4. Η Γαλλική επανάσταση περίοδος (1789 -1815) Β ΛΥΚΕΙΟΥ 2014-2015 4. Η Γαλλική επανάσταση περίοδος (1789 -1815) Για την εργασία εργάστηκαν οι μαθήτριες: Όλγα – Ραφαέλα Αποστολούδα Αθανασία Μηλιάδου Η εργασία έγινε στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας Υπεύθυνη καθηγήτρια : Μαργαρού Ελένη

α. Η Γαλλία σε κρίση Τον 18o αιώνα η δυτική Ευρώπη μετασχηματίστηκε ριζικά λόγω της ανάπτυξης του εμπορίου και της βιοτεχνίας, της νομισματικής κυκλοφορίας και γενικά της βιομηχανικής επανάστασης.

Πορεία της Γαλλίας (18ος αιώνας) Επικράτηση του παλαιού καθεστώτος ( φεουδαρχική - αριστοκρατική κοινωνία). Τρεις Τάξεις : - Κλήρος ( 0,05 % ) - Ευγενείς ( 1,5 % ) - Τρίτη Τάξη ( 98 % ) Οι δύο πρώτες είχαν μόνο προνόμια ενώ η τελευταία μόνον υποχρεώσεις.

Ύπαρξη σοβαρών αντινομιών* στην γαλλική κοινωνία Αριστοκρατία Έλλειψη οικονομικής δύναμης Κύρια πολιτική εξουσία Αστική τάξη Μεγάλη οικονομική δύναμη Έλλειψη πολιτικής εξουσίας *αντινομία : κατά ζεύγη αντίφαση και αμοιβαία αναίρεση προτάσεων, οι οποίες χωριστά μπορεί να αληθεύουν.

Οι λαϊκές τάξεις : πλήρωναν συνεχώς φόρους με αποτέλεσμα να γεμίζουν τα κρατικά και φεουδαρχικά ταμεία, έβλεπαν να ανεβαίνουν συνεχώς οι τιμές των προϊόντων, καθηλώθηκαν τα εισοδήματά τους.

Οι οικονομικές δραστηριότητες της Γαλλίας Η Γαλλία ήταν μια αγροτική κοινωνία με βιοτεχνική δραστηριότητα αλλά δεν κατάφερε να συμβαδίσει με τις οικονομικές εξελίξεις άλλων χωρών γιατί δεν εκβιομηχανίστηκε όπως η Αγγλία.

Κατά το δεύτερο μισό του αιώνα η κατάσταση επιδεινώνεται ... Οι οικονομολόγοι Τυργκό και Νεκέρ πρότειναν στον Βασιλιά να παρθούν κάποια μεταρρυθμιστικά μέτρα. Αυτά δε εφαρμόστηκαν ποτέ γιατί δεν τα αποδέχονταν οι ευγενείς.

Εξάλλου, από το 1785 ως το 1789 δυσμενείς καιρικές συνθήκες επιδείνωσαν την οικονομική κρίση. Μάλιστα η τιμή του ψωμιού ανέβηκε στα ύψη, με αποτέλεσμα η αγορά του βασικού αυτού αγαθού να απαιτεί το 88% του λαϊκού οικογενειακού εισοδήματος.

β. Η έκρηξη της Επανάστασης (1789) Ο Λουδοβίκος επανέφερε ως υπουργό οικονομικών τον Νεκέρ, ο οποίος πρότεινε τη σύγκληση των Γενικών Τάξεων. Σε αυτήν : υπήρχαν εκπρόσωποι και από τις τρεις τάξεις. Ο σκοπός της ήταν ο τρόπος κατανομής των φόρων.

Οι εκπρόσωποι της Αστικής Τάξης κατάλαβαν πως οι άλλοι προσπαθούσαν να τους επιβαρύνουν και με άλλους φόρους. Έτσι αντέδρασαν και αυτοανακηρύχθηκαν Εθνική Συνέλευση.

