Konrad Lorenz, David Sanson, Friedrich Eppensteiner)Ηθολογία
8
ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ Βιοτεχνολογία χαρακτηρίζεται η τεχνολογία των βιολογικών διεργασιών με χρήση οργανισμών, των μερών ή των επεξεργασιών τους, για την κατασκευή ή παραγωγή χρήσιμων ή εμπορικά αξιοποιήσιμων ουσιών, καθώς και για την παροχή υπηρεσιών προς όφελος του ανθρώπου.τεχνολογίαβιολογικώνανθρώπου Ο όρος υποδηλώνει ένα ευρύ φάσμα διαδικασιών, από τη χρήση γαιοσκωλήκων για παραγωγή πρωτεΐνης μέχρι την παραγωγή ανθρώπινων γονιδίων, όπως η ορμόνη ανάπτυξης. Στα βιοτεχνολογικά προϊόντα περιλαμβάνονται φαρμακευτικές πρωτεΐνες, τροφές, απορρυπαντικά κ.α., ενώ στις υπηρεσίες περιλαμβάνεται ένα πλήθος εφαρμογών, από τηνεπεξεργασία λυμάτων και αποβλήτων ως την ιατρική διάγνωση, ή τα επιτεύγματα της γονιδιακής θεραπείας.πρωτεΐνηςγονιδίωντροφέςαπορρυπαντικάεπεξεργασία λυμάτωνιατρική διάγνωσηγονιδιακής θεραπείας Αν και ως όρος η βιοτεχνολογία είναι πρόσφατος, ως δραστηριότητα είναι τόσο παλιά όσο και η παραγωγή μπύρας από τη ζύμωση κριθαριού και η παραγωγή ψωμιού πριν 9.000 χρόνια στη Βαβυλώνα. Η σημερινή βιοτεχνολογία αξιοποιεί τα σύγχρονα επιτεύγματα της μοριακής βιολογίας και χρησιμοποιεί ένα πλήθος τεχνικών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται η γενετική μηχανική (ανασυνδυασμένο DNA), μέθοδοι ιστομηχανικής και καλλιεργειών κυττάρων σε μεγάλη κλίμακα, η αλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης κλπ.μπύραςκριθαριούψωμιούΒαβυλώναμοριακής βιολογίαςγενετική μηχανικήανασυνδυασμένο DNAιστομηχανικήςκυττάρωναλυσιδωτή αντίδραση πολυμεράσης
9
Έχει πλήθος εφαρμογών στις επιστήμες υγείας, στην προστασία του περιβάλλοντος (π.χ. χρήση της στη διαχείριση αποβλήτων), στη γεωργία, στην κτηνοτροφία και στη βιομηχανία. Από κοινού με τη βιοϊατρική τεχνολογία, η οποία αφορά την ανάπτυξη τεχνολογιών με εφαρμογές στην ιατρική, η βιοτεχνολογία αποκαλείται ορισμένες φορές βιολογική μηχανική.επιστήμες υγείαςπροστασία του περιβάλλοντοςγεωργίακτηνοτροφίαβιομηχανίαβιοϊατρική τεχνολογίαιατρική Οι ερευνητικές δραστηριότητες του Τμήματος Βιοτεχνολογίας στο ΤΕΙ Λάρισας στην Ελλάδα αναπτύσσονται σε τρεις βασικούς άξονες: α) Λειτουργική Γενομική, β) Βιοποικιλότητα και γ) Βιολειτουργικά μόρια, οι οποίοι διασυνδέονται ως προς συγκεκριμένες δραστηριότητες.
10
ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ Ιστορία Η κολύμβηση εκτιμήθηκε από την αρχαιότητα ως μέσο φυσικής άσκησης και ψυχαγωγίας. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ιδιαίτερα εξοικειωμένοι με την κολυμβητική τέχνη, όπως μαρτυρούν οι αμφορείς και οι τοιχογραφίες του 1600 πΧ που βρέθηκαν. Την περίοδο αυτή κολυμβητές προσθίου και ελευθέρου απεικονίζονται σε αργυρό 'ρητό' των Μυκηνών. Στην Οδύσσεια ο Όμηρος εξυμνεί τις κολυμβητικές ικανότητες του Οδυσσέα ο οποίος, όταν το πλοίο του βυθίστηκε, κατάφερε να φτάσει κολυμπώντας μέχρι το νησί των Φαιάκων. Ωστόσο το άθλημα της κολύμβησης δεν περιλαμβάνονταν στα επίσημα αγωνίσματα των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων.
