ΕΙΔΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΙΔΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ Δρ. ΑΘΗΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ-AΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Οικογενειακή Νοσηλευτική Οικογενειακή Νοσηλευτική

ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΕΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Ειδη παρεμβάσεων Στην οικογενεια Ειδη παρεμβάσεων Στην οικογενεια

Παρέμβαση στην οικογένεια από το νοσηλευτή της οικογένειας Διδασκαλία Συμβουλευτική Ενδυνάμωση

Παρέμβαση στην οικογένεια από το νοσηλευτή της οικογένειας Συμβουλευτική έχει σκοπό να δώσει στον πελάτη μια ευκαιρία να διερευνήσει, να ανακαλύψει και να ξεκαθαρίσει τους τρόπους που θα τον βοηθήσουν να ζεί πιο αποτελεσματικά και ικανοποιητικά. Απαιτεί γνώσεις, ειδικές κλινικές ικανότητες και προετοιμασία (British Association of Counseling, 1984) Καθοριστικό ρόλο παίζουν: Συνέντευξη (αυτοαντίληψη, συνείδηση, μηχανισμοί άμυνας, προσδοκίες, αισθήματα, αντίληψη) Παρατήρηση Ακρόαση & σιωπή Διατύπωση ερωτήσεων

Νοσηλευτική διάγνωση. Η διατύπωση των νοσηλευτικών διαγνώσεων είναι το στάδιο της νοσηλευτικής διεργασίας όπου αναλύονται τα συλλεχθέντα δεδομένα, ώστε να αναγνωριστούν τα προβλήματα ή οι ανάγκες του ατόμου. Η διατύπωση της νοσηλευτικής διάγνωσης συνδυάζει την ειδική ανάγκη του ατόμου με τους σχετιζόμενους παράγοντες ή παράγοντες κινδύνου (αιτιολογία) και τα προσδιοριστικά χαρακτηριστικά (ενδείξεις).

Ο σχεδιασμός της φροντίδας του ασθενούς στο σπίτι, περιλαμβάνει τη θέσπιση των στόχων, την αναγνώριση των επιθυμητών εκβάσεων και τον προσδιορισμό των ειδικών νοσηλευτικών παρεμβάσεων και κρίνεται σκόπιμο να γίνεται από τον κατ’οίκον νοσηλευτή και τη διεπιστημονική ομάδα. Οι στόχοι μπορεί να είναι μακροπρόθεσμοι ή βραχυπρόθεσμοι και αφορούν τις ανάγκες του ασθενούς /οικογένειας και μπορούν να τροποποιούνται συχνά. Οι αναφερόμενες εκβάσεις αφορούν τους σκοπούς της φροντίδας, είναι με ακρίβεια διατυπωμένες, ασθενοκεντρικές, καθορισμένες στο χρόνο και μετρήσιμες.

Αξιολογείται η βελτίωση-πρόοδος της κατάστασης του ασθενούς/οικογένειας/φροντιστή και η επίτευξη των βραχυχρόνιων και μακροχρόνιων στόχων που διατυπώθηκαν στο σχεδιασμό. Την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των παρεμβάσεων και την αξιοποίηση των υποστηρικτικών πηγών (βοήθειας). Η εκτίμηση των αποτελεσμάτων περιλαμβάνει:

ΤΟ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΌΙΚΟΝ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΥΓΕΙΑΣ

Ποιο είναι το νόημα του σπιτιού για το άτομο; «… είναι το κάστρο μου…» «… είναι ο χώρος στον οποίο μπορώ να ξεκουραστώ και να είμαι ο εαυτός μου…» Αυτονομία επιλογών και αποφάσεων… Καθημερινές προσωπικές συνήθειες… Προσωπική ιστορία στα αντικείμενα… Αίσθημα του «ανήκειν»

Τι συμβαίνει όταν ο ασθενής λαμβάνει φροντίδα υγείας στο σπίτι; Χωροταξικά Εννοιολογικά Ρόλοι ασθενούς οικογένειας επαγγελματία υγείας Το Σπίτι αλλάζει… Ασφαλές περιβάλλον Λειτουργικό περιβάλλον

Τι συμβαίνει όταν ο ασθενής λαμβάνει φροντίδα υγείας στο σπίτι; Σπίτι - κάστρο σπίτι – νοσοκομείο Σπίτι –ελευθερία επιλογές θεραπείας Σπίτι – προσωπικές συνήθειες # αδυναμία αυτοφροντίδας Συμβολική αξία αντικειμένων σφετερίζεται η ιερότητα Tamm 1999; Ladd et al 2000; Ward et al 2003