Οι εκπρόσωποι της Τρίτης Τάξης έδωσαν τον Όρκο του Σφαιριστηρίου ( 20 Ιουνίου 1789 ) Ορκίστηκαν πως δε θα αποχωρήσουν αν δε δοθεί νέο Σύνταγμα Όνομασαν τα μέλη της Εθνικής Συνέλευσης απαραβίαστα με το φόβο μη συλληφθούν. Ο βασιλιάς δεν κατάφερε να περιορίσει ούτε τις αποφάσεις της Τρίτης Τάξης ούτε κάποιους κληρικούς και αριστοκρατικούς που συμμετείχαν στη συνέλευση.

Η συνέλευση μετατράπηκε σε Συντακτική. Ο βασιλιάς αντέδρασε έντονα και συγκέντρωσε στρατό στις Βερσαλλίες. Γυναίκες εναντίον των ανακτόρων των Βερσαλλιών

Ο λαός** κατέλαβε τη Βαστίλλη*. Αυτή η κίνησή του έφερε σε μεγάλη αγανάκτηση το λαό που ανέλαβε ενεργό δράση. Ο λαός** κατέλαβε τη Βαστίλλη*. Στις επαρχίες καταλύθηκαν οι δημοτικές αρχές και εκλέχθηκαν νέες. Ακόμη, οργανώθηκε η εθνοφυλακή. Τέλος, λεηλατήθηκαν οι πύργοι των ευγενών. ** Εκεί ο λαός φώναζε απεγνωσμένα : ελευθερία, ισότητα, αδερφοσύνη. * τόπος φυλάκισης και βασανιστηρίων για τους αντιφρονούντες -σύμβολο της απολυταρχικής καταπίεσης.

Στη Συντακτική Συνέλευση ( 4 Αυγούστου ) κατάργηση των προνομίων = το τέλος του παλαιού καθεστώτος Στις 26 Αυγούστου ψήφισε τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη. Με τη διακήρυξη αυτή προβάλλονταν οι θεμελιώδεις αρχές του Διαφωτισμού, επάνω στις οποίες θα θεμελιωνόταν το νέο καθεστώς.

Η συνταγματική μοναρχία Η Συντακτική Συνέλευση* συνέχιζε τις εργασίες για τη διατύπωση Συντάγματος και διαμορφώθηκαν τρεις ιδεολογικές τάξεις: Η δεξιά Ονομάστηκαν έτσι από τις θέσεις που είχαν οι εκπρόσωποί τους στην αίθουσα των συνεδριάσεων. Το κέντρο Η αριστερά *O λαός ξαναγίνεται κυρίαρχος και προωθεί εξαρχής νέο Σύνταγμα, χωρίς καμιά νομική δέσμευση.

Η πολιτική πάλη συνεχίστηκε και εκτός Συνέλευσης και κυρίως στις Λέσχες* (πολιτικές οργανώσεις), που ασκούσαν πιέσεις για ριζοσπαστικότερες λύσεις που δεν έφερε το Σύνταγμα του 1791. Σύνταγμα του 1791 Καθιέρωση συνταγματικής μοναρχίας (που στηριζόταν στη διάκριση των εξουσιών) Περιορισμός των εξουσιών του βασιλιά. Τα λαϊκά στρώματα όμως δεν ήταν ικανοποιημένα, αφού η ισότητα περιορίστηκε, από την στιγμή που δικαίωμα ψήφου είχαν μόνον όσοι διέθεταν περιουσία και πλήρωναν φόρο. Έτσι το Σύνταγμα του 1791 δεν κράτησε για πολύ, αφού η Συντακτική Συνέλευση προσπάθησε να συμβιβάσει αντίθετα συμφέροντα.

