ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ Η ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΣ-ΟΔΟΝΤΕΣ Η ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΣ περιέχει τη γλώσσα και τους οδόντες, οι οποίοι τη χωρίζουν σε 2 χώρους, στο προστόμιο έμπροσθεν και στο ιδίως κοίλον του στόματος όπισθεν. ΤΟΙΧΩΜΑ ΠΡΟΣΤΟΜΙΟΥ: Χείλη έμπροσθεν Παρειές στα πλάγια Ούλα και οδόντες όπισθεν Ο άνθρωπος έχει 2 οδοντοφυϊες: ΝΕΟΓΙΛΙΚΗ (20) που αρχίζει τον 6ο μήνα μετά τη γέννηση και ολοκληρώνεται στο 6ο έτος ΜΟΝΙΜΗ (32) που αρχίζει από το 6ο έτος και ολοκληρώνεται στο 21ο ‘ετος ή και αργότερα. Οι οδόντες σε κάθε γνάθο χωρίζονται σε : TOMEIΣ (4) και για τις 2 οδοντοφυϊες (νεογιλική και μόνιμη) ΚΥΝΟΔΟΝΤΕΣ (2) και για τις 2 οδοντοφυϊες (νεογιλική και μόνιμη) ΠΡΟΓΟΜΦΙΟΥΣ (4)-Δεν υπάρχουν στη νεογιλική οδοντοφυϊα ΓΟΜΦΙΟΙ (4) για τη νεογιλική οδοντοφυϊα και (6) για τη μόνιμη (ο τελευταίος γομφίος λέγεται και φρονιμίτης ή σωφφρονιστήρας) ΤΜΗΜΑΤΑ ΟΔΟΝΤΑ: ΡΙΖΑ (εισέρχεται στη φατνιακή κοιλότητα) ΜΥΛΗ Ή ΣΤΕΦΑΝΗ (ελεύθερο τμήμα προεξέχον του φατνίου)

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΥΧΕΝΑ (το στενότερο τμήμα) ΠΟΛΦΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ (εσωτερικό ρίζας και μύλης περιέχουσα τον πολφό, δηλαδή τον συνδετικό ιστό με τα αγγεία και νεύρα) ΤΜΗΜΑΤΑ ΟΔΟΝΤΑ: ΟΔΟΝΤΙΝΗ: Κύρια ουσία του δοντιού καλύπτουσα ολόκληρο τον οδόντα. ΟΣΤΕΪΝΗ: Καλύπτει την οδοντίνη μόνο στην ρίζα. ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΗ: Καλύπτει την οδοντίνη μόνο στην μύλη. ΕΔΑΦΟΣ ΣΤΟΜΑΤΟΣ: Σχηματίζεται από τη γλώσσα Η γλώσσα έχει πολλές λειτουργίες (μάσηση, κατάποση τροφής, ομιλία, αφή και γεύση). ΤΜΗΜΑΤΑ ΓΛΩΣΣΑΣ Βάση ή Ρίζα Σώμα Κορυφή Στην πάνω επιφάνεια της γλώσσας το σώμα χωρίζεται από τη βάση με μία σχισμή, σχήματος Λ, την τελική αύλακα. Στην κορυφή της τελικής αύλακος υπάρχει το τυφλό τρήμα (άκρη του θυρεογλωσσικού πόρου στο έμβρυο). Ο βλεννογόνος της γλώσσας στην πάνω επιφάνεια έχει πολλές προεξοχές, τις θηλές, που ανάλογα με το σχήμα τους ονομάζονται: ΤΡΙΧΟΕΙΔΕΙΣ (κορυφή και σώμα) ΜΥΚΗΤΟΕΙΔΕΙΣ (σώμα και το 1/5 στο γευστικό Λ) ΦΥΛΛΟΕΙΔΕΙΣ (πλάγια της γλώσσας) ΠΕΡΙΧΑΡΑΚΩΜΕΝΕΣ (αποτελούνται από μία αύλακα που τις περιβάλλει, την τάφρο, όλες στο γευστικό Λ) Οι περιχαρακωμένες θηλές και το 1/5 των μυκητοειδών θηλών περιέχουν ειδικά κύτταρα για τη γεύση, τους γευστικούς κάλυκες, και σχηματίζουν το γευστικό Λ (παράλληλο και έμπροσθεν της τελικής σχισμής). Όπισθεν της τελικής αύλακας, υπάρχει λεμφικός ιστός (αμυντικός), η γλωσσική αμυγδαλή. ΝΕΟΓΙΛΙΚΗ (20) που αρχίζει τον 6ο μήνα μετά τη γέννηση και ολοκληρώνεται στο 6ο έτος ΜΟΝΙΜΗ (32) που αρχίζει από τον 6ο έτος και ολοκληρώνεται στο 21ο ‘ετος ή και αργότερα. Οι οδόντες σε κάθε γνάθο χωρίζονται σε : TOMEIΣ (4) και για τις 2 οδοντοφυϊες (νεογιλική και μόνιμη) ΚΥΝΟΔΟΝΤΕΣ (2) και για τις 2 οδοντοφυϊες (νεογιλική και μόνιμη) ΠΡΟΓΟΜΦΙΟΥΣ (4)-Δεν υπάρχουν στη νεογιλική οδοντοφυϊα ΓΟΜΦΙΟΙ (4) για τη νεογιλική οδοντοφυϊα και (6) για τη μόνιμη (ο τελευταίος γομφίος λέγεται και φρονιμίτης ή σωφφρονιστήρας) ΡΙΖΑ (εισέρχεται στη φατνιακή κοιλότητα) ΜΥΛΗ Ή ΣΤΕΦΑΝΗ (ελεύθερο τμήμα προεξέχον του φατνίου) ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΝΕΥΡΑ ΓΛΩΣΣΑΣ: ΕΔΑΦΟΣ ΣΤΟΜΑΤΟΣ Η γλώσσα στην κάτω επιφάνειά της φέρει στη μέση μία πτυχή του βλεννογόνου, τον χαλινό, και 2 πλάγιες τις οδοντωτές. Κάτω από τη γλώσσα υπάρχουν εγκάρσιες πτυχές, οι υπογλώσσιες, που σχηματίζονται από τους ομώνυμους αδένες. Οι υπογλώσσιες πτυχές καταλήγουν δεξιά και αριστερά από τη βάση του χαλινού, στα υπογλώσσια φύματα (εκβολές υπογναθίων και υπογλωσσίων σιελογόνων αδένων). ΜΥΕΣ ΓΛΩΣΣΑΣ: Χωρίζονται σε : αυτόχθονες (άνω-κάτω επιμήκης γλωσσικός, εγκάρσιος γλωσσικός, κάθετος γλωσσικός) και ετερόχθονες (βελονογλωσσικός, υογλωσσικός, αμυγδαλογλωσσικός, γενειογλωσσικός, γλωσσοϋπερώιος, φαρυγγογλωσσικός) ΝΕΥΡΑ ΓΛΩΣΣΑΣ: Υπογλώσσιο (11η ΕΣ=κινητικό ν.) Γλωσσοφαρυγγικό (9η ΕΣ=αισθητικό και γευστικό) ΟΡΟΦΗ ΣΤΟΜΑΤΟΣ (ΥΠΕΡΩΑ) Η υπερώα (ουρανίσκος) αποτελεί το άνω τοίχωμα της στοματικής κοιλότητας και χωρίζεται σε: ΣΚΛΗΡΑ: Υπερώιες αποφύσεις άνω γνάθων και τα 2 υπερώϊα ΜΑΛΘΑΚΗ Ή ΥΠΕΡΩΪΟ ΙΣΤΙΟ: Aποτελείται από βλεννογόνο και μυς (σταφυλίτης, ανελκτήρας υπερώας, διατείνοντας υπερώας, γλωσσοϋπερώϊος, φαρυγγοϋπερώϊος κινούντες την μαλθακή υπερώα στην κατάποση). Το οπίσθιο ελεύθερο χείλος της έχει στο κέντρο μία προσεκβολή, τη σταφυλή ή κιονίδα και σχηματίζει 2 πτυχές τη γλωσσοϋπερώιο και φαρυγγοϋπερώιο (ή παρίσθμιες), σχηματίζουσες μεταξύ τους μία κοιλότητα, τον αμυγδαλικό κόλπο που περιέχει λεμφικό ιστό, την παρίσθμια αμυγδαλή.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΦΑΡΥΓΓΑΣ Είναι ινομυώδης σωλήν συνδέων το στόμα με τον οισοφάγο και τη ρίνα με τον λάρυγγα, εξυπηρετών το πεπτικό και το αναπνευστικό σύστημα. Χωρίζεται σε 3 τμήματα: ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα του αναπνευστικού συστήματος) Συνδέεται προς τα άνω με τη ρινική κοιλότητα και προς τα κάτω με τον στοματοφάρυγγα. Στο οπίσθιο τοίχωμά του υπάρχει λεμφικός ιστός (αμυντικός), η φαρυγγική αμυγδαλή. Στα πλάγια τοιχώματά του υπάρχουν τα στόμια των ευσταχιανών σαλπίγγων και λεμφικός ιστός, οι σαλπιγγικές αμυγδαλές. Οι αμυγδαλές αυτές μαζί με τις παρίσθμιες και τη γλωσσική, σχηματίζουν ζώνη άμυνας του οργανισμού, τον δακτύλιο του Waldayer. ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος). Συνδέεται προς τα άνω με τον ρινοφάρυγγα, έμπροσθεν με την κοιλότητα του στόματος και κάτω με τον λάρυγγα και τον λαρυγγοφάρυγγα. ΛΑΡΥΓΓΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα πεπτικού συστήματος). Είναι όπισθεν του λάρυγγα. Συνδέεται άνω με τον στοματοφάρυγγα και κάτω με τον οισοφάγο. Ο φάρυγγας αποτελείται από γραμμωτό μυϊκό ιστό που σχηματίζει 3 σφιγκτήρες (άνω: κεφαλοφαρυγγικός, μέσος: υοφαρυγγικός, κάτω: λαρυγγοφαρυγγικός) ΟΙΣΟΦΑΓΟΣ . Συνδέει τον λαρυγγοφάρυγγα με τον στόμαχο και αποτελείται από 4 τμήματα: ΤΡΑΧΗΛΙΚΟ (όπισθεν της τραχείας και έμπροσθεν της ΣΣ) ΘΩΡΑΚΙΚΟ (οπίσθιο τμήμα μεσοθωρακίου) ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΙΚΟ (διέρχεται από το ομώνυμο τρήμα του διαφράγματος) ΚΟΙΛΙΑΚΟ Σχηματίζει 2 καμπές, μία στο τραχηλικό τμήμα με το κυρτό προς τ’αριστερά και την άλλη στο θωρακικό με το κυρτό προς τα δεξιά.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΙΣΟΦΑΓΟΣ Έχει 4 στενώματα: ΚΡΙΚΟΕΙΔΕΣ (από τον κρικοειδή χόνδρο του λάρυγγα) ΑΟΡΤΙΚΟ (από το αορτικό τόξο) ΒΡΟΓΧΙΚΟ (από τη ρίζα του αριστερού πνεύμονα) ΥΠΕΡΦΡΕΝΙΚΟ (άνωθεν του οισοφαγικού τρήματος του διαφράγματος). Οι μυϊκές ίνες στο άνω μέρος του οισοφάγου είναι γραμμωτές και στο κάτω λείες (κοιλιακό). ΣΤΟΜΑΧΟΣ : Βρίσκεται στην άνω κοιλία (επιγάστριο) Έχει 2 στόμια: ΚΑΡΔΙΑΚΟ: (συνδέεται με τον κοιλιακό οισοφάγο προς τα άνω) ΠΥΛΩΡΙΚΟ: (συνδέεται με τον βολβό ή 1η μοίρα του 12/λου) TMHMATA ΣΤΟΜΑΧΟΥ: ΘΟΛΟΣ: (άνω και αριστερά του καρδιακού στομίου-συλλογή αέρος –αεροθάλαμος) ΣΩΜΑ: (τμήμα μεταξύ του θόλου και της γωνιακής εντομής) ΑΝΤΡΟ: (τμήμα μεταξύ γωνιακής εντομής και πυλωρικού στομίου, κατώτερο ¼ στομάχου). Το στενώτερο τμήμα του στομάχου αποτελεί τον πυλωρικό σωλήνα. ΜΕΙΖΟΝ ΤΟΞΟ: (αριστερό χείλος του στομάχου, μακρύτερο χείλος) ΕΛΑΣΣΟΝ ΤΟΞΟ: (δεξιό χείλος του στομάχου, κοντύτερο χείλος) ΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΜΑΧΟΥ Το μείζον τόξο του στομάχου συνδέεται το εγκάρσιο κόλον, τον σπλήνα και το διάφραγμα με πτυχές του περιτοναίου, τον γαστροκολικό σύνδεσμο, τον γαστροσπληνικό και τον γαστροφρενικό σύνδεσμο αντίστοιχα. Από το μείζον τόξο κρέμεται το μείζον επίπλουν, δηλ. η συνέχεια του γαστροκολικού συνδέσμου προς τα κάτω. Το έλασσον επίπλουν συνδέει το έλασσον