Τι συμβαίνει όταν ο ασθενής λαμβάνει φροντίδα υγείας στο σπίτι; Αδυναμία εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων μείωση αυτοεκτίμησης Τεχνολογία αίσθημα αβοήθητου Επαγγελματίας υγείας Ανακουφίζει Συμπονά Εισβολή στην αυτονομία Tamm 1999; Cain 2001; Angus et al 2005

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ Δρ. ΑΘΗΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΥ-AΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΤΜΗΜΑ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ Β Γ Δ

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΔΟΜΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΤΟΥ STRESS ΑΠΌ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΛΟΥΣ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ 1. ΨΥΧΙΚΗ 2. ΣΩΜΑΤΙΚΗ 3. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ 4. ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ 5. ΠΝΕΥΜΑΙΚΗ ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΓΝΩΣΕΩΝ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΕΠΑΝΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ

Στάδιο 1: εκτίμηση της κατάστασης της κρίσης ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ… Στάδιο 1: εκτίμηση της κατάστασης της κρίσης εκτίμηση των γεγονότων που συνέβαλαν στην κρίση εκτίμηση της ψυχικής κατάστασης του ατόμου. διαθέσιμα αποθέματα –ψυχικά και κοινωνικά- του ατόμου.  

Στάδιο 2: Παρέμβαση στην κρίση ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ… Στάδιο 2: Παρέμβαση στην κρίση Παροχή πληροφοριών Παροχή υποστήριξης και συμβουλευτικής. Προσδιορισμός εναλλακτικών τρόπων αντιμετώπισης της κρίσης και βραχυπρόθεσμων τρόπων δράσης.  

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ… Στάδιο 3: αξιολόγηση των επιπτώσεων της κρίσης και προγραμματισμός για το μέλλον.

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ… Άνευ όρων αποδοχή του ατόμου Άνευ όρων αποδοχή του ατόμου Ενσυναίσθηση (empathy) Αυθεντικότητα

ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ… ΛΕΚΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ Ερωτήσεις Ουδετερότητα ΜΗ ΛΕΚΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ Οπτική επαφή Απόσταση Στάση σώματος

ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟΔΟΧΗΣ… ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΠΑΡΑΦΡΑΣΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΣΥΝΟΨΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ

Επιλεκτική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με την επικοινωνία νοσηλευτή-ασθενή: Έχει παραμεληθεί η συμβολή του ασθενή?

ΕΙΣΑΓΩΓΗ Είδη επικοινωνίας: Λεκτική και μη λεκτική Επικεντρώνεται στην λεκτική Αντικείμενο: έχει παραμεληθεί η μελέτη της συμβολής του ασθενή στην επικοινωνία του με τον νοσηλευτή σε παρελθούσες έρευνες οι οποίες επικεντρώνονται κυρίως στις επικοινωνιακές δεξιότητες των νοσηλευτών

Παράγοντες που οδήγησαν στην μελέτη επικοινωνίας νοσηλευτή-ασθενή Πολλοι ασθενείς εξέφρασαν δυσαρέσκεια σχετικά με την επικοινωνία με τον νοσηλευτή και την έλλειψη πληροφόρησης από αυτούς (McGee 1961, Cartwright 1964) Ευεργετικές επιδράσεις από την πληροφόρηση των ασθενών όπως μείωση πόνου, αγωνίας (Haywood 1975) Επίτευξη προαγωγής υγείας και η συμμόρφωσης των ασθενών στα θεραπευτικά σχήματα μέσω αποτελεσματικής επικοινωνίας(Ley 1988)

Παράγοντες που οδήγησαν στην μελέτη επικοινωνίας νοσηλευτή-ασθενή Η διενέργεια της Νοσηλευτικής διεργασίας απαιτεί καλές επικοινωνιακές δεξιότητες του νοσηλευτή προκειμένου να τεθεί η Νοσηλευτική διάγνωση, παρέμβαση και αξιολόγηση της παρεχόμενης φροντίδας.( Audit Commission 1992) Η προσέγγιση του ασθενή μέσω της ολιστικής φροντίδας υγείας επιβάλλει την αξιολόγηση των ψυχολογικών παραγόντων

Παράγοντες που οδήγησαν στην μελέτη επικοινωνίας νοσηλευτή-ασθενή Μελέτες με αντικείμενο το ιατρικό επάγγελμα έδειξαν πως οι δεξιότητες επικοινωνίας είναι πολύ περιορισμένες αλλά μπορούν να βελτιωθούν( Μaguire et al 1986) Συμπερασματικά: Η ποιότητα και η ποσότητα της επικοινωνίας νοσηλευτή-ασθενή είναι σημαντικά περιορισμένη, έτσι η εκπαίδευση απόκτησης επικοινωνιακών δεξιοτήτων έχει ενσωματωθεί στις προ και μεταπτυχιακές σπουδές Νοσηλευτικής( Fallowfield 1993)

