Τι έγινε στο Kονέκτικατ ; Μήπως ο θύτης ήταν δυο φορές θύμα;
Στο project μας ασχοληθήκαμε με τις ανθρώπινες σχέσεις και εμβαθύναμε στον ψυχολογικό και βιολογικό τομέα. Η παρουσίαση των εργασιών συνδέθηκε με τα γεγονότα στο Κονέκτικατ της Αμερικής που έγιναν τον Δεκέμβριο του Λαμβάνοντας υπ΄όψιν το γεγονός αυτό μπορούμε μέσα από αυτό το παράδειγμα να δείξουμε τις δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, δηλαδή την βιολογική και ψυχολογική διάσταση της κοινωνικοποίησης κάθε ατόμου.
Η κατώτερη και η ανώτερη οδός. Στο βιβλίο του Daniel Goleman χωρίζει τις λειτουργίες και τα συστήματα του εγκεφάλου σε ανώτερη και κατώτερη οδό. Α. ΚΑΤΩΤΕΡΗ ΟΔΟΣ Λειτουργεί αυτόματα, έξω από την επίγνωση μας, και με μεγάλη ταχύτητα. Β. ΑΝΩΤΕΡΗ ΟΔΟΣ Λειτουργεί με εκούσιο έλεγχο, απαιτεί προσπάθεια, συνειδητή πρόθεση και κινείται με μικρότερη ταχύτητα. Αυτά τα συστήματα λειτουργούν παράλληλα, χρησιμοποιώντας αυτόματες λειτουργίες σε ποικίλες αναλογίες.
Ενσυναίσθηση. Ενσυναίσθηση είναι να είσαι σε θέση να δεις τη πραγματικότητα από την οπτική γωνία του άλλου, να καταλάβεις πως νιώθει, πως αντιδρά, γιατί αντιδρά και να μπορείς να τον βοηθήσεις όταν σου το ζητήσει. Πρέπει να νιώθουμε αγάπη για τον συνάνθρωπο. Η Ενσυναίσθηση ορίζεται ως μια συναισθηματική αντίδραση, η οποία πηγάζει από την συναισθηματική κατάσταση ή διάθεση κάποιου άλλου ανθρώπου. Σύμφωνα με την ψυχολόγο Weare, το να βιώνουμε τα δικά μας συναισθήματα μας καθιστά ικανούς για την Ενσυναίσθηση και στο να φανταστούμε πως νιώθουν οι άλλοι.
Αυτισμός και σύνδρομο Άσπεργκερ. Ο αυτισμός είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή που χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη συμπεριφορά δηλαδή επηρεάζει τον τρόπο επικοινωνίας και σχέσης με το περιβάλλον. Το σύνδρομο Άσπεργκερ θεωρείται πάθηση που ανήκει στις διαταραχές του αυτιστικού φάσματος. Σημαντική διαφορά μεταξύ των δυο διαταραχών θεωρείται η απουσία καθυστέρησης στην ανάπτυξη του λόγου στα άτομα με σύνδρομο Άσπεργκερ.
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά του αυτισμού; 1.Σοβαρή επιβράδυνση στη γλωσσική ανάπτυξη και επικοινωνία 2.Αποφεύγει να κοιτάξει τον άλλον στα μάτια, δεν θέλει να τον παίρνουν αγκαλιά και φαίνεται να αποκόβεται από τον κόσμο γύρω του. 3.Η ικανότητα να κάνει φιλίες είναι προβληματική και είναι ανίκανο να κατανοήσει τα συναισθήματα και τις απόψεις των άλλων. 4.Αναισθησία στον πόνο. 5.Αυτοκαταστροφική συμπεριφορά. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που παρατηρήθηκαν στη συμπεριφορά του δράστη στο Κονέκτικετ.
¨Σκοτεινή Τριάδα¨ Αυτή είναι μια ομάδα ατόμων με διαταραχές στη συμπεριφορά και ίσως μερικές φορές αγγίζουν την διαταραχή της ψυχικής υγείας τους και χρίζουν ιατρικής παρακολούθησης. Συχνά στη καθημερινή μας ζωή συναντάμε πολλά τέτοια φαινόμενα που εκδηλώνονται με τη μορφή βίας, εγκληματικότητας ή απλώς με διαταραχές και αναταράξεις στην συμπεριφορά τους. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί αλλά και τόσο όμοιοι τύποι ανθρώπων που ανήκουν στην ¨σκοτεινή τριάδα¨ και είναι ο νάρκισσος, ο μακιαβελικός και ο ψυχοπαθείς. Η κοινωνία που απαρτίζεται από αυτά τα είδη ατόμων χαρακτηρίζεται από τους ειδικούς μη υγιής κοινωνία.