τόξο του στομάχου με τον αριστερό λοβό του ήπατος και αποτελεί τον γαστροηπατικό σύνδεσμο. ρογχικοKRIKOEIDEΕίναι ινομυώδης σωλήν συνδέων το στόμα με τον οισοφάγο και τη ρίνα με τον λάρυγγα, εξυπηρετών το πεπτικό και το αναπνευστικό σύστημα. Χωρίζεται σε 3 τμήματα: ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα του αναπνευστικού συστήματος) Συνδέεται προς τα άνω με τη ρινική κοιλότητα και προς τα κάτω με τον στοματοφάρυγγα. Στο οπίσθιο τοίχωμά του υπάρχει λεμφικός ιστός (αμυντικός), η φαρυγγική αμυγαδαλή. Στα πλάγια τοιχώματά του υπάρχουν τα στόμια των ευσταχιανών σαλπίγγων και λεμφικός ιστός, οι σαλπιγγικές αμυγδαλές. Οι αμυγδαλές αυτές μαζί με τις παρίσθμιες και τη γλωσσική, σχηματίζουν ζώνη άμυνας του οργανισμού, τον δακτύλιο του Waldayer. ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος). Συνδέεται προς τα άνω με τον ρινοφάρυγγα, έμπροσθεν με την κοιλότητα του στόματος και κάτω με τον λάρυγγα και τον λαρυγγοφάρυγγα. ΛΑΡΥΓΓΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα πεπτικού συστήματος). Είναι όπισθεν του λάρυγγα. Συνδέεται άνω με τον στοματοφάρυγγα και κάτω με τον οισοφάγο. Ο φάρυγγας αποτελείται από γραμμωτό μυϊκό ιστό που σχηματίζει 3 σφιγκτήρες (άνω: κεφαλοφαρυγγικός, μέσος: υοφαρυγγικός, κάτω: λαρυγγοφαρυγγικός) . Συνδέει τον λαρυγγοφάρυγγα με τον στόμαχο και αποτελείται από 4 τμήματα: ΤΡΑΧΗΛΙΚΟ (όπισθεν της τραχείας και έμπροσθεν της ΣΣ) ΘΩΡΑΚΙΚΟ (οπίσθιο τμήμα μεσοθωρακίου) ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΙΚΟ (διέρχεται από το ομώνυμο τρήμα του διαφράγματος) ΚΟΙΛΙΑΚΟ Σχηματίζει 2 καμπές, μία στο τραχηλικό τμήμα με το κυρτό προς τ’΄αριστερά και την άλλη στο θωρακικό με το κυρτό προς τα δεξιά.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΛΕΠΤΟ ΕΝΤΕΡΟ: Αποτελείται από 3 τμήματα: ΘΕΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΡΙΞΗ Ο γαστροκολικός, γαστροσπληνικός, γαστροφρενικός και γαστροηπατικός σύνδεσμος, στηρίζουν μαζί με τον οισοφάγο και το 12/λο τον στόμαχο στο άνω μέρος της κοιλίας. Στη θέση αυτή ο στόμαχος βρίσκεται κάτω από τον αριστερό θόλο του διαφράγματος και τον αριστερό λοβό του ήπατος, όπισθεν από το αριστερό πλευρικό τόξο και επιγάστριο (χώρος άνω κοιλίας κάτωθεν της ξιφοειδούς αποφύσεως), και έμπροσθεν του παγκρέατος. Όπισθεν του στομάχου προς τα αριστερά βρίσκεται ο σπλήνας, το αριστερό νεφρό και το αριστερό επινεφρίδιο. ΑΓΓΕΙΑ-ΝΕΥΡΑ: Δεξιά γαστρική και γαστροεπιπλοϊκή αρτηρία Αριστερή γαστρική και γαστροεπιπλοϊκή αρτηρία Βραχείες γαστρικές αρτηρίες (κλάδοι σπληνικής) Οι φλέβες