Χαρακτηριστικά επικοινωνίας νοσ/τή-ασθενή: Σε ομάδες ασθενών με ιδιαίτερες ανάγκες στην επικοινωνία(καρκινοπαθείς, ηλικιωμένοι, οι έχοντες χρόνια νοσήματα, ή ενδοτραχειακό σωλήνα και οι χειρουργημένοι) η επικοινωνία είναι: φιλική, στερεότυπη, επιφανειακή και βραχείας διάρκειας. Η επικοινωνία με τον ασθενή χαρακτηρίζεται ως δύσκολη και δυνητικά στρεσσογόνος ενώ πολλοί νοσ/τες νιώθουν έλλειψη επικοινωνιακών δεξιοτήτων ειδικά στην περίπτωση που αφορά καρκινοπαθείς(90,6%)

Χαρακτηριστικά επικοινωνίας νοσ/τή-ασθενή: Αίτιο μειωμένης ποιότητας και ποσότητας επικοινωνίας από τους νοσ/τές θεωρήθηκε ο φόρτος εργασίας και η έλλειψη χρόνου.Ωστόσο, ακόμα και σε ευνοικές συνθήκες οι νοσ/τες δεν συζητούν εκτενέστερα με τους ασθενείς Πάνω από το 50% των φορών επικοινωνίας παρατηρήθηκε όταν ήταν «πολύ ήσυχη» ή «σχετικά ήσυχη» η βάρδια

Χαρακτηριστικά επικοινωνίας νοσ/τή-ασθενή: 2. Στην πλειοψηφία των συζητήσεων (83,5%) η έναρξη γίνεται από τον νοσ/τή γεγονός που υποδηλώνει ότι κατέχει μεγαλύτερο έλεγχο και εξουσία στην συζήτηση. Το μεγαλύτερο ποσοστό της επικοινωνίας λαμβάνει χώρα κατά τη διενέργεια της νοσηλείας οπότε η προσοχή του νοσ/τή κατευθύνεται κυρίως προς τη διεκπαιρέωση αυτής(Fielding 1982)

Χαρακτηριστικά επικοινωνίας νοσ/τή-ασθενή: Η ερμηνεία αυτής της συμπεριφοράς : η ανεπάρκεια νοσ/κών επικοινωνιακών δεξιοτήτων (Mackleod 1982) ο φόβος θανάτου,άγχος και αγωνία σχετικά με την αναστάτωση του ασθενή,αδυναμία ανταπόκρισης στις ανάγκες του και έλλειψη χρόνου. (Wilkinson 1991a)

Κατηγοριοποίηση νοσ/τών σύμφωνα με την λεκτική τους συμπεριφορά Μέχρι πριν την μελέτη του Wilkinson 1991a υπήρχε η εντύπωση ότι οι περισσότεροι νοσ/τες κατευθύνουν και ελέγχουν τη συζήτηση με τους ασθενείς. Ωστόσο, αποδειχθηκε ότι μόνο μία μικρή μειοψηφία εξ’αυτών λειτουργούν μπλοκάροντας και οριοθετώντας τα θέματα και το εύρος της συζήτησης ( facilitators) και εμφανίζεται κυρίως με ασθενείς χρόνιων νοσημάτων ή με συχνές υποτροπές.

Κατηγοριοποίηση νοσ/τών σύμφωνα με την λεκτική τους συμπεριφορα Αιτία αυτής της συμπεριφοράς είναι η μεγάλη δυσκολία των νοσ/τών να χειριστούν αυτήν την ομάδα ασθενών.

Η συμβολή, οι ρόλοι και η λεκτική συμμετοχή νοσ/τών και ασθενών στην επικοινωνία τους Παρόλο που έχει αναγνωριστεί οτι η επικοινωνία διαμορφώνεται από ένα σημείο και πέρα από την ανταπόκριση ή μη του συνομιλητή δεν έχει ληφθεί υπόψη η συμμετοχή και ο ρόλος του ασθενή στις σχετικές μελέτες Στην έρευνα του Wilkinson 1994a ενώ μελετήθηκαν εκτενώς όλες οι λεκτικές συμπεριφορές των νοσ/των κατά την επικοινωνία με τον ασθενή μελετήθηκαν μόνο οι ερωτήσεις και ορισμένες μορφές υπαινιγμών των ασθενών και παραγνωρίστηκαν κάθε άλλου τύπου λεκτικές τους συμπεριφορές.