Υγιής Κοινωνία Αντίθετα μια υγιής κοινωνία αναπτύσσεται από την ικανότητα των ατόμων να αγαπούν τους άλλους γύρω τους, να δημιουργούν, να εξελίσσονται και να έχουν ως χαρακτηριστικό τους την αντικειμενικότητα. Τα άτομα της ¨σκοτεινής τριάδας¨ συγκεντρώνουν ακριβώς τα αντίθετα χαρακτηριστικά. Γενικότερα, με σκοπό την βελτίωση των ανθρώπινων σχέσεων ανεξαρτήτως των καταστάσεων, σημαντικό παράγοντα παίζει η εμπιστοσύνη στην οικογένεια, η εκτίμηση στη φιλία και αποδοχή της διαφορετικότητας.
Ένα παιδί διαφορετικό Ο θύτης του Κονετικετ προφανώς ήταν δυο φορές θύμα. Πρώτα θύμα της φύσης του (σύνδρομο Ασμπεργκερ) και δεύτερον θύμα της μη αποδοχής της ασθενείας του από την ιδία τη μητέρα του. Ο εσφαλμένος χειρισμός της μητέρας, φάνηκε μέσα από την ελλιπής διαπαιδαγώγησή του (βλ.οπλοκατοχη και υψηλός βαθμός απαιτήσεων στο πρόσωπο του).
Μια ασφαλής βάση Τελικά η ικανότητα ενός ανθρώπου να σταθεί σε μια σχέση επηρεάζεται σε μεγάλο ποσοστό από την πρωταρχική σχέση μητέρας-παιδιού. Αυτό αποφαίνεται και στις έρευνες που έχει κάνει ο Bowlby. Ο John Bowlby (Βρετανός ψυχαναλυτής) χρησιμοποίηση την μέθοδο της άμεσης παρακολούθησης μητέρων-νηπίων, το Ο Bowlby υποστήριξε ότι όταν οι γονείς ενεργούν με ενσυναίσθηση και ανταποκρίνονται στις ανάγκες του παιδιού, οικοδομούν μέσα του μια βασική αίσθηση ασφάλειας. Το κάθε παιδί έχει την ανάγκη μιας συμμετοχής στις επαφές "εγώ-εσύ" σε όλη την διάρκεια της παιδικής του ηλικίας για να μπορέσει να ευτυχήσει στην ζωή του. Ήδη από την στιγμή της γέννησης τους τα βρέφη δεν είναι καθόλου παθητικοί δέκτες αλλά δραστήριοι πληροφοριοδότες που θέλουν να πετύχουν τους δικούς του επιτακτικούς σκοπούς.
Επανορθωτικές κινήσεις Βεβαίως, υπάρχει η δυνατότητα για κάθε άνθρωπο, που εισέπραξε μέσα από το οικογενειακό του περιβάλλον αρνητικά μηνύματα και δημιουργηθήκαν έτσι συναισθηματικά κενά, να τα αναπληρώσει στην πορεία, είτε με ψυχολογική στήριξη ή ακόμη καλυτέρα, με φιλικές σχέσεις. Ερευνά που έγινε σε 44 χώρες έδειξε ότι η μεγαλύτερη πηγή ευτυχίας είναι οι αρμονικές σχέσεις. Όσο περισσότερο χρόνο περνάει κάποιος με την οικογένεια του ή τους φίλους του, τόσο θετικότερα αυτό επενεργεί στη σωματική και ψυχική του υγειά, ενώ παράλληλα αυξάνει τα συναισθήματα ικανοποίησης. Γι’αυτό αρμονικές και υγιείς σχέσεις είναι ίσως το πιο πολύτιμο αγαθό στη ζωή μας.
Σχέσεις πραγμοποίησης Σύμφωνα με το Γερμανό φιλόσοφο Martin Buber η αδιαφορία ενός ατόμου σε κάποιον άλλον αλλά και το ενδιαφέρον έχουν να κάνουν με τη σχέση «Εγώ-Εσύ». Στις μέρες μας συναντάμε συνήθως την αδιαφορία. Στη σχέση που μελετάμε υπήρχε έλλειψη επαφής μητέρα- παιδιού. Η έκφραση «Εγώ-Αυτό» κάνει τους ανθρώπους σε μια συζήτηση να φέρονται σαν αντικείμενα στους άλλους. Η αδιαφορία και η στάση αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί και με τον ορό «διαμεσολαβητική». Η διαμεσολαβητική είναι διαδικασία για τη δημιουργία συναίνεσης με τη βοήθεια ουδετέρου τρίτου μέρους, ικανού στην επίλυση διαφορών.
Ας ξεκινήσουμε… Εμείς οι μαθήτριες του project σας προσκαλούμε να δημιουργήσουμε μαζί ως η επόμενη γενιά της χωράς μας, μια κοινωνία οπού οι σχέσεις μας θα θεμελιώνονται στην ενσυναίσθηση, για να αποφύγουμε τον ύφαλο του «αυτό», που χαρακτηρίζει το παρόν μας.