11
Οι πρώτοι κολυμβητικοί όμιλοι δημιουργούνται στη Μεγάλη Βρετανία το 1837, όπου και ξεκινάνε οι πρώτοι κολυμβητικοί αγώνες. Οι περισσότεροι κολυμβητές κολυμπούσαν την πρόσθια κολύμβηση και διάφορες παραλλαγές της. Η κολύμβηση είναι παρούσα σε όλους τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα αρχικά αγωνίσματα ήταν το ελεύθερο κρόουλ) και το πρόσθιο. Το ύπτιο προστέθηκε στους Αγώνες του 1904. Το 1940 οι κολυμβητές του προσθίου ανακάλυψαν πως μπορούσαν να πάνε πιο γρήγορα κινώντας τα χέρια τους συγχρόνως πίσω από το κεφάλι τους, το οποίο αργότερα εξελίχθηκε στο στυλ της πεταλούδας. Στην Ολυμπιάδα του 1896, το αγώνισμα της κολύμβησης διεξάγεται στη θάλασσα και πιο συγκεκριμένα στον κόλπο της Ζέας, στον Πειραιά και το παρακολουθούν περίπου 40.000 θεατές. Το πρόγραμμα των αγώνων περιελάμβανε τα αγωνίσματα των 100μ, 500μ. και 1.500μ. Πρώτος Ολυμπιονίκης αναδεικνύεται ο Ούγγρος Alfred Hajos. Στην Ολυμπιάδα του Λονδίνου το 1908, το άθλημα της κολύμβησης διεξάγεται σε πισίνα 100μ., ενώ στην Ολυμπιάδα του 1924 στο Παρίσι, οι αγώνες πραγματοποιούνται σε πισίνα 50μ. Στη σύγχρονη Ολυμπιάδα της Αθήνας το 1896, στο άθλημα της κολύμβησης, συμμετείχαν μόνον άνδρες αθλητές, ενώ οι γυναίκες κολυμβήτριες θα εμφανιστούν μετά από 16 χρόνια στους Ολυμπιακούς αγώνες της Στοκχόλμης, το 1912. Οι άντρες και οι γυναίκες αγωνίζονται περίπου στα ίδια αγωνίσματα, με μοναδική διαφορά το κλασσικό αγώνισμα απόστασης όπου για τις γυναίκες είναι 800μ μέτρα και 1.500 για τους άντρες αντίστοιχα. Αγωνίσματα Οι αγώνες γίνονται σε πισίνες των 25 ή 50 μέτρων. Το πρόγραμμα των Ολυμπιακών αγώνων περιλαμβάνει 26 ατομικά αγωνίσματα και 6 σκυταλοδρομίες, για άνδρες και γυναίκες, σε πισίνα 50 μέτρων. Το ελεύθερο, το ύπτιο, το πρόσθιο, η πεταλούδα και η μικτή ατομική, είναι τα ατομικά αγωνίσματα που μαζί με τις σκυταλοδρομίες (ελεύθερο και μικτή ομαδική), είναι τα στυλ της κολύμβησης που περιλαμβάνονται στο επίσημο αγωνιστικό πρόγραμμα.
12
Ελεύθερο Αγωνίσματα: 50 - 100 - 200 - 400 - 800 & 1.500μ Θεωρείται το τέλειο είδος κολύμβησης ταχύτητας και είναι το γρηγορότερο και πλέον δημοφιλές από τα υπόλοιπα. Τεχνικά, στην ελεύθερη κολύμβηση, οι αθλητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε στιλ θεωρούν καλύτερο (εκτός από τη μικτή). Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια της κολύμβησης, ακουμπήσει τη διαδρομή ή παρενοχλήσει συναθλητή του.
13
Ύπτιο Αγωνίσματα: 50 - 100 - 200μ. Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια του γλιστρήματος μετά την εκκίνηση ή τη στροφή, περάσει την γραμμή των 15 μέτρων.