ακολουθούν τις αρτηρίες και καταλήγουν στην πυλαία φλέβα). Η νεύρωσή του γίνεται από το ΑΝΣ. Οι παρασυμπαθητικές ίνες μαζί με τα πνευμονογαστρικά ν. (10η ΕΣ), ευθύνονται για την γαστρική έκκριση και κινητικότητά του. Οι συμπαθητικές ίνες προέρχονται από το κοιλιακό πλέγμα. ΛΕΠΤΟ ΕΝΤΕΡΟ: Αποτελείται από 3 τμήματα: ΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΟ (μήκος 12 δακτύλων) ΝΗΣΤΙΣ (τμήμα του ελικώδους εντέρου: κενή περιεχομένου, άξονας ελίκων οριζόντιος και μικρότερος, αριστερά και άνω) ΕΙΛΕΟΣ (τμήμα του ελικώδους εντέρου: μεγαλύτερο σε μήκος, άξονας ελίκων κάθετος και μακρύτερος, διάμετρος ελίκων μεγαλύτερη,, δεξιά και κάτω) ΕΛΙΚΩΔΕΣ ΕΝΤΕΡΟ: Σχηματίζεται από τις έλικες της νήστιδος και του ειλεού.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΟ (σχηματίζει μία αγκύλη από τον πυλωρό έως τη νήστιδα με το κοίλον προς τα αριστερά) Έχει 4 τμήματα: 1ο Ή ΠΑΝΩ ΤΜΗΜΑ Ή ΒΟΛΒΟΣ (κινητό). Είναι το φαρδύτερο και συνδέεται με ήπαρ με τον ηπατοδωδεκαδακτυλικό σύνδεσμο. 2ο Ή ΚΑΤΙΟΝ ΤΜΗΜΑ. Βρίσκεται η θηλή ή φύμα του Vater, προεξοχή του βλεννογόνου όπου συνεκβάλλουν ο χοληδόχος πόρος και ο μείζων παγκρεατικός (πόρος του Wirsung) 3ο Ή ΚΑΤΩ ΤΜΗΜΑ. Χωρίζεται από το 4ο τμήμα με τα άνω μεσεντέρια. 4ο Ή ΑΝΙΟΝ ΤΜΗΜΑ. Χωρίζεται από τη νήστιδα με τον σύνδεσμο του Treitz (αποτελείται από συνδετικό ιστό και μυϊκές ίνες από το διάφραγμα καταφυόμενες στη νήστιδα=κρεμαστήρ μ. Treitz) ΘΕΣΗ: Εκτός από τo βολβό, τα υπόλοιπα τμήματα του 12/λου δεν καλύπτονται από περιτόναιο (εξωπεριτοναϊκό όργανο). Τo 12/λο έρχεται σε σχέση προς τα άνω με το ήπαρ και τη χοληδόχο κύστη, προς τα δεξιά με το δεξιό νεφρό και προς τα κάτω με το εγκάρσιον κόλον και τις εντερικές έλικες. Στην αγκύλη του 12/λου βρίσκεται η κεφαλή του παγκρέατος. ΑΓΓΕΙΑ: Άνω και κάτω παγκρεατοδωδεκαδακτυλική αρτηρία και οι συνοδεύουσες αυτές φλέβες στην πυλαία φλέβα. ΕΛΙΚΩΔΕΣ ΕΝΤΕΡΟ : Έχει μήκος 6-7 μέτρα και καλύπτεται πλήρως από περιτόναιο και κρέμεται από μία πτυχή του, το μεσεντέριο. Αποτελείται από τη νήστιδα που χωρίζεται από το 12/λο με τον σύνδεσμο του Treitz, ενώ αντίθετα μεταξύ νήστιδος και ειλεού δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός. Στηρίζεται κυρίως με το μεσεντέριο (πτυχή περιτοναίου ως ανοικτή βεντάλια και περιβάλλει ολόκληρο το λεπτό έντερο. ρογχικοKRIKOEIDEΕίναι ινομυώδης σωλήν συνδέων το στόμα με τον οισοφάγο και τη ρίνα με τον λάρυγγα, εξυπηρετών το πεπτικό και το αναπνευστικό σύστημα. Χωρίζεται σε 3 τμήματα: ΡΙΝΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα του αναπνευστικού