Η συμβολή, οι ρόλοι και η λεκτική συμμετοχή νοσ/τών και ασθενών στην επικοινωνία τους 3. Έχουν μελετηθεί λέξεις και φράσεις όπως «εμείς» και «πολύ» που χρησιμοποιούν οι νοσ/τές κατά την επικοινωνία με τους ηλικιωμένους κυρίως προκειμένου να προσδώσουν περισσότερη έμφαση στα λόγια τους ενώ δεν έχουν αξιολογηθεί αντίστοιχες εκφράσεις στους ασθενείς ( Lanceley 1985)

Η συμβολή, οι ρόλοι και η λεκτική συμμετοχή νοσ/τών και ασθενών στην επικοινωνία τους 4. Η Lanceley τo 1992 σε έρευνα που μελετούσε την επικοινωνία νοσ/των-καρκινοπαθώνν έδειξε πως οι ασθενείς μπορούν συχνά να αποκρύπτουν κατά βούληση το συναισθηματικό τους φορτίο και άρα να ασκήσουν έλεγχο και να κατευθύνουν τη συζήτηση όπως ακριβώς μπορούν και οι νοσ/τές.

Ανάλυση συζήτησης (Conversational analysis) Τεχνική διερεύνησης της λεκτικής συμπεριφοράς μεταξύ νοσ/τών, χρόνιων αρρώστων και συγγενών αυτών(Hunt 1989) Περιλαμβάνει τη δομή και οργάνωση της συζήτησης, όλα όσα έχουν ειπωθεί και αναγνωρίζει τους συμμετέχοντες ως ικανούς συνομιλητές

Ευρήματα της ανάλυσης συζήτησης νοσ/τών-ασθενών Οι συνομιλητές ξεκινούν με τις συστάσεις προχωρούν στον κοινωνικό σχολιασμό και καταλήγουν στα νοσηλευτικά ζητήματα. Οι συζητήσεις είναι απλές και κοινωνικού περιεχομένου παρόλο που είναι συναισθηματικά φορτισμένο το κλίμα. Οι ασθενείς φαίνεται πως προσπαθούν να διατηρούν την επικοινωνία με τον νοσ/τή στα πλαίσια μιας συνηθισμένης/κοινής συζήτησης ( Ηunt 1989-1990)

Ευρήματα της ανάλυσης συζήτησης νοσ/τών-ασθενών 3. Στις μελέτες των Silverman & Perakyla 1990 καταδεικνύεται ότι και οι δυο συνομιλητές-νοσ/τής και ασθενής-είναι ενεργητικοί στην δόμηση συζητήσεων ακόμα και σε πολύ λεπτά και δύσκολα ζητήματα όπως η σεξουαλικότητα. Η διενέργεια ερευνών προς αυτήν την κατεύθυνση θα μπορούσε να αποκαλύψει αν οι ασθενείς διατηρούν συνηθισμένη/κοινή την συζήτηση όπως περιγράφεται από την Hunt με σκοπό την απόφυγή άλλων θεμάτων

Οι αντιλήψεις και τα κίνητρα των συνομιλητών: Μαγνητοφωνημένες συνεντεύξεις ηλικιωμένων ασθενών και νοσ/τών Σχολιασμός και ερμηνεία αυτών από νοσ/τές Εστιασμός στην αυθόρμητη αντίδραση νοσ/τών σχετικά με την αναγνώριση της «λεκτικής συμπεριφοράς αποκλεισμού» που εφάρμοζαν στους ασθενείς (blocking verbal behaviour)

Οι αντιλήψεις και τα κίνητρα των συνομιλητών: Σε αντίθεση με τους νοσ/τές οι αντιληψεις των ασθενών παραμελήθηκαν και ερωτήθηκαν γενικά μόνο για τις εμπειρίες και προτιμήσεις τους (Μελέτη Fielding 1982-1986) Συχνά οι ασθενείς αποφεύγουν την ουσιαστική συζήτηση διότι νιώθουν είτε πως θα αναστατώσουν το νοσ/τή, είτε θα χάσουν τον έλεγχο ,είτε θα προκαλέσουν την μοίρα τους εκφράζοντας δυσάρεστες σκέψεις.

Οι αντιλήψεις και τα κίνητρα των συνομιλητών: Επιπλέον, οι ασθενείς έχουν ισχυρά πιστεύω σχετικά με ποιά θέματα συζητούν με τους νοσ/τές. Θέματα οικονομικής,κοινωνικής, ψυχολογικής και βιολογικής φύσεως βιώνονται ως πολύ προσωπικά-Φαινόμενο ‘καλού ασθενή’ Οι ασθενείς συχνά αντιλαμβάνονται τους νοσ/τές ως άτομα που κατέχουν περισσότερες πληροφορίες τις οποίες αποκρύπτουν από αυτόν.