14
Πρόσθιο Αγωνίσματα: 50 - 100 - 200μ. Είναι ένα αρκετά περίπλοκο στιλ κολύμβησης. Απαιτεί υψηλότατη δαπάνη ενέργειας και τέλειο συγχρονισμό κινήσεων μεταξύ χεριών και ποδιών. Αν ο αθλητής χάσει τον συγχρονισμό του, θεωρείται ότι κολυμπά ελεύθερα και ακυρώνεται. Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια της στροφής, ακουμπήσει τον τοίχο με το ένα χέρι ή να χρησιμοποιήσει αντικανονική ποδιά.
15
Πεταλούδα Αγωνίσματα: 50 - 100 - 200μ. Συνήθης λόγος ακύρωσης κολυμβητή, είναι όταν κατά τη διάρκεια της στροφής, ακουμπήσει με το ένα χέρι ή χρησιμοποιήσει αντικανονική ποδιά.
16
Μικτή Ατομική Αγωνίσματα: 200 - 400μ. Στα αγωνίσματα της μικτής ατομικής, ο αθλητής αγωνίζεται σε ίσες αποστάσεις, σε όλα τα στυλ της κολύμβησης. Αυτό το αγώνισμα συνδυάζει τεχνική, ταχύτητα και αντοχή. Η σειρά που ακολουθείται είναι: πεταλούδα, ύπτιο, πρόσθιο και ελεύθερο. Σκυταλοδρομίες Αγωνίσματα: 4Χ100μ. ελεύθερο, 4Χ100μ. μεικτή ομαδική και 4Χ200μ. ελεύθερο. Στις σκυταλοδρομίες, κάθε κολυμβητής κολυμπά ένα στυλ. Η σειρά των στυλ είναι: ύπτιο, πρόσθιο, πεταλούδα και ελεύθερο. Οι αλλαγές κατά τη διάρκεια των σκυταλοδρομιών, είναι έγκυρες όταν τα πόδια του αθλητή που πρόκειται να αγωνιστεί 'ξεκολλήσουν' από το βατήρα τη στιγμή που τα δάκτυλα του αθλητή που κολυμπά αγγίξουν τον τοίχο. Εάν ο αθλητής που πρόκειται να αγωνιστεί ξεκινήσει νωρίτερα, η ομάδα του ακυρώνεται.
17
Εξοπλισμός Οι αθλητές φορούν μαγιό, σκουφάκι και προστατευτικά γυαλιά για να προστατεύουν τα μάτια τους και να έχουν καλύτερη όραση μέσα στο νερό. Απαγορεύεται να χρησιμοποιήσουν ή να φορέσουν οτιδήποτε μπορεί να αυξήσει την ταχύτητα, την ικανότητα να επιπλέουν, ή την αντοχή τους. Ξυρίζουν όλο το σώμα τους πριν από τις σημαντικές διοργανώσεις, έτσι ώστε να "νιώσουν" τις κινήσεις τους μέσα στο νερό και να κερδίσουν πολύτιμο χρόνο.
18
ΠΑΡΑΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ Η Κολύμβηση ξεκίνησε ως δραστηριότητα αποκατάστασης και ψυχαγωγίας, γρήγορα όμως εξελίχθηκε σε ένα από τα δημοφιλέστερα αθλήματα για άτομα με αναπηρία. Στους αγώνες Κολύμβησης συμμετέχουν αθλητές και αθλήτριες με: κινητικές αναπηρίες και με ολική ή μερική απώλεια όρασης. Στους κολυμβητές με κινητικές αναπηρίες η ταξινόμηση σε κατηγορίες είναι σχετικά πιο περίπλοκη. Ανάλογα με τον τύπο της αναπηρίας, εξετάζεται ο βαθμός μυϊκής δύναμης, ο συντονισμός κινήσεων ή το εύρος της κίνησης και, στη συνέχεια, αξιολογείται μέσα στο νερό η λειτουργική δυνατότητα και ο περιορισμός κινήσεων στα διάφορα στυλ κολύμβησης.Όσο μεγαλύτερες είναι οι κινητικές δυνατότητες ενός κολυμβητή τόσο υψηλότερη είναι και η κατηγορία στην οποία θα ενταχθεί.