συστήματος) Συνδέεται προς τα άνω με τη ρινική κοιλότητα και προς τα κάτω με τον στοματοφάρυγγα. Στο οπίσθιο τοίχωμά του υπάρχει λεμφικός ιστός (αμυντικός), η φαρυγγική αμυγαδαλή. Στα πλάγια τοιχώματά του υπάρχουν τα στόμια των ευσταχιανών σαλπίγγων και λεμφικός ιστός, οι σαλπιγγικές αμυγδαλές. Οι αμυγδαλές αυτές μαζί με τις παρίσθμιες και τη γλωσσική, σχηματίζουν ζώνη άμυνας του οργανισμού, τον δακτύλιο του Waldayer. ΣΤΟΜΑΤΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα του αναπνευστικού και του πεπτικού συστήματος). Συνδέεται προς τα άνω με τον ρινοφάρυγγα, έμπροσθεν με την κοιλότητα του στόματος και κάτω με τον λάρυγγα και τον λαρυγγοφάρυγγα. ΛΑΡΥΓΓΟΦΑΡΥΓΓΑΣ (τμήμα πεπτικού συστήματος). Είναι όπισθεν του λάρυγγα. Συνδέεται άνω με τον στοματοφάρυγγα και κάτω με τον οισοφάγο. Ο φάρυγγας αποτελείται από γραμμωτό μυϊκό ιστό που σχηματίζει 3 σφιγκτήρες (άνω: κεφαλοφαρυγγικός, μέσος: υοφαρυγγικός, κάτω: λαρυγγοφαρυγγικός) ΟΙΣΟΦΑΓΟΣ . Συνδέει τον λαρυγγοφάρυγγα με τον στόμαχο και αποτελείται από 4 τμήματα: ΤΡΑΧΗΛΙΚΟ (όπισθεν της τραχείας και έμπροσθεν της ΣΣ) ΘΩΡΑΚΙΚΟ (οπίσθιο τμήμα μεσοθωρακίου) ΔΙΑΦΡΑΓΜΑΤΙΚΟ (διέρχεται από το ομώνυμο τρήμα του διαφράγματος) ΚΟΙΛΙΑΚΟ Σχηματίζει 2 καμπές, μία στο τραχηλικό τμήμα με το κυρτό προς τ’΄αριστερά και την άλλη στο θωρακικό με το κυρτό προς τα δεξιά.

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΛΙΚΩΔΕΣ ΕΝΤΕΡΟ ΘΕΣΗ: Βρίσκεται στην κεντρική και κάτω κοιλία (κάτω από το εγκάρσιο μεσόκολο) και περιβάλλεται από άνω και πλάγια από το παχύ έντερο. Έμπροσθεν καλύπτεται από το μείζον επίπλουν και όπισθεν έρχεται σε σχέση με το 12/λο, τους νεφρούς, την κοιλιακή αορτή και την κάτω κοίλη φλέβα. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΛΙΚΩΔΟΥΣ ΕΝΤΕΡΟΥ Μεγάλο μήκος Ο βλεννογόνος φέρει μικρές προσεκβολές, τις λάχνες, που αυξάνουν την απορροφητική επιφάνεια Η απόφυση του Meckel. Αποτελεί εμβρυϊκό υπόλειμμα του ομφαλομεσεντέριου πόρου, έχει μήκος συνήθως 5 εκ., βρίσκεται σε απόσταση 1 μέτρου από την ειλεοτυφλική συμβολή, και παρατηρείται στο 2% περίπου των ανθρώπων. Αιματώνεται αποκλειστικά από αρτηρίες της άνω μεσεντερίου αρτηρίας (Αλλήρειος τρίππους), και οι φλέβες καταλήγουν στην άνω μεσεντέρια φλέβα (συμμετοχή στο σχηματισμό της πυλαίας φλέβας). ΠΑΧΥ ΕΝΤΕΡΟ (σχηματίζει στεφάνη γύρω από το ελικώδες έντερο, με αρχή από το τέλος του ειλεού από τον οποίο χωρίζεται με την ειλεοτυφλική βαλβίδα). Χωρίζεται σε 6 τμήματα: TΥΦΛΟ (το πρώτο και φαρδύτερο τμήμα από το οποίο κρέμεται η σκωληκοειδής απόφυση μήκους συνήθως 5-10 εκ.)