Παράθεμα 1 σελίδας 177: Η διαμαρτυρία του Μαρά* Έτσι η αντιπροσώπευση στο νομοθετικό σώμα, αφού εξαρτάται από το φόρο που πληρώνει ο καθένας, θα πέσει στα χέρια των πλουσίων. Και η τύχη των φτωχών που πάντα υποτάσσονται και πάντα καταπιέζονται δε θα βελτιωθεί ποτέ με ειρηνικό τρόπο. Άλλωστε, οι νόμοι τότε αποκτούν κύρος, όταν οι λαοί με τη θέληση τους υποτάσσονται σ' αυτούς. Και αφού ο λαός έσπασε τα δεσμά που του επέβαλαν οι ευγενείς, θα σπάσει το ίδιο και τα δεσμά του πλούτου. Από την εφημερίδα του Μαρά, Ο φίλος του λαού, 18 Νοεμβρίου 1789. * Γάλλος πολιτικός και αρθρογράφος επαναστατικής εφημερίδας, από τις σημαντικότερες μορφές της Γαλλικής Επανάστασης.

Η πορεία προς τη δημοκρατία και η ριζοσπαστική επανάσταση Nέα συνέλευση (Νομοθετική) αριστερότερη σύνθεση κυρίαρχη ομάδα: Ζ(Γ)ιρονδίνοι Ριζοσπαστική πτέρυγα της Νομοθετικής Συνέλευσης Θερμοί υποστηρικτές τους: κεντρώοι Πρωτοστάτες των εξελίξεων

Παράθεμα 2 σελίδας 177: Ο προβληματισμός για τον πόλεμο • Σκέφτηκα πάνω από έξι μήνες και μάλιστα μετά από την πρώτη μέρα της επανάστασης τι απόφαση έπρεπε να πάρω. Η δύναμη της λογικής και τα γεγονότα με οδήγησαν στην πεποίθηση ότι ένας λαός που κέρδισε την ελευθερία του μετά από δέκα αιώνες δουλείας έχει ανάγκη από τον πόλεμο. Χρειάζεται τον πόλεμο για να στεριώσει την ελευθερία του και για να καθαρίσει την πολιτεία από τα υπολείμματα του δεσποτισμού. Απόσπασμα από το Λόγο του Μπρισσό στη Νομοθετική (12 Δεκεμβρίου 1791). • Κατά τη διάρκεια του πολέμου οι ηγέτες του στρατού μεταβάλλονται σε διαιτητές της τύχης της χώρας τους και κάνουν την πλάστιγγα να κλίνει προς το μέρος του δικού τους κόμματος. Γίνονται καίσαρες ή Κρόμβελ, καταλαμβάνουν την εξουσία. Απόσπασμα από το λόγο του Ροβεσπιέρου στη Λέσχη των Ιακωβίνων, 18 Δεκεμβρίου 1791.

Αυστρία + Πρωσία + βασιλιάς Συνωμοσίες Ευγενείς Διαφυγή στο εξωτερικό και δημιουργία εστιών αντεπανάστασης Αυστρία + Πρωσία + βασιλιάς ΣΥΝΟΜΩΣΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ Άνοδος Τιμών

Η κατάληψη των ανακτόρων του Κεραμεικού από το λαό Ζητούσαν την καθαίρεση του Βασιλιά Αβράκωτοι (μικροαστοί, τεχνίτες και εργάτες του Παρισιού) Η κατάληψη των ανακτόρων του Κεραμεικού από το λαό 20 Απριλίου 1792: έκρηξη πολέμου με Αυστρία και Πρωσία 10 Αυγούστου: εξέγερση του λαού του Παρισιού Έθεσε σε αργία τον Βασιλιά Τον κήρυξε έκπτωτο Ανέθεσε την εκτελεστική εξουσία στον Δαντόν Θέσπισε την καθολική ψηφοφορία για τις εκλογές Κήρυξε την πατρίδα σε κίνδυνο Λήψη μέτρων από τη Νομοθετική Συνέλευση