Οι αντιλήψεις και τα κίνητρα των συνομιλητών: Είναι πιθανόν να θεωρούν οι ασθενείς ότι είναι πιο ειδικοί για την νόσο και τα θεραπευτικά σχήματα αυτής σε σχέση με τους νοσ/τές. Καρκινοπαθείς γυναίκες που δέχονταν παρηγορητική φροντίδα πίστευαν πως οι νοσ/τές είχαν περιορισμένη πληροφόρηση και γνώση ( Payne 1991) Οι ασθενείς έχουν συχνά εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις και πιστεύω σχετικά όσα έχουν ειπωθεί και συμβεί κατά τη διάρκεια μιας ιατρικής επίσκεψης σε σχέση με τον γιατρό!

Οι αντιλήψεις και τα κίνητρα των συνομιλητών Αν δεν ερωτηθούν οι ασθενείς σχετικά με τις αντιλήψεις και τα κίνητρά τους τότε μόνο υποθέσεις μπορούν να γίνουν με αποτέλεσμα να μελετάται μονοδιάστατα η επικοινωνία νοσ/τή-ασθενή και παραγνωρίζεται η δυναμική διαδικασία διάρθρωσης μιας συζήτησης όπως συμβαίνει στην πραγματικότητα

Εξωτερικές επιδράσεις Νοσ/τή Εξωτερικές επιδράσεις Νοσ/τή Μελετημένοι παράγοντες: Η ιεραρχία στο νοσ/κό επάγγελμα, η δομή και οργάνωση των θαλάμων/κλινικών, ο έλεγχος στην παροχή γνώσεων και πληροφοριών, το κλίμα που επικρατεί καθώς και η καθημερινότητα. Κύριος προσδιοριστής για την εκδήλωση λεκτικής συμπεριφοράς αποκλεισμού από τους νοσ/τές αποτελεί η κλινική στην οποία εργάζονται-ο/η προιστάμενος/η προβάλλει την εποικοδομητική επικοινωνία με τον ασθενή! ( Wilkinson 1994 ab) Μη μελετημένοι παράγοντες: γεωγραφική θέση θαλάμου, πρόσβαση σε γνώσεις και έλεγχος οργάνωσης της εργασίας

Εξωτερικές επιδράσεις Ασθενή Εξωτερικές επιδράσεις Ασθενή Περιβαλλόντικοί, οργανωτικοί παράγοντες και «διαδικασία κοινωνικοποίησης» Επαφή με άλλους ασθενείς Μοντέλα συμπεριφοράς Η τοποθεσία και δυνατότητα εύκολης μετακίνησης του ασθενούς αυξάνει την αλληλεπίδρασή του με τους νοσ/τές

Συμπεράσματα: Προηγούμενες μελέτες θεωρούν ότι ο νοσ/τής ελέγχει το είδος και το εύρος της συζήτησης περιορίζοντας την σε ασφαλή θέματα’ Παρόλο που έχουν ληφθεί υπόψη οι απόψεις και οι δραστηριότητες των ασθενών οι νεώτερες μελέτες τις έχουν παραμελήσει Οι ασθενείς μπορεί να έχουν λιγότερο έλεγχο στη συζήτηση από τους νοσ/τές αλλά δεν είναι παθητικοί και αντιθετώς έχουν σημαντικό επίπεδο γνώσεων Οι απόψεις που έχουν οι νοσ/τές και ασθενείς για την μεταξύ τους επικοινωνία είναι διαφωτιστικές για το ακριβές περιεχόμενο των συζητήσεων, τις προθέσεις και τις επιθυμίες τους

Στρατηγικές που ευνοούν την ανάπτυξη σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ νοσηλευτή/ασθενή/οικογένειας. Ξεκινήστε την καλλιέργεια εμπιστοσύνης από την πρώτη επαφή με τον ασθενή/οικογένεια Αποδείξτε την αξιοπιστία σας Χρησιμοποιήστε την ενσυναίσθηση και αποφύγετε την επικριτική προσέγγιση Διαφυλάξετε την αυτονομία και μυστικότητα του ασθενή/οικογένειας Οι χρήστες ελέγχουν τη συμπεριφορά των επαγγελματιών υγείας Μάθετε τους χρήστες να σας εμπιστεύονται Διατηρήστε την σχέση εμπιστοσύνης.