Η Κολύμβηση συμπεριλήφθηκε ως Παραολυμπιακό άθλημα στους πρώτους Αγώνες που διεξήχθησαν το 1960, στη Ρώμη και έκτοτε αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του αγωνιστικού προγράμματος των Παραολυμπιακών Αγώνων. Στην Ελλάδα η κολύμβηση καλλιεργείται αρκετά χρόνια, ενώ Πανελλήνια Πρωταθλήματα για αθλητές με αναπηρία άρχισαν να διεξάγονται από το 1988. Οι μεγαλύτερες διεθνείς επιτυχίες Ελλήνων κολυμβητών και κολυμβητριών σημειώθηκαν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Σύδνεϋ, με τη κατάκτηση δύο χρυσών και ενός χάλκινου μεταλλίου, καθώς επίσης και αρκετών θέσεων στις τελικές οχτάδες. Αγώνες Αθλητές με ολική ή μερική απώλεια όρασης. Οι κολυμβητές και κολυμβήτριες με περιορισμούς όρασης κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες ανάλογα με το βαθμό οπτικής απώλειάς τους.Οι κατηγορίες με το γράμμα S αναφέρονται στο ελεύθερο, στο ύπτιο και στην πεταλούδα, οι κατηγορίες με SB στο πρόσθιο και οι κατηγορίες με SM στη μεικτή ατομική. Αθλητές με κινητικές αναπηρίες. Στους κολυμβητές με κινητικές αναπηρίες η ταξινόμηση σε κατηγορίες είναι πιο περίπλοκη. Αρχικά εξετάζεται ο η λειτουργική ικανότητα δηλαδή ο βαθμός μυϊκής δύναμης, ο συντονισμός κινήσεων ή το εύρος της κίνησης του αθλητή, βάση του τύπου της αναπηρίας. Στη συνέχεια αξιολογείται η λειτουργική δυνατότητα και ο περιορισμός των κινήσεων του αθλητή μέσα στο νερό στα διάφορα στυλ κολύμβησης. Σύμφωνα με αυτό το σύστημα ταξινόμησης, αθλητές με όμοιες ή περίπου όμοιες λειτουργικά δυνατότητες κατατάσσονται στην ίδια κατηγορία, ανεξάρτητα από την αναπηρία. Όσο μεγαλύτερες είναι οι δυνατότητες ενός κολυμβητή, τόσο υψηλότερη είναι και η κατηγορία στην οποία θα ενταχθεί. Επιπρόσθετα, ένας κολυμβητής μπορεί να ενταχθεί σε μία κατηγορία για ένα κολυμβητικό στυλ και σε διαφορετική κατηγορία για κάποιο άλλο. Για παράδειγμα μπορεί να αγωνίζεται στην κατηγορία S5 στο ελεύθερο, SB4 στο πρόσθιο και SM5 στη μεικτή ατομική.
19
ΒΙΟΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΚΟΛΥΜΒΗΣΗ Κολύμβηση σε κολυμβητήρια και κίνδυνοι Η κολύμβηση, όπως άλλωστε κάθε μορφή άσκησης μπορεί να διαταράξει τους καρδιακούς παλμούς και να προκαλέσει ταχυκαρδία, ειδικά όταν γίνεται σε υψηλή ένταση. Στα άτομα που έχουν προδιάθεση για καρδιοπάθεια ή κάποιο διαγνωσμένο καρδιολογικό ή αναπνευστικό πρόβλημα, ο γιατρός τους είναι ο μόνος αρμόδιος να θέσει τα σωστά όρια, δηλαδή πόσο πρέπει να διαρκεί η κολύμβηση και σε ποια ένταση να γίνεται. Και τα υγιή άτομα ωστόσο πρέπει να αυξάνουν σταδιακά τον χρόνο κολύμβησης και την ένταση της άσκησης, ειδικά αν είναι αγύμναστα ή καπνιστές. Επίσης, πρέπει να σταματούν αμέσως την κολύμβηση και να βγαίνουν από το νερό αν νιώσουν ζάλη, δυσφορία ή δυσκολία στην αναπνοή. Παράλληλα, στην πισίνα πρέπει να τηρείτε τους κανόνες ατομικής υγιεινής, ώστε να μην κινδυνέψετε από άλλου είδους απρόοπτα. Το ντους πριν την κολύμβηση (αλλά και μετά) είναι απαραίτητο, όπως και το να χρησιμοποιείτε ειδικό σκουφάκι για τα μαλλιά. Τις κρύες ημέρες και όταν φυσά είναι σημαντικό να μην φεύγετε βρεγμένοι από το κολυμβητήριο με νωπά ρούχα ή μαλλιά γιατί αυτό μπορεί να πυροδοτήσει οξεία οσφυαλγία ή οξεία ισχιαλγία, ειδικά σε άτομα που υποφέρουν από μυοσκελετικές παθήσεις.