Ζωρζ Ζακ Νταντόν ή Δαντόν (1759-1794) Ήταν ένας από τους σημαντικότερους και μετριοπαθείς ηγέτες της Γαλλικής Επανάστασης. Σπούδασε νομικά και εργάστηκε ως δικηγόρος. 1789: επικεφαλής της περιοχής των Κορδελιέρων και στη συνέχεια πρόεδρος της ομώνυμης ριζοσπαστικής λέσχης. Διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης. Υπήρξε εμπνευστής της “Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας” . Καταδικάστηκε για οικονομικά σκάνδαλα και εκτελέστηκε Μερικά από τα συνθήματά του: - Τόλμη, περισσότερη τόλμη, πάντοτε τόλμη και η πατρίδα έχει σωθεί. - Απαιτώ να μη χύνεται άδικα το αίμα των ανθρώπων. http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%96%CF%89%CF%81%CE%B6_%CE%96%CE%B1%CE%BA_%CE%9D%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%8C%CE%BD πίσω

Η νίκη των Γάλλων εθελοντών στο Βαλμύ έσωσε την Επανάσταση. Την επομένη: Μετατροπή της συνέλευσης σε Συμβατική Κατάργηση της μοναρχίας Εγκαθίδρυση της δημοκρατίας Η βασιλική οικογένεια φυλακίστηκε και ο Λουδοβίκος καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε Την ίδια εποχή (1792): Δημιουργήθηκαν συνασπισμοί Ευρωπαϊκών χωρών κατά της Γαλλίας Υπήρξαν εσωτερικές φιλοβασιλικές εξεγέρσεις

Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, η Συμβατική πια Συνέλευση στηρίχθηκε στους Ορεινούς. Ορεινοί Ριζοσπαστικοί που κάθονταν στα υψηλότερα έδρανα της αίθουσας της Συνέλευσης Αρχηγός τους: Ροβεσπιέρος Σχημάτισαν Επαναστατική Κυβέρνηση με σκοπό να επιβάλουν τη ριζοσπαστική επανάσταση Αρχή της περιόδου της Τρομοκρατίας Άσκηση εξουσίας με φυσική εξόντωση των αντιπάλων * Καθιέρωση της λατρείας του Ανώτατου Όντος.

Μαξιμιλιανός Ροβεσπιέρος Ήταν Γάλλος πολιτικός, δεσπόζουσα μορφή της Γαλλικής Επανάστασης. Το 1789 εξελέγη αντιπρόσωπος στη Συνέλευση των Τάξεων. Μετά την άλωση της Βαστίλλης, ετέθη επικεφαλής των Ορεινών (Ιακωβίνων). Προσπάθησε να επαναφέρει το πρότυπο των αρχαίων ελληνικών πόλεων (πολιτειών), με αρχή την ενότητα και την αρετή, προχωρώντας για το σκοπό αυτό σε αλλαγές στο ημερολόγιο και στη θρησκεία, καθιερώνοντας τη λατρεία του Υπέρτατου Όντος. Εισερχόμενος δε στην Επιτροπή Κοινής Σωτηρίας και διευθύνοντας πλέον τους τομείς της Δημόσιας Aσφάλειας και της Δικαιοσύνης, προχώρησε σε προγραφές εναντίον των Γιρονδίνων, στην εξόντωση των αρχηγών τους, αλλά και τη φυσική εξόντωση πολλών συντρόφων του, όπως του Δαντόν, τον οποίο μισούσε θεωρώντας τον βαθύτατα διεφθαρμένο. πίσω Ο θάνατος του Ροβεσπιέρου

Έλαβε μέτρα: Συγκρότηση Επιτροπών Λήψη οικονομικών μέτρων προς όφελος των λαϊκών τάξεων Λόγω των υπερβολών και τις δυσαρέσκειας των αστών για τα οικονομικά μέτρα δημιουργήθηκε αντιπολιτευτικό ρεύμα εναντίον του Ροβεσπιέρου. Έτσι, ο Ροβεσπιέρος και οι οπαδοί του εκτελέστηκαν. Ο μεγάλος τρόμος