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΑΧΥ ΕΝΤΕΡΟ ΠΑΧΥ ΕΝΤΕΡΟ Η θέση της σκωληκοειδούς αποφύσεως είναι πυελική και βρίσκεται στο έξω τριτημόριο γραμμής που ενώνει τον ομφαλό με την πρόσθια άνω λαγόνια άκανθα (σημείο Mc Burney), στο δεξιό λαγόνιο βόθρο. ΑΝΙΟΝ ΚΟΛΟΝ (δεξιά πλάγια κοιλιακή χώρα). Είναι το στενότερο και μακρύτερο τμήμα και φθάνει κάτω από το ήπαρ, όπου σχηματίζει μία καμπή προς τα αριστερά, την ηπατική ή δεξιά κολική καμπή. ΕΓΚΑΡΣΙΟΝ ΚΟΛΟΝ. Εκτείνεται από την δεξιά κολική καμπή μέχρι την σπληνική ή αριστερή κολική καμπή. ΚΑΤΙΟΝ ΚΟΛΟΝ (αριστερά πλάγια κοιλιακή χώρα). Είναι η συνέχεια του εγκαρσίου κόλου προς τα κάτω. ΣΙΓΜΟΕΙΔΕΣ (αριστερός λαγόνιος βόθρος). Έχει σχήμα S, είναι η συνέχεια του κατιόντος κόλου και σχηματίζει 2 καμπές πριν μεταπέσει στο ορθό. ΟΡΘΟ Ή ΕΥΘΥ Ή ΑΠΕΥΘΥΣΜΕΝΟ. Τελευταίο τμήμα που καταλήγει στον πρωκτό ή πρωκτικό δακτύλιο, κάτω στόμιο του εντερικού σωλήνα, στο βάθος της μεσογλουτιαίας σχισμής. Ο πρωκτικός δακτύλιος φέρει 2 σφιγκτήρες , τον έσω που αποτελείται από λείες μυϊκές ίνες και δεν υπακούει στη βούληση, και τον έξω που αποτελείται από γραμμωτές ίνες και υπακούει στη βούληση. To παχύ έντερο γενικά καλύπτεται από περιτόναιο, όμως στο ανιόν, κατιόν και ορθό, η κάλυψη είναι ατελής (περιοχές ακινησίας). Το εγκάρσιον κόλον, σιγμοειδές κόλον, το τυφλό με τη σκωληκοειδή απόφυση καλύπτονται πλήρως από περιτόναιο που σχηματίζει μία πτυχή από την οποία κρέμονται από το οπίσθιο τοίχωμα της κοιλίας (κινητές περιοχές).

ΠΕΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ Μεγάλη διάμετρο και μικρότερο μήκος Κολικές ταινίες (παρουσία 3 επιμήκων ταινιών, (συμπληρώνουσες την ατελή έξω επιμήκη στιβάδα των λείων μυϊκών ινών) Εκκολπώματα (περισφίξεις του τοιχώματος μεταξύ των κολικών ταινιών) Επιπλοϊκές αποφύσεις (προσεκβολές περιτοναίου περιέχουσες αγγεία και λίπος) Η αιμάτωση του παχέος εντέρου γίνεται από το τυφλό μέχρι το ήμισυ του εγκάρσιου κόλου από την άνω μεσεντέρια αρτηρία, από την κάτω μεσεντέρια που αιματώνει το υπόλοιπο εγκάρσιο κόλον, το κατιόν κόλον, το σιγμοειδές και τα 2/3 του ορθού, ενώ το υπόλοιπο 1/3 αιματώνεται από την έσω λαγόνια αρτηρία