20
ΦΑΡΜΑΚΟΔΙΕΓΕΡΣΗ Τι είναι Φαρμακοδιέγερση(Doping): Ως φαρμακοδιέγερση (doping) ορίζεται: Η χρήση ενός μέσου (ουσίας ή μεθόδου), η οποία είναι ενδεχομένως βλαβερή για την υγεία τους και/ ή είναι ικανή να αυξήσει την απόδοση των αθλητών, ή Η ανεύρεση στο σώμα ενός αθλητή μιας Απαγορευμένης Ουσίας ή απόδειξη της χρήσης από αυτόν ή απόδειξη της χρήσης Απαγορευμένης Μεθόδου. Το ντόπινγκ αντικρούει τις θεμελιώδεις αρχές του Ολυμπισμού, των αθλημάτων και της ιατρικής ηθικής. Απαγορεύεται η σύσταση, πρόταση, έγκριση, εμπορία, παράβλεψη ή διευκόλυνση της χρήσης οποιασδήποτε ουσίας ή μεθόδου που καλύπτεται από τον ορισμό του ντόπινγκ. Αυτό που πρέπει να γνωρίζει ένας αθλητής, είναι ότι το ντόπινγκ μπορεί να τον σκοτώσει, σε κάθε περίπτωση πάντως σκοτώνει τον αθλητισμό. Το ντόπινγκ καταλύει όλες τις αρχές του αθλητισμού. Τραυματίζει ανεπανόρθωτα τη χαρά του παιχνιδιού, δεν σέβεται τους αθλητικούς κανόνες, τους υπόλοιπους αθλητές και τους φιλάθλους. Πέρα από την καταστρατήγηση της κάθε προσωπικής ή αθλητικής ηθικής, το ντόπινγκ είναι πάνω απ'όλα επικίνδυνο για την υγεία, έχει προσωρινά αποτελέσματα και καθιστά αβέβαιο το μέλλον του αθλητή, γιατί μπορεί να προκαλέσει μόνιμες βλάβες στον οργανισμό. Είναι λοιπόν ανούσιο να ριψοκινδυνεύει κανείς τα πάντα, από τη στιγμή που μια καλά σχεδιασμένη προπόνηση, μια σωστή και ισορροπημένη διατροφή σε συνδυασμό με μια επαρκή αξιοποίηση των προσωπικών δεξιοτήτων, είναι σε θέση να κάνει πραγματικότητα τα όνειρα και τις φιλοδοξίες ενός αθλητή. Επίπεδα συγκέντρωσης ουσιών στα ούρα πάνω από τα οποία υφίσταται παράπτωμα doping Καθίνη> 5 μg/mlΔιεγερτικό Εφεδρίνη> 10 μg/mlΔιεγερτικό Μεθυλοεφεδρίνη> 10 μg/mlΔιεγερτικό Σαλβουταμόλη> 100 ng/mlβ2 αγωνιστής Λόγος Τεστοστερόνης / Επιτεστοστερόνη > 4
21
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΩΝ ΟΥΣΙΩΝ Εντός Συναγωνισμού Διεγερτικά Ναρκωτικά Κανναβινοειδή Αναβολικά Ορμόνες και ουσίες με παρόμοια δράση Β2 αγωνιστές Παράγοντες με αντι-οιστρογόνο δράση Διουρητικά και άλλη παράγοντες συγκάλυψης (μάσκες) Γλυκοκορτικοστεροειδή Εντός και εκτός Συναγωνισμού Αναβολικά Ορμόνες και ουσίες με παρόμοια δράση Β2 αγωνιστές Παράγοντες με αντι-οιστρογόνο δράση Διουρητικά και άλλοι παράγοντες συγκάλυψης (μάσκεςΔιουρητικά και άλλοι παράγοντες συγκάλυψης (μάσκες)
22
Δήμητρα Αποστολοπούλου Αργύρης Δρόλαπας Γεωργία Γκαραλιάκου Αναστασία Ανδριάκαινα
Παρόμοιες παρουσιάσεις
© 2024 SlidePlayer.gr Inc.